(Minghui.org) بانویی ۷۲ساله ساکن تیانجین در ۲۶دسامبر۲۰۲۳ به‌دلیل تمرین فالون گونگ به یک سال حبس محکوم شد. از آنجایی که خانم لیو شولینگ در معاینه جسمانی لازم برای پذیرش در زندان رد شد، در زمان نوشتن این مقاله هنوز با قرار وثیقه آزاد بود.

خانم لیو در اوایل اکتبر۲۰۲۲ پس از گزارش شدن به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ دستگیر شد. پلیس خانه‌اش را بازرسی کرد، اما چیزی با خود نبرد. او در همان روز پس از پرداخت ۵۰۰۰ یوان وثیقه توسط خانواده‌اش آزاد شد.

در اولین جلسه دادرسی در ۶نوامبر۲۰۲۳، خانم لیو سعی کرد حقایق مربوط به فالون گونگ را برای قضات و سایر حاضران روشن کند. پلیس او را برای داشتن رفتار بد سرزنش کرد و گفت که دادگاه ممکن است جلسه دیگری برای رسیدگی به «جرم» او برگزار کند. مشخص نیست که آیا جلسه دوم قبل از محکومیت او در ۲۶دسامبر برگزار شده است یا خیر.

آزار و شکنجه در گذشته

خانم لیو در بخش لوتای، ناحیه نینگهه، تیانجین زندگی می‌کند. او در سال ۱۹۹۴ تمرین فالون گونگ را آغاز کرد. بیماری سه‌ساله‌اش که او را عذاب می‌داد ناپدید شد و خانواده‌اش دوباره سرشار از شادی شدند. هنگامی که رژیم کمونیستی در ژوئیه۱۹۹۹ دستور آزار و شکنجه را صادر کرد، سه ماه بعد به پکن رفت تا برای فالون گونگ دادخواهی کند، اما دستگیر و در بازداشتگاه تیان‌آن‌من نگهداری شد. پس از اینکه تحت نظارت به تیانجین برگردانده شد، ابتدا در بازداشتگاه ناحیه نینگهه نگهداری و سپس به یک مرکز شستشوی مغزی واقع در داخل ساختمان دولتی شهر لوتای منتقل شد و بیش از ۲۰ روز در آنجا بازداشت بود و مجبور شد مطالب ضد فالون گونگ را تماشا کند. پس از اخاذی ۳۳۰۰ یوانی از او آزادش کردند.

از آن زمان، خانم لیو یک روز در آرامش زندگی نکرده است. پلیس اغلب برای آزار او می‌آمد و نیمه‌های شب در می‌زد. تا دسامبر۲۰۰۰، او شش بار بازداشت و پنج بار مورد آزار و اذیت قرار گرفته بود. در ژانویه‌۲۰۰۱، او دوباره به مرکز شستشوی مغزی دولتی شهر لوتای برده شد و به‌مدت هشت روز در آنجا نگهداری شد. پس از گذراندن یک ماه دیگر در بازداشتگاه ناحیه نینگهه، به ۲.۵ سال حبس در اردوگاه کار اجباری زنان بانچیائو در تیانجین محکوم شد.

خانم لیو علاوه بر ساعت‌های طولانی ایستادن، مجبور شد بدون دستمزد در اردوگاه، کار بدون دستمزد انجام دهد. وظیفه او این بود که کیسه‌های لوبیا به وزن بیش از ۵۰ کیلو را به مکان مشخصی ببرد و لوبیاها را تمیز کند. پس از آن، لوبیاهای سواشده را در کیسه کرده و به جای خود بازگرداند. پس از بیش از ده ساعت کار فشرده، او مجبور می‌شد شب‌ها تبلیغات ضدفالون گونگ را تماشا کند. او به‌دلیل آزار و اذیت دچار عارضه قلبی شد. اما نگهبانان فقط به او اجازه دادند تا سه روز استراحت کند، و سپس او را مجبور کردند دوباره کار کند. او به‌دلیل وضعیت جسمانی ضعیف یک سال بعد برای درمان مرخص شد. از آنجایی که پلیس همچنان او را به‌طور منظم مورد آزار و اذیت قرار می‌داد و زندگی روزانه‌اش را زیر نظر داشت، خانواده او تحت فشار زیادی قرار گرفتند. او مجبور شد دور از خانه زندگی کند تا از دید پلیس پنهان بماند.

