جمهوری چک: تجمع و راهپیمایی در پراگ، برای معرفی فالون دافا و اطلاع‌رسانی درباره آزار و شکنجه
(Minghui.org) تمرین‌کنندگان در 8ژوئن2024، در شهر قدیمی پراگ تجمع و راهپیمایی برگزار کردند تا مردم با فالون دافا آشنا و از آزار و شکنجه پیروانش به‌دست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) مطلع شوند. این راهپیمایی از میدان هرادکنی شروع شد، از پل چارلز گذشت و سپس خیابان‌های شهر را دور زد.
گروه مارش تیان گوئو جلودار این راهپیمایی بود و پس از آن تیم نمایش تمرینات، تیم نوازندگان طبل کمری، تیم‌های رقص اژدها و شیر به چشم می‌خوردند.
تمرین‌کنندگان تصاویر کسانی را در دست داشتند که در طول آزار و شکنجه به‌دست ح.ک.چ جان باختند.
لوسی بیلر و دوستش جانا تاوبرت در کوچه‌پس‌کوچه‌های شهر قدیمی پراگ قدم می‌زدند و این راهپیمایی را دیدند. بیلر و تاوبرت هردو اهل چک هستند، اما در آلمان کار می‌کنند. بیلر یک معلم آموزش ویژه است و تاوبرت به‌عنوان ناظر برای شرکتی چندملیتی کار می‌کند. بیلر برای فیلم گرفتن از راهپیمایی، تلفن همراهش را بیرون آورد و گفت: «این اجراها خیلی زیبا هستند. آن‌ها فرهنگ جدیدی را به جمهوری چک می‌آورند که عالی است.» تاوبرت نیز این راهپیمایی را تحسین کرد و گفت: «عالی است. این پیام کاملاً جدیدی برای ماست.»
اما وقتی بیلر تمرین‌کنندگان خانم سفیدپوش را دید که تصاویر قربانیان را در دست داشتند و پیام‌های روی بنرها را خواند، اشک در چشمانش حلقه زد. وقتی تیم نوازندگان طبل کمری کم‌کم دور می‌شد، او با صدای خفه‌ای گفت: «تصاویر [تمرین‌کنندگانی که تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند]، ازجمله زنان را دیدم. این کل خانواده‌شان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این یک مقاومت در برابر خشونت ح.ک.چ است. آن‌ها در کشور خودشان تحت آزار و شکنجه هستند و در اینجا به‌صورت مسالمت‌آمیز اعتراض می‌کنند. خیلی متأثر شدم.»
مردم دادخواستی را امضا می‌کنند که خواستار پایان دادن به آزار و شکنجه است.
راهپیمایی از میدان هرادکنی آغاز شد.
راهپیمایی از پل چارلز گذشت.
مردم راهپیمایی را تماشا می‌کنند و از آزار و شکنجه به‌دست ح.ک.چ مطلع می‌شوند.
تمرین‌کننده دینگ لبین (نفر دوم از سمت چپ) پوستری در دست دارد که خواستار نجات پدرش است که در چین بازداشت است.
پدر تمرین‌کننده آلمانی دینگ لبین یکی از آن‌هاست. در ماه مه گذشته، والدین آقای دینگ توسط پلیس از باغ چایشان در چین ربوده شدند. از آن زمان، او به رویدادهایی در سراسر اروپا سفر می‌کند، به این امید که حمایتی به دست آورد تا پدرش، که هنوز به‌طور غیرقانونی در بازداشت به سر می‌برد، و ده‌هاهزار تمرین‌کننده فالون گونگ که هنوز تحت آزار و اذیت هستند، بتوانند آزادی خود را بازیابند و باور خود را تمرین کنند.
حمایت تماشاگران
راهپیمایی در مرکز شهر
ماری، فیزیوتراپیست اهل آلمان، این راهپیمایی را دید. او پس از اطلاع از این رویداد گفت: «به نظر زیباست. اما خواندیم که [آزار و شکنجۀ] پشت آن بسیار جدی است.»
او گفت از تمرین‌کنندگان حمایت می‌کند و اظهار کرد: «من با آزار و اذیت کسانی که صلح‌جو هستند مخالفم. از آن‌ها در حفظ اعتقادات و فرهنگشان حمایت می‌کنم. علاوه‌بر این، افراد بیشتری باید با این [راهپیمایی] آشنا شوند.»
او همچنین گفت که با تماشای راهپیمایی احساس آرامش می‌کند: «وقتی به خانه رفتم، اطلاعات بیشتری به دست می‌آورم. فکر می‌کنم این بسیار مهم است.»
نمایش تمرینات در شهر قدیمی پراگ
پس از این راهپیمایی، تمرین‌کنندگان به میدان شهر قدیمی بازگشتند. آن‌ها به سؤالات مردم پاسخ دادند و برای دادخواستی امضا جمع‌آوری کردند که از پارلمان چک می‌خواست دست به اقدامات بیشتری بزند تا بتواند به‌طور مشترک، این آزار و شکنجه را متوقف کند.
