فلاشینگ، نیویورک: راهپیمایی بزرگ به‌منظور بزرگداشت دادخواهی صلح‌آمیز ۲۵ آوریل سال ۱۹۹۹
(Minghui.org) بیش از ۲۰۰۰ تمرین‌کننده فالون دافا در ۲۱آوریل در فلاشینگ، نیویورک به‌منظور بزرگداشت دادخواهی صلح‌آمیز ۲۵ سال پیش در پکن راهپیمایی بزرگی برگزار کردند. آن‌ها همچنین از حدود ۴۳۰ میلیون چینی خارج‌شده از سازمان‌های حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) تجلیل کردند.
فلاشینگ با یکی از بزرگترین محله چینی‌ها در جهان، دارای جوامع چینی متنوع و همچنین ساکنانی از سایر قومیت‌هاست. راهپیمایی از خیابان اصلی و خیابان ۴۱ شروع شد، در خیابان اصلی به سمت جنوب حرکت کرد، در خیابان سنفورد به چپ پیچید و در بلوار کیسنا ادامه یافت. سپس تجمعی در کنار کتابخانه فلاشینگ برگزار شد و کل مراسم سه ساعت طول کشید. اداره پلیس نیویورک و حوزه ۱۰۹ امنیت کامل راهپیمایی و تجمع را فراهم کردند.
راهپیمایی بزرگی در فلاشینگ، نیویورک در ۲۱آوریل به‌منظور بزرگداشت دادخواهی صلح‌آمیز در پکن در ۲۵آوریل۱۹۹۹ برگزار شد.
بسیاری از مهاجران اخیر چینی گفتند که تحت تأثیر بنرهایی مانند «جهان به حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری نیاز دارد» و «ترک ح.ک.چ آینده بهتری را در چین به ارمغان می‌آورد» قرار گرفتند. بیش از ۱۰ عضو از اتحادیه دموکراسی و حقوق بشر چین در این راهپیمایی شرکت و بنر «حمایت از فالون دافا» را حمل کردند.
یی ژونگ‌یوان، نماینده انجمن فالون دافا در نیویورک، گفت که دادخواهی صلح‌آمیز تحت حاکمیت مستبد ح.ک.چ در گذشته غیرقابل تصور بود. او گفت: «دادخواهی در سال ۱۹۹۹ نمونه‌ای از مخالفت مسالمت‌آمیز با عقلانیت علیه قساوت و وحشیگری بود و به‌عنوان چراغی برای ارزش‌های اخلاقی در جامعه ما عمل کرد.
شهادت شاهد: صدای صادقانه
ژانگ سونگلین، مدرس سابق دانشگاه پزشکی پایتخت، ۲۵ سال پیش در این دادخواهی شرکت کرد. از آنجایی که ۴۵ تمرین‌کننده در شهر مجاور تیانجین دستگیر شدند، بیش از ۱۰ هزار تمرین‌کننده به دفتر مرکزی استیناف در پکن رفتند تا به‌طور مسالمت‌آمیز خواستار آزادی آن‌ها شوند. او توضیح داد: «تمرین‌کنندگان با پیروی از اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری، هیچ ترسی نداشتند و هیچ هدف سیاسی را دنبال نمی‌کردند. ما فقط یک آرزوی صمیمانه داشتیم که انسان بهتری شویم. هرکسی که مبارزات سیاسی ح.ک.چ، به‌ویژه کشتار میدان تیانآنمن در سال ۱۹۸۹ را تجربه کرده بود، وحشت ح.ک.چ را می‌شناخت. اما کاری که ما تمرین‌کنندگان انجام دادیم مبتنی بر اعتماد به دولت و مهربانی بود. هیچ منافع شخصی در آن دخیل نبود.»
از زمانی که ح.ک.چ در سال ۱۹۴۹ قدرت را به دست گرفت، چنین دادخواهی صلح‌آمیزی هرگز در چین اتفاق نیفتاد. همچنین به‌ندرت در جهان دیده می‌شد. بسیاری از تمرین‌کنندگان مأموران پلیس یا ارتش، استادان دانشگاه، مقامات سیستم قضایی یا متخصصان کسب و کار بودند. ژانگ توضیح داد: «حدود ۱۰۰ میلیون تمرین‌کننده وجود داشت و آن‌ها نماینده جریان اصلی جامعه چین بودند. ح.ک.چ با هدف قرار دادن فالون دافا و اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری، بنیان اخلاقی را در چین تضعیف کرد. اگر ح.ک.چ فالون دافا را در آن زمان می‌پذیرفت، امروز جامعه ما متفاوت بود.»
