(Minghui.org) دادخواهی ۲۵آوریل در پکن، چین، بزرگترین تظاهرات عمومی مسالمتآمیزِ هر گروه مذهبی تحت آزار و شکنجه در آن کشور بود. بیش از ۱۰هزار تمرینکننده فالون دافا بهصورتی آرام و منظم در خارج از ادارۀ مرکزی استیناف ایستادند تا خواستار آزادی ۴۵ تمرینکنندهای شوند که خودسرانه بازداشت شده بودند و نیز خواستار آزادی تمرین ایمانشان شدند که توسط قانون اساسی چین حمایت میشود.
اگرچه این رویداد ۲۵ سال پیش در سال ۱۹۹۹ اتفاق افتاد، قدرت و نیکخواهی تمرینکنندگان در چین پیامدهای گستردهای در سراسر جهان داشته است. تمرینکنندگان در شش قاره، از جمله تمرینکنندگان در بلغارستان، در دو دهه گذشته به اطلاعرسانی درباره آزار و شکنجه ادامه دادهاند.
در آستانه بیست و پنجمین سالگرد دادخواهی ۲۵آوریل، تمرینکنندگان برداشتهای خود را از آن دادخواهی صلحآمیز و چگونگی الهام بخشیدن این رویداد به آنها برای رشد و بهبود اخلاقیاتشان و حمایت از همتمرینکنندگانشان در چین را به اشتراک گذاشتند.
لیلیا کوستوا انجام تمرینات فالون دافا را در سال ۲۰۰۸ شروع و در سال ۲۰۱۴ رسماً تمرین فالون دافا را آغاز کرد. امروز او بهعنوان یک معلم زبان آلمانی و روزنامهنگار آزاد کار میکند.
لیلیا کوستوا، معلم زبان آلمانی و روزنامهنگار آزاد در این تجمع سخنرانی کرد.
وی قبل از اینکه تمرینکننده شود، یک فعال مدنی در بلغارستان بود. هنگامی که او از دادخواهی در پکن مطلع شد، بسیار تحت تأثیر مهربانی و آرامش تمرینکنندگان فالون دافا در حین دادخواهی برای آرمانشان قرار گرفت.
وی گفت: «من دربارۀ ۲۵آوریل از طریق گزارشها و گزارشهای مشترک شاهدان عینی اطلاع دارم. من خودم سالهاست که در بلغارستان یک فعال مدنی بودهام و به همین دلیل این اعتراض مرا بسیار تحت تأثیر قرار داد. من تمام این ده هزار نفر را اینطور تصور میکنم: صلحجو، اما قاطع در خواستشان برای نشان دادن اینکه حقیقت چیست.»
او همچنین تحت تأثیر نظم و انضباط تمرینکنندگان قرار گرفت، که به آنها اجازه داد دادخواهی خود را با «شکوه و هوشمندی» به مقامات ارائه کنند. با وجود اینکه همه آنها داوطلبانه و بدون برنامهریزی و بدون هیچ سازماندهی قبلی، آمده بودند، او تحسین کرد که چگونه توانستند «تمام مدت آرامش خود را حفظ کنند، هیچ زبالهای به جا نگذارند و حتی زبالههای ریخته شده توسط پلیس را تمیز کردند.
لیلیا گفت: «برای من، تاریخ ۲۵آوریل قویترین استدلال در حمایت از این اصل است که نیکی همیشه بر شرارت غلبه میکند.»
او گفت که تظاهرات آن روز الهامبخش تمرینکنندگان بیشماری مانند خودش در سراسر جهان بوده است تا از نمونۀ آن ۱۰ هزار تمرینکننده در ۲۵ سال پیش پیروی کنند و در برابر بیعدالتی، قاطع و محکم اما مهربانانه بایستند.
لیلیا گفت: «[ما باید] تاب بیاوریم و منضبط باشیم تا شکیباییمان را از دست ندهیم، تا با رفتارمان زیبایی و قدرت دافا را نشان دهیم. نیکی و حقیقت را تأیید کنیم و با وجود همه مشکلات امید خود را از دست ندهیم.»
مارتین جورجیف معمار، دستیار ارشد و مدرس دانشگاه معماری، مهندس عمران و ژئودسی (شاخهای از ریاضیات با هدف اندازهگیری و تعیین شکل زمین یا بخشی از سطح آن) است. او در سال ۲۰۰۱ توسط یکی از دوستانش با فالون دافا آشنا شد.
در آن زمان، حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) آزار و شکنجه فالون دافا را در چین آغاز کرده بود. مارتین و دوستش از طریق خواندن گزارشهای خبری از منابع خارج از بلغارستان، متوجه آزار و شکنجه تمرینکنندگان شدند که یادآور وحشتهایی بود که مردم بلغارستان در ۴۵ سال حکومت کمونیستی متحمل شدند.
