(Minghui.org) یک شهروند ۶۰ساله ساکن شهر ووهان، استان هوبی، در ۱۰نوامبر۲۰۲۳ پس از گزارش شدن به‌دلیل صحبت با مردم درمورد آزار و اذیت حزب کمونیست چین نسبت به ایمانش، فالون گونگ، دستگیر شد. در زمان نوشتن این مقاله مشخص نیست که آیا خانم کای روفن به قید وثیقه آزاد شده یا هنوز در بازداشت است.
قبل از آخرین دور آزار و شکنجه، خانم کای قبلاً سه دوره کار اجباری و دو دوره حبس را گذرانده بود که مجموعاً ۱۰ سال شد. او همچنین در سال ۲۰۰۶ از شغل معلمی خود در مدرسه راهنمایی اول منطقه شینژو اخراج شد. سنوات خدمت او از فرمول محاسبه بازنشستگی‌اش حذف و از مزایای بازنشستگی محروم شد.
خانم کای هنگام رفتن به محل کارش توسط دو مأمور مرد لباس‌شخصی از اداره پلیس منطقه شینژو دستگیر شد. یکی از آن‌ها گفت که یوان جونپینگ نام دارد، در حالی که دیگری از افشای نامش خودداری کرد.
این دو مأمور پس از بردن خانم کای به اداره پلیس ژوچنگ، کیفش را ربودند که حاوی مقداری پول نقد و تلفن همراهش بود. وی کلید خانه‌اش را همراه داشت، با زور آن را از او گرفتند که باعث خونریزی دستش شد. سپس یک مأمور مرد سومی نیز حاضر شد و او هم از افشای نامش خودداری کرد. آن‌ها به او دستور دادند که برای معاینه فیزیکی با آن‌ها به یک مرکز رسیدگی به پرونده واقع در بازداشتگاه منطقه شینژو برود.
زمانی که خانم کای امتناع کرد، مأمور یوان سه مشت به دهانش زد. او و دو مأمور دیگر او را به داخل خودرو پلیس کشیدند. پس از رسیدن به مرکز رسیدگی به پرونده، خانم کای از خارج شدن خودداری کرد و یوان او را تهدید کرد که اگر بیرون نیاید دوباره کتک می‌خورد. سپس او از خودرو پیاده شد.
پلیس نتوانست خانم کای را وادار به گذاشتن اثر کف دست و اثر انگشت کند و یوان تهدید کرد که اعضای بدنش را برداشت خواهند کرد. سپس به زور خون او را گرفتند و او را پایین نگه داشتند تا از قفسه سینه او سی‌تی اسکن کنند. در حالی که پاهایشان را روی باسن او گذاشتند تا مانع حرکتش شوند، وی تقلا می‌کرد.
آزمایش بعدی ادرار بود. خانم کای مجدداً خودداری کرد و از یک پزشک زن خواستند برای متقاعد کردن او بیاید. او به دکتر گفت که با تمرین فالون گونگ هیچ قانونی را زیر پا نمی‌گذارد. سپس دکتر تلاش نکرد که او را متقاعد کند. یک مأمور مرد گفت که آن‌ها خودشان با استفاده از سوند ادرار این کار را خواهند کرد. پلیس درنهایت با اطلاع از اینکه نمونه خونی که قبلاً گرفته شده بود برای اطلاعات پزشکی لازم به اندازه کافی خوب بود، از گرفتن نمونه ادرار منصرف شد.
خانم دکتر سپس لباس زیر خانم کای را بالا زد تا از او نوار قلب بگیرد. این سه مأمور مرد به سینه برهنه او خیره شدند و تا زمانی که او آن‌ها را با نگاه خیره دید و آن‌ها را نکوهش کرد، از او دور شدند.
پس از پایان آزمایش، خانم کای با دستبند و غل و زنجیر به صندلی بازجویی بسته شد. یکی از مأموران که از افشای هویتش امتناع کرد، بدون اینکه از او سؤالی بپرسد، مدارک بازجویی برایش درست کرد. و سخنان او را در حین دستگیری به متن بازجویی اضافه کرد و به او دستور داد که سند را امضا کند. او امتناع کرد.
پلیس خانم کای را روی صندلی نگه داشت و با استفاده از کلید خانه که از او ربوده بود، به خانه او یورش برد. سپس به دفتر او حمله کردند. پس از بازگشت به مرکز رسیدگی به پرونده، مأموری که مدارک بازجویی را ساخته بود از نحوه حمایت رئیس خانم کای از او شکایت کرد. او تهدید کرد که کارخانۀ رئیس او را تصرف خواهد کرد.
