(Minghui.org) قبل از روز حقوق بشر، 10دسامبر2024، تمرین‌کنندگان فالون گونگ در ۴۵ کشور، فهرست دیگری از مقامات حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) را که در آزار و شکنجه فالون گونگ مشارکت داشته‌اند، قبل از روز حقوق بشر، ۱۰دسامبر۲۰۲۴، به دولت‌های خود ارائه کردند‌‌.‌‌ چون این مقامات در این آزار و شکنجه 25ساله مشارکت داشتند، تمرین‌کنندگان از دولت‌های خود درخواست کردند که آن‌ها و اعضای خانواده‌شان را از ورود به کشورشان منع کنند و دارایی‌هایشان در خارج از کشور چین را مسدود کنند.

این ۴۵ کشور شامل پنج چشم (ایالات متحده، کانادا، انگلستان، استرالیا، نیوزیلند)، تمام ۲۷ کشور اتحادیه اروپا (EU)‌‌ و ۱۳ کشور در سایر قاره‌ها هستند‌‌.‌‌ کشورهای اتحادیه اروپا عبارتند از آلمان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، هلند، لهستان، سوئد، بلژیک، ایرلند، اتریش، دانمارک، رومانی، چک، فنلاند، پرتغال، یونان، مجارستان، اسلواکی، بلغارستان، لوکزامبورگ، کرواسی، لیتوانی، اسلوونی، لتونی، استونی، قبرس و مالت‌‌.‌‌ ۱۳ کشور باقیمانده در آسیا، اروپا و آمریکا قرار دارند: ژاپن، کره جنوبی، اندونزی، سوئیس، نروژ، لیختن‌اشتاین، اسرائیل، مکزیک، آرژانتین، کلمبیا، شیلی، جمهوری دومینیکن و پاراگوئه‌‌.‌‌ این اولین باری است که پاراگوئه به این فهرست پیوست.

آزار و شکنجه فالون گونگ توسط ح.ک.چ به‌مدت ۲۵ سال ادامه داشته و رژیم اخیراً کنترل خود را در خارج از کشور تشدید کرده است‌‌.‌‌ براساس گزارشی که توسط سازمان جهانی برای بررسی آزار و شکنجه فالون گونگ (WOIPFG) منتشر شده است، ح.ک.چ در نشستی در ماه مه۲۰۲۴ که توسط وزارت امنیت عمومی سازماندهی شد، بر هدفی تأکید کرد: «به همکاری بین فالون گونگ و سیاستمداران غرب برای تحریم رهبران سطح بالای چین توجه ویژه داشته باشید‌‌.‌‌ به هر قیمتی این رفتارها را متوقف کنید.»

در میان عاملان ذکر شده گائو چانگ شنگ، معاون دبیر گروه رهبری حزب و معاون اداره دادگستری استان لیائونینگ، دبیر کمیته حزب و مدیر دفتر اداره زندان استان لیائونینگ نیز بود.

اطلاعات عامل

نام کامل عامل: گائو (نام خانوادگی) چانگ‌شنگ (نام)نام چینی: 高长生جنسیت: مردتاریخ/سال تولد: سپتامبر1966محل تولد: نامعلوم

عنوان یا سمت

نوامبر2014 - ژانویه2018: مدیر دفتر نظارت بر کادر انضباطی، بازرسی و نظارت کمیسیون بازرسی انضباطی استان لیائونینگ

فوریه2018 - اکتبر2021: عضو کمیته نظارت استانی لیائونینگ

نوامبر2021 تا اکنون: معاون دبیر گروه رهبری حزب و معاون اداره دادگستری استان لیائونینگ، دبیر کمیته حزب و مدیر دفتر اداره زندان استان لیائونینگ

جنایات اصلی

استان لیائونینگ جزو استان‌هایی است که در صدر فهرست وحشیانه‌ترین آزار و شکنجه نسبت به تمرین‌کنندگان فالون گونگ قرار دارد. تعداد مرگ‌ها، دستگیری‌ها و محکومیت‌ها بالاترین تعداد را در کشور دارد. شکنجه تمرین‌کنندگان در بسیاری از زندان‌های استان، مانند زندان زنان استان لیائونینگ، زندان اول شن‌یانگ، زندان پانجین، زندان نانگوانلینگ، زندان بنشی، و زندان دانگلینگ وحشتناک است.

