(Minghui.org) خانم چین زنگ‌یون، 66ساله و ساکن شهر فوشون در استان لیائونینگ، در 22ژوئیه2016، به‌دلیل تمرین فالون گونگ (روشی معنوی که از ژوئیه1999 در چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است) دستگیر شد. او به بازداشتگاه نانگو فرستاده و بعداً به 3.5 سال حبس محکوم شد. وی در آوریل2019، به زندان زنان استان لیائونینگ منتقل شد. تا 21ژانویه2020 که آزاد شد، وضعیت سلامتی او در نتیجه شکنجه رو به وخامت گذاشت و بیماری سل او تحت درمان قرار نگرفت. مستمری او به حالت تعلیق درآمد و از دریافت یارانه کم‌درآمد‌ها محروم شد. او بدون هیچ منبع درآمدی در ناامیدی زندگی می‌کرد و همچنان اغلب توسط مقامات محلی مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفت.
زمانی که خانم چین در بازداشتگاه حبس بود، اغلب مجبور می‌شد ساعت‌ها بایستد، زیرا از اجرای دستورات یا انجام کار اجباری امتناع می‌کرد. وضعیت سلامتی او به‌سرعت رو به زوال رفت و به سل مبتلا شد. او خیلی سرفه می‌کرد و به‌سختی نفس می‌کشید. در مرحله‌ای، دکتر 4.5 لیتر مایع از قفسه سینه او خارج کرد. به‌رغم شرایط وخیمش، دادگاه درخواست خانواده او برای آزادی مشروط پزشکی را رد کرد و اجازه انتقال او به زندان را داد.
مقامات زندان برای اینکه تمرین‌کنندگان فالون گونگ را وادار به رها کردن ایمانشان کنند، زندانیانی را منصوب می‌کردند تا آن‌ها را به‌صورت شبانه‌روزی تحت‌نظر و شکنجه قرار دهند. از این زندانیان به‌عنوان «آموزگار» یا «همکار» یاد می‌شود.
خانم چین به‌دلیل وضعیت سلامتی بدش در بند بیمارستان زندان نگهداری می‌شد، جایی که مقامات به تمرین‌کنندگان ثابت‌قدم داروهای نامعلوم می‌خوراندند. مقامات برای درهم شکستن اراده تمرین‌کنندگان، داروهای آسیب‌رساننده به سیستم اعصاب را به آن‌ها تزریق می‌کردند و بیماران مبتلا به بیماری‌های روانی را به سوءرفتار با آن‌ها تحریک می‌کردند.
در روز سوم، خانم چین به بخش بیمارستان منتقل شد. نگهبان هو یینگ سعی کرد او را مجبور کند یک «گزارش فکری» بنویسد و به تمرینش افترا بزند. او درعوض نوشت که چگونه سلامت روحی و جسمی‌اش در نتیجه این تمرین بهبود یافت. هو سرش فریاد زد و او را مورد آزار کلامی قرار داد. وی همچنین به هم‌سلولی‌های خانم چین دستور داد که او را کتک بزنند. این زندانیان حرف‌های افتراآمیزی درباره فالون گونگ و بنیانگذار آن را در کف پا و ته کفش‌های وی نوشتند. این سخنان افتراآمیز را روی زمین نیز نوشتند و مجبورش کردند روی آن‌ها چمباتمه بزند. این کار به‌منظور تحقیر او و ایجاد احساس گناه در او بابت توهین به این تمرین بود.
دو همکار، ژانگ و ژائو، بیماران روانی را برای حمله فیزیکی به خانم چین آوردند، و آن‌ها اجازه استفاده از سرویس بهداشتی را به او نمی‌دادند. او مجبور بود تمام صبح را چمباتمه بزند و عصرها تا ساعت 10 شب بی‌حرکت بماند. ژانگ انگشتان خانم چین را به عقب خم و رباط‌های او را پاره کرد، زیرا او از امضای اظهاریه‌هایی مبنی بر انکار ایمان خود امتناع کرد. کف دستش متورم و روز بعد دستش سیاه شد.
شکنجه‌های داخل زندان وضعیت سلامتی خانم چین را بدتر کرد. توده‌های زیادی روی سینه و زیر بغلش ایجاد شد. مقامات زندان از او خواستند که برای برداشتن توده‌ها تحت عمل جراحی قرار گیرد، اما او و خانواده‌اش نپذیرفتند، زیرا در آن زمان جراحی بهترین گزینه نبود. مقامات به‌جای اینکه به او اجازه دهند به خانه برود و تمرین فالون گونگ را از سر بگیرد، مجبورش کردند برگه سلب مسئولیتی را امضا کند که بیان می‌کرد زندان مسئول وضعیت او و عواقبش نیست.
در طول 9 ماهی كه خانم چين در زندان گذراند، نگهبانان تعداد زيادی همكار مختلف را برای شكنجه او منصوب كردند. اقداماتی که آن‌ها به کار می‌بردند آنقدر بی‌رحمانه بود که بسیاری از زندانیان با او همدردی کردند.
خانم چین تنها فرد در خانواده‌اش نبود که به‌دلیل تمرین فالون گونگ مورد آزار و اذیت قرار گرفته است. شوهرش که او نیز دافا را تمرین می‌کرد، به‌دلیل تهدیدها و آزارهای بی‌امان توسط مقامات محلی و پلیس محلی مجبور شد از ایمان خود دست بکشد. او پس از رها کردن این تمرین، به سرطان مبتلا شد و در 15فوریه2022 درگذشت.
رد درخواست آزادی به قید ضمانت پزشکی بانوی محبوس با غده‌ای در ریه‌اش