(Minghui.org)
نام: لیو یونگفننام چینی: 刘永芬جنس:زنسن:72شهر:ژوژواستان: هونانشغل: معلم بازنشسته مهد کودکتاریخ فوت: 1دسامبر2023تاریخ آخرین دستگیری:30اکتبر2016جدیدترین محل بازداشت: اولین بازداشتگاه شهر ژوژو
یک مربی بازنشسته مهد کودک بهدلیل ایمانش به فالون گونگ بیش از ده بار بازداشت شد، سه بار به اردوگاه کار اجباری و به چهار سال زندان محکوم شد. خانم لیو یونگفن که در اوایل سال2023 با محکومیت دیگری به زندان روبرو شد، مجبور شد با وجود وضعیت نامناسب سلامتیاش، دور از خانه زندگی کند تا از دید پلیس پنهان شود. ازآنجاکه پلیس تماسهای تلفنی خانوادهاش را زیر نظر داشت، او نمیتوانست با خانوادهاش تماس بگیرد. او که با سلامتی رو به زوال دست و پنجه نرم میکرد، نمیتوانست غذا بخورد یا خود را تسکین دهد. او در 1دسامبر2023 در رنج و فلاکت درگذشت. او 72 سال داشت.
علاوهبر مصیبت خود خانم لیو، دو دختر او که فالون گونگ را نیز تمرین میکردند، دستگیر، بازداشت و محکوم شدند. حتی اکنون هم دختر بزرگش در زندان است. شوهر خانم لیو، آقای لیو یینگه، که سرطان پیشرفته پروستات داشت، پس از شروع تمرین فالون گونگ در سال1999سرطان پروستاتش ناپدید شد، او پس از آزار و شکنجه آسیب دید و از تمرین دست کشید. سلامتی او دوباره رو به افول گذاشت و در سال2004 فوت کرد.
خانم لیو، یک مربی بازنشسته مهدکودک در شهرستان چالینگ، استان هونان، فالون گونگ را در سال1999 آغاز کرد و طولی نکشید که از یک فرد تنبل به فردی آرام و باملاحظه تغییر کرد. روابط تیره او با همسرش بهبود یافت و پرکاری تیرویید و فیبرومهای رحمیاش ناپدید شدند.
پس از آنکه حزب کمونیست چین ماهها بعد از ژوئیه1999 دستور آزار و شکنجه فالون گونگ را صادر کرد، خانم لیو پوسترهای اطلاعرسانی را برای رد تبلیغات افتراآمیز رژیم درباره فالون گونگ نصب کرد. او در دسامبر2000 دستگیر و به چهار سال زندان محکوم شد. او پس از یک سال اقامت در بازداشتگاه شهر ژوژو به زندان زنان استان هونان منتقل شد.
تمام تمرینکنندگان فالون گونگ، ازجمله خانم لیو، که از انکار ایمانشان امتناع کردند، تحت مدیریت سختگیرانه و تشدید شکنجه در زندان قرار گرفتند. ازآنجاکه او در اکتبر2003 در طی یک تماس تلفنی از اعتراف به مجرم بودنش امتناع کرد، نگهبانان او را مجبور کردند که از ساعت 6 صبح تا 12 ظهر به تمرینات بدنی گسترده، ازجمله دویدن، انجام حرکات شنا، چمباتمه زدن، ایستادن با توجه و بدون تکان خوردن را انجام دهد.
علاوهبر شکنجه فیزیکی، نگهبانان همچنین تمرینکنندگان را مجبور به کار بدون دستمزد میکردند. به برخی از تمرینکنندگان دستور داده شد که تقریباً 18 کیلوگرم لوبیا را پوست کنده و هر روز سیخهای توفو درست کنند. درنتیجه برخی از انگشتانشان دچار خونریزی میشد. نگهبانان کسانی را که حاضر به کار نبودند، مورد ضرب و شتم قرار دادند یا آویزان کردند.
