فالون دافا، فالون گونگ - سایت مینگهویی www.minghui.org چاپ

بانوی اهل سیچوان پس از دو بار زندانی‌شدن به‌خاطر ایمانش، برای اجتناب از آزار و اذیت مجدد مجبورشد دور از خانه زندگی کند

2 فوریه 2024 |   همکار مینگهویی در استان سیچوان چین

(Minghui.org) خانمی ۵۹ساله در شهر چنگدو، استان سیچوان، مجبور شده است دور از خانه زندگی کند تا به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ، مورد آزار و اذیت قرار نگیرد. فالون گونگ، تمرینی معنوی است که از سال ۱۹۹۹توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.

آزار و اذیت خانم ژونگ فانگ‌چیونگ در ۲۶سپتامبر۲۰۲۲ در خانه برادرش در شهر یونلونگ، شهر جیان‌یانگ، استان سیچوان آغاز شد، جایی که به‌طور موقت در آنجا اقامت داشت (مشخص نیست که آیا او محل سکونت خودش را داشت یا نه.) بیش از ۲۰ مأمور پلیس و مقامات دولتی و روستایی به خانه برادرش یورش بردند و یک کتاب فالون گونگ و تشکچه‌ای که خانم ژونگ برای انجام مدیتیشن فالون گونگ از آن استفاده می‌کرد را توقیف کردند.

یک مقام حکومتی زن به خانم ژونگ دستور داد تا بیانیه‌ای را برای انکار فالون گونگ امضا کند. هنگامی که او از اجرای آن امتناع کرد، دو مأمور مرد جوهر را پشت دست او پخش کردند و از آن برای مهر‌کردن اثر انگشتش روی بیانیه‌ای که تهیه کرده بودند استفاده کردند.

این مقام زن به مأموران محلی دستور داد تا خانم ژونگ را زیر نظر داشته باشند. او همچنین به آن‌ها دستور داد که یک دوربین نظارتی نزدیک درِ ورودی خانه برادر خانم ژونگ نصب کنند.

برای چند روز بعد، مقامات دهیاری چند بار برگشتند تا از خانم ژونگ عکس بگیرند. پس از نصب دوربین نظارتی، ژانگ هو، دبیر حزب در روستا به او دستور داد که هر روز صبح، ظهر و عصر روی پله جلویی و رو به دوربین بایستد تا بتواند فیلم را برای مافوقش در چنگدو (که تحت صلاحیت شهر جیان‌یانگ است) بفرستد.

بین ۱۴ و ۲۲ اکتبر ۲۰۲۲، دبیر ژانگ، سه مأمور مجتمع یوچا (ژانگ هائوچنگ، ژانگ جینگ‌چنگ و هو جیانگو) و همچنین مقامات اداره ۶۱۰، یان جون و ژانگ شوون تقریباً هر روز برای آزار و اذیت خانم ژونگ می‌رفتند.

آزار و اذیت در سال ۲۰۲۳ ادامه یافت. در ۲۶آوریل۲۰۲۳، بیش از ده مأمور از اداره محلی، اداره پلیس، و دفتر اجتماعی در شهر یونلونگ دوباره خانم ژونگ را در خانه برادرش مورد آزار و اذیت قرار دادند.

ژانگ هو و هو جیانگو در ۲، ۴ و ۱۳ژوئن۲۰۲۳ با برادرخانم ژونگ تماس گرفتند و به او دستور دادند که خانم ژونگ را بیرون کرده و او را به خانه پسرش در شهر دیگری منتقل کند. هو در ۱۵ و ۱۶ژوئن با پسر خانم ژونگ تماس گرفت و خواستار ملاقات با او شد. لیو جیا، مدیر اداره ۶۱۰ شهر یونلونگ نیز با پسرش تماس گرفت و گفت که آن‌ها باید هر روز جلسه‌ای مجازی با او داشته باشند (معلوم نیست که آیا او به محل زندگی پسرش نقل مکان کرده یا خیر.)

خانم ژونگ برای جلوگیری از دستگیری، تصمیم گرفت که نمی‌تواند پیش برادر یا پسرش بماند و اکنون آواره و از دید مقامات پنهان شده است.

آزار و اذیت در گذشته

خانم ژونگ، متخصص در صنعت حمل و نقل، قبلا آنژیوم مادرزادی (رشد غیرطبیعی عروق خونی) و ایسکمی شدید مغزی (وجود لخته در مغز) داشت. دو ماه پس از اینکه در ۵مارس۱۹۹۹ تمرین فالون گونگ را شروع کرد، هر دو مشکلش ناپدید شدند.

ازآنجاکه خانم ژونگ پس از شروع آزار و شکنجه از کنارگذاشتن فالون گونگ امتناع کرد، بارها بازداشت و دو بار در مجموع به ۱۱ سال حبس محکوم شده است.

اولین محکومیت به هفت سال حبس

خانم ژونگ و بیش از ۳۰ تمرین‌کننده دیگر بین اوت و سپتامبر۲۰۰۷ دستگیر شدند. او به‌مدت ده روز تحت بازجویی با شکنجه قرار گرفت. پلیس یک لامپ ۱۰۰ واتی جلویش گذاشت و او را از خواب محروم کرد و خردل را روی چشم و بینی‌اش مالید و او را کتک زد. او از شدت ضرب‌وشتم هشیاری‌اش را از دست داد.