از زمانی که گائو چانگ‌شنگ به‌عنوان معاون اداره دادگستری استان لیائونینگ و دبیر کمیته حزب و مدیر دفتر اداره زندان استان لیائونینگ در نوامبر2021 روی کار آمد، او به اجرای سیاست‌های آزار و شکنجه ادامه داد و تمرین‌کنندگانی را که در زندان‌های مختلف زندانی شده‌اند را وادار به تبدیل کرد. مسئولین زندان، زندانیان جنایتکار را اغلب با انگیزه‌های کاهش مدت محکومیت، به شکنجه تمرین‌کنندگان تحریک می‌کردند.

در سه سال گذشته، هشت تمرین‌کننده در زندان از شدت شکنجه درگذشتند یا مدت کوتاهی پس از آزادی فوت کردند. برخی ‌‌به‌دلیل شکنجه از کار افتاده یا دچار اختلالات روانی شدند.

زندان اول شهر شن‌یانگ

زندان اول شهر شن‌یانگ به‌عنوان پایگاه مرکزی برای آزار و شکنجه مورد استفاده قرار گرفته است و تمرین‌کنندگان در تمام بخش‌های زندان به‌طرز وحشیانه‌ای شکنجه می‌شوند. در «بخش با امنیت بالا»، تمرین‌کنندگان تحت انواع روش‌های شکنجه قرار می‌گیرند، از جمله: تغذیه اجباری با مدفوع و ادرار. نیمکت ببر، اسپری شدن فلفل در چشم تراشیدن دنده‌ها؛ کوبیدن قوطی‌‌ روی انگشتان پا (که می‌تواند ناخن پا را با یک ضربه بشکند)، نشستن مداوم به‌مدت 16 ساعت در روز روی یک چهارپایه کوچک بدون حرکت، محرومیت از خواب؛ محرومیت از توالت؛ سوزاندن با آب جوش؛ آویزان شدن از مچ دست‌ها؛ اعمال شوک الکتریکی به‌ویژه در قسمت‌های حساس مانند اندام تناسلی؛ یخ‌زدگی بیضه‌‌ها با تکه‌های یخ؛ و مجبور به گوش دادن به سخنرانی‌های افترا‌آمیز علیه فالون گونگ با هدفون‌های با صدای بلند.

آقای لیو دیانیوان، ساکن شهر چائویانگ، استان لیائونینگ، در سال 2016 در 78 سالگی ‌‌به‌دلیل تمرین فالون گونگ به 11.5 سال زندان محکوم شد. به‌رغم وضعیت سلامتی بسیار بدش، زندان اول شهر شنیانگ همچنان او را پذیرش کرد. وضعیت سلامتی وی رو به نزول بود و در زندان در تاریخ 10فوریه2024، روز سال نو چینی در 86 سالگی درگذشت.

زندان دانگلینگ

در زندان دانگلینگ، روش‌های رایج شکنجه مورد استفاده عبارتند از: محرومیت از خواب. مشت و لگد و سیلی زدن؛ اعمال شوک با باطوم الکتریکی، از جمله شوک به آلت تناسلی تمرین‌کنندگان که با سیم‌های فلزی پیچیده شده‌اند. کشیدن موهای ناحیه تناسلی؛ قرار دادن چوب بامبو در آلت تناسلی تمرین‌کنندگان؛ ریختن آب یخ روی تمرین‌کنندگان، اغلب در هوای سرد؛ و ریختن ادرار و مدفوع روی تمرین‌کنندگان.

بسیاری از تمرین‌کنندگان که از وضعیت سلامت خوبی برخوردار بودند، ‌‌به‌دلیل آزار و شکنجه‌ای که متحمل شدند، دچار بیماری‌های جسمی شدند و مدت کوتاهی پس از آن مردند. هنگامی که‌‌ آن‌ها ‌‌به‌دلیل شکنجه‌هایی که بر‌‌ آن‌ها تحمیل شده بود در شرایط بحرانی قرار داشتند، تیان به زیردستانش دستور می‌داد که اطلاعات را از خانواده تمرین کنندگان پنهان کنند تا آزار و شکنجه برای عموم افشا نشود.

زندان زنان استان لیائونینگ

بخش 12 در زندان زنان استان لیائونینگ به‌عنوان منطقه آموزشی فشرده و اصلاحی شناخته می‌شود و به‌طور ویژه برای آزار و شکنجه تمرین کنندگان فالون گونگ تعیین شده است. زندانیان به تحریک نگهبانان، نه‌تنها تمرین‌کنندگان را شکنجه می‌کنند، بلکه داروهای نامعلوم را نیز به غذایشان اضافه می‌کنند.

