(Minghui.org) بیست‌‌وچهار سال پس از اینکه حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) آزار و شکنجه فالون گونگ را در سال ۱۹۹۹ آغاز کرد، تمرین‌کنندگان از ۴۴ کشور فهرست جدیدی از عاملان آزار و شکنجه را پیش از روز حقوق بشر، ۱۰دسامبر۲۰۲۳، به دولت‌های مربوطه خود ارائه کردند و از آن‌ها خواستند این افراد را به‌خاطر آزار و شکنجه فالون گونگ در چین مجبور به پاسخگویی کنند. تمرین‌کنندگان از دولت‌های خود خواستند که این عاملان و اعضای خانواده‌شان را از ورود به کشورشان منع کنند و دارایی‌های آن‌ها را در خارج از کشور مسدود کنند.

در میان عاملان ذکر شده نام شو شیچیان، رئیس «اداره ضدفرقه» اداره امنیت عمومی استان هیلونگ‌جیانگ نیز به چشم‌ می‌خورد.

نام کامل عامل: شو (نام خانوادگی) شیچیان (نام) (薛世谦)جنسیت: مذکرکشور: چینتاریخ/سال تولد: نامعلوممحل تولد: نامعلوم

شو شیچیان

عنوان یا سِمت

۲۰۱۶ - ۲۰۱۹: معاون رئیس تحقیقات اقتصادی اداره امنیت عمومی استان هیلونگ‌جیانگ۲۰۱۹ - اکنون: رئیس اداره ضدفرقه در اداره امنیت عمومی استان هیلونگ‌جیانگ

جنایات اصلی

در ۲۱مارس۲۰۱۸، ح.‌ک.‌چ دستخوش اصلاحات بنیادی شد که در پی آن «اداره ۶۱۰» مرکزی را زیر نظر کمیته مرکزی امور سیاسی و حقوقی و وزارت امنیت عمومی قرار داد. این تغییر به سطح استان، شهر و شهرستان منتقل شد.

اداره ضدفرقه در اداره امنیت عمومی استان هیلونگ‌جیانگ برخی از مسئولیت‌ها و اختیارات اداره ۶۱۰ استان هیلونگ‌جیانگ را اعمال می‌کند. شو شیچیان، رئیس اداره ضدفرقه، به یکی از رهبران اصلی در آزار و اذیت تمرین‌کنندگان فالون گونگ در استان هیلونگ‌جیانگ تبدیل شده است.

استان هیلونگ‌جیانگ یکی از استان‌هایی است که شدیدترین آزار و شکنجه را اعمال می‌کند. از میان ۳۱ استان، شهرداری و منطقه خودمختار چین، این استان بیشترین موارد مرگ، شامل ۶۴۵ مورد را در طی ۲۵ سال گذشته گزارش کرده است.

شو به‌طور فعال سیاست آزار و شکنجه را با سازماندهی فعالیت‌هایی درباره تهمت‌زدن به فالون گونگ، تحریک و گسترش نفرت اجرا کرد. در آوریل۲۰۲۱، شو در مراسم راه‌اندازی آموزش ضدفرقه در پردیس دانشگاه هیلونگ‌جیانگ که به میزبانی اداره امنیت عمومی استان هیلونگ‌جیانگ برگزار شد، شرکت کرد.

در ۱۵آوریل۲۰۲۳، مراسم دیگری برای «کمپین آموزشی ضدفرقه» در اداره امنیت عمومی استان هیلونگ‌جیانگ برگزار شد که پذیرش گسترده‌تر این کمپین در مدارس سراسر استان شامل ۸۰ مؤسسه آموزش عالی و ۳۰۵۵ مدرسه ابتدایی و متوسطه و مهدکودک‌ها را جشن گرفت. این کمپین به ۲.۸۵ میلیون دانش‌آموز و ۲۴۸۰۰۰ معلم منتقل شد. همزمان، بخش امنیت عمومی در سطح استان با همکاری بخش آموزش و پرورش، ۳۲۰ نسخه از مطالب تبلیغاتی افتراآمیز را به دانشگاه‌های استان ارسال کرد.

شو همچنین دستگیری‌های گسترده، غارت خانه‌ها و آزار و اذیت تمرین‌کنندگان را هدایت کرد. در نیمه اول سال ۲۰۲۳، دست‌کم ۱۲ تمرین‌کننده از استان هیلونگ‌جیانگ درنتیجه آزار و شکنجه جان باختند، ۷۸ نفر محکوم، ۱۶۱ نفر دستگیر شدند و ۸۰ نفر مورد آزار و اذیت قرار گرفتند.

