(Minghui.org) به مناسبت بیستوپنجمین سالروز اعتراض تمرینکنندگان فالون دافا به آزار و شکنجه بهدست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ)، تمرینکنندگان دافا از سوئیس و فرانسه در 11ژوئیه2024، تجمع بزرگی را در مقابل پاله ویلسون در ژنو برگزار کردند. این تجمع درواقع آزار و شکنجه ظالمانه و غیرانسانی فالون دافا (که به نام فالون گونگ نیز معروف است) بهدست ح.ک.چ را مورد توجه قرار داد و خواستار پایان دادن به این آزار و شکنجه شد. درمجموع 42 تن از قانونگذاران و سایر مقامات منتخب علناً حمایت خود را اعلام کردند. برخی شخصاً صحبت کردند، درحالیکه برخی دیگر بهمنظور ابراز حمایت خود از تلاشهای تمرینکنندگان برای افشای آزار و شکنجه و اعتراض به آن، نامههایی ارسال کردند. پاله ویلسون محل استقرار دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل نیز هست.
در طول 25 سال گذشته، بیش از 180 نماینده منتخب در سوئیس، حمایت خود را از فالون دافا و اصول دافا (حقیقت، نیکخواهی و بردباری) ابراز کردهاند.
ردیف بالا، از چپ به راست: ماورو پوگیا، عضو شورای ایالات، مجمع فدرال سوئیس؛ کارلو سوماروگا، عضو شورای ایالات؛ نیکلاس والدر، عضو شورای ملی در مجمع فدرال سوئیس؛ دانیل سورمان، عضو شورای ملی. لیزا مازون، عضو سابق شورای ایالات و رئیس حزب سبز سوئیس؛ و کریستین داندرس، عضو شورای ملی.
ردیف پایین، از چپ به راست: رافائل مایتره، عضو شورای ملی؛ وینسنت مایتره، عضو شورای ملی؛ ایوان پاهود، عضو شورای ملی و معاون شهردار سنت- کروا در کانتون وو. جین-پیر گرین، عضو سابق شورای ملی و عضو مجمع پارلمانی شورای اروپا و پائولو برناسکونی، عضو سابق کمیته فدرال کارشناسان.
ماورو پوگیا، عضو شورای ایالات در مجمع فدرال سوئیس، گفت: «طی 25 سال گذشته، بسیاری از بستگان و دوستانِ [تمرینکنندگان فالون دافا] در آزار و شکنجهای بیمنطق جان باختند. اینجا، ژنو پایتخت حقوق بشر و نگهدار کنوانسیون ژنو است، پس البته که باید ایستادگی کرد و خواستار اقدام شد. ما [به این موضوع] توجه میکنیم و همچنان از دولت [حزب کمونیست چین] میخواهیم که آزادی را به افرادی که هیچ کار مضری انجام ندادهاند بازگرداند. امیدواریم روزی بتوانیم اینجا با هم ملاقات کنیم و با هم بگوییم: "سرانجام این آزار و شکنجه تمام و عدالت اجرا شد."»
ماورو پوگیا، عضو شورای ایالات در مجمع فدرال سوئیس، در این تجمع سخنرانی میکند.
کارلو سوماروگا، عضو شورای ایالات در مجمع فدرال سوئیس، گفت: «به مناسبت بیستوپنجمین سالروز آزار و شکنجه جنبش فالون گونگ در چین، میخواهم همبستگی و حمایت خود را از این جنبش که طرفدار ارزشهای مدارا و مهربانی است ابراز کنم، ارزشهایی که در هر جامعهای، چه جامعه چین و چه جامعه سوئیس، بنیادین هستند.»
«علاوهبر این، اینها ارزشهایی هستند که ما در سوئیس، در جهان سیاسی، در دنیای اجتماعی، از آنها دفاع میکنیم. اما آنچه در چین اتفاق میافتد، سرکوب جامعه فالون گونگ، که به قتل و کشتار ختم میشود، مشکلات بسیار بزرگی ایجاد میکند.»
نیکلاس والدر، عضو شورای ملی در مجمع فدرال سوئیس، در نامهاش اظهار داشت: «حقوق بشر شامل آزادی مذهب، آزادی جنبش و آزادی مخالفت سیاسی نیز میشود. و سپس آزادی برای زندگی با فرهنگ خود در تنوع فرهنگیاش. آزادی مذهبی که جامعه فالون گونگ خواستار آن است کاملاً عادی است.»
«بهعنوان نماینده ژنو در پارلمان سوئیس، برایم مهم است که از این ارزشهایی که امروز باید بینالمللی باشند و باید توسط همه کشورها، بهویژه کشورهای عضو شورای امنیت سازمان ملل، پذیرفته و اعمال شوند، دفاع کنم.»
