(Minghui.org) در غروب ۱۱ژوئیه۲۰۲۴، تقریباً ۱۵۰۰ تمرینکننده فالون گونگ (فالون دافا) با پیراهنهای زرد، آرام در حالی که شمعهایی در دست داشتند روی چمنهای نشنال مال نشستند تا یاد همتمرینکنندگان قربانی آزار و شکنجه توسط حزب کمونیست (ح.ک.چ) در ۲۵ سال گذشته را گرامی بدارند و خواستار پایان دادن به آزار و شکنجه فالون گونگ توسط ح.ک.چ شوند.
در شامگاه ۱۱ژوئیه۲۰۲۴، تمرینکنندگان فالون گونگ در نشنال مال برای بزرگداشت همتمرینکنندگانی که در ۲۵ سال گذشته توسط حزب کمونیست چین تا سرحد مرگ تحت آزار و اذیت قرار گرفتند، مراسم شمعافروزی برگزار کردند.
فریدا، یک تمرینکننده فالون گونگ از نیوجرسی، به عابران در نشنال مال درباره آزار و شکنجه تمرینکنندگان چینی گفت که در چین متحمل شدند و نیز دربارۀ تجربه شخصیاش از مزایای جسمی و ذهنی ناشی از تمرین فالون گونگ.
فریدا پس از مهاجرت به ایالات متحده بهمدت هشت سال، دچار آلرژی شدید پوستی شد و حس بویاییاش را از دست داد، او به پزشکان بسیاری مراجعه کرد اما وضعیت بدتر شد.
خواهرش شروع به تمرین فالون دافا کرد و تمام بیماریهای او پس از یک سال ناپدید شدند. او از فریدا خواست تمرین کند و پس از متقاعد کردن مکرر خواهرش، شروع به تمرین کرد. بعد از یکی دو هفته، حس بویایی او بازیابی و آلرژیاش برطرف شد.
فریدا گفت: «۲۵ سال است که تمرین میکنم. من سعی دارم در زندگی روزمرهام از حقیقت، نیکخواهی، بردباری پیروی کنم. من تغییر کردم. من خانواده بزرگی دارم. اعضای خانواده من هم تغییر کردهاند. آنها تمرین نمیکنند، اما افراد بهتری شدهاند. میدانم که بهترین روش تزکیه را پیدا کردهام.»
فریدا از نیوجرسی در مراسم شمعافروزی شرکت کرد
فریدا که روی چمن نشنال مال نشسته و شمعی در دست داشت، به افرادی فکر میکرد که قربانی آزار و شکنجه توسط ح.ک.چ شدند، فقط به این دلیل که میخواستند انسانهای خوبی باشند و به حقیقت، نیکخواهی، بردباری اعتقاد داشتند. فریدا گفت: «این بسیار غمانگیز است، ما اینجا هستیم تا به یاد کسانی باشیم که جان خود، خانوادهشان و همه چیز را در چین از دست دادند، زیرا حاضر به دست کشیدن از تمرین فالون گونگ نشدند.»
نیک، جوان آمریکایی، ۲۰ سال است که فالون گونگ را تمرین میکند و به زبان چینی روان صحبت میکند. او حداقل ۱۵ سال است که در حدود ۲۰ژوئيه هر سال در مراسم شمعافروزی در واشنگتن شرکت کرده است. او اغلب ماجراهایی را میخواند که چگونه تمرینکنندگان در چین مورد آزار و شکنجه قرار میگیرند. نیک گفت: «من در مراسم شمعافروزی شرکت میکنم؛ زیرا احساس ناراحتی میکنم و میخواهم تمام دنیا دربارۀ آزار و شکنجه ظالمانه بدانند.
نیک میخواهد که جهان درمورد آزار و اذیت بیرحمانه بداند.
او گفت: «من تمرینکنندگان فالون گونگ را در چین بسیار تحسین میکنم. آنها میتوانند در چنین شرایطی بر اعتقادات خود پافشاری کنند. امیدوارم آنها بدانند که ما نیز در اینجا به آنها توجه میکنیم و به آنها فکر میکنیم.»
لیو دشی، تمرینکنندهای اهل تایژو، استان ژجیانگ، چین، بهخاطر اعتقادش و گفتن درباره فالون گونگ به مردم بهطور غیرقانونی دستگیر، به کار اجباری محکوم و پنج بار زندانی شده است. یک بار به ده سال زندان محکوم و شکنجه شد.
لیو دشی در چین زندانی و شکنجه شد.
