راز تمرین‌کنندگان فالون دافای مسن برای جوان و سالم ماندن
(Minghui.org) سی و دو سال پس از اینکه استاد لی هنگجی فالون دافا را به جهان معرفی کردند، بسیاری از تمرین‌کنندگان میانسال وارد سال‌های پیری شدند. به لطف مزایای سلامتی فالون دافا، آنها در مقایسه با همتایان خود جوان و پرانرژی می‌مانند. در مناسبت ویژه سی و دومین معرفی عمومی دافا و تولد ۷۳ سالگی استاد لی، بسیاری از تمرین‌کنندگان مسن قدردانی عمیق خود را از استاد ابراز می‌کنند و تولد استاد را تبریک می‌گویند.
اگرچه در دهه ۸۰ و ۹۰ سالگی هستند، بسیاری از این تمرین‌کنندگان گفتند که از سلامتی بهتری نسبت به سال‌های جوانی برخوردارند. برخی هنوز به تنهایی زندگی می‌کنند و به خوبی از خود مراقبت می‌کنند. برخی اصرار داشتند که مرتباً بیرون بروند تا درباره آزار و شکنجه با مردم صحبت کنند.
تبریکی که توسط یک تمرین‌کننده ۸۷ ساله در شهرستان جیانپینگ، استان لیائونینگ نقاشی شده است.
تمرین‌کننده‌ای در شهر فوشون، استان لیائونینگ، نوشت: «در ۶۵ سالگی فالون دافا را شروع کردم. اکنون ۸۶ سال دارم. در ۲۱ سال گذشته از سلامتی خوبی برخوردار بوده‌ام و از استاد برای این نعمت سپاسگزارم.»
تمرین‌کننده‌ای در شهر شیجیاژوانگ، استان هبی، گفت: «۸۰ ساله هستم. در سال ۱۹۹۷ شروع به تمرین دافا کردم. در طبقه ششم زندگی می‌کنم و ساختمان آپارتمان ما آسانسور ندارد. هنوز هم می‌توانم به راحتی از پله‌ها بالا بروم و احساس خستگی نکنم.»
تمرین‌کننده‌ای ۹۴ ساله در شهر انشان، استان لیائونینگ، گفت که در نوامبر ۱۹۹۴ پس از شرکت در مجموعه سخنرانی‌های استاد در شهر دالیان، تمرین دافا را آغاز کرد. یک بیماری بزرگ او مدتی بعد ناپدید شد. در بیش از ۲۹ سال، او صدها هزار یوان در هزینه‌های پزشکی خود صرفه‌جویی کرده است.
تمرین‌کننده‌ای ۸۶ ساله از شهر ژوچنگ، استان شاندونگ، به‌یاد می‌آورد که بیماری‌های زیادی از جمله بیماری قلبی، آرتریت روماتوئید، فشار خون بالا و قند خون بالا داشت. تمام علائم بیماری او پس از یادگرفتن فالون دافا ناپدید شد.
گروهی از تمرین‌کنندگان در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ زندگی‌شان گفتند: «به لطف برکت دافا، ما به تنهایی زندگی می‌کنیم و به فرزندانمان برای مراقبت از ما متکی نیستیم. درعوض، ما همچنان در کارهای سبک خانه به آنها کمک می‌کنیم و برایشان آشپزی می‌کنیم.»
سایر تبریک‌گویندگان عبارتند از:
تمرین‌کننده‌ای ۹۴ ساله در شهر انشان، استان لیائونینگتمرین‌کننده‌ای ۸۲ ساله در شهر ژائویوان، استان شاندونگ تمرین‌کننده‌ای ۸۵ ساله در شهر گونگژولینگ، استان جیلین تمرین‌کننده‌ای ۷۶ ساله در شهر پانژی‌هوا، استان سیچوانیک گروه مطالعه از تمرین‌کنندگان در دهه ۸۰ زندگی در شهر چیفنگ، مغولستان داخلی تمرین‌کننده‌ای ۹۶ ساله در استان گوئیژو تمرین‌کننده‌ای ۹۲ ساله در شهر هاربین، استان هیلونگ‌جیانگشش تمرین‌کننده در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ در چونگ‌چینگ تمرین‌کننده‌ای ۷۵ ساله در شهر پانژی‌هوا، استان سیچوان تمرین‌کننده‌ای مسن در شهرستان فویو، استان هیلونگجیانگ تمرین‌کننده‌ای ۸۳ ساله در شهر ژوچنگ، استان شاندونگدو خواهر ۸۷ و ۷۶ ساله در شهر یو یانگ، استان هونانیک زوج در دهه ۸۰ و ۹۰ سالگی در شهر ریژائو، استان شاندونگ تمرین‌کننده‌ای ۸۹ ساله در شهر ژوچنگ، استان شاندونگ تمرین‌کننده‌ای تقریباً ۹۰ ساله در شهر گوئی‌یانگ، استان گوئیژو تمرین‌کننده‌ای در ۸۰ سالگی در چونگ چینگیک گروه مطالعه از تمرین‌کنندگان ۶۰ و ۸۰ ساله در شهر سوئی‌نینگ، استان سیچوان تمرین‌کننده‌ای و پدر ۹۰ ساله‌اش در شهر هاربین، استان هیلونگجیانگ تمرین‌کننده‌ای ۸۴ ساله در شهر جینان، استان شاندونگیک تمرین‌کننده حدوداً ۸۰ ساله در شهر دالیان، استان لیائونینگیک تمرین‌کننده حدوداً ۸۰ ساله در شهر چی‌چی‌هار، استان هیلونگجیانگ تمرین‌کننده‌ای ۹۷ ساله در شهر لی یانگ، استان هونان تمرین‌کننده‌ای حدودا ۸۰ ساله در شهر چانگ‌چون، استان جیلین تمرین‌کننده‌ای ۹۰ ساله در شهر ژائویوان، استان شاندونگ تمرین‌کننده‌ای ۸۰ ساله در شهر دالیان، استان لیائونینگ تمرین‌کننده‌ای ۷۹ ساله در شهر دالیان، استان لیائونینگ