در تمام مراحل دستگیری، معاینه فیزیکی و بازجویی، این سه مأمور لباس‌شخصی، هیچ دوربینی روی لباسشان نداشتند. آن‌ها کارت شناسایی یا شماره نشان خود را نشان ندادند. آن‌ها همچنین نتوانستند حکم تفتیش یا فهرستی از اقلام مصادره شده را طبق قانون صادر کنند.
خانم کای حدود ۳۶ ساعت در مرکز رسیدگی به پرونده نگهداری و سپس به بازداشتگاه اول شهر ووهان منتقل شد. او در آنجا مورد معاینه فیزیکی دیگری قرار گرفت، اما پس از اینکه مشخص شد وضعیت سلامتی نامناسبی دارد، از پذیرش محروم شد. سه مأمور با دستبند و غل و زنجیر او را به کلانتری ژوچنگ بردند. آن‌ها بارها با خانواده‌اش تماس گرفتند و از آن‌ها خواستند که برای آزادی او با قید وثیقه اقدام کنند. خانواده همکاری نکردند. پلیس سپس به دروغ گفت که او در بیمارستان تحت درمان اورژانسی است، اما خانواده‌اش در دام نیفتادند.
یک شاهد گزارش داد که پلیس برای بار دوم خانه خانم کای را غارت کرده است. مشخص نیست که آیا او هنوز در زمان نگارش در بازداشت است یا خیر. آخرین سری آزار و شکنجه او با دستگیری‌های متعدد و یک دهه حبس پشت میله‌های زندان، همه به‌دلیل ایمان او به فالون گونگ بود.
خانم کای در اکتبر۱۹۹۹ برای تقاضای تجدیدنظر برای فالون گونگ به پکن رفت و دستگیر شد. او برای مدت نامعلومی در یک مرکز شستشوی مغزی نگه داشته شد.
اداره پلیس منطقه شینژو، خانم کای را دوباره در فوریه۲۰۰۰ دستگیر کرد زیرا او از افشای منبع یک بروشور فالون گونگ که پلیس مشکوک بود وی آن را توزیع کرده باشد؛ خودداری کرد. آن‌ها او را به‌مدت دو هفته در یک هتل محلی نگه داشتند و به کارفرمایش، مدرسه راهنمایی اول منطقه شینژو، دستور دادند تا دو نفر را برای نظارت شبانه‌روزی او بگمارد. هزینه‌های زندگی خانم کای و دو ناظرش از حقوق او کسر شد. دو هفته بعد او را به بازداشتگاه اول شهر ووهان منتقل کردند و در آنجا بیش از دو ماه با دستبند بسته شد.
در حدود اواسط ماه مه۲۰۰۰، خانم کای به یک سال کار اجباری محکوم و به اردوگاه کار هیوان منتقل شد. او دو بار در سلول انفرادی قرار گرفت و برای مدتی فقط اجازه داشت هر شب دو ساعت بخوابد. او مجبور به انجام کارهای سخت بدون دستمزد شد.
خانم کای در فوریه۲۰۰۱ آزاد شد و دو ماه بعد توسط مدرسه‌اش تحت دستور اداره ۶۱۰ محلی به مرکز شستشوی مغزی منتقل شد. او فرار کرد و مدرسه‌اش از ترس تلافی از سوی مقامات، جرئت نکرد به او اجازه دهد تا بعداً به کارش ادامه دهد.
خانم کای به پکن بازگشت تا دوباره برای حق تمرین فالون گونگ دادخواهی کند (زمان دقیق مشخص نیست). او دستگیر و به بازداشتگاه چینگهه در منطقه هایدیان پکن منتقل شد. او ۲۸ روز اعتصاب غذا کرد و ۲۷ روز تحت تغذیه اجباری قرار گرفت. یک بار، لوله تغذیه به اشتباه به ریه‌های او وارد شد و نبضش را از دست داد. دکتر به او اکسیژن وصل کرد و تا صبح روز بعد بهبود نیافت.
وقتی خانم کای در حال انجام تمرینات فالون گونگ دستگیر شد، او را به حلقه‌ای که به زمین متصل شده بود، بستند. او بعداً به یک مرکز اعزام در منطقه داشینگ، پکن منتقل شد. او از نوشتن اظهاراتی برای انکار فالون گونگ امتناع کرد و در اتاقی با پنجره‌های بسته به‌طرز وحشیانه‌ای مورد ضرب و شتم قرار گرفت. نگهبانان او را با مشت و لگد زدند و به صورتش سیلی زدند. آن‌ها همچنین قلم جوهر را به مچ دست او فرو می‌کردند. هنوز جای جراحت روی مچ دستش وجود دارد. نگهبانان سرانجام موفق شدند یک خودکار در دست او بگذارند و دستش را بگیرند تا بیانیه انصراف را «بنویسد».
