(Minghui.org) مقاله نشنال ریویو تحت عنوان «عضو فالون گونگ که اعضای بدنش برداشته شد، گناه چین را ثابت می‌کند»، که در 11سپتامبر2024 منتشر شد، درباره برداشت اجباری اعضای بدن به‌دست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) گزارش داد و به این نتیجه رسید که «این یک شیطان محض است.» نویسنده این مقاله وسلی جی. اسمیت، نویسنده و عضو ارشد مرکز انسان‌محوری مؤسسه دیسکاوری، است.
آقای اسمیت نوشت: «سال‌هاست که اعضای فالون گونگ، یک جنبش معنوی جدید، چین را به تست سازگاری بافتی و برداشت اعضای بدن هم‌تمرین‌کنندگانشان برای تقویت این بازار سیاه کشور و علاوه‌بر این سرکوب ظالمانه جنبش فالون گونگ به‌دست حزب کمونیست چین متهم می‌کنند. چین بارها این اتهام را رد کرده است، اما مطالعات و افشاگری‌های بین‌المللی متعدد این آزار و شکنجه وحشیانه را با شواهد و مدارک غیرمستقیم قوی اثبات کرده است.»
این مقاله به یک تمرین‌کننده فالون گونگ اشاره کرد که گفته است که در سال 2004 که زندانی سیاسی بود بخشی از کبد و ریه‌اش برداشته شد. این مقاله همچنین به گزارش اپک تایمز اشاره کرد:
مردی که بخشی از کبدش را در چین کمونیستی به‌زور برداشته بودند، پس از فرار از کشور، قدم پیش گذاشت تا توجهات را به طرح «کشتار دسته‌جمعی برای کسب سود» به‌دست رژیم چین، موسوم به برداشت اجباری اعضای بدن، جلب کند.
در یک رویداد مطبوعاتی در 9اوت، چنگ پیمینگ، تمرین‌کننده فالون گونگ که این ماه 59ساله می‌شود، گفت درحالی‌که به‌خاطر ایمانش در زندانی در شمال شرقی چین حبس بود، شش نگهبان زندان او را در بیمارستانی در چین، محکم روی زمین نگه داشتند تا برخلاف میلش او را بیهوش کنند.
آن روز 16نوامبر2004 بود. او گفت وقتی سه روز بعد به هوش آمد، پای راستش به تخت بیمارستان زنجیر شده بود. به یکی از دست‌هایش سرم وصل بود و لوله‌هایی روی پاها و قفسه سینه و داخل بینی‌اش وجود داشت.
وی سرفه‌های بی‌وقفه می‌کرد و در اطراف دنده‌های چپش احساس درد و بی‌حسی داشت.
فقط پس از فرار به ایالات متحده در سال 2020 و انجام یک سری آزمایش‌های پزشکی، بدترین ترس خود را تأیید کرد: بخشی از کبد و بخشی از ریه‌اش برداشته شده بود.
طبق گزارش نشنال ریویو، گزارش اپک تایمز نیز شامل عکس‌هایی از جای زخم بزرگ ناشی از جراحی چنگ بود که ظاهراً ماجرای او را تأیید می‌کند. مقامات چینی ادعای او را رد می‌کنند. آن‌ها درعوض ادعا می‌کنند که چنگ درحالی‌که زندانی بود، به‌دلیل بلعیدن یک میخ و بخشی از یک تیغ، به نشانه اعتراض، در بیمارستان بستری شد.
