(Minghui.org) در سال ۱۹۹۶ تمرین فالون دافا را شروع کردم. در تمرینات گروهی و مطالعه فا شرکت کردم. کمردرد آزاردهندهای که از سالها قبل از زایمانم آزارم میداد، خیلی زود ناپدید شد. احساس سبکی و پرانرژیبودن میکردم. میتوانستم بدون احساس خستگی، در مزارع کار کنم. بسیاری از دوستانم از بهبودی من شگفتزده شدند و همین الهامبخش آنان برای شروع تمرین فالون دافا شد.
حتی پس از اینکه رژیم کمونیستی دستور آزار و شکنجه فالون دافا را در سال ۱۹۹۹ صادر کرد، به تمرین دافا ادامه دادم. با بهرهمندی بسیار از آن، سپاسگزار دافا هستم و آن را رها نمیکنم. وقتی با محنت روبرو میشوم، همیشه نیکخواهی استاد و شگفتانگیز بودن دافا را به یاد میآورم و هر بار بر آن غلبه میکنم.
زمستان سال گذشته، ناگهان درد شدیدی در زانوی راستم احساس کردم. نمیتوانستم برای انجام تمرین پنجم، در وضعیت لوتوس کامل (هر دو پا روی هم به حالت ضربدر) بنشینم و هنگام راه رفتن میلنگیدم. با خودم فکر کردم: «من تمرینکننده دافا هستم و استاد از من مراقبت میکنند. باید از این آزمون عبور کنم. وقتی تمرین را شروع کردم، استاد بدنم را پاکسازی کردند. همچنین به شوهرم کمک کردند پس از سکته مغزی بهبود یابد. زانودرد من چیز مهمی نیست. تا زمانی که خودم را بهخوبی تزکیه کنم، میتوانم این آزمون را پشت سر بگذارم.»
استاد به ما آموختند که کارما علت اساسی بیماری است. نمیتوانم اجازه دهم استاد همهچیز را برای من تحمل کنند، حتی کارمای ناشی از اشتباهات گذشتهام را! کاری که باید انجام دهم این است که خودم را بهخوبی تزکیه کنم و شینشینگم را بهبود بخشم.
عروسم اصرار کرد که به بیمارستان بروم. به او گفتم که بهعنوان یک تمرینکننده دافا، تحت مراقبت استاد هستم و مطمئنم که بهبود خواهم یافت. او دیگر اصرار نکرد.
مطالعه فا را افزایش دادم و تمرینات را انجام دادم و درد زانویم برطرف شد. اکنون حدود ۷۳ سال دارم و هنوز میتوانم در مزارع کار کنم. اگر فالون دافا را تمرین نمیکردم، اما درعوض به بیمارستان میرفتم، فکر نمیکنم به این سرعت بهبود پیدا میکردم. کسی را میشناسم که بیش از ۱۰۰هزار یوان برای جراحی زانو خرج کرد و هنوز هنگام راه رفتن میلنگد.
عمیقاً بابت نجاتم از استاد سپاسگزارم! این ماجرای شخصی من است و امیدوارم افراد بیشتری بتوانند مانند من از دافا بهره ببرند.
(مقاله ارسالی منتخب بهمناسبت بزرگداشت روز جهانی فالون دافا در وبسایت مینگهویی)