(Minghui.org) یکی از ساکنان شهر کونمینگ در استان یوننان، در تاریخ 22آوریل2024، به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ (روشی معنوی که از سال 1999 توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است)، به 3.5 سال حبس و 10هزار یوان جریمه محکوم شد.

آقای لیو ژیمینگ، 51ساله، قبل از اینکه تمام‌وقت در خانه بماند تا از خواهر اوتیستیک و پسر 9ساله‌اش مراقبت کند، به‌عنوان مأمور پست و راننده تاکسی کار می‌کرد. خانواده تنها به درآمد همسرش که پرستار بچه بود متکی بود. پس از دستگیری وی در 16نوامبر2023، همسرش نیز دستگیر شد و مورد بازجویی قرار گرفت. دستگیری همسرش بدون اطلاع وی، علیه آقای لیو مورد استفاده قرار گرفت. او همچنین شغل پرستاری خود را به‌دلیل این حادثه از دست داد. وی اکنون درحالی‌که از پسرش مراقبت می‌کند و تلاش می‌کند خواهرشوهرش را که توسط مقامات به‌زور به بیمارستان روانی منتقل شد، به خانه بازگرداند، به‌دنبال شغلی جدید است.

آقای لیو ژیمینگ و پسرش

دستگیری و محکومیت آقای لیو

چندین مأمور ایستگاه پلیس جینبی حوالی ساعت 7 صبح 16نوامبر2023، به‌زور وارد منزل آقای لیو شدند. بسیاری از وسایل شخصی او، ازجمله تلفن‌های همراه او و پسرش توقیف شد. خواهر و پسرش هردو شاهد دستگیری او و یورش به خانه بودند.

حوالی همان زمان، پلیس با همسرش، خانم چنگ یون، 39ساله، که برای مراقبت از فرزند کارفرمایش در خانه آن‌ها زندگی می‌کرد، تماس گرفت. او اندکی بعد دستگیر و برای بازجویی به ایستگاه پلیس جینبی منتقل شد. دستگیری او بعداً توسط پلیس به‌عنوان مدرک پیگرد قانونی علیه آقای لیو مورد استفاده قرار گرفت.

آقای لیو به بازداشتگاه منطقه شیشان منتقل شد. دستگیری وی در 22نوامبر2023 تأیید شد. اندکی پس از اینکه پلیس پرونده او را به دادستانی منطقه شیشان ارسال کرد، برایش کیفرخواست صادر و پرونده‌اش به دادگاه منطقه شیشان ارسال شد.

خانم چنگ وکیلی را برای وکالت آقای لیو استخدام کرد. بیست دقیقه قبل از شروع دادگاهِ شوهرش در ساعت 9:30 صبح 19آوریل2024، دادگاه ناگهان با او تماس گرفت و گفت که آن‌ها وکالت قانونی وکیل برای آقای لیو را رد کرده‌اند. قاضی چنگ ییجون (بدون رابطه فامیلی) سه روز بعد اعلام کرد که آقای لیو را به 3.5 سال و 10هزار یوان جریمه محکوم می‌کند.

بازجویی از همسر

تقریباً هم‌زمان که پلیس به خانه آقای لیو حمله کرد، از یک شماره ناشناس با خانم چنگ تماس گرفتند. تماس‌گیرنده ادعا کرد که از اداره آموزش و پرورش محلی است و می‌خواهد بداند چرا پسرش دیگر به مدرسه نمی‌رود. او که از دستگیری شوهرش اطلاعی نداشت، از تماس‌گیرنده خواست برای جزئیات بیشتر با شوهرش تماس بگیرد. وی تماس را قطع کرد و وقتی دوباره با او تماس گرفتند جواب نداد.

فقط دو دقیقه بعد، شخصی درب منزل کارفرمایش را زد و همچنان درمورد غیبت پسرش از مدرسه سؤال کرد. او با آن‌ها به طبقه پایین رفت و توسط هفت مأمور محاصره شد که دو نفرشان لباس پلیس به تن داشتند. یکی از مأموران یونیفرم‌پوش یک کارت شناسایی را به‌سرعت نشان داد و عقب کشید، بدون اینکه به او اجازه دهد که ببیند رویش چه نوشته شده است.

پلیس خانم چنگ را به ایستگاه پلیس جینبی و به اتاق بازجویی برد. دو مأمور وارد شدند و بدون فاش کردن هویتشان، شروع به بازجویی از او کردند. آن‌ها خواستار دانستن دلیل غیبت پسرش از مدرسه شدند. او گفت پسرش سرما خورده و تب دارد و در خانه استراحت می‌کند. مأموران ادعا کردند که غیبت پسرش از مدرسه غیرقانونی است و آن‌ها به‌منظور کمک به خانواده او برای حل مشکلات ازجمله مراقبت از خواهرشوهرش آنجا هستند تا شوهرش دوباره وارد نیروی کار شود. آن‌ها همچنین از او پرسیدند که شوهرش معمولاً در طول روز چه‌کار می‌کند و با چه کسانی تماس داشته است. وی به آن‌ها گفت که شوهرش برای مراقبت از پسر و خواهرش در خانه می‌ماند و زیاد بیرون نمی‌رود.