اسمیت برای درک وضعیت، با نینا شی، کارشناس چین و مدیر مرکز آزادی مذهبی مؤسسه هادسون، تماس گرفت. مقاله نشنال ریویو شامل سؤالات اسمیت و پاسخ‌های شی بود:
وسلی جی. اسمیت: چه چیزی باعث می‌شود به این گزارش اعتماد کنید؟
نینا شی: شکی نیست که یک بیمارستان چینی، که با سیستم زندان همکاری می‌کند، بخشی از اعضای بدن او [چنگ] را بدون رضایتش با جراحی برداشت. پلیس امنیت به هریک از عناصر این جریان اعتراف کرده است - که او یک زندانی بود که در بیمارستان بستری شد و بدون رضایتش تحت عمل جراحی قرار گرفت. باور دارم که او بریدگی‌هایی در قسمت‌هایی از ریه و کبد خود داشت که از نظر پزشکی توضیحی برایشان وجود نداشت، که برای این منظور بود که برای برداشتن و پیوند عضو در آینده تست شود، یا برای آزمایش‌های پزشکی دیگر. جای زخم او، اسکن اعضای مثله‌شده‌اش و ارزیابی پزشک استرالیایی را که اسکن‌ها را بررسی کرد، دیده‌ام. همچنین انکار دولت ح.ک.چ درخصوص ارتکاب اعمال خلاف را واقعی نمی‌دانم....
در طول 18 سال گذشته، با بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ و چینی‌های دیگر درباره برداشت اجباری اعضای بدن مصاحبه کرده‌ام، و با کارشناسان مستقل درباره شهادت این قربانی صحبت کردم، که برخی از نکات کلیدی ماجرای او را تأیید کردند. درنهایت مقامات دولتی چین و جراح برجسته پیوند عضو، هوانگ جیفو، اعتراف کردند که چین قبل از سال 2015، اعضای بدن زندانیان را برای پیوند عضو برمی‌داشته است، همانطور که گزارش‌های حقوق بشر وزارت امور خارجه اشاره می‌کند.
وسلی جی. اسمیت: چنگ چگونه فرار کرد؟
نینا شی: او با شانس و به‌خاطر هوشمندی خیابانی خود از بیمارستان فرار کرد. او به تایلند گریخت و توسط دستیار وزیر امور خارجه ایالات متحده، رابرت دسترو، که از وضعیت خطرناک او مطلع شده بود، چراکه با اخراج به چین روبرو بود، از بازداشت در آنجا به ایالات متحده آورده شد.
وسلی جی. اسمیت: عمل برداشت اعضای بدن در چین، چقدر گسترده است. آیا از فالون گونگ فراتر می‌رود؟
نینا شی: برداشت اجباری اعضای بدن یک تجارت پررونق در چین است و به‌گفته دوازده کارشناس حقوق بشر سازمان ملل و روزنامه‌نگار اتان گاتمن، اقلیت‌های مذهبی مختلف برای برداشت اجباری اعضای بدن هدف قرار می‌گیرند. تا حدودی به این دلیل که تعداد زیادی از این گروه‌ها، مانند مسلمانان اویغور، در هر زمانی، بدون گذرندن روال قانونی در چین در بازداشت نامحدود به سر می‌برند و به این دلیل که آن‌ها برخلاف خلافکاران معمولی، به‌خاطر سبک زندگی پاکشان، ارزشمند هستند.
اسمیت در ادامه گفت: «این شرارت محض است. توجه داشته باشید که شی وقتی برداشت اعضای بدن را یک "تجارت پررونق" توصیف می‌کند، از زمان حال استفاده می‌کند.»
اما بسیاری از اعتراض‌ها ازسوی دولت‌های جهان کم‌صدا و پراکنده است و شرکت‌ها به تجارت با چین ادامه می‌دهند، که در این مقاله به آن اشاره شد، و علاوه‌بر این ما مطمئناً شاهد تجمعات گسترده و فراخوان‌های خشمگین نیستیم.
اسمیت نوشت: «آیا این واکنش‌های نسبتاً ملایم، یا عدم واکنش‌ها - با توجه به شرارت این رفتار - مانند واکنش‌ها به صرفاً یک مورد "بررسی سوابق نقل و انتقالات مالی برای ریشه کردن کردن جرم یا فساد" یا به فقط یک شرور "خلافکار" است؟ درباره هردو تردید دارم. اینکه ما با چین مانند یک کشور عادی رفتار کنیم، در چه مرحله‌ای همدستی تلقی می‌شود؟»