جورج، سرآشپز اهل کالیفرنیا (ایالات متحده آمریکا)، از خیلی وقت پیش درباره فالون دافا می‌دانست. او پس از دیدن این دادخواست، فوراً آن را امضا کرد: «زیرا من شدیداً با آزار و شکنجه فالون دافا مخالفم.»
کلودیا، روان‌درمانگر اهل اتریش، در سفر به پراگ، اطلاعات بیشتری درباره فالون دافا کسب کرد. او دادخواست را امضا کرد و گفت: «از شما حمایت می‌کنم. با برداشت اعضای بدن افراد زنده و قاچاق اعضای بدن مخالفم. این نقض جدی حقوق بشر است.»
مردم توقف می‌کنند و پوستر را می‌خوانند.
مردم پوسترها را می‌خوانند.
فلیکس ماس و فراوکه یورگنس، دو برنامه‌نویس نرم‌افزار اهل آلمان، اجرای این گروه را شنیدند و اطلاعات درباره فالون دافا را دیدند. آن‌ها گفتند این اولین باری است که درباره فالون دافا یا آزار و شکنجه می‌شنوند.
یورگنس پس از امضای دادخواست گفت: «درباره شکنجه خواندم که وحشتناک است. وحشتناک است که چنین روش مسالمت‌آمیزی فقط به این دلیل که آن‌ها هم مسیر با حزب کمونیست چین نیستند مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد. ماس گفت: «تصورناپذیر است که چنین چیزی اتفاق می‌افتد. آن نباید اتفاق بیفتد.»
یورگنس گفت: «امیدوارم بتوانم سهم خود را برای متوقف کردن آن [آزار و شکنجه] انجام دهم، زیرا چنین چیزی نباید رخ دهد.» ماس گفت که افراد بیشتری باید به این موضوع توجه کنند: «به نظرم خوب است که دست یاری دراز کنیم.»
گردشگران این دادخواست را امضا می‌کنند.
در روز دوم، 9ژوئن، برخی از رهگذران اجرای گروه مارش و تمرین‌کنندگان را در میدان شهر قدیمی دیدند. آن‌ها با فکر کردن به راهپیمایی‌ای که روز قبل دیده بودند، بلافاصله تصمیم گرفتند دادخواست را امضا کنند و دوستان خود را نیز تشویق به امضای آن کردند. بسیاری از مردم به تمرین‌کنندگان گفتند که امیدوارند بتوانند به پایان دادن به آزار و شکنجه کمک کنند.
در 9ژوئن، رومانا، مشاور مالیاتی جوان، یکی از آن‌ها بود. او گفت: «این راهپیمایی را دوست دارم. و این فقط مردم چین نیستند. افرادی از سراسر جهان هستند که فالون دافا را تمرین می‌کنند. فکر می‌کنم این خیلی خوب و فوق‌العاده است.»
او درباره آزار و شکنجه ح.ک.چ گفت: «برداشت اعضای بدن افراد زنده [به‌دست ح.ک.چ] به‌طور تصورناپذیری وحشتناک است. شوکه شده‌ام و نمی‌توانم آن را بپذیرم.» او فوراً دادخواست را امضا کرد: «فکر می‌کنم هر امضایی تفاوتی ایجاد می‌کند، بنابراین از دوستانم خواستم آن را امضا کنند. امیدوارم بتوان جلوی آزار و شکنجه را گرفت.»
مردم تمرین‌کنندگان را تشویق می‌کنند
بیلر و تاوبرت مجبور بودند به آلمان بازگردند. بیلر قبل از رفتن، به تمرین‌کننده‌ای گفت: «لطفاً به استقامت خود ادامه دهید و به افراد بیشتری درباره این موضوع اطلاع دهید. درست همانطور که ما قبلاً درباره آن نمی‌دانستیم، و امروز اولین بار است که آن را می‌بینیم و درک می‌کنیم. لطفاً ساکت نمانید، به خیابان‌ها بیایید و بگذارید افراد بیشتری [حقیقت را] بدانند. این مهم است.»
تاوبرت نیز می‌خواست به مردم چین بگوید: «در جمهوری چک، حزب کمونیست سقوط کرد و مردم آزادی خود را به دست آوردند. من در یک جامعه کمونیستی بزرگ شدم و می‌دانم که این به چه معناست. لطفاً تسلیم نشوید و به افراد بیشتری اجازه دهید [حقیقت] را بدانند.»
هنگامی که درخششِ پس از غروبِ یکشنبه بار دیگر پراگ را با رنگ طلایی پوشانید، تمرین‌کنندگان از سراسر اروپا نیز به فعالیت‌های دوروزه خود پایان دادند و راهی خانه شدند. افراد بیشتری برای اولین بار درباره فالون دافا شنیدند و مانند بیلر و تاوبرت در جستجوی اطلاعات بیشتر درباره فالون دافا و حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری بودند.