در سال ۲۰۲۲، ۲۲ تمرین‌کننده تا حد مرگ شکنجه شدند، ۳۵ نفر محکوم شدند، ۴۷۷ نفر دستگیر شدند، و ۳۸۸ نفر مورد آزار و اذیت قرار گرفتند که بدترین وضعیت در کشور است.

در ۱۲ژوئیه۲۰۲۲، پلیس از سراسر شهر داکینگ بیش از ۱۰۰ تمرین‌کننده، ازجمله یک تمرین‌کننده ۹۸ ساله و بسیاری دیگر از تمرین‌کنندگان در ۷۰ و ۸۰ سالگی را دستگیر کرد. پلیس خانه‌های تمرین‌کنندگان را بدون حکم غارت کرد. همه اقلام و مطالب مربوط به فالون گونگ به‌عنوان مدرک پیگرد قانونی علیه تمرین‌کنندگان استفاده شد. به گفته پلیس، تمرین‌کنندگان بیش از ۹ ماه تحت ردیابی و نظارت قرار گرفته بودند.

در ژوئیه۲۰۲۲، ۳۳ تمرین‌کننده در هاربین دستگیر و ۳۹ نفر مورد آزار و اذیت قرار گرفتند.

در بعدازظهر ۲۷اوت۲۰۲۲، دست‌کم ۱۱ تمرین‌کننده در شهر سوئیهوا دستگیر شدند. به گفته یکی از افراد خودی، پلیس از سه ماه قبل شروع به نظارت بر تمرین‌کنندگان کرده بود. کمیته امور سیاسی و قضایی شهر سوئیهوا و اداره ۶۱۰ آن را «نبرد ۱۰۰ روزه» نامیدند.

در سال ۲۰۲۱، دست‌کم ۲۴ تمرین‌کننده درنتیجه آزار و شکنجه در استان هیلونگ‌جیانگ جان خود را از دست دادند و به‌خاطر آن در رتبه دوم کشور قرار گرفت. تعداد تمرین‌کنندگانی که محکوم شدند ۱۲۵ نفر بود که آن را رتبه دوم کشور قرار داد. ۴۶۳ تمرین‌کننده دیگر دستگیر و ۸۷۲ نفر مورد آزار و اذیت قرار گرفتند که رتبه چهارم کشور محسوب ‌شد.

در سال ۲۰۲۰، ح‌.ک.‌چ کمپین «حذف کامل» را انجام داد که در آن مقامات محلی به تمرین‌کنندگان فالون گونگ فشار می‌آوردند تا بیانیه‌ای مبنی بر انصراف از این تمرین را امضا کنند. در این کمپین، تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان در خانه یا محل کارشان دستگیر شدند یا مورد آزار و اذیت قرار گرفتند.

در آوریل۲۰۲۰، دوازده تمرین‌کننده از ناحیه شیانگ‌فانگ، شهر هاربین در طی دو روز توسط پلیس اداره امنیت ملی شهر داکینگ و شعبه لانگنان در ناحیه جاده رانگو دستگیر شدند. گزارش شده است که این دستگیری دسته‌جمعی به دستور اداره ضدفرقه اداره امنیت عمومی استان هیلونگ‌جیانگ صادر شده است که به پلیس امنیت عمومی شهر داکینگ دستور داد تمرین‌کنندگان از مناطق دیگر را دستگیر کند.

در ۲۲ تا ۲۳سپتامبر۲۰۲۰، طی یک یورش هماهنگ پلیس در شهر هاربین، استان هیلونگ‌جیانگ، ۲۷ تمرین‌کننده و سه نفر از اعضای خانواده‌شان دستگیر شدند. گزارش شده است که کمیته امور سیاسی و حقوقی و بخش امنیت عمومی در این بازداشت دسته‌جمعی دست داشته‌اند. تمرین‌کنندگان براساس اسامی در لیست سیاه دستگیر شدند و پلیس برای دستگیری یک تمرین‌کننده پاداش دریافت می‌کرد.

در سال ۲۰۱۹، کمیته امور سیاسی و حقوقی هیلونگ‌جیانگ، اداره ۶۱۰ و سیستم امنیت عمومی آزار و اذیت و دستگیری تمرین‌کنندگان فالون گونگ را تشدید کردند تا در طول هفتادمین سالگرد تسلط ح.‌ک.‌چ بر کشور «حفظ ثبات» انجام شود. دست‌کم ۳۸۴ تمرین‌کننده دستگیر و ۱۱۸ نفر محکوم شدند.

از ژوئن ۲۰۱۹، اداره امنیت عمومی استان هیلونگ‌جیانگ به شهرها دستور داد تمرین‌کنندگان فالون گونگ را تحت آزار و اذیت قرار دهند و سهمیه‌هایی درخصوص دستگیری صادر کرد. در ۲۵ژوئیه، «تیم نظارت و آزار و شکنجه» اداره امنیت عمومی استان هیلونگ‌جیانگ به شهر جیاموسی آمد و با پلیس محلی برای دستگیری دست‌کم ۴۰ تمرین‌کننده همکاری کرد. آقای یانگ شنگجون تا حد مرگ شکنجه شد.