تمرین‌کنندگان در هنگام پذیرش اجازه ندارند چیزی به داخل زندان ببرند.‌‌ آن‌ها ابتدا برای جلسات شستشوی مغزی به بخش 2 فرستاده می‌شوند. اگر از ترک ایمانشان خودداری کنند، سه ماه بعد به بخش 12 منتقل می‌شوند.

هنگامی که تمرین‌کنندگان به بخش 12 فرستاده می‌شوند، اعضای خانواده‌شان نمی‌توانند هیچ اطلاعاتی ‌‌درمورد‌‌ آن‌ها به دست آورند.‌‌ آن‌ها همچنین اجازه ملاقات با خانواده خود را ندارند. دو زندانی برای نظارت بر یک تمرین‌کننده گمارده می‌شوند. تمرین‌کنندگان را به اتاقی می‌برند تا شکنجه شوند. روش‌های شکنجه شامل محرومیت از خواب، گرسنگی یا محرومیت از توالت، اجبار به ایستادن برای ساعت‌های طولانی، ضرب و شتم، تحقیر، اجبار به تماشای فیلم‌های افتراآمیز نسبت به فالون گونگ، اجبار به نوشتن بیانیه‌های ترک فالون دافا و گزارش‌های فکری و اجبار به توهین به فالون گونگ است. هدف از این روش‌‌ها این است که‌‌ آن‌ها را وادار به ترک ایمان خود کنند.

خانم شو شیویون اهل شهر فوشون برای مدت طولانی غذای آمیخته به دارو مصرف می‌کرد. خانم جیانگ وئی از شهر چائویانگ اغلب مجبور می‌شد ساعت‌ها بایستد و توسط زندانیان مورد ضرب و شتم، آزار و اذیت و مصرف دارو قرار می‌گرفت که باعث ضعف شدید او می‌شد. برخی از تمرین‌کنندگان در سلول انفرادی حبس شدند. برخی از تمرین‌کنندگان چند ماه یا چند سال بعد پس از آزادی، ‌‌به‌دلیل مصرف داروهای نامعلوم فوت کردند.

نگهبانان یا زندانیان اگر در اثر شکنجه بیهوش شوند بلافاصله داروهای نامعلوم را به تمرین‌کنندگان می‌دهند. این داروها نیز به وعده‌های غذایی‌‌ آن‌ها اضافه می‌شود. تمرین‌کنندگانی که غذا را دور می‌اندازند (داروهای موجود در آن) اگر نگهبانان یا زندانیان متوجه کارشان شوند مجازات می‌شوند. گزارش شده است که نگهبانان بخش 11 در حال انجام «آزمایش دارو» روی تمرین‌کنندگان بودند.

برخی از تمرین‌کنندگانی که این داروها به آن‌ها خورانده شد، به ضعف شدید حافظه دچار شدند، احساس گیجی می‌کردند یا علائمی مشابه دیابت و بیماری عروق کرونر قلب داشتند.

خانم جیا گوئیچین وقتی از زندان زنان استان لیائونینگ در 24آوریل2023 خارج شد، دیگر آن زنی نبود که خانواده‌اش می‌شناختند. زنی که زمانی سالم در شهر چائویانگ، استان لیائونینگ بود، پس از 13 سال حبس به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ، قوز کرده بود و دیگر نمی‌توانست شوهرش را بشناسد. یکی از نگهبانان زندان از کسی شنیدند که: «این یک معجزه است که این پیرزن این همه سال در زندان زنده مانده است».

اما خانم جیا چیز زیادی به یاد نمی‌آورد. بعد از بازگشت به خانه به‌ندرت صحبت می‌کرد. وقتی دهانش را باز کرد، خاطرات پراکنده‌‌ای از مصیبتش بود. خانواده‌اش شنیدند که او می‌گوید: «من اجازه نداشتم بخوابم چون حاضر نشدم فالون گونگ را انکار کنم... سه یا چهار نفر دنبالم می‌آمدند و به من اجازه صحبت نمی‌دادند... من نمی‌خواستم هیچ قرصی بخورم اما مجبور شدم. بعد از خوردن قرص‌‌ها به کما رفتم و سریع به بیمارستان منتقل شدم...»

خانم جیا در به خواب رفتن مشکل داشت و همچنین از سردرد شکایت داشت. او شش ماه بعد در 28اکتبر2023 در 74 سالگی درگذشت.

اندکی پس از اینکه خانم سوی بوچین در آوریل2023 در دومین زندان زنان استان لیائونینگ پذیرش شد، یک مجرم جانی به نام لوان لینگ با مشت به سرش کوبید و همه جای صورتش را کبود کرد. لوان همچنین با لگد به پایین تنه او ضربه زد و باعث تورم و کبودی شدید شد. در موقعیتی دیگر، لوان با برس کفش به سر او زد. دچار خونریزی شدید شد و لباس‌هایش پر از لکه‌های خون شد.