مارتین گفت: «به خاطر دارم که دوستم فکر میکرد: "ازآنجاییکه حزب کمونیست این افراد را تحت آزار و شکنجه قرار میدهد، آنها باید خوب باشند".»
او افزود که در این مرحله اولیه تمرینش، یادگیری درمورد آنچه در ۲۵آوریل در پکن رخ داد «الهامبخش» او بود تا به تزکیهاش ادامه دهد و به اطلاعرسانی درمورد آزار و شکنجه کمک کند.
او گفت: «من عمیقاً از این واقعیت متأثر شدم که [تمرینکنندگان در چین] همیشه به دیگران اهمیت دادند و هرگز به خشونت متوسل نشدند، حتی زمانی که با بیعدالتی شدید مواجه شدند. فقط [نگاه کردن به] عکسها کافی است تا انسان احساس کند که این توده مردم، اوباش معترض عادی نیستند. همه آرام اما هوشیار ایستادهاند و در امتداد لبه پیادهرو صف کشیدهاند. هیچکس فریاد نمیزند یا مزاحم دیگران نیست.»
«برای اینکه افراد زیادی بهطور خودجوش و بدون برنامهریزی جمع شوند و بهعنوان واحد عمل کنند، باید نوعی نیروی درونی وجود داشته باشد که آنها را کنار هم نگه دارد. این چیزی است که رژیمهای مستبد نمیتوانند درک کنند و به همین دلیل است که از آن میترسند. «وقتی مردم استانداردهای اخلاقی بالایی دارند و نگران دیگران هستند، نیازی نیست که کسی آنها را مجبور [به انجام کارها] کند.»
مارتین گفت که وقتی با یک مادر تمرینکننده و دختر سهسالهاش که از چین فرار کردند و به اروپا آمدند، ملاقات کرد، از نزدیک شاهد انعطافپذیری تمرینکنندگان چینی بود. این تجربه تأثیر ماندگاری بر او گذاشت.
مارتین گفت: «اگرچه شوهرش کشته شد و خانوادهاش ویران شد، اما او بهتنهایی با یک بچه کوچک و فقط یکی دو چمدان! به دنیا سفر کرد چه کسی میداند که او با چه سختیهایی روبرو شده است؟»
ایولینا رومانووا زمانی که در سال ۲۰۰۶ در آلمان زندگی میکرد، تمرین فالون دافا را شروع کرد. وقتی به کشور خود بازگشت، از یافتن سایر تمرینکنندگان بلغاری خوشحال شد و برای مدیتیشن به آنها پیوست.
او ۲۵ سال کارشناس موزه بوده است. او گفت فالون دافا او را به سوی یک زندگی رضایت بخشتر هدایت کرد.
ایولینا گفت: «فالون دافا به من سلامتی بخشیده و به من آموخته است که نسبت به عزیزانم و افرادی که در زندگی ملاقات میکنم بردبار باشم. این به من آرامش و اعتماد به نفس در کاری که برای دیگران انجام میدهم داده است. به من کمک کرد تا جنبههای بد شخصیتم را اصلاح کنم، به ارزشهای اخلاقی عمیقتر فکر کنم.»
امسال بیست و پنجمین سال از دادخواهی ۲۵آوریل است. هر سال، تمرینکنندگان بلغاری رویدادهایی را در همین تاریخ برگزار میکنند تا از شجاعت ۱۰ هزار همتای خود یاد کنند.
ایولینا گفت: «در بلغارستان، افراد بیشتری در حال یادگیری حقیقت درمورد آزار و شکنجه فالون دافا در چین هستند و با امضای آنها در دادخواستهای محکومیت آزار و شکنجه، ما حمایت صمیمانه آنها را دریافت میکنیم. اکنون حقیقت آشکار شده است و جهان بهطور فزایندهای ماهیت شیطانی ح.ک.چ را درک میکند.»
او گفت که قدرت تمرینکنندگان در چین، مانند آنچه در ۲۵آوریل نشان داده شد، در کمک به تمرینکنندگان بلغاری برای حفظ «ایمان قویشان به نیکی» نیز مؤثر و کارساز بوده است.
او گفت: «فقط با صلح و اتحاد میتوانیم دنیا را تغییر دهیم.»
برای لیلیا، تمرینکنندگان حاضر در ۲۵آوریل نشاندهنده قدرت «ارزشهای سنتی» هستند که هزاران سال در جوامع باستانی مانند چین و بلغارستان بودهاند. اگرچه ح.ک.چ سخت تلاش کرد تا این ارزشها را از جامعه چین پاک کند، تمرینکنندگان حاضر در دادخواهی مسالمتآمیز نشانهای از وجود این ارزشها هستند.
این سه تمرینکننده گفتند که در دادخواهی ۲۵آوریل دلیلی برای امیدواری به آینده بهتر برای تمرینکنندگان در چین مییابند.