(Minghui.org) تمرینکنندگان در ۲نوامبر۲۰۲۴ در شهر فوکوکا، استان فوکوکا راهپیمایی برگزار کردند تا به آزار و شکنجه ۲۵ساله فالون دافا توسط حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) اعتراض کنند و از ۴۳۰ میلیون شهروند چینی حمایت کنند که از عضویت خود در سازمانهای ح.ک.چ انصراف دادهاند.
برگزاری راهپیمایی در ۲نوامبر۲۰۲۴ در شهر فوکوکا برای اطلاعرسانی درمورد آزار و شکنجه طولانی ۲۵ساله در چین
پیشبینی هواشناسی باران شدیدی را در آن روز پیشبینی میکرد، بنابراین قطارهای تندرو که به کیوشو میرفتند موقتاً متوقف شدند. اما هشدار هواشناسی ساعتی قبل از شروع راهپیمایی حذف شد. این مراسم طبق برنامه برگزار شد و در طول راهپیمایی باران نبارید. مردم میپرسیدند که این رویداد درمورد چیست و پیامهای روی بنرها را خواندند. بسیاری از افراد تمرینکنندگان را تشویق کردند که به تلاش خود ادامه دهند.
پس از اینکه تمرینکنندگان به آنها گفتند که این تمرین بر اساس اصول «حقیقت، نیکخواهی، بردباری» است و راهپیمایی برای پایان دادن به آزار و شکنجه در چین برگزار شده است، گائو موشین و تیان شیژی تصور خوبی از فالون گونگ داشتند. گفتند: «فضای راهپیمایی عالی است.» آنها فلایر هم برداشتند.
گائو موشین (چپ) و تیان شیژی (راست) از راهپیمایی تمجید کردند.
آقای هوانگ اهل تایوان، تمرینکنندگان را تحسین کرد و گفت: «شجاعت ابراز اعتقاد خود از طریق چنین ابزارهای صلحآمیز فوقالعاده است.»
ساتو ماکو، ۸۳ساله، هنگامی که از یک مرکز خرید خارج شد، راهپیمایی را دید. او با اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری موافق بود و حمایت خود را از تمرینکنندگان فالون گونگ ابراز کرد. او برگزاری چنین فعالیتهایی را مهم میدانست و گفت: «ما نمیتوانیم اجازه دهیم این آزار و شکنجه صورت گیرد.»
خانم ساتو ماکو از تلاشهای تمرینکنندگان برای اطلاعرسانی درباره آزار و شکنجه به مردم تمجید کرد.
آقای فوروکاوا به تمرینکنندگان گفت که قبلاً در رویدادی مشابه در منطقه هاکاتا درباره فالون گونگ شنیده و دادخواست پایان آزار و شکنجه را امضا کرده است. او گفت: «برداشت اجباری اعضای بدن عملی بسیار وحشیانه است.» او همچنین ابراز امیدواری کرد جیانگ زمین، که مسئول این آزار و شکنجه است، با وجود اینکه مرده است، محاکمه شود.»
آقای فوروکاوا تمرینکنندگان را تشویق کرد.
این اولین باری بود که آقای جیانی الهِوری اهل ایتالیا نام فالون گونگ را میشنید. او پس از خواندن فلایر و درک دلیل برگزاری این راهپیمایی گفت: «برگزاری چنین راهپیماییهایی در مخالفت با آزار و شکنجه ایده بزرگی است.»
آقای جیانی الهِوری حمایت خود را از فالون گونگ ابراز کرد.
آقای تاناکا، توریستی از استان توتوری، پس از اطلاع از آزار و شکنجه در حال وقوع در چین، گفت: «لطفاً در دفاع از تمرینکنندگان بیگناه فالون گونگ علناً صحبت کنید!»
آقای تاناکا از استان توتوری، تمرینکنندگان را تشویق کرد که به اطلاعرسانی درمورد آزار و شکنجه در چین ادامه دهند.
آقای الیِت از استرالیا پس از شنیدن درباره وقوع این جنایات در چین ابراز امیدواری کرد تا بتواند با انجام کاری به تمرینکنندگان فالون گونگ در این اعتراض کمک کند.
آقای الیت از استرالیا امیدوار است با انجام کاری به توقف آزار و شکنجه فالون گونگ در چین کمک کند.
آقای فلاح مشاقبق اهل اردن به یادگیری فالون گونگ ابراز علاقه کرد. او یک بروشور گرفت و گفت وقتی به خانه برگردد آن را بادقت خواهد خواند.
آقای فلاح مشاقبق اهل اردن گفت که مشتاق است درباره فالون گونگ بیشتر بداند.
آقای تاکاماتسو وقتی از جنایات وحشیانه باخبر شد، فریاد زد: «من با برداشت اجباری اعضای بدن مخالفم!»
آقای تاکاماتسو گفت که او نمیتواند عمل وحشیانه و غیرانسانی برداشت اجباری اعضای بدن را تحمل کند.
در ۱۶اکتبر۲۰۲۴، ژانگ شیاجیا، تمرینکننده فالون گونگ در شهر شانتو، استان گوانگدونگ، هنگامی که با قطار به هنگ کنگ رسید، بهدلیل داشتن یک فلش حاوی مطالب فالون گونگ در گمرک دستگیر شد. او فالون گونگ را تمرین نمیکند، اما به اداره پلیس جینپو در شهر شانتو، منطقه چائویانگ برده شد. او متعاقباً به بازداشتگاه توپو در شهر شانتو فرستاده شد، جایی که تا امروز بهطور غیرقانونی در بازداشت بوده است.
درخواست کمک ژانگ لیلینگ (راست) برای آزادی خواهرش ژانگ شیائوجیا که بهدلیل داشتن مطالب فالون گونگ در چین زندانی است.
خواهر کوچکتر او، ژانگ لیلینگ، که در ژاپن زندگی میکند، از جامعه بینالمللی خواست تا به نجات خواهرش و همچنین دهها هزار تمرینکننده فالون گونگ که بهدلیل ایمانشان بازداشت شدهاند، کمک کنند.
از زمان آغاز آزار و شکنجه در ژوئیه۱۹۹۹، خانواده ژانگ لیلینگ مورد آزار و اذیت، زورگویی قرار گرفتهاند و خانه آنها بارها توسط اداره ۶۱۰ محلی در شهر شانتو بهدلیل امتناع از دست کشیدن از ایمانشان غارت شده است. خواهر بزرگتر ژانگ شیائولینگ دو سال را در اردوگاه کار و سه سال را در زندان گذراند. خواهر کوچکتر ژانگ یوئهچی زمانی که فقط ۱۴ سال داشت بهمدت یک سال به اردوگاه کار فرستاده شد. مادرش چیو شیوپینگ و ژانگ لیلینگ دستگیر و چندین بار بازداشت شدند. تمام خانواده در طول سالیان متمادی از نظر روانی، جسمی و مالی سختی بسیار زیادی را متحمل شدند.