پلیس بعداً خانم کای را به یک سال و نیم کار اجباری محکوم کرد. او مدتی را در اردوگاه کار اجباری شین‌آن و اردوگاه کار زنان پکن گذراند. او به ایمانش پایبند بود و مجبور شد تمام روز را بدون خواب بایستد. دید او تار شد و شروع به توهم کرد و تصور می‌کرد حشرات روی دیوار می‌خزند.
یک بار، نگهبانان او را مجبور کردند که خم شود و بازوهای او را تا جایی که ممکن بود پشت سرش پیچاندند. او درد شدیدی را متحمل شد و روی زمین افتاد. به زور او را بلند کردند و دوباره همان شکنجه را اِعمال کردند. از ساعت ۱۰ شب تا ساعت ۵ صبح روز بعد اینطور مورد آزار قرار گرفت.
وقتی خانم کای از خواندن مطالب افتراآمیز علیه فالون گونگ خودداری کرد، نگهبانان آن را با صدای بلند خواندند. او گوش‌هایش را پوشاند ولی آن‌ها دست‌هایش را کنار کشیدند و او را مجبور کردند که به آن‌ها در حال خواندن تبلیغات منفی گوش دهد.
خانم کای در ژوئن۲۰۰۵ در محل کار دستگیر شد و بعداً به سه سال حبس در زندان زنان استان هوبی محکوم شد. هیئت آموزش محلی او را در سال ۲۰۰۶ تحت فشار اداره محلی ۶۱۰ اخراج کردند.
هنگامی که خانم کای از پوشیدن یونیفورم زندانیان خودداری و از نفی ایمانش امتناع کرد، نگهبانان زندان، خانم کای را تحت انواع مختلف شکنجه قرار دادند. او را با مشت و لگد زدند و مجبورش کردند روی چهارپایه کوچکی بایستد، با شلاق به صورتش زدند، سیلی به صورتش زدند، از خواب محرومش کردند و برای تحقیر تخته‌ای روی گردنش گذاشتند. آزارهای طولانی‌مدت دوباره باعث شد که او دچار توهم شود.
به زودی خانم کای بسیار ضعیف شد و دو زندانی مجبور شدند به او کمک کنند تا به اتاق ملاقات برود و با خانواده‌اش که منتظر دیدن او بودند دیدار کند.
خانم کای دوباره در مارس۲۰۱۱ پس از گزارش شدن به‌دلیل توزیع مطالب اطلاع‌رسانی فالون گونگ دستگیر شد. او به یک سال و نیم کار اجباری در اردوگاه کار اجباری محکوم شد. او مجبور شد سه روز متوالی بدون خواب بایستد. او همچنان به ایمان خود پایبند بود و هشت روز دیگر از خواب محروم شد. او گیج و دوباره دچار توهم شد. او آنقدر ضعیف بود که اغلب در حالی که مجبور می‌شد برای مدت طولانی بایستد تعادلش را از دست می‌داد. یک بار او روی زمین افتاد و صدای بلند آن نگهبان وظیفه را مبهوت کرد. سپس اجازه یافت که هر شب کمی بخوابد.
خانم کای مجبور شد وسایل الکترونیکی نیز بسازد و بینایی او به‌سرعت کاهش یافت. سپس از انجام کارهای سخت خودداری کرد و نگهبانان به او دستور دادند که مطالب ضدفالون گونگ را مطالعه کند. او امتناع کرد و نگهبانان از زندانیان خواستند تا مطالب را برای او بخوانند. هنگامی که او مانع آن‌ها شد، نگهبانان او را با سه شب محرومیت از خواب مجازات کردند.
خانم کای پس از دستگیری در سال ۲۰۱۷، سه سال دیگر به زندان محکوم شد. او بار دیگر شکنجه‌های وحشتناکی را در زندان زنان استان هوبی تحمل کرد، از جمله به‌مدت هشت ماه متوالی هر روز ساعت‌های طولانی مجبور بود بایستد. او دوباره دچار توهم شد.
در ۲۱فوریه۲۰۲۰، زمانی که خانم کای قرار بود آزاد شود مقامات به خانواده‌اش گفته‌اند که او را برای قرنطینه (به‌دلیل شیوع کووید-۱۹) به بیمارستان خلق منطقه شینژو و سپس به هتلی منتقل می‌کنند. مشخص نیست که خانم کای چه مدت پس از آزادی از زندان، در بازداشت بوده است.
خانم کای روفن به ۳ سال زندان محکوم شد
۳۳تمرین‌کننده فالون گونگ به‌دلیل ایمانشان در طول قرنطینه ویروس کرونا در چین محکوم شدند