منتخبی از موارد مرگ

از زمانی که شو رئیس اداره ضدفرقه اداره امنیت عمومی استان هیلونگ‌جیانگ شد، دست‌کم ۲۶ تمرین‌کننده فالون گونگ از استان هیلونگ‌جیانگ تا حد مرگ شکنجه شده‌اند. آن‌ها عبارتند از: خانم ژانگ چون‌یو، خانم وانگ شومی، خانم وانگ یوفانگ، خانم زوئو شیوون، آقای ژانگ شینگ‌گوئو، آقای دای ژیدونگ، خانم گوان فنگشیا، آقای ژونگ گوئوکوان، خانم یان جین‌شیا، خانم لی شوانگیان، خانم لیو فنگیون، خانم سان یومی، خانم لی جینگشیا، خانم لی هویفنگ، آقای یانگ شنگجون، خانم تنگ شولی، خانم کویی جینشی، آقای لیو یونشیانگ، خانم کانگ آیفن، خانم. وانگ شوکون، خانم لی جینگ‌شیا، خانم لی یانجی، خانم ما شوفانگ، آقای ژائو چنگشیائو، خانم گائو شیولان، و خانم مو یونگشیا. در زیر موارد منتخب مرگ آورده شده است.

مورد ۱: خانم لی شوانگیان دستگیر و طی یک روز تا سرحد مرگ شکنجه شد

خانم لی شوانگیان در ۱۶دسامبر۲۰۲۱ به‌خاطر تهیه مطالب اطلاعاتی درباره فالون گونگ دستگیر شد. او نزدیک به ۳۰ ساعت در اداره پلیس فولی تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفت. هنگامی که در آستانه مرگ بود، پلیس به شوهرش دستور داد تا پس از مرخص‌شدن از محل کار، بیاید و او را تحویل بگیرد.

وقتی شوهر خانم لی به اداره پلیس رسید، او نمی‌توانست به‌تنهایی راه برود و توسط سه مأمور حمل شد. شوهرش پس از بازگشت به خانه با آمبولانس تماس گرفت. خانم لی قبل از رسیدن آمبولانس فوت کرد.

مورد دوم: دکتر وانگ شوکون چند روز پس از ضرب‌و شتم توسط پلیس فوت می‌کند

دکتر وانگ شوکون، یک پزشک ۶۶ساله در شهر هاینینگ، استان هیلونگ‌جیانگ، در اواخر ژوئن۲۰۲۰ به او دستور داده شد فالون گونگ را کنار بگذارد. ازآنجاکه دستور را نپذیرفت، پلیس او را ساعت‌ها مورد ضرب‌وشتم قرار داد. او از ناحیه پا درد شدیدی داشت و به مأموران التماس کرد که رهایش کنند. آن‌ها موافقت کردند، اما تهدید کردند که چند روز بعد دوباره به دنبال او خواهند آمد.

دکتر وانگ از پله‌ها بالا رفت تا به واحد آپارتمانش برگردد. شوهرش خاطرنشان کرد که روی بدنش کبودی وجود دارد. کاسه زانویش شکسته بود و خیس عرق شده بود. او در بعدازظهر اول ژوئیه دچار خونریزی مغزی شد. به‌شدت سرگیجه داشت و احساس تهوع می‌کرد. او حوالی ساعت ۴:۲۵ صبح روز ۲ژوئیه درگذشت.

مورد ۳: خانم کانگ آیفن پنج ماه پس از آخرین دستگیری‌اش فوت می‌کند

خانم کانگ آیفن، از شهر جیاموسی، استان هیلونگ‌جیانگ، در ۱۷ژوئن۲۰۲۱ در خانه دستگیر و به بازداشتگاه شهر جیاموسی منتقل شد. در حین بازداشت، دچار بیماری قلبی شدید و ادم سیستمیک (ورم کلی بدن)شد. قادر به ایستادن یا راه‌رفتن نبود، به‌سختی نفس می‌کشید و بینایی‌اش بدتر شد تا جایی که تقریباً نابینا شد.

خانم کانگ در آستانه مرگ آزاد شد و در ۱۷اوت در حبس خانگی قرار گرفت. او سه ماه بعد در ۱۸نوامبر۲۰۲۱ درگذشت. او ۶۴ سال داشت.