چند ساعت بعد، این مأموران برگشتند و از خانم چنگ پرسیدند که آیا از تمرین فالون گونگ شوهرش اطلاعی دارد یا خیر. هنگامی که وی مجبور به امضای پرونده بازجویی شد اشاره کرد که پلیس به‌طور گزینشی صحبت‌های او درمورد شوهرش را ضبط کرده است.

پلیس رفت، اما ساعاتی بعد برگشت. آن‌ها خانم چنگ را مجبور کردند اظهاریه‌ای را امضا کند تا درخصوص سه چیز قول دهد. او فقط دو مورد از سه شرط را به‌خاطر می‌آورد. یکی از آن‌ها این بود که باید مطمئن می‌شد پسرش هر روز به مدرسه می‌رود و دیگری این بود که پسرش قبل از رسیدن به 18سالگی، اجازه تمرین فالون گونگ را نداشت.

در تمام روزی که خانم چنگ در ایستگاه پلیس نگهداری ‌شد، هیچ مأموری کارت شناسایی خود را به او نشان نداد یا برایش توضیح نداد که جریان چیست. او بعداً متوجه شد یکی از مأمورانی که این پرونده را مدیریت می‌کند، لیو وانگ است. پلیس قبل از اینکه به او اجازه دهد بعد از ساعت 9 شب (16مارس2023) از ایستگاه خارج شود، او را مجبور به امضای احضاریه کرد.

خانم چنگ پس از اطلاع از اینکه پلیس از دستگیری او به‌عنوان مدرک تعقیب قضایی علیه شوهرش استفاده کرده است، اظهاراتی را به پلیس ارائه کرد و گفت که این موارد را پس از تهدید و فریب پلیس گفته و اینکه آن اطلاعات را بی‌اعتبار می‌داند.

خواهر اوتیستیک به بیمارستان روانی منتقل شد

پلیس هنگام بازجویی از خانم چنگ اشاره کرد که می‌تواند ترتیبی دهد که خواهرشوهرش را به خانه سالمندان بفرستد. او موافق نبود.

خانم چنگ برای دیدن دو کارمند کمیته اماکن به خانه‌اش بازگشت. آن‌ها گفتند که از زمان دستگیری شوهرش، تمام روز پسرش را «همراهی» کرده‌اند. پسرش به او گفت که عمه اوتیستیکش توسط کارکنان محله به بیمارستان منتقل شده است.

خانم چنگ از کارکنان کمیته اماکن سؤال کرد که چگونه مقامات می‌توانند خواهرشوهر او را بدون امضای قیمش به بیمارستان بفرستند. کارکنان ادعا کردند که او داوطلبانه با آن‌ها رفته است.

خانم چنگ همچنین متوجه شد که پلیس مدت کوتاهی پس از انتقال وی به ایستگاه پلیس، با خواهرش هوآ (نام مستعار) تماس گرفته است. آن‌ها به هوآ دروغ گفتند که خانم چنگ، شوهرش و پسرشان همه در ایستگاه پلیس هستند. هوآ سه بار برای پرس‌وجو درمورد پرونده آن‌ها به ایستگاه پلیس رفت، اما پلیس از ارائه اطلاعات بیشتر خودداری کرد و به او اجازه دیدن آن‌ها را نداد. با پرسش‌های مداوم او، پلیس درنهایت به او گفت که فقط خانم چنگ و آقای لیو در ایستگاه پلیس هستند و پسرشان هنوز در خانه است.

خانم چنگ بعداً تایید کرد که خواهرشوهرش به بیمارستان روانی منتقل شده است. حدود یک هفته بعد متوجه شد که خواهرشوهرش نمی‌تواند محیط بیمارستان را تحمل کند و می‌خواهد به خانه برگردد. اما پزشک معالج مدعی شد که همان سه اداره‌ای که خواهرشوهرش را فرستاده‌اند، ازجمله پاسگاه پلیس جینبی، کمیته اماکن و یک سازمان دولتی ناشناس، همگی باید مدارک لازم را برای ترخیص وی از بیمارستان را امضا کنند.

پس از این حادثه، کارفرمای خانم چنگ او را اخراج کرد. او اکنون درحالی‌که خودش از پسرش مراقبت می‌کند و تلاش می‌کند خواهرشوهرش را به خانه بازگرداند، به‌دنبال شغلی جدید است.