«با توجه به وضعیت پکن، این به ما در غرب بستگی دارد که این پیام را به مردم برسانیم و به آنها یادآوری کنیم که امروزه افرادی مانند اعضای فالون گونگ وجود دارند که صرفاً میخواهند با باورهای خود زندگی کنند، مسیر زندگی خود را طی کنند و آنطور که میخواهند زندگی کنند، بدون هیچ طریقی که به زندگی سایرین آسیب برساند، و آنها از این کار منع میشوند و یا بدتر از آن، مورد آزار و شکنجه قرار میگیرند. و این در سال 2024، کاملاً غیرقابلقبول است.»
وینسنت مایتر، یکی از اعضای شورای ملی، در این تجمع گفت: «من در این مراسمِ بزرگداشت شرکت میکنم تا حمایت خود را از تمرینکنندگان فالون گونگ که در چین مورد آزار و اذیت قرار میگیرند، ابراز کنم. آنها نزدیک به 25 سال است که تحت آزار و شکنجه بسیار ظالمانه قرار گرفتهاند، بهویژه عمل تکاندهنده برداشت اجباری اعضای بدن افراد زنده. مبارزه برای آزادیها و حقوق اساسی در چین باید همچنان از حمایت گسترده جامعه بینالمللی برخوردار شود و سوئیس نیز باید نقش خود را در این مبارزه ایفا کند.»
رافائل مهایم، عضو شورای ملی، در نامهاش اظهار داشت: «ممنوع کردن عقاید و باورها صرفاً بهدلیل متفاوت بودن آنها، از ویژگیهای مستبدترین رژیمهاست و نباید وجود داشته باشد. آزار و شکنجه فالون گونگ ظالمانه است و باید به هر وسیله ممکن محکوم شود.»
ردیف بالا، از چپ به راست: سدریک جینرت، عضو شورای بزرگ ژنو؛ توماس ونگر، عضو شورای بزرگ ژنو و رئیس حزب سوسیالیست ژنو؛ فیلیپ دِ روژمونت، عضو شورای بزرگ ژنو؛ ماشا علیمی، عضو شورای بزرگ ژنو؛ آلفونسو گومز، شهردار سابق ژنو و مشاور کنونی شهرداری؛ آماندا اوجالوو، مشاور شورای شهر ژنو؛ هوبرت دافلون، عضو شورای بزرگ فریبورگ؛ کریستل برست، عضو شورای بزرگ فریبورگ؛ و نیکلاس جیرارد، عضو پارلمان ژورا.
ردیف پایین، از چپ به راست: نیکولاس مایتره، عضو پارلمان ژورا. پیر زواهلن، عضو شورای بزرگ وود؛ هادرین بوکلین، عضو شورای بزرگ وود؛ ایزابل فریموند، عضو شورای بزرگ وود؛ رابرت بوری، عضو شورای بزرگ وله؛ ماکسیم مویکس، معاون شورای بزرگ وله؛ تسا پراتی، عضو شورای بزرگ تیچینو؛ ماتئو چوادرانتی، عضو شورای بزرگ تیچینو؛ و لوکاس پوگین، شهردار رِینیِر- اِزِری در منطقه ژنو بزرگ فرانسه.
انجمن فالون دافای سوئیس ازسوی بسیاری از قانونگذاران در شش کانتون، ژنو، وود، وله، فریبورگ، ژورا و نوشاتل، و همچنین کانتون ایتالیاییزبان تیچینو حمایت شده است. شهردار رِینیِر- اِزِری در منطقه ژنو بزرگ فرانسه نیز پیام حمایتآمیزی ارسال کرد. این پیامهای اعضای قوه مقننه کانتون شامل حمایت اعضای مجریه و مقننه چندین شهر مهم نیز میشود.
فیلیپ دِ روژمون، عضو شورای بزرگ ژنو، گفت: «حفاظت از جان ساکنان این کشور، قبل از هر چیزی، اولین وظیفه یک دولت است. دولت چین با برداشت اعضای بدن زندانیان و حبس مردم در اردوگاههای کار اجباری براساس پایبندی صرف آنها به یک فلسفه یا دین، خود را در چشم همگان بدنام میکند. رنجی که بر این مردم و عزیزانشان وارد شده، ما را در سوئیس نیز متأثر میکند. ما با آنها ابراز همبستگی میکنیم و امیدواریم که مردم آنجا بتوانند دولت را وادار به رعایت حقوقشان، صرفنظر از دین یا فلسفهشان، کنند.»