دانستن ماجرای واقعی
لی اهل سرزمین اصلی چین است و او عمیقاً تحت تأثیر راهپیمایی قرار گرفت. او با اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری موافق بود و گفت که آن‌ها دنیای ما را به مکانی بهتر تبدیل می‌کنند. او افزود: «امیدوارم افراد بیشتری بتوانند فالون دافا را تمرین کنند. گاهی اوقات تمرین‌کنندگانی را در خیابان می‌بینم که در هر هوایی، آفتابی یا بارانی درباره تمرین به دیگران می‌گویند. من پشتکار آن‌ها را تحسین می‌کنم.»
در گذشته لی در چین اغلب مطالبی را از تمرین‌کنندگان در راهرو یا مجتمع‌ها دریافت می‌کرد. او گفت: «پس از خواندن آن‌ها و تماشای دی‌وی‌دی‌ها، متوجه شدم که چگونه ح.ک.چ با دروغ‌هایی مانند حادثه خودسوزی صحنه‌سازی شده در میدان تیانآنمن به فالون دافا تهمت زد. از این طریق فهمیدم فالون دافا عالیست و تمرین‌کنندگان افراد خوبی هستند.»
غنی از عناصر فرهنگی
دای و مادرش در حال دیدار از نیویورک بودند و هنگام صرف غذا در فلاشینگ، راهپیمایی را دیدند. دای گفت: «این اولین بار است که چنین چیزی را می‌بینم. بسیار رنگارنگ و غنی از عناصر فرهنگی.»
مادر دای گفت: «این عالی به نظر می‌رسد! می‌توانم بگویم این افراد (تمرین‌کنندگان) خصوصیات اخلاقی با کیفیت بالا دارند. من بسیار متأثر شدم و امیدوارم بتوانم روزی این را در چین ببینم.»
یو یکی دیگر از تماشاگران گفت که تمرین‌کنندگان انرژی مثبت دارند. او افزود: «حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری خوب است. ما هم باید مطابق این اصول باشیم.»
قدرت ایمان و انسانیت
ژائو شش ماه پیش از چین آمده و در ایالت‌های دیگر کار کرده است. روز اولی که به نیویورک برگشت، راهپیمایی را دید و از این اتفاق شگفت‌زده شد. ژائو با دیدن تعداد زیادی تمرین‌کننده از همه سنین، حرفه‌ها و قومیت‌های مختلف گفت: «راستش را بخواهید، این روزها برای مردم چین سخت است که ایمان داشته باشند. به همین دلیل نمی‌دانستم که چرا بسیاری از مردم به فالون دافا باور دارند. این قدرت ایمان است.»
سوزان لیو گفت که دادخواهی صلح‌آمیز در سال ۱۹۹۹ بزرگترین دادخواهی مسالمت‌آمیز پس از کشتار میدان تیانآنمن در سال ۱۹۸۹ بود. «چرا فقط تمرین‌کنندگان فالون دافا دادخواهی کردند؟ می‌توانم ببینم که اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری بهتر است، تمرین‌کنندگان به یکدیگر کمک می‌کنند و قوی‌تر هستند.»
به عقیدۀ او تمرین‌کنندگان با مردم عادی چینی متفاوت هستند. او ادامه داد: «به این دلیل که انسانیت آن‌ها احیا و جنبه مثبت نوع بشر آشکار شد. من دوست دارم چینی‌های بیشتری به این شکل عمل کنند. همچنین امیدوارم بزودی در چین چنین راهپیمایی‌‌هایی برگزار شود.»
«تصور کنید این راهپیمایی را در چین داشته باشید»
برخی از چینی‌هایی که در جریان این رویداد از سازمان‌های ح.ک.چ خارج شدند نیز در بخش «خروج از ح.ک.چ» به راهپیمایی پیوستند. گونگ در میان آن‌ها بود و از شرکت در این رویداد خوشحال بود زیرا این فرهنگی است که او احساس می‌کرد با آن ارتباط دارد.
گونگ گفت: «فالون دافا ایمان به حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری را برای ما به ارمغان آورد و به ما اجازه داد تا ماهیت شریر ح.ک.چ را ببینیم. در حال حاضر تماشاگران زیادی در فلاشینگ هستند. تصور کنید این راهپیمایی در چین برگزار شود، من مطمئنم که تعداد تماشاگران بسیار بیشتر خواهد بود. این چین را به سطح جدیدی می‌آورد و امیدوارم به زودی این اتفاق بیفتد.»
