(Minghui.org) گروه مطالعۀ فای ما در خانه یک زوج برگزار می‌شود. 12 تمرین‌کننده در گروه هستند و ما محیط تزکیۀ خود را گرامی می‌داریم.

یک روز قبل از اینکه همه برسند، ژانگ به آنگ گفت: «شبیه پیرزنی هستی که روی کانگ (تخت آجری گرمابخشی که در هوای سرد استفاده می‌شود) نشسته است.» آنگ پتویی روی خود داشت و ژانگ با گفتن این حرف، به‌طور سربسته می‌گفت که آنگ به‌اندازۀ کافی درخصوص مطالعۀ فا جدی نیست. بینگ مانع ادامه حرف ژانگ شد و گفت هر تمرین‌کننده روش خودش را برای تمرین دارد.

فکر کردم بینگ وابستگی احساسی شدیدی به آنگ دارد، اما من تازه وارد گروه شده بودم، بنابراین نظرم را درخصوص این موضوع به اشتراک نگذاشتم.

در مطالعۀ فای دو روز بعد، آنگ دوباره پتویی روی خودش انداخته بود. پرسیدم که آیا سردش است و او گفت سردش است. پرسیدم: «پس چرا شلوار پنبه‌ای نمی‌پوشی؟» او پاسخ داد که ندارد.

بعد از مطالعۀ فا به بازار رفتم و برای او ژاکتی پشمی و شلواری پنبه‌ای خریدم، اما آن زوج از گرفتنشان خودداری کردند و از من خواستند که آن اقلام را برگردانم. آنگ به من گفت: «از تفکر بشری‌ات استفاده نکن، از افکار خدایی‌ات استفاده کن.»

با دیدن اینکه این زوج زندگی ساده و سختی دارند، مایع دستشویی و حولۀ دستی برایشان بردم، اما باز از گرفتن آن‌ها خودداری کردند. می‌دانستم که آن‌ها تمرین‌کنندگان سخت‌کوشی هستند و با خودشان سختگیرند، بنابراین نمی‌توانستم بفهمم چرا آنگ فا را زیر پتو مطالعه می‌کند.

آن شب بعد از مطالعۀ فا، افکار درست فرستادیم و استاد صحنه‌ای را به من نشان دادند، آنگ روی کانگ (تخت آجری) نشسته بود و افکار درست می‌فرستاد و مجسمۀ یک بودا روی دیوار پشت سرش ظاهر شد. فهمیدم زمانی که به روشن‌بینی برسد این تصویر اوست.

همچنین فهمیدم که استاد محیط مطالعۀ فا را ترتیب داده‌اند تا بتوانیم به یکدیگر کمک کنیم تا رشد کنیم. هیچ درست یا غلطی وجود ندارد، زیرا ما در سطوح مختلفی هستیم. ما باید با مهربانی به کاستی‌های یکدیگر اشاره کنیم، اما درعین‌حال باید از وابستگی‌ها به‌عنوان آینه استفاده کنیم و برای تزکیۀ خودمان، درون خود را جستجو کنیم.