لوان ملافۀ خانم سویی را کشید و به توالت برد و با آب کثیف روی زمین آن را خیس کرد. سپس قبل از اینکه آن را به سلول برگرداند، آب سرد روی آن ریخت. او لباس‌های گرم خانم سوئی را ربود و دور انداخت. خانم سویی شب‌ها راهی جز خوابیدن روی ملافۀ سرد و خیس نداشت.

هنگامی که خانم سوئی به این خشونت و بدرفتاری‌ها اعتراض کرد، لوان گفت که مطابق دستورات حکومت عمل می‌کند. او یک بار لگن را به سر تمرین‌کنندۀ دیگری کوبید و با رخت آویز به تمرین‌کننده سومی ضربه زد.

نگهبانان در طول روز خانم سوئی را مجبور به انجام کارهای سخت می‌کردند. در حالی که به زندانیان صبحانه و ناهار در کارگاه ارائه می‌شد، خانم سوئی اجازه نداشت از کافه تریا غذا ببرد و او فقط پس از بازگشت به سلولش می‌توانست شام بخورد. او به زودی به پوست و استخوان تبدیل شد.

نگهبانان به سایر زندانیان اجازه می‌دادند بنشینند و وظایف محوله‌شان را در کارگاه انجام دهند، اما خانم سویی مجبور بود بیش از ده ساعت در طول روز بایستد و سهمیه کاری خود را تمام کند. پس از اینکه شبانه به سلول خود بازگشت، باید دو یا سه ساعت دیگر به‌عنوان تنبیه ‌‌به‌دلیل امتناع از انکار فالون گونگ بایستد. پاهایش‌‌به‌دلیل ایستادن طولانی‌مدت به‌شدت متورم شده است.

نگهبانان هیچ مایحتاج روزانه‌ای را برای خانم سویی فراهم نمی‌کردند و دیگران را از اشتراک اقلام با او منع می‌کردند. او اجازه خرید مایحتاج را نیز نداشت. وی مجبور بود دستمال‌های خرد شده یا دستمال توالت را از سطل‌های زباله جمع کند تا در مواقعی که نیاز داشت در توالت خودش را پاک کند.

خانم سوئی از زمان ورود به زندان از شستشو نیز منع شده بود. بویی که او می‌داد پس از چندین ماه بیمارکننده شد و هم سلولی‌هایش حتی تلاش می‌کردند برای غذا خوردن کنار او نباشند.

منتخبی از موارد مرگ

مورد 1. مرگ مرد لیائونینگی در حین گذراندن 10 سال حبس و دو سال پس از مرگ همسرش

آقای یین گوژی که والدین و همسرش را در آزار و شکنجه فالون گونگ از دست داده بود، در ۲۲مه۲۰۲۲ در حالی که ‌‌به‌دلیل حمایت از ایمانش به فالون گونگ محکوم به ۱۰ سال زندان بود، درگذشت. او 56 سال داشت.

آقای یین اهل شهر چائویانگ، استان لیائونینگ، در 26سپتامبر2019، پس از آتش گرفتن آپارتمان اجاره‌ای‌اش و آمدن پلیس برای بررسی حادثه دستگیر شد. این دستگیری پس از آن صورت گرفت که او ده سال متواری بود تا از دید پلیس پنهان شود. او در بازداشتگاه شهرستان جیان‌پینگ بازداشت شد و توسط بازداشت‌شدگان مورد ضرب و شتم قرار گرفت.

دادگاه شهرستان جیان‌پینگ مخفیانه آقای یین را به ده سال محکوم کرد.‌‌ آن‌ها خانواده‌اش را از وضعیت پرونده‌اش مطلع نکردند تا اینکه او به زندان جینژو فرستاده شد.

مدت کوتاهی پس از محکومیت آقای یین، همسرش، خانم فو جینگ‌هوا، که او نیز در آوارگی به سر می‌برد، در 31دسامبر2019 در محل اجاره‌ای خود درگذشت و به‌خاطر ایمان مشترکشان به فالون گونگ، سال‌ها تحت آزار و شکنجه قرار گرفت.