کاربر اینترنت: قدرت آرامش درونی
مو وبلاگ شخصی اینترنتی دارد و گفت که از دیدن مجدد راهپیمایی تمرین‌کنندگان فالون دافا خوشحال است. او گفت: «از چهره‌های آرام تمرین‌کنندگان فالون دافا، می‌توانم قدرت آرامش درونی را که از ایمان آن‌ها ناشی می‌شود، ببینم. من از تمرین‌کنندگان فالون دافا و تلاش‌های آن‌ها برای مخالفت با ح.ک.چ حمایت می‌کنم.»
مو اضافه کرد که اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری به‌ویژه در این جامعه پر هرج و مرج بسیار مهم و قدرتمند است. «من مسیحی هستم. اما فکر می‌کنم هر کسی که اصولی دارد، هر کسی که وجدان دارد باید از تمرین‌کنندگان فالون دافا حمایت کند، زیرا آنچه برای آن‌ها اتفاق می‌افتد ممکن است برای هر یک از ما بیفتد.»
تشکر از تمرین‌کنندگان برای تلاش‌هایشان
لی، حدوداً ۴۰ساله، اهل شهر چنگدو در استان سیچوان در چین است. او در حین تماشای راهپیمایی با پسرش گفت که می‌تواند درک کند که تمرین‌کنندگان چه رنجی را تجربه کرده‌اند. «ح.ک.چ نمی‌تواند ارزش‌های سنتی را تاب بیاورد و پدربزرگ من نیز توسط رژیم مورد آزار و شکنجه قرار گرفت. با توجه به تجربیات خانواده‌ام، من در تبلیغات ح.ک.چ تردید داشتم. پس از خواندن نُه شرح و تفسیر درباره حزب کمونیست، همه چیز را فهمیدم و از تلاش‌های تمرین‌کنندگان فالون دافا برای گفتن حقایق به مردم و احیای ارزش‌های سنتی واقعاً قدردانی می‌کنم.»
اُردونز اهل اکوادور، با دخترش راهپیمایی را تماشا کرد که بسیار آن را دوست داشتند. اوردونز با شنیدن مزایای فالون دافا و نحوه بدرفتاری با تمرین‌کنندگان در چین، گفت که جهان به حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری نیاز دارد. او گفت: «توانستم آرامش را احساس کنم و به آموزش‌ها و همچنین تمرین‌ها نگاه خواهم کرد.»
یو از استان فوجیان گفت که تحت تأثیر این راهپیمایی قرار گرفته است. این مرا به یاد تمرین‌کنندگان فالون دافا انداخت که در چین ملاقات کردم. قبل از شروع آزار و شکنجه در سال ۱۹۹۹، تمرین‌کنندگان در همه جا حضور داشتند. امیدوارم دوباره آن را در چین ببینم.»
شی که چند سال پیش به نیویورک مهاجرت کرد، گفت که هر سال از تماشای راهپیمایی لذت می‌برد. او توضیح داد: «من ۷۵ساله هستم و شاهد کمپین‌های سیاسی زیادی از جمله مصادره زمین‌ها از صاحبخانه‌ها و مصادره دارایی‌های صاحبان مشاغل و کشتار بوده‌ام. من چیزهای زیادی دیده‌ام.»
ژنگ چند ماه پیش از چین به نیویورک آمد. او از دیدن این رویداد مسالمت‌آمیز خوشحال شد و گفت که دربارۀ آن به دوستانش خواهد گفت.
ژانگ گفت که متوجه شده است که تعداد تمرین‌کنندگان افزایش یافته است. «به‌علاوه، دیگر مردم [طرفدار ح.ک.چ] را در خیابان‌ها نمی‌بینیم که پرچم‌های قرمز را تکان می‌دهند. ظاهراً صرف‌نظر از اینکه کدام حزب سیاسی کنترل را در دست دارد، دولت ایالات متحده برای مقابله با ح.ک.چ به اجماع رسیده است.»
لی گفت که به تمرین‌کنندگان فالون دافا به‌خاطر استقامتشان در طول سالها احترام می‌گذارد. گفت راهپیمایی عالی است. او گفت: «به‌رغم سرکوب در چین، افراد زیادی در خارج از کشور فالون دافا را تمرین می‌کنند. این شگفت‌انگیز است.»
ژو گفت که از حضور در ایالات متحده، سرزمین آزادی، خوشحال است. او گفت: «از دیدن فعالیت‌های فالون دافا خوشحالم و گاهی اوقات به آن‌ها می‌پیوندم. من از این طریق ماهیت واقعی ح.ک.چ را درک و روابط خود را با سازمان‌ها قطع کرده‌ام.»
پس از راهپیمایی، تمرین‌کنندگان در کنار کتابخانه فلاشینگ تجمع کردند. در شب، در مقابل کنسولگری چین مراسم شمع‌افروزی برگزار و خواستار پایان دادن به آزار و شکنجه شد.