خانم لیو در تمام سه سالی که در زندان بود، در اتاقی جدا با تخت، سینک و توالت نگهداری میشد. یکی دیگر از زندانیان شبانهروز او را تحت نظر داشت و اجازه نمیداد اتاقش را ترک کند. با یک سطل بزرگ آب که برای خیس کردن لوبیاها در اتاق استفاده میشد، آن سالها همیشه بسیار مرطوب بود.
خانم لیو دوباره در مه2005 دستگیر شد و بهمدت دو سال در اردوگاه کار اجباری زنان بایمالونگ محکوم شد. بهمحض ورود، او را مجبور به ایستادن کردند و بهمدت سه روز از خواب محروم شد. پاهایش بهشدت متورم شد. زندانیان به او هشدار دادند: «ما انواع راهها برای شکنجه تو داریم اگر فالون گونگ را انکار نکنی.»
او هر روز مجبور میشد فیلمها و مطالبی را تماشا کند که فالون گونگ را لکهدار میکرد، درحالیکه کتکها و آزارهای کلامی مداوم را تحمل میکرد. بعداً، او از «تیم73» به«تیم 71» منتقل شد، جایی که او مجبور شد بیش از ده ساعت در روز بدون حقوق و مرخصی کار کند تا اینکه در ژانویه2007 آزاد شد.
فقط هشت ماه پس از آزادی، خانم لیو یک بار دیگر در سپتامبر2007 پس از گزارش چن نیانشین، سرپرستش در محل کار، بهدلیل صحبت با او درباره فالون گونگ، دستگیر شد. اداره امنیت داخلی شهرستان چالینگ او را به یک دوره دوساله دیگر در اردوگاه کار اجباری بایمالونگ محکوم کرد.
برای چند ماه، خانم لیو و دو دخترش، که هر دو قبلاً دستگیر شده بودند، همگی در یک اردوگاه حبس شدند. (دختر بزرگترش خانم لیو چونگین در نوامبر2006 دستگیر شد و تا دسامبر2007 در اردوگاه کار اجباری حبس شد. دختر کوچکترش خانم لیو ژویین در آوریل2007 دستگیر شد و به یک سال حبس محکوم شد. برای جزئیات بیشتر درباره آزار و شکنجه دخترانش، به گزارشهای مرتبط ذکرشده در انتهای مقاله مراجعه کنید.)
پاهای خانم لیو بهدلیل آزار و اذیت در اردوگاه کار اجباری فلج شد و او قادر به راه رفتن نبود. او در آوریل2009 با آزادی مشروط پزشکی آزاد شد.
خانم لیو در 6ژوئیه2012 مجدداً ازطرف پرسنل اداره امنیت داخلی شهرستان چالینگ دستگیر شد. ازآنجاکه او هنوز قادر به راه رفتن نبود، اردوگاه کار دو بار از پذیرش او خودداری کرد تا اینکه نهایتاً در 18اوت در سومین تلاش پلیس او را پذیرفت.
پس از یک ماه بازداشت، عضلات پاهای خانم لیو لاغر شدند و او دچار فتق دیسک کمر شد. او لاغر و ناتوان بود. اما مسئولین از آزادی او خودداری کردند، به این بهانه که ح.ک.چ در آستانه برگزاری هجدهمین کنگره خود بود. او در محل کارش نگهداری میشد و دو کارمند مرد با سابقه کیفری حقوق دریافت میکردند تا شبانهروز مراقب او باشند. کارفرمایش مستمری او را بهحالت تعلیق درآورد، دفاتر سپرده بانکی او و دخترانش و مدرک گواهی حسابداری دخترانش را مصادره کرد. وقتی دختر بزرگترش اصرار کرد که لیو یونگشین، دبیر حزب، گواهی را پس دهد تا بتواند کاری پیدا کند، لیو او را مسخره و رد کرد.
در 16نوامبر2012 کارفرمایش که مشاهده کرد خانم لیو تقریباً بهبود یافته است، او را به اردوگاه کار بازگرداند. یک ماه بعد، یک نگهبان اردوگاه با دخترانش تماس گرفت و به آنها گفت که باید رضایتنامه مادرشان را برای جراحی امضا کنند. دخترانش با عجله به اردوگاه کار اجباری رفتند اما اجازه دیدن خانم لیو را نداشتند. نگهبانان مدام به آنها فشار میآوردند تا فرم را امضا کنند.