دو زندانبان و یکی از مقامات روستا در 8مارس2022 به ملاقات یکی از بستگان آقای یین رفتند.‌‌ آن‌ها گفتند که آقای یین در اواخر مرحله سرطان ریه است و در بیمارستان اکسیژن دریافت می‌کند. به خانواده‌اش دستور داده شد که هزینه‌های درمانی او را تأمین کنند. در حالی که مشخص نیست که آیا خانواده وی این کار را کرده‌اند یا خیر، آقای یین دو ماه بعد در 22 مه ‌درگذشت.

مورد 2. مرگ ناگهانی مرد لیائونینگی در حین محکومیت 7ساله

با دختر آقای دی یونگچی از زندان شماره 1 شن‌یانگ در استان لیائونینگ در 17دسامبر2022 به‌طور ناگهانی تماس گرفتند و به او گفتند که پدرش پس از اینکه بیمارستان نتوانست او را احیا کند فوت کرده است.

آقای دی، مهندس 69ساله بازنشسته نیروگاه در شهر هولودائو، استان لیائونینگ، ‌‌به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ در حال گذراندن یک دوره حبس هفت‌ساله بود. مرگ او فقط 1.5 سال قبل از پایان دوره محکومیتش رخ داد.

مورد 3: مرگ مرد مبتلا به سرطان چند روز پس از محرومیت از آزادی مشروط پزشکی، هنگام مرگ در غل و زنجیر بود

آقای تِنگ یوگو، اهل شهر شن‌یانگ، استان لیائونینگ، در 13اکتبر2020 دستگیر شد و در حدود فوریه2021 توسط دادگاه منطقه یوهونگ به پنج سال حبس محکوم شد. او در حدود مه‌2022 در حالی که در دانگلینگ زندانی بود به سرطان روده بزرگ و بی اختیاری ادرار مبتلا شد. به‌رغم شرایط وی، مقامات زندان از آزادی مشروط او خودداری کردند. وی آنقدر ضعیف بود که قدرت نشستن نداشت. او همچنین نمی‌توانست اجابت مزاج داشته باشد.

آقای تنگ در 2دسامبر در 67 سالگی تحت نظارت شدید درگذشت. پس از مرگ او، نگهبانان اجازه ندادند خانواده‌اش به جسد او نزدیک شوند یا به او لباس بپوشانند.‌‌ آن‌ها شرکتی را برای آماده‌سازی جسد او استخدام کردند. همچنین تحت نظارت شدید، جسد آقای تنگ به مرکز کفن و دفن منتقل شد و در 4دسامبر سوزانده شد.

همسرش روزها نمی‌توانست بخوابد و اغلب اشک می‌ریخت. او گفت به‌محض اینکه چشمانش را می‌بندد، شوهر لاغر و در حال مرگش جلوی چشمانش می‌آید که رنجور روی تخت بیمارستان به‌شدت محافظت می‌شد و در حال مرگ هنوز در غل و زنجیر بود.

مورد 4: مرگ مرد 51ساله 4 ماه پس از تحمل 4.5 سال محکومیت

آقای ژائو چانگفو، مردی 51ساله در شهر لینگیوان، استان لیائونینگ، در 18ژوئیه2023، چهار ماه پس از پایان محکومیت 4.5 ساله ‌‌به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ، درگذشت.

حکم زندان آقای ژائو ناشی از دستگیری او در 22اوت2018 است. دادستان دو بار با استناد به شواهد ناکافی، پروندۀ او را به پلیس بازگرداند. اما پلیس مدارک بیشتری جعل کرد و دادستان را متقاعد کرد تا برای او در 9مه2019 کیفرخواست صادر کند. دادگاه محلی او را هفته‌ها پس از یک جلسه محرمانه در 5 ژوئن2019 به 4.5 سال حبس با 2000 یوآن جریمه محکوم کرد.

آقای ژائو از روز دستگیری تحت شکنجه‌های وحشیانه قرار گرفت و وضعیت سلامتی‌اش به‌سرعت رو به نزول رفت. او در طول مدت حبسش چند بار در بیمارستان بستری شد، اما مقامات هرگز درخواست خانواده او مبنی بر آزادی مشروط پزشکی برای درمان بهتر را تأیید نکردند.

وضعیت آقای ژائو در اواخر سال 2021 بدتر شد. او از یک چشم نابینا و چشم دیگر دچار تاری دید شد. او فقط می‌توانست با یک چشم اشیا را در فاصله یک متری ببیند. پاهایش به شدت متورم شده بود و از ساق پاهایش مایعی تشرح می‌شد. دو بیمارستان دیگر در شن‌یانگ برای درمان وضعیت او مجهزتر بودند، اما مقامات فقط به او اجازه دادند از بیمارستان شماره 4 شهر شن‌یانگ استفاده کند، بیمارستانی که در آن زمان بیش از حد شلوغ بود. زمانی که آقای ژائو منتظر خالی شدن یک تخت بود، وضعیت چشمش بدتر شد. سپس به او اجازه داده شد تا با هزینه شخصی خود در بیمارستان چشم هه جراحی چشم انجام دهد.