خانم ژونگ و هشت تمرین‌کننده دیگر، و همچنین دو عضو خانواده تمرین‌کنندگان، توسط دادگاه ووهو در ۲۷اکتبر۲۰۰۸ به زندان محکوم شدند. او به هفت سال زندان محکوم شد. همه ۱۱ نفر به احکام صادره اعتراض کردند، اما دادگاه میانی شهر چنگدو پس از منع وکلایشان از وکالت، حکم آن‌ها را تأیید کرد.

خانم ژونگ در ۴مارس۲۰۰۹ به زندان زنان یانگماهی در شهر جیان‌یانگ برده شد. چون از کنارگذاشتن فالون گونگ امتناع کرد، نگهبانان او را در دسامبر ۲۰۰۹ در انفرادی نگه داشتند، لباس‌هایش را درآوردند و لباس زندانی به او دادند که بسیار نازک بود. تمام دکمه‌ها نیز کنده شده بودند. به او یک جفت دمپایی پلاستیکی و یک ملحفه نازک داده شد. در سلول انفرادی تختی وجود نداشت و او مجبور بود روی زمین سرد سیمانی بخوابد. صبح به او یک کاسه فرنی سرد و یک نان بخارپز داده می‌شد. وعده‌های ناهار و شام بسیار کم بود. اغلب از سرما می‌لرزید. هنگام غذاخوردن دستانش به‌شدت می‌لرزید به‌طوری که قاشقش مدام به کاسه ‌کوبیده می‌شد.

نگهبانان پس از اینکه او را در زمستان در معرض یخ‌زدن قرار دادند، با گرمای تابستان نیز شکنجه کردند. بین ۸اوت و ۲۵سپتامبر۲۰۱۰، خانم ژونگ مجبور شد از ساعت ۷ صبح تا ۱۰ شب در فضای باز بایستد، به‌خصوص زمانی که دمای هوا ۴۰ درجه سانتیگراد بود. اجازه نداشت در طول زمان از توالت استفاده کند، شب‌ها دوش بگیرد یا لباس‌هایش را بشوید. هم اتاقی‌هایش نمی‌توانستند بوی او را تحمل کنند و او را مورد آزار و اذیت لفظی قرار می‌دادند.

دومین محکومیت به چهار سال حبس

خانم ژونگ بار دیگر در ۲۶اکتبر۲۰۱۶ توسط مأموران اداره پلیس راه تائوشی دستگیر شد. دستگیری او در دسامبر۲۰۱۶ توسط دادستانی منطقه چنگ‌هوا تأیید شد. دادگاه منطقه چنگ‌هوا او را در ۶ژوئن۲۰۱۸ به چهار سال زندان با جریمه نقدی ۵۰۰۰ یوان محکوم کرد. او در ۷نوامبر۲۰۱۸ به زندان زنان شهر چنگدو منتقل شد.

ازآنجاکه او در ایمان خود ثابت‌قدم بود، دوباره به‌طرز وحشیانه‌ای شکنجه شد. به‌مدت شش ماه، نگهبانان چیزی به او ندادند که با آن غذا بخورد، بنابراین مجبور شد با دست غذا بخورد. به‌مدت ده روز، فقط یک‌چهارم غذای معمولی به او داده می‌شد. اجازه خرید مایحتاج روزانه را نداشت. مجبور شد دستمال توالت مستعمل را از سطل زباله بردارد تا خودش را پاک کند. استفاده او از توالت نیز به‌شدت محدود شده بود. او یک بار به‌مدت دو روز از استفاده از توالت محروم شد.

خانم ژونگ اجازه نداشت غذا را خودش تهیه کند - زندانیان باید آن را به او می‌رساندند. به او دستمال نمی‌دادند، بنابراین مجبور شد از دست‌ها یا لباس‌هایش استفاده کند. اجازه نداشت دست‌هایش را بشوید یا دوش بگیرد، طولی نکشید که دچار بوی شدیداً بدی شد. تنها زمانی که به او اجازه شستشوی خودش و لباس‌هایش را داده بودند، در روزهای تعطیل رسمی بود، اما نگهبانان از دادن مواد شوینده به او خودداری می‌کردند.

هر روز بعد از اینکه ساعت ۶ صبح از خواب بیدار می‌شد، مجبور می‌شد تا ساعت ۱۰ شب روی یک چهارپایه پلاستیکی با ارتفاع ۷ سانتیمتر و عرض سانتیمتر ۱۲ بنشیند. باید دست‌هایش را روی ران‌هایش نگه می‌داشت و نوک انگشتانش نمی‌توانست از زانویش فراتر برود. پشت و گردن او باید صاف می‌ماند. مجبور بود به جلو نگاه کند و اجازه نداشت چشمانش را ببندد. تنها پس از یک روز نشستن، در باسنش شش تاول بزرگ ایجاد شد. روز بعد که نشست، درد طاقت‌فرسا بود. پس از یک دوره طولانی نشستن، باسن او چرکی شد. وقتی خون و چرک خشک شدند، شلوارش به او چسبید. قبل از اینکه به او اجازه داده شود بخوابد، وقتی آن‌ها را درآورد، درد غیرقابل تحمل بود.

گزارش مرتبط:

بانوی اهل سیچوان به‌دلیل ایمانش مورد آزار و اذیت قرار گرفت و به او دستور داده شد روزی سه بار مقابل دوربین نظارتی بایستد