در 27مارس2013 با دختران خانم لیو ازطرف کارفرمای مادرشان تماس گرفتند و به آنها گفته شد که او در بیمارستان اول شهر ژوژو است و در شرف مرخص شدن است. دختران برای بردن او به آنجا رفتند. او هنوز بسیار ضعیف بود و برای حفظ تعادلش تلاش میکرد. مأمور چن از کمیته امور سیاسی و حقوقی شهرستان چالینگ، که او نیز در بیمارستان بود، به خانم لیو دستور داد تا بیانیهای را برای انکار فالون گونگ امضا کند. او قبول نکرد و با دخترانش رفت.
خانم لیو بهدلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ، دو بار دیگر دستگیر شد- در 27اوت2016 و 30اکتبر2016 و هر بار بهمدت 15 روز در زندان شهر ژوژو حبس شد.
قبل از اینکه برای بار دوم آزاد شود، اداره امنیت داخلی شهر ژوژو بازداشت اداری او را در 9نوامبر به بازداشت کیفری تغییر داد و او را به مرکز بازداشت اول شهر ژوژو منتقل کرد. دادستانی شهر ژوژو دستگیری او را تأیید کرد. او در22نوامبر2016 بهقید وثیقه آزاد شد.
در 12آوریل2017 دادستان پرونده او را مختومه اعلام کرد و او را از پیگرد قانونی خلاص کرد.
مو کان و چند مأمور دیگر از اداره امنیت داخلی منطقه لوسونگ در13آوریل2022 وارد خانه خانم لیو شدند و بیش از 50 کتاب فالون گونگ و تصویری از بنیانگذار فالون گونگ را مصادره کردند. او یک روز در اداره پلیس بازداشت و بعدازظهر روز بعد آزاد شد. او بهمدت شش ماه در حصر خانگی قرار گرفت.
مو و مأموران خانم لیو را ماهها بعد دوباره دستگیر کردند، به این بهانه که او بهخاطر صحبت با مردم درباره فالون گونگ گزارش شده بود. با اصرار دخترانش، پلیس او را آزاد کرد اما همچنان او را در بازداشت خانگی قرار داد.
شیائو فنگ از دادستانی ناحیه نان، خانم لیو را در اوایل دسامبر2022 احضار کرد و مدت کوتاهی پس از آن او را متهم کرد. دادگاه منطقه نان پرونده او را در اواسط ماه دسامبر به دادستانی بازگرداند و دلیل آن را ناکافی دانست.
در چند هفته بعد، پلیس مدام خانم لیو را در خانه مورد آزار و اذیت قرار داد و تهدید کرد که او را دوباره بازداشت و محکوم خواهد کرد. او درفوریه2023 مجبور شد دور از خانه زندگی کند تا از پلیس پنهان شود.
سالها آزار و شکنجه بر سلامت خانم لیو تأثیر گذاشت. او قادر به خوردن یا تسکین خود نبود. وزن او بهسرعت کاهش یافت و پاهایش آنقدر ورم کرده بود که قادر به راه رفتن نبود. او سپس به خانه بازگشت.
سه روز آخر عمرش، خانم لیو نتوانست بخوابد. او نگران دخترانش بود و از پیروی کورکورانه جنایتکاران از رژیم کمونیستی برای آزار و شکنجه مردم خوب ناراحت بود. او در 1دسامبر2023 درگذشت.
بانوی 46ساله پس از دستگیریها و حبسهای متعدد، چهار سال دیگر بهخاطر ایمانش حبس شد
بانوی هونان پس از دستگیری وکیلش و محرومیت از دفاع او، مخفیانه به چهارسال زندان محکوم شد.
خانواده ازهمپاشیده در نتیجه آزار و شکنجه
آزار و شکنجه لیو یونگفن و خانوادهاش در شهر ژوژو، استان هونان