بعد از اینکه تخت در بیمارستان شماره 4 شهر شن‌یانگ در حدود آوریل2021 در دسترس قرار گرفت، آقای ژائو در آنجا بستری شد، اما به‌محض اینکه کمی بهتر شد، مقامات او را به بیمارستان زندان شین‌کانگ منتقل کردند، جایی که او در آنجا دوران حبسش را گذراند.

هر جا که او را می‌بردند، اعم از بازداشتگاه‌های مختلف یا بیمارستان‌ها، همیشه تعداد زیادی آمپول یا قرص به آقای ژائو داده می‌شد که عوارض جانبی شدیدی داشت و به بدنش آسیب می‌رساند. یک زندانی یک بار پرستاری را دید که تعداد زیادی قرص به او داد و بعد از رفتن پرستار به‌‌ آن‌ها نگاه کرد. او به آقای ژائو گفت که قرص خاصی مصرف نکند زیرا قبلاً آن را دیده بود و می‌دانست که برای آقای ژائو خوب نیست. این زندانی قبلاً دادستان بوده و از نحوه استفاده رژیم از مصرف اجباری دارو به‌عنوان وسیله‌ای برای آزار و شکنجه افراد آگاه بود.

پس از آزادی آقای ژائو در 21فوریه2023، او هرگز بهبود نیافت، و همچنین از ترس اینکه همسرش که او نیز یک تمرین‌کننده فالون گونگ بود، دوباره دستگیر شود دچار آسیب روانی شدید شد. او با آقای ژائو در 22اوت2018 دستگیر شده بود، اما خیلی زودتر، در 30ژانویه2019، آزاد شد. رنج جسمی خودش و اضطراب ‌‌درمورد سلامت همسرش درنهایت در 18ژوئیه2023 جان او را گرفت.

مورد 5. پیرمرد 78ساله‌ای که در شرایط وخیم از زندان آزاد شد، هفت ماه بعد درگذشت

آقای وانگ ژونگ‌شنگ، یک مدرس ارشد سابق در شهرستان شین‌بین، استان لیائونینگ، در حالی که یک دوره حبس چهارساله را برای تمرین فالون گونگ می‌گذراند، در وضعیت بحرانی قرار گرفت. او شش ماه زودتر از موعد آزاد شد، در 30آوریل2024، اما هفت ماه بعد در 16نوامبر درگذشت. او 78ساله بود.

آقای وانگ در 1نوامبر2020 دستگیر و خانه‌اش غارت شد. او در 26آوریل2021 به چهار سال زندان و جریمه 4000 یوانی محکوم شد.

بعد از اینکه آقای وانگ به بخش سوم زندان دانگلینگ منتقل شد، او مجبور شد ساعت‌های طولانی بدون حرکت روی یک چهارپایه کوچک بنشیند که باعث ایجاد زخم و عفونت شدید در باسنش شد. ازآنجاکه وضعیت آقای وانگ همچنان رو به وخامت بود، او برای مداوا به بیمارستان زندان منتقل شد. زندان او را در 30آوریل2024، شش ماه قبل از تاریخ مقرر آزاد کرد.

‌‌به‌دلیل فشار روانی ناشی از آزار و شکنجه، آقای وانگ پس از بازگشت به خانه برای بهبودی تلاش کرد. او در اکتبر2024 سقوط کرد و استخوان ران (استخوان ران) شکست. او چند هفته بعد در 16نوامبر درگذشت.

همسرش، خانم وانگ گویلان، نیز مکرراً ‌‌به‌دلیل تمرین فالون گونگ هدف قرار گرفت. او درنتیجه آزار و شکنجه در دسامبر 2019 درگذشت.

مورد 6. مرگ مرد 66ساله در حین 11 سال محکومیت ‌‌به‌دلیل شکایت از دیکتاتور سابق رژیم کمونیستی

آقای یان شوگوانگ، اهل شهر چائویانگ، استان لیائونینگ، در ۱۶اکتبر۲۰۲۴ در حالی که محکومیت ۱۱ساله خود را ‌‌می‌گذراند که به‌دلیل شکایت از جیانگ زمین، رئیس سابق رژیم کمونیستی چین بود که دستور آزار و شکنجه فالون گونگ را صادر کرد، درگذشت. او 66 سال داشت.

