(Minghui.org) کنفرانس تبادل تجربه تزکیه فالون دافا در سان فرانسیسکو در 11اوت2024، در سالن تئاتر سن متئو هیلزدیل برگزار شد. نوزده تمرینکننده از این گفتند که چگونه فا را مطالعه کردند، مردم را نجات دادند و تلاش کردند تا تزکیه خود را بهبود ببخشند.
کنفرانس تبادل تجربه تزکیه فالون دافا در سان فرانسیسکو، 11اوت2024
تمرینکنندگان درباره تجربیات تزکیه خود صحبت کردند.
کائو وی تمرین فالون دافا را در سال 1997 آغاز کرد و گفت درحالیکه وقتی در چین زندگی میکرد نمیدانست چگونه خود را تزکیه کند، به محیطی آرام در خارج از کشور آمد.
او گفت: «اصل نگاه به درون را میدانستم، اما همچنان به بیرون نگاه میکردم. بین مطالعه فا و انجام کارها یک گسستگی وجود داشت. میخواستم پیشرفت کنم، اما نمیتوانستم.»
او متوجه شد که مشکلش این است که بهجای دیدن نقاط قوت و خوب همتمرینکنندگان، از فا برای قضاوت درباره دیگران استفاده میکند. «چه تنها باشم، چه درحال هماهنگ شدن با دیگران یا در محل کار باشم، باید یاد بگیرم که کاستیهایم را ببینم. بهمحض اینکه افکار بدم را تشخیص میدهم، باید مکرراً آنها را نفی کنم تا زمانی که از بین بروند.»
او گفت که ما اغلب با آزمونهای کوچک و بزرگ در تزکیه روبرو میشویم. ازطریق تأمل درباره خود قادریم شادی را در تزکیه بیابیم و در وضعیت خوبی باشیم. «مادامی که حقیقتاً خود را تزکیه کنید، استاد از شما مراقبت خواهند کرد.»
کائو جینگژه که در سال 2000 شروع به تمرین کرد، روی پروژههای رسانهای کار کرده است. پس از شروع جنگ روسیه و اوکراین، اشتراک و بینندگان کانال او بهمیزان قابلتوجهی افزایش یافت. در یک ماه، اشتراکها 20هزار نفر و سپس به 100هزار مشترک افزایش یافت. بازدید ماهانه به 3میلیون رسید. حجم کار او افزایش یافت و به نتایج وابسته شد.
او برای حفظ سطح اشتراک و بیننده خود، مدام گزارشها در رسانههای اجتماعی را میخواند و بهدنبال ایدههای محتوا بود. وقتی تعداد بینندگانش به عدد خاصی نمیرسید افسرده میشد و وقتی خیلیها کانالش را میدیدند خوشحال میشد. او روی ارقام متمرکز بود و با سود و زیان تحت تأثیر قرار میگرفت و اغلب افکاری منفی داشت.
وقتی همهگیری کووید شروع شد، شرکت رسانهای محل کارش، به کارمندان اجازه داد از خانه کار کنند. «وابستگی من به راحتی بیشتر شد و در مطالعه فا و انجام تمرینات سست شدم. علاوهبر این، وابستگیام به نتایج کار منجر به مشکلات سلامتی برایم شد. موهایم شروع به ریزش کرد، تب یونجه گرفتم، چشمم درد گرفت و دیدم ضعیف شد و غیره.»
او به اهمیت مطالعه فا پی برد و فعالانه در مطالعه گروهی فا شرکت کرد. او از فا، برای اصلاح افکارش استفاده کرد. ماهها بعد وضعیت تزکیهاش بهبود یافت و مشکلات سلامتیاش بهتدریج ناپدید شد. موهایش دوباره رشد کرد و احساس پرانرژی بودن کرد.