لیو و یکی از همتمرینکنندگان در صبح روز ۱ژانویه۲۰۰۱ در میدان تیانآنمن بنری که روی آن نوشته شده بود «فالون دافا فای راستین است» را به دست گرفتند. یک پلیس در پکن او را به زمین کوبید و با چکمهاش به سر لیو لگد زد. صورت لیو غرق در خون شد. سپس لیو تحت حفاظت به تایژو، ژجیانگ برده و به دو سال و نیم کار اجباری محکوم شد.
پس از آزادی، سیدیها و ویسیدیهایی را به شعبههای دولت محلی پست کرد و به آنها گفت که فالون دافا صالح است. دوباره دستگیر و ۱۰ سال زندانی شد و در زندان تحت شکنجه قرار گرفت.
لیو به یاد میآورد: «من بارها شکنجه شدم. هفت روز و هشت شب دست و پایم را به صندلی فلزی بسته بودند و دو لامپ پرنور بزرگ را مقابل چشمهایم میگذاشتند تا نخوابم. بار دیگر دستانم را بستند و از میله آهنی آویزانم کردند تا اینکه بیهوش شدم و بعد مرا رها کردند. این مربوط به ۲۰ سال پیش است، و زخمهای بجامانده از دستبند روی مچ دستم هنوز بهوضوح قابل مشاهده است و شستهایم هنوز بیحس هستند.»
او ادامه داد: «من همیشه نگران تمرینکنندگان فالون گونگ بودهام که هنوز توسط ح.ک.چ مورد آزار و اذیت قرار میگیرند و مردم مهربان چینی که فریب دروغهای ح.ک.چ را خوردهاند. ما فقط برای اینکه حقیقت را به مردم بگوییم و به همه بفهمانیم که فالون دافا خوب است، امنیت خود را نادیده میگیریم.»
عبدالنوماد از این آزار و شکنجه شوکه شد
عبدالنوماد یک مهاجر مصری است که در شیمی مولکولی تخصص دارد و در واشنگتن دیسی کار میکند. او یکی از دوستانش را برای گردش در پایتخت همراهی کرد و تمرینکنندگان فالون گونگ را در حال انجام تمرینها در نشنال مال دید. او جذب موسیقی آرامبخش شد و خواست درمورد این تمرین بیشتر بداند.
وقتی متوجه شد که تمرینکنندگان فالون گونگ چینی به خاطرایمانشان تحت آزار و شکنجه قرار میگیرند و حتی اعضای بدنشان را در حالی که زنده هستند برمیدارند، شوکه شد و مدام میگفت: «بهمحض اینکه به خانه برسم با نماینده کنگرهام تماس خواهم گرفت و از آنها میخواهم حمایت کنند. شما در پایان دادن به این آزار و شکنجه از اینکه برای رساندن صدایتان به اینجا آمدید بسیار سپاسگزارم.»
آقای ژو، توریستی از چین، در آن روز از واشنگتن دیسی دیدار میکرد. او با دیدن مراسم شمعافروزی آهی کشید و گفت که این واقعاً یک تراژدی برای مردم چین است. او گفت فالون گونگ در سراسر جهان به جز چین تمرین میشود، اما چین خاستگاه فالون گونگ است.
ژو گفت که او اغلب برای خواندن اپک تایمز به فایروال بزرگ چین نفوذ میکرد و میدانست که حزب کمونیست یک فرقه کامل است و آن مقصر واقعی درد و رنج مردم چین است.
ماتی، دانشآموز دبیرستانی در نزدیکی نشنال مال بود، و وقتی تمرینکنندگان فالون گونگ را در مراسم شمعافروزی دید، خواست به آنها بپیوندد. متی گفت: «زیبا و صلحآمیز بود، و با اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری که فالون دافا از آن حمایت میکرد، مطابقت داشت.»
متی برای نشان دادن حمایت خود به مراسم شمعافروزی پیوست.
ایو اهل بلژیک در امنیت سایبری در دفاع ملی کار میکند و برای اولین بار درباره فالون دافا شنید. او گفت: «ما معمولاً شاهد تظاهرات خیابانی هستیم که در آن مردم فریاد میزنند و سر و صدای زیادی به پا میکنند. دیدن این تعداد زیاد که نشستهاند و بیسر و صدا اعتراض میکنند، تکاندهنده است. اگرچه من یک تمرینکننده نیستم، اما میخواهم در کنار آنها باشم و از آنها حمایت کنم.»