در ماه مه سال 2015، دادستانی عالی خلق چین و دادگاه عالی خلق چین اعلام کردند که همه پرونده‌هایی را که برای‌‌ آن‌ها تشکیل شده است، می‌پذیرند. این امر موجی از شکایت‌های کیفری را از سوی تمرین‌کنندگان فالون گونگ در سراسر جهان علیه نقش ابزاری جیانگ زمین در آغاز آزار و شکنجه برانگیخت.

یک کارگروه در شهر چائویانگ ایجاد شد تا تمرین‌کنندگان فالون گونگ را که از جیانگ شکایت کردند، محاکمه کند. بیش از 300 تمرین‌کننده در 9نوامبر2015 در چائویانگ دستگیر شدند. آقای یان در حالی که سوار بر موتورسیکلت در خیابان بود توسط پلیس دستگیر شد. پلیس با ردیابی تلفن همراهش او را پیدا کرد.

لی چائو، مدیر دفتر امنیت عمومی شهرداری چائویانگ، به دادستان‌ها و دادگاه‌های محلی دستور داد تا روند پیگرد قانونی تمرین‌کنندگان را تسریع کنند. آقای یان، که هماهنگ‌کننده داوطلب تمرین‌کنندگان محلی بود، به‌عنوان یک هدف کلیدی در نظر گرفته شد.

آقای یان در بازداشتگاه شهر چائویانگ، به یک بیماری عفونی مبتلا شد. با وجود وضعیت وخیم وی، پلیس از آزادی وی خودداری کرد و او را به بخش پزشکی مرکز بازداشت استان لیائونینگ منتقل کرد.‌‌ آن‌ها اطلاعات مربوط به وضعیت پزشکی آقای یان و محل اختفای او را به‌شدت کنترل می‌کردند. هنگامی که خانواده او موفق شدند از وضعیت او مطلع شوند و از پلیس ‌‌درمورد آن سؤال کردند، پلیس مستقیماً به‌‌ آن‌ها پاسخ نداد بلکه پرسید که چگونه از وضعیت او مطلع شده‌اند.

آقای یان، در بخش پزشکی بازداشتگاه استان لیائونینگ

دادگاه منطقه شوانگتا در 19اوت2016 جلسه رسیدگی به پرونده آقای یان را برگزار کرد. وکیل او برایش ادعای بی‌گناهی کرد. اگرچه دادستان بائو لی از دادستانی ناحیه شوانگتا هیچ مدرکی مبنی بر نقض قانون توسط آقای یان ارائه نکرد، قاضی رئیس دادگاه، ژانگ شیائوهوا همچنان او را به 11 سال زندان محکوم کرد. او بعداً به بخش سالمندان و افراد ناتوان در زندان اول شن‌یانگ منتقل شد.

وقتی خانواده آقای یان در اکتبر2023 به ملاقاتش رفتند، او هنوز روحیه خوبی داشت. پس از آن یک سال به ملاقات او نرفتند. (مشخص نیست که آیا‌‌ آن‌ها خودشان نتوانستند با او ملاقات کنند یا زندان ملاقات با خانواده‌اش را منع کرد.) در 12اکتبر2024، ناگهان از زندان با‌‌ آن‌ها تماس گرفتند و گفتند که وضعیت آقای یان وخیم است. وقتی‌‌ آن‌ها به بیمارستان دهم شنیانگ رفتند، او قبلاً بیهوش بود.

زندان دو روز بعد آزادی مشروط پزشکی آقای یان را تأیید کرد. او با آمبولانس به شهر چائویانگ بازگردانده شد و در بیمارستان سل چائویانگ بستری شد. او دو روز بعد در 16اکتبر درگذشت.

منتخبی از موارد شکنجه

مورد 1. خانم ژانگ چوان‌ون پس از ضرب و شتم وحشیانه در زندان، چهار دندانش را از دست داد و دچار شوک شد.

خانم ژانگ چوان‌ون از شهرستان چینگیوان، استان لیائونینگ در ۲۶ژوئیه۲۰۲۳ در زندان زنان استان لیائونینگ در شن‌یانگ پذیرش شد تا یک دوره ۳.۵ ساله را بگذراند. یکی از خودی‌‌ها فاش کرد که او در 1اوت2023 به بخش 12 منتقل شد. نگهبانان و زندانیان آنجا به او اجازه خوابیدن ندادند و به او دستور دادند که طولانی بایستد و ویدئوهای افتراآمیز به فالون گونگ را تماشا کند. او از اجرای این قانون خودداری کرد و به‌طرز وحشیانه‌ای مورد ضرب و شتم و آزار لفظی قرار گرفت. او چهار دندانش را از دست داد و در اثر ضرب و شتم دچار شوک شد. پس از انتقال سریع او به بیمارستان، پزشکان تشخیص دادند که او به بیماری قلبی مبتلا است.