نیکلاس مایتره، عضو پارلمان ژورا، گفت: «این وضعیت باید پایان یابد! دولتهای غربی تا چه مدتِ دیگر، مانند شترمرغها با فرو بردن سرشان در شن، از رویارویی با واقعیت خودداری خواهند کرد؟ تا چه مدتِ دیگر، چشمشان را بر آزار و شکنجه اعضای فالون گونگ و سایر اقلیتها، ازجمله اویغورها و تبتیها میبندند؟ آیا شواهد کافی برای محکومیت قاطعانه و بدون قید و شرط رهبران جمهوری خلق چین بهخاطر همه این جنایات وجود ندارد؟ این وضعیت نیم قرن است که ادامه دارد! زمان آن فرا رسیده است که مسئولیت خود را بر عهده بگیریم و سرکوب ظالمانه و غیرانسانی اقلیتها در چین را بدون قید و شرط محکوم کنیم. بیایید همه در همبستگی با مردم در رنجشان، ایستادگی کنیم!»
ردیف بالا، از چپ به راست: مری-کلاود فالت، رئیس شورای بزرگ نوشاتل؛ سارا پیرسون پرت، عضو شورای بزرگ نوشاتل؛ رز آساموی لیور، عضو شورای بزرگ نوشاتل؛ بریژیت لِیتنبرگ، عضو شورای بزرگ نوشاتل؛ و کورین شافنر، عضو شورای بزرگ نوشاتل.
ردیف پایین، از چپ به راست: ریچارد گیگون، عضو شورای بزرگ نوشاتل؛ دیدیر جرماین، عضو شورای بزرگ نوشاتل؛ بلیز فیواز، عضو شورای بزرگ نوشاتل؛ آرنو دورینی، عضو شورای بزرگ نوشاتل؛ بلیز کوروویزیِر، عضو شورای بزرگ نوشاتل؛ دنیل برگر، عضو شورای بزرگ نوشاتل.
مری-کلاود فالت، رئیس شورای بزرگ نوشاتل، گفت: «ربع قرن آزار و شکنجه تمرینکنندگان فالون گونگ انزجارآمیز و غیرقابلقبول است! به مناسبت این بزرگداشت بیستوپنجمین سالروز، مخصوصاً میخواهم باارزشترین حمایت خود را از قربانیان و خانوادههایی که یکی از عزیزان خود را بهطرز وحشتناکی از دست دادهاند، ابراز کنم.»
دنیل برگر، عضو شورای بزرگ کانتون نوشاتل، در نامهاش اظهار داشت: «از صمیم قلب از کمپین تمرینکنندگان فالون گونگ علیه آزار و شکنجه 25ساله در چین حمایت میکنم. صمیمانه امیدوارم که این دادخواهی صلحآمیز در سوئیس و در سراسر جهان موفقیت بزرگی باشد، بهطوری که مقامات چینی درک کنند فالون گونگ در سراسر جهان بهخوبی شناخته شده است و ارزشهای اصلی آن، حقیقت، نیکخواهی، و بردباری، ارزشهایی جهانی هستند که نباید نابود شوند.»
وی افزود: «من در محکومیت شدید جنایات و قساوتهای دولت چین علیه تمامی اقلیتها در کنار شما هستم. ما باید قاطعانه از آزادی مذهب و آزادی وجدان دفاع کنیم؛ اینها حقوقی هستند که نهتنها توسط قانون اساسی سوئیس محافظت میشوند، بلکه باید در چین و در سراسر جهان نیز مورد احترام قرار گیرند.»
او در پایان گفت: «در این مناسبت سوگواری برای تمرینکنندگان فالون گونگی که دراثر آزار و شکنجه جان باختند، میخواهم حمایت قاطعانه و امید خود را به خانوادههایی که اعضای خانوادهشان را از دست دادهاند، ابراز کنم. ما باید از آزادی وجدان، آزادی عقیده و ارزشهای انسانیِ موردحمایت فالون گونگ، مانند حقیقت، نیکخواهی، و بردباری، دفاع کنیم. این ارزشها در بیش از 100 کشور در سراسر جهان تمرین میشود. اینها سنگبنای حقوق بشر و نماد کرامت انسانی است! من بهشدت نقض حقوق بشر توسط دولت چین را محکوم میکنم. بیست و پنج سال قتلعام، شکنجه و رنج در چین تحملناپذیر است! ما باید فوراً آزار و اذیت تمرینکنندگان فالون گونگ و سایر اقلیتهای قومی در چین را متوقف کنیم! این وظیفه ماست که به افشای این جنایات ادامه دهیم!»