در سال ۲۰۰۴، خانم لیو برای کمک به مراقبت از نوه سه‌ساله‌اش به خانه دختر بزرگترش رفت. یک روز در مارس ۲۰۰۴، به‌محض اینکه دختر و دامادش به سر کار رفتند، وانگ گویوانگ، رئیس اداره پلیس شهر لوتای، به همراه شش مأمور دیگر وارد عمل شدند. خانم لیو را به زور دستگیر و نوه‌اش را تنها در خانه رها کردند. دختربچه وحشت کرده بود و مدام گریه می‌کرد. پلیس دختر خانم لیو را از دستگیری او مطلع نکرد تا زمانی که یورش به محل را تمام کرد. وقتی دختر خانم لیو باعجله به خانه آمد، دختر کوچک شلوارش را خیس کرده بود. او به‌مدت شش ماه دچار بی‌اختیاری ادرار بود.

خانم لیو به بازداشتگاه ناحیه نینگهه برده شد و بارها توسط مأموران زو جون و ژانگ بازجویی شد. او بسیار ضعیف و دچار سرگیجه و حالت تهوع بود. حتی وقتی در بستر بود، پلیس هیچ مراقبت پزشکی به او ارائه نکرد. دادگاه منطقه نینگهه او را در دسامبر۲۰۰۴ به چهار سال حبس محکوم کرد.

پس از اینکه خانم لیو به زندان زنان تیانجین منتقل شد، نگهبانان ترتیبی دادند که جنایتکاران او را شکنجه کنند. او مجبور بود هر روز از ساعت ۶ صبح تا ۹ شب، از جمله هنگام ناهار، روی یک چهارپایه کوچک با سطح ناهموار بنشیند. نگهبانان یک خودکار بین پاهای او گذاشتند. او باید بدنش را صاف نگه می‌داشت و به جلو نگاه می‌کرد. هر گونه انحراف از وضعیت مقرر شده منجر به ضرب و شتم و توهین کلامی می‌شد. او باید در صورت نیاز به توالت، از زندانیان اجازه می‌گرفت، که فقط در زمان‌های ازپیش تعیین شده اجازه داده می‌شد.

فقط بعد از چند روز نشستن، نشیمنگاهش دچار عفونت شد. خون و چرک روی شلوارش خشک شد. وقتی شلوارش را درآورد دردش مثل کنده شدن پوست بود. پس از شش ماه نشستن، پاهای او به‌شدت متورم شد و درد طاقت‌فرسایی را در ناحیه کمر داشت. فشار خونش به‌طرز خطرناکی بالا بود. او در تنفس و راه رفتن مشکل داشت. در ۱۰مارس۲۰۰۸ آزاد شد.

مأموران اداره پلیس شهر لوتای در ۱۰سپتامبر۲۰۱۴ دوباره وارد منزل خانم لیو شدند. ازآنجایی‌که او در خانه نبود، موفق به دستگیری او نشدند، اما عکس بنیانگذار فالون دافا و سایر مطالب مرتبط با فالون گونگ را مصادره کردند. او مجبور شد دو هفته دور از خانه زندگی کند. در این مدت دختر کوچک و داماد او توسط پلیس احضار و در مورد محل نگهداری وی مورد بازجویی قرار گرفتند.

پلیس بار دیگر در اوایل سپتامبر۲۰۲۱ در خانه خانم لیو حاضر شد. آن‌ها ادعا کردند که فیلم او در ماه ژوئن در حالی که درباره فالون گونگ با مردم صحبت می‌کرد از طریق دوربین نظارت ضبط شده است. خانم لیو انکار کرد که او بوده است. پلیس از گوش دادن خودداری کرد. آن‌ها به خانه‌اش یورش بردند و کتاب‌های فالون گونگ و تصویر بنیانگذار فالون گونگ را مصادره کردند.