اما نگهبانان ‌‌درمورد تشخیص علت شوک به او نگفتند و بدون ارائه مراقبت‌های پزشکی بیشتر او را به زندان بازگرداندند. برای سه ماه بعد، او فقط اجازه داشت هر روز دو یا سه ساعت بخوابد، و زمان باقیمانده صرف نشستن روی یک چهارپایه کوچک بدون حرکت شد.

هنگامی که خانواده خانم ژانگ بالاخره در اواخر اکتبر2023 اجازه ملاقات مجازی با او را پیدا کردند، او جرئت نداشت ‌‌درمورد آزارش به‌‌ آن‌ها بگوید. او در اواخر دسامبر2023 به بخش 5 منتقل شد. نگهبانان آنجا او را مجبور می‌کردند که هر روز ساعت‌ها کارهای سخت انجام دهد. احساس سرگیجه می‌کرد و در سینه‌اش احساس فشار داشت. رهبر تیم وانگ ژو و آن شینلی به‌طور لفظی او را آزار دادند و زندانیانی که او را تحت‌نظر داشتند تشک نشیمن او را برداشتند و به او اجازه ندادند بنشیند.

مورد 2. خانم وانگ جین فنگ بیش از نُه ماه از ملاقات با خانواده در زندان محروم شد

خانم وانگ جین فنگ، ساکن شهر شنیانگ، استان لیائونینگ، 64ساله، از زمان پذیرش در زندان در مارس2023 مورد آزار و اذیت‌های مختلف قرار گرفته است تا به‌خاطر ایمانش به فالون گونگ چهار سال حبس باشد. نگهبانان زندان عمداً مصرف غذای او را هر روز محدود کردند. او لاغر شد و در وضعیت بدی قرار داشت. خانواده او بیش از نُه ماه از هرگونه ارتباط با او محروم بودند.

پس از اینکه خانم وانگ به تیم چهار از بخش دهم منتقل شد، نگهبانان به زندانیان دستور دادند که او را شکنجه کنند تا او از عقیده خود دست بکشد. زندانیان یک بار دهان او را با چسب بستند و تقریباً نزدیک بود خفه شود.

در سپتامبر2023، خانم وانگ در پایان یک روز کاری از انجام یک تقاضای غیرمنطقی خودداری کرد و دو زندانی بازوهای او را محکم گرفتند در حالی که زندانی سوم موهای او را گرفت و سرش را به سمت بالا کشید. چهارمین زندانی سه زندانی اول را ‌‌به‌دلیل آزار و اذیت او محکوم کرد. لو وی، رئیس بخش ده، دید که چه اتفاقی افتاده است، اما به جای تنبیه آن سه زندانی، خانم وانگ را مورد آزار لفظی قرار داد.

ازآنجاکه خانم وانگ بر ایمانش ثابت قدم بود، نگهبانان به او اجازه ندادند که با خانواده‌اش ارتباط برقرار کند یا مایحتاج روزانه را خریداری کند. برای تنبیه بیشتر او، حدود سه یا چهار ماه پیش شروع به محدود کردن مصرف غذای او کردند. حتی گاهی چیزی برای خوردن به او نمی‌دادند.

مورد 3. خانم گوا پیلو تحت شکنجه ایستادن و شستشوی مغزی

خانم گوا پیلو شش روز پس از پذیرش در 28مارس2023 به بخش 12 در زندان زنان استان لیائونینگ منتقل شد. او در سلول انفرادی قرار گرفت و در آنجا دو تا چهار نفر از همدستان به نوبت او را دشنام و فحش دادند. او را مجبور کردند ساعت‌های طولانی بی‌حرکت بماند و اجازه ندادند به توالت برود. او مجبور به تماشای ویدئوهایی شد که به فالون گونگ تهمت می‌زد و اجازه نداشت بخوابد یا چشمانش را ببندد. هنگامی که او دیگر نمی‌توانست بایستد، زندانیان او را نگه داشتند و او را مجبور کردند که به تماشای فیلم‌‌ها ادامه دهد. او از شدت آزار و اذیت دچار شوک شد و پاهایش به‌شدت متورم شده بود. یک بار پنج هزار یوان در حساب زندانش موجودی داشت، اما ناپدید شد.