مورد ۴. آقای یانگ شنگجون ۹ روز پس از دستگیری درگذشت

آقای یانگ شن‌جون، ۶۱ ساله، از شهر جیاموسی، استان هیلونگ‌جیانگ، و مادر ۸۱ ساله‌اش در ۲اوت۲۰۱۹ در خانه دستگیر شدند. مادرش همان شب آزاد شد، اما آقای یانگ در یک بازداشتگاه نگهداری شد. صبح ۱۱اوت، پلیس به مادرش اطلاع داد که صبح در بازداشتگاه خون استفراغ کرده و برای مداوا به بیمارستان منتقل شده است. آقای یانگ ساعت ۹ آن شب درگذشت. بیمارستان برای درمان او ۳۰ هزار یوان از خانواده‌اش دریافت کرد.

مورد ۵. خانم یان جینشیا که در حین بازداشت به سرطان مبتلا شد، ماه‌ها پس از آزادی فوت می‌کند

خانم یان جینشیا، از شهر هاربین، استان هیلونگ‌جیانگ، به‌عنوان بخشی از کمپین آزار و اذیت «حذف کامل» که در سال ۲۰۲۰ سراسر کشور را فراگرفته بود، در شامگاه ۲۲سپتامبر۲۰۲۰، دستگیر شد. نگهبانان بازداشتگاه او را مجبور کردند تا ساعت‌های طولانی روی یک چهارپایه کوچک بنشینید و او را در معرض دمای پایین قرار دادند که باعث خونریزی شدید واژینال او شد. نگهبانان نمی‌گذاشتند که مراقبت پزشکی دریافت کند مگر اینکه خانواده‌اش ابتدا هزینه آن‌ها را پرداخت کنند. اگرچه تشخیص داده شد که او سرطان رحم در مراحل آخر دارد، اما نگهبانان از آزادی‌اش خودداری کردند و همچنان به او فشار می‌آوردند تا بیانیه‌هایی مبنی بر انکار فالون گونگ بنویسد.

خانم یان به‌رغم شرایطش همچنان تحت محاکمه قرار گرفت و به شش ماه زندان محکوم شد. او پس از گذراندن دوره کامل از زندان آزاد شد. وضعیتش پس از بازگشت به خانه همچنان رو به وخامت بود. اگرچه خانواده‌اش او را به بیمارستان بردند، اما دکتر گفت که فایده‌ای ندارد. او طی کمتر از یک سال در ۱۷ژانویه۲۰۲۲ در گذشت. او ۵۹ساله بود.

مورد ۶: خانم مو یونگشیا در زندان زنان استان هیلونگ‌جیانگ درگذشت

خانم مو یونگشیا، معلم بازنشسته ۷۵ساله، در ۱۳ژوئیه۲۰۲۳ در زندان زنان استان هیلونگ‌جیانگ تا حد مرگ شکنجه شد. نگهبانان قبل از اطلاع به خانواده‌اش، جسد خانم مو را خودسرانه سوزاندند.

خانم مو در سپتامبر۲۰۱۹ دستگیر و در ماه مه۲۰۲۰ توسط دادگاه منطقه رانگولو به شش سال زندان محکوم شد. نگهبانان زندان زنان استان هیلونگ‌جیانگ، زندانیان را به ضرب‌وشتم و آزار لفظی او تشویق کردند. سال‌ها شکنجه بر سلامتی او تأثیر گذاشت و به‌سختی می‌توانست حرکت کند.

پس از اینکه خانم مو در اوت۲۰۲۲ دچار بی‌اختیاری مدفوع شد، یک زندانی او را کتک زد و آب سرد روی او ریخت. همچنین متعاقباً دچار اختلال روانی شد، اما نگهبانان و سایر زندانیان همچنان به ضرب‌وشتم او ادامه دادند.

یک زندانی از اینکه خانم مو خیلی آهسته راه می‌رفت شاکی بود و در اواخر دسامبر۲۰۲۲ او را از پشت هل داد. خانم مو روی زمین افتاد که منجر به ایجاد کبودی روی صورتش شد. آن شب دچار تکرر ادرار شد و هر شب مجبور می‌شد بیش از ده بار بیدار شود. زندانیانی که برای نظارت بر او گماشته شده بودند، اغلب او را مورد آزار و اذیت لفظی قرار می‌دادند و به همین دلیل او را کتک می‌زدند.

خانم مو اغلب در نیمه‌شب با جیغ از خواب بیدار می‌شد و دلیل آن آزار و شکنجه مداوم بود. جیغ او آنقدر بلند بود که زندانیان سلول‌های دیگر می‌توانستند صدای او را بشنوند. او سرگردان بود و حتی نمی‌توانست سایر تمرین‌کنندگان فالون گونگ را که با او در یک سلول بودند، بشناسد.

پسرش از مسئولان زندان خواست تا او را با آزادی مشروط پزشکی آزاد کنند، اما درخواست‌های او بارها رد شد.