«این تغییرات به من کمک کرد تا یک بار دیگر به اهمیت مطالعه فا با ذهنی آرام، و اینکه مدام خود را تزکیهکننده درنظر بگیرم پی ببرم. مطالعه فا همچنین تضمینی اساسی است که در پروژههای روشنگری حقیقت خود بهخوبی عمل خواهیم کرد.»
گائو هوانچی، تمرینکنندهای از منطقه خلیج شرقی در سان فرانسیسکو، در سخنرانیاش گفت: «به درک جدیدی از تمرین تزکیه دست یافتم که انگار تازه شروع کردهام. این به معنای بازگشت به حالت خالص زمانی است که زندگی ما برای اولین بار خلق شد.»
پس از اینکه متوجه شد باید درخصوص ترویج فا و اعتباربخشی به آن مسئول باشد، به فعالیتهایی برای اطلاعرسانی درباره آزار و شکنجه در بیرون کنسولگری چین پیوست.
درحالیکه تعداد بیشتر و بیشتری از پروژههای روشنگری حقیقت شروع میشدند، تمرینکنندگان کمتری میتوانستند به کنسولگری بروند. او گفت: «آنهایی که مصر بودند به درکی مشترک رسیدند: ما باید به دافا ایمان داشته باشیم و تا زمانی که آزار و شکنجه به پایان برسد، این مسیر را بهخوبی بپیماییم.»
وقتی مشکلاتی وجود داشت، تمرینکنندگان یکدیگر را تشویق میکردند. در مرحلهای، وضعیت شنوایی او رو به وخامت گذاشت. با اینکه غذا میخورد، مدام گرسنه بود و انرژی نداشت. یک بار فقط پس از دو ساعت ایستادن بیرون کنسولگری چین، میلرزید. او پس از درخواست از استاد برای کمک، توانست به خانه بازگردد.
شوهرش، آقای پنگ، که او نیز تمرینکننده است، به او گفت: «مریدان دافا از مرگ نمیترسند، چرا وقتی درحال ازبین بردن کارما هستی، میترسی؟» در آن زمان بود که فهمید شوهرش نیز درگیر کارمای بیماری است. هر دو پایش چرک شده بود و چرک بیرون میداد. راه رفتن برایش سخت بود، اما همچنان هر روز یک چرخ دستی پر از مطالب و لوازم را به مکان روشنگری حقیقت میبرد. او افکار درستی قوی داشت و به زندگی و مرگ فکر نمیکرد. «او رنجش را رها کرد، اما من تحت تأثیر ناراحتی جسمیام بودم؛ شکاف بین ما بسیار زیاد بود.»
وی ازطریق مطالعه فا، انجام تمرینها و نگاه به درون، احساس کرد که لایهای در بدنش بهتدریج حل میشود و گفت: «بعداً وقتی تمرینها را انجام میدادم، واقعاً احساس میکردم که دارم آنها را انجام میدهم.»
وانگ رویشین که در سال 1996 شروع به تمرین کرد، پس از آمدن به ایالات متحده، این محیط تزکیه آرام را گرامی داشت.
او گفت که صحبت کردن با مردم درباره فالون دافا در خارج از چین بسیار متفاوت است. «امنیت شما در اینجا در خطر نیست. اما گاهی اوقات با افرادی روبرو میشوم که حقیقت را نمیدانند و حتی دشنام میدهند. متوجه شدم که این فرصتی برای تزکیه است.»
در چین، او معمولاً هر بار با یک نفر صحبت میکرد. در ایالات متحده، گردشگران بهصورت گروهی میرسند. بسیاری از آنها عکس میگیرند، اما گاهی قبل از اینکه او فرصتی برای صحبت داشته باشد، آنها میروند. برخی رفتاری غیردوستانه دارند و حتی به تمرینکنندگان دشنام میدهند.
در ابتدا، وقتی همهچیز خوب پیش نمیرفت، او ناراحت میشد. همانطور که فا را بیشتر مطالعه میکرد، متوجه شد که نجات مردم کاری است که باید انجام دهیم. همزمان باید تزکیه کنیم. بنابراین طرز فکرش را تغییر داد و با ذهنی مهربان و آرام به همه سلام میکرد و همیشه لبخند بر لب داشت.
ابتدا، قبل از دادن مطالب اطلاعرسانی، به آنها سلام میکند. او حقایق مربوط به آزار و شکنجه را به آنها میگوید و از آنها دعوت میکند تا از حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) خارج شوند. نتایج شگفتانگیز بوده است. اکثر مردم حتی اگر بروشور نگیرند، تشکر میکنند، و رفتاری صمیمانه دارند. برخی لبخند میزنند، سرشان را تکان میدهند، درحالیکه برخی دیگر با علامت شست تأییدشان میکنند، ادای احترام میکنند یا فریاد میزنند: «فالون دافا عالی است!» برخی با تمرینکنندگان عکس میگیرند و تمرینها را میآموزند. او گفت: «برای موجودات ذیشعوری که میفهمیدند فالون دافا خوب است، خوشحال میشدیم. استاد قبلاً چیزها را برای ما نظم و ترتیب دادهاند.»
برای سالها یک مکان روشنگری حقیقت در میدان پورتسموث در محله چینیهای سان فرانسیسکو وجود داشته است. گردشگران چینی از منطقه خلیج و سراسر جهان به اینجا میآیند. دینگ شیانگیینگ درباره نحوه همکاری خود با تمرینکنندگان صحبت کرد و همچنین مصر بودنش برای رفتن به این مکان، تا حقایق را برای مردم روشن کند.
سه ماه قبل از اینکه رئیسجمهور شی برای شرکت در کنفرانس سازمان همکاریهای اقتصادی آسیا-پاسیفیک (APEC)، به سان فرانسیسکو بیاید، کنسولگری چین خانمی مسن را که روی ویلچر نشسته بود به میدان پورتسموث فرستاد تا این مکان روشنگری حقیقت را خراب کند. این زن تمرینکنندگان را سرزنش کرد و با عصایش تابلوهای نمایش اطلاعاتشان را شکست. او روی تابلوهای نمایش نشست، از روی آنها رد شد و آنها را پاره کرد. وقتی تمرینکنندگان سعی کردند مانعش شوند، او با عصای خود به آنها ضربه زد. او به چند تمرینکننده حمله کرد.
دینگ شیانگیینگ گفت تمرینکنندگانی که در خارج از چین شروع به تمرین فالون دافا کردند، هرگز با چنین صحنهای مواجه نشدهاند یا روشهای وحشیانهای را که ح.ک.چ در چین برای آزار و اذیت تمرینکنندگان استفاده میکند، تجربه نکردهاند. آنها تصمیم گرفتند موضوع را پیگیری نکنند و تابلوهای نمایش خود را به مکان دیگری منتقل کردند.
دینگ ازطریق مطالعه فا متوجه شد که مکانهای روشنگری حقیقت محیطی برای نجات موجودات ذیشعور و اعتبار بخشیدن به فا هستند. هر کسی ازطریق تشخیص نیکی و پلیدی، آینده خود را انتخاب میکند.
تمرینکنندگان بارها وضعیت را برای آن زن مسن توضیح دادند و از او خواستند که به ح.ک.چ در آزار و اذیت تمرینکنندگان کمک نکند. آنها این ماجرا را به پلیس نیز گزارش کردند. دینگ گفت: «مأموران پلیس در محله چینیها، نحوه حمله این زن به ما را ضبط کردند و گفتند در صورت ادامه این آزار و اذیت، با آنها تماس بگیریم تا بلافاصله مأمورانی را اعزام کنند.»
با تلاش تمرینکنندگان و تحت حفاظت استاد، این وضعیت حلوفصل شد. بسیاری از افرادی که شاهد این ماجرا بودند، حقایق مربوط به آزار و شکنجه را درک و تمرینکنندگان را تحسین کردند.