(Minghui.org) بانویی 61ساله در شهر جینژو در استان لیائونینگ، به‌تازگی در زندان زنان استان لیائونینگ حبس شد تا حبس شش‌ساله‌اش به‌دلیل تمرین فالون گونگ (روشی معنوی که از سال 1999، توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است) را بگذراند.
خانم ژانگ شیوچین در 17ژانویه2024، توسط مأموران بخش امنیت داخلی منطقه گوتا دستگیر شد. آن‌ها پرونده او را به دادستانی شهر لینگهای ارسال کردند، که او را متهم کرد و پرونده او را به دادگاه شهر لینگهای منتقل کرد. شهر لینگهای تحت صلاحیت جینژو است و برای رسیدگی به پرونده‌های فالون گونگ در منطقه بزرگ جینژو تعیین شده است.
خانم ژانگ در 11آوریل2024، در دادگاه شهر لینگهای حاضر شد. وکیل و مدافع خانوادگی‌اش از طرف او ادعای «بی‌گناهی» کردند. خودش نیز در دفاع از خود شهادت داد. قاضی در 10مه اعلام کرد که او به شش سال حبس و 12هزار یوان جریمه محکوم شده است. او به دادگاه میانی شهر جینژو درخواست تجدیدنظر ارائه کرد و دادگاه رأی به تأیید حکم اولیه او داد. او بین 18 و 21اوت، از بازداشتگاه زنان شهر جینژو به زندان زنان استان لیائونینگ منتقل شد.
پدر خانم ژانگ که نزدیک به 90 سال داشت، از صدور حکم وی ناراحت شد و وضعیت سلامتی‌اش به‌سرعت رو به افول رفت. وی در 18ژوئیه2024، چشم از جهان فروبست.
خانم ژانگ قبل از آخرین دستگیری و محکومیتش، طی 25 سال گذشته بارها به‌دلیل اعتقادش هدف قرار گرفته است. او در طول محکومیت دو سال حبسش در اردوگاه کار اجباری که در سال 2000 برایش صادر شد، تحت شکنجه‌های بی‌رحمانه قرار گرفت و تقریباً دچار فروپاشی روانی شد.
در 26ژوئن2000، خانم ژانگ به‌منظور دادخواهی برای فالون گونگ به پکن رفت و در ایستگاه قطار جینژو دستگیر شد. پس از دو هفته بازداشت در زندان راه‌آهن جینژو، در 12ژوئیه به بازداشتگاه شماره 2 شهر جینژو منتقل و سپس در 21ژوئیه2000، به اردوگاه کار اجباری ماسانجیا منتقل شد تا یک دوره حبس دوساله را بگذراند.
ازآنجاکه خانم ژانگ حاضر به رها کردن فالون گونگ نشد، وانگ هایپینگ، سرپرست نگهبانان، به زندانیان دستور داد او را شکنجه کنند. آن‌ها ابتدا سه روز او را از خواب محروم کردند و سپس مجبورش کردند که چمباتمه بزند. در روز هفتم، زندانی یانگ جیان‌هونگ به او گفت: «دو روز دیگر به تو فرصت می‌دهم. اگر هنوز تمرین فالون گونگ را رها نکنی، اینقدر با تو آسان نمی‌گیریم.»
پس از یک هفته شکنجه، خانم ژانگ به‌شدت خسته و در آستانه فروپاشی بود. اما وقتی زندانیان دستش را گرفتند و سعی کردند او را به مجبور به امضای اظهاریه‌ای مبنی بر انکار فالون گونگ کنند، وی همچنان مقاومت کرد.
در روز هشتم، زندانی یانگ خانم ژانگ را به اتاق کوچکی برد و دوباره به او دستور داد که اظهاریه را بنویسد. وقتی وی حاضر به همکاری نشد، یانگ به او دستور داد که چمباتمه بزند. تا ساعت 7 بعدازظهر آن روز، خانم ژانگ دیگر نمی‌توانست چمباتمه بزند. یانگ با دسته یک پیچ‌گوشتی بزرگ نزدیک به دو ساعت به او ضربه زد. دست‌ها، باسن و پاهای خانم ژانگ پر از کبودی‌های تیره شده بود. یانگ به او گفت: «باید اظهاریه را امروز بنویسی. اگر ننویسی، با باطوم‌های برقی به تو شوک می‌دهیم.»
بعد از وارد کردن شوک الکتریکی به خانم ژانگ، او دیگر نمی‌توانست راه برود. پاها و دست‌هایش متورم و سفت شده بودند. او مجبور بود برای استفاده از سرویس بهداشتی به چیزی تکیه دهد، زیرا در چمباتمه زدن مشکل داشت. او بیش از شش هفته در این وضعیت بود.
پس از آزادی خانم ژانگ، پلیس به آزار و اذیت او ادامه داد و او را تهدید به بازداشت در مرکز شستشوی مغزی کرد. او مجبور شد دور از خانه زندگی کند و از کارش اخراج شد. او برای گذران زندگی کارهای موقتی انجام می‌داد.
پلیس در 8فوریه2010، به منزل خانم ژانگ حمله کرد تا دوباره او را دستگیر کند، اما وی در خانه نبود، بنابراین به خانه‌اش حمله و کتاب‌های فالون گونگ و کامپیوتر او را توقیف کرد. سپس به خانه دخترش رفت و دختر و دامادش را برای بازجویی ده‌ساعته به ایستگاه پلیس برد. خانم ژانگ بعد از این مجبور شد دوباره دور از خانه زندگی کند.
مادر خانم ژانگ، خانم کای گویفن، آنقدر نگران دخترش بود که وضعیت سلامتی‌اش به‌سرعت رو به افول گذاشت و نه ماه بعد در 11نوامبر2010 درگذشت.
خانم کای نیز قبلاً در تاریخی نامعلوم به‌دلیل تمرین فالون گونگ دستگیر شده بود. او پس از آزادی دچار آبریزش شد و خانواده‌اش مشکوک شدند که درحین بازداشت، به او داروهای سمی خورانده‌اند. پلیس پس از آزادی‌اش، به نظارت بر زندگی روزمره او ادامه داد. ناراحتی روانی بر سلامتی او تأثیر گذاشت و او دچار ناتوانی شد.
رد تقاضای تجدیدنظر بانویی اهل لیائونینگ علیه شش سال محکومیت ناعادلانه‌اش، درگذشت پدرش دو هفته بعد