(Minghui.org) در طی رویدادی در زوریخ (سوئیس)، در 20ژوئیه2024، نیک آس و دوستش درباره آزار و شکنجه فالون دافا با تمرینکنندگان صحبت کردند: «ما یک سال پیش رویداد مشابهی را در آمستردام دیدیم. گفتگوی بسیار خوبی با آنها داشتیم و طرز فکرشان را دوست داشتیم. امروز ز دیدن رویدادی مشابه در اینجا شگفتزده شدیم.» در 20ژوئیۀ 25 سال پیش، حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) آزار و شکنجه فالون دافا و تمرینکنندگانش را در چین آغاز کرد.
تمرینکنندگان در 20ژوئیه، تمرینها را در مرکز زوریخ نمایش میدهند
در همان روز، فعالیت مشابهی در مرکز لوگانو در منطقه ایتالیا برگزار شد.
مردم در یک رویداد در لوگانو، دادخواستی را برای پایان دادن به آزار و شکنجه امضا میکنند
بسیاری از مردم پس از تماشای نمایش تمرینات، اطلاعات و مطالبی را که تمرینکنندگان توزیع میکردند، گرفتند. برخی ماندند تا متوجه شوند تمرینکنندگان چگونه از نظر جسمی و ذهنی از تمرین فالون دافا سود میبرند. آنها همچنین از آزار و شکنجهای که هنوز در چین در جریان است مطلع شدند. بسیاری از مردم برای کمک به پایان دادن به آزار و شکنجه، دادخواست را امضا کردند و گفتند که این اطلاعات را با دوستان خود به اشتراک خواهند گذاشت.
نمایش مسالمتآمیز تمرینات باعث شد رهگذران توقف، تماشا و با تمرینکنندگان صحبت و اطلاعات بیشتری کسب کنند
تمرینکنندگان درباره شگفتانگیز بودن فالون دافا و آزار و شکنجه آن بهدست ح.ک.چ که بهمدت 25 سال ادامه داشته است به مردم گفتند
تمرینکننده دنیز به نیک گفت که اغلب بیماران درحال مرگ را درمان میکند و باید با شادیها و غمهای آنها کنار بیاید. او گفت: «بعد از اینکه شروع به تمرین فالون دافا کردم، این به من خیلی کمک کرد. باعث شد بتوانم احساساتم را کنترل کنم، مسئولیت اعمالم را بپذیرم و با دیگران مهربان باشم. این قابلتوجه است.»
همانطور که نیک بیشتر درباره فالون دافا یاد میگرفت، گفت: «این یک روش تفکر است، یک باور است. با چیزی که میخواهم به آن برسم خیلی مطابقت دارد، مثلاً مسئولیت کارهای خودم را برعهده بگیرم و اگر اتفاقی بیفتد، بهجای اینکه دیگران را بهخاطر اشتباهاتشان سرزنش کنم، دریابم که خودم چه اشتباهی انجام دادهام.»
«فالون دافا برای بدن و ذهن ما خوب است و از ما انسانهای بهتری میسازد. تمرینکنندگان آن از اصول حقیقت، نیکخواهی و بردباری پیروی میکنند. این خیلی ارزشمند است. شگفتانگیز است که همه کسانی که این ارزشها را به کار میگیرند، واقعاً ارتقا مییابند؛ زندگیشان بسیار بهبود مییابد.»
میشل گالاتی از شرق سوئیس گفت: «حقیقت، نیکخواهی ، بردباری، اصولی اساسی هستند، ویژگیهایی که همه ما بدون توجه به اینکه اهل کجا هستیم به آنها نیاز داریم. این چیزی است که کل جامعه ما باید داشته باشد.»
مارسلا لیما از اسپانیا گفت معتقد است که حقیقت، نیکخواهی، بردباری، اصولی اساسی برای فرد خوبی بودن است
مردم دادخواستی را امضا میکنند که خواستار توقف آزار و شکنجه و برداشت اعضای بدن افراد زنده است
کریس گوتوی ابراز امیدواری کرد که این امضاها مردم را بیدار کند
کریستینا، پرستاری که 50 سال در حوزه پزشکی کار کرده است، وقتی تابلویی را دید که خواستار پایان دادن به جنایت برداشت اعضای بدن افراد زنده بهدست ح.ک.چ بود، دادخواست را امضا کرد. او گفت برخی از بیمارانی که میشناخت برای پیوند اعضا به چین رفتند.
«در ژوئن سه سال پیش، شخصی شنید که میتواند عضوی در چین بگیرد. بنابراین به چین رفت و خانواده من نیز همراهش رفت. در چین، او این عضو را در عرض هفت ساعت پیوند زد. اما پس از عمل جراحی، دچار عفونت شد و شش هفته بعد براثر مسمومیت خون درگذشت. ما هیچ راهی نداریم که بدانیم آیا آنها پیوند را بهدرستی انجام دادهاند یا اینکه آیا آنها بهداشتی بودهاند یا خیر.»
«برداشت اعضای بدن افراد زنده همیشه ادامه داشته است و من فکر نمیکنم بتوان آن را تحمل کرد. این انزجاربرانگیز است که مردم را بکُشید، اعضای بدنشان را بدزدید، و آنها را به قیمتهای بالا بفروشید. آن حالِ مرا بد میکند. گویی جان انسان بیارزش است و ح.ک.چ از آن سود هنگفتی میبرد.»
او گفت که معتقد است افراد بیشتری باید دراینباره بدانند و برای جلوگیری از جنایات ح.ک.چ با یکدیگر همکاری کنند تا این جنایات را متوقف کنند: «امضاهای ما ممکن است فقط قطرهای در یک سطل باشد، اما اگر تعداد کافی از مردم امضا کنند و به دولتهای خود بگویند که به این مسئله توجه کنند، باید [برای توقف آزار و شکنجه] دست به اقدامی بزنیم و آن میتواند انجام شود.»
گردشگران از آزار و شکنجه فالون دافا مطلع میشوند
خانمی درباره معرفی فالون دافا در سال 1992 و آزار و شکنجهای که پیروان این روش در طول 25 سال گذشته متحمل شدهاند میخواند
شاها از ایران برای تماشای فعالیتها توقف کرد و از تمرینکنندهای خواست که از او عکس بگیرد
گوسی پس از اطلاع از اینکه تمرینکنندگان در سوئیس بیش از 20 سال است که در مقابل سفارت چین بهطور مسالمتآمیز اعتراض میکنند، فریاد زد: «یک بار چیزی نیست، اما آن 24 ساعت در روز، هفت روز هفته، هر روز است. وای! نمیتوانم تصور کنم این چه نوع انگیزهای است! وای، از شما بسیار متشکرم! خیلی تحت تأثیر قرار گرفتم. آنها تمام انرژی خود را برای این کار گذاشتهاند و از آنها خیلی خیلی متشکرم.»
باریستا نولیا ری نیز به امید توقف این آزار و شکنجه، دادخواست را امضا کرد. او پس از شنیدن درباره استقامت و تلاشهای تمرینکنندگان در سوئیس و سراسر جهان طی چند دهه، برای پایان دادن به آزار و شکنجه، گفت: «این تحسینبرانگیز است. کاری که آنها انجام میدهند کاملاً درست است.»