(Minghui.org) وب‌سایت مینگهویی به‌تازگی دریافت که یک بانوی اهل چونگ‌چینگ که بیش از پنج سال مفقود بود، درحال‌حاضر در یک بیمارستان روانی حبس است، گرچه هیچ‌گونه بیماری روانی ندارد.
خانم وو هونگمی 53ساله مجبور شده بود دور از خانه زندگی کند تا به‌خاطر ایمانش به فالون گونگ (فالون گونگ یک تمرین تزکیه ذهن و بدن است که از ژوئیه1999، توسط حزب کمونیست چین هدف قرار گرفته است) مورد آزار و اذیت قرار نگیرد. خانواده و دوستانش حدود 5 سال پیش ارتباط خود را با او از دست دادند. آن‌ها به‌تازگی ازطریق یک خودی دریافتند که خانم وو در تاریخی نامعلوم دستگیر شده است و درحال‌حاضر در یک بیمارستان روانی در بخش شیِما در منطقه بیپی نگهداری می‌شود.
خانم وو قبلاً در کارخانه داروسازی جنوب غربی کار می‌کرد. او در سال 1996، تمرین فالون گونگ را آغاز کرد. بعد از اینکه آزار و شکنجه سه سال بعد آغاز شد، او شش بار به پکن رفت تا برای فالون گونگ دادخواهی کند. او پس از چنین سفری به پکن، دستگیر و به چونگ‌چینگ اسکورت شد. پلیس در سپتامبر2000، او را به دو سال کار اجباری محکوم کرد و به اردوگاه کار اجباری زنان مائوجیاشان فرستاد.
خانم وو حاضر به رها کردن ایمانش نشد و توسط نگهبانان اردوگاه کار به‌طرزی وحشیانه شکنجه شد. درنتیجه سلامتی‌اش رو به افول گذاشت و اردوگاه کار تصمیم گرفت او را در اوایل سال 2002، به قید ضمانت پزشکی آزاد کند. آن‌ها به پلیس اطلاع دادند تا او را تحویل بگیرد. پلیس به‌جای آزاد کردنش، او را مستقیماً به بیمارستان روانی بی‌چوان در منطقه بیپی برد. خانواده‌اش پس از اطلاع از اتفاقی که برایش افتاده است، خواستار آزادی او شدند. پلیس سریعاً او را به اردوگاه کار اجباری برد که از پذیرش مجدد وی خودداری کرد. پلیس سپس او را در بخش روانپزشکی بیمارستان شماره 2 خلق منطقه بیپی حبس کرد. مشخص نیست که آیا این همان بیمارستانی است که او درحال‌حاضر در آن بستری است یا خیر.
کارکنان بیمارستان خانم وو را مجبور کردند داروهای نامعلومی مصرف کند، چه به‌صورت خوراکی و چه به‌صورت تزریقی که به سیستم عصبی مرکزی وی آسیب می‌رساند. او تا قبل از دسامبر2003 آزاد نشد.
تمرین‌کنندگان خانم وو هونگمی و آقای وو رونگ‌یائو از شهر چونگ‌چینگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند