(Minghui.org) وقتی به ایالات متحده مهاجرت کردم، حساب‌های کاربری فیسبوک و توئیتر ایجاد کردم و سیستم به‌طور خودکار نام برخی از تمرین‌کنندگان را توصیه کرد. بعد از اینکه دوستانی را اضافه کردم، سیستم شروع به توصیه بیشتر و بیشتر حساب‌های کاربری‌ای کرد که شبیه تمرین‌کنندگان بودند. طولی نکشید که هزاران دوست داشتم و جذب گروهی شدم که فا را گسترش می‌داد یا در آن درباره تجربیات تزکیه گفتگو می‌شد که بیش از ۲۰۰۰ عضو داشت.
مقالات اولیه منتشرشده در این گروه، تقریباً همه توسط سایر تمرین‌کنندگان ارسال می‌شد. بعداً، مطالبی که به دافا تهمت می‌زد ظاهر شدند و حتی بالای صفحه گذاشته شدند. دریافتم که برخی از تمرین‌کنندگان مورد سوءاستفاده جاسوسان یا افرادی با نیت بد قرار گرفته‌اند. متوجه شدم که این گروه‌ها یا توسط جاسوسان راه‌اندازی شده‌اند یا توسط تمرین‌کنندگان راه‌اندازی شدند، اما توسط جاسوسان و افرادی که هدفشان وارد کردن آسیب است، استفاده می‌شوند.
همچنین متوجه شدم که روشنگری حقیقت در رسانه‌های اجتماعی، نباید تمرین‌کنندگان را هدف قرار دهد، زیرا هدف باید موجودات ذی‌شعور باشد. ما نباید در رسانه‌های اجتماعی، درباره چیزهای خاصی ارتباط برقرار کنیم یا درباره آن‌ها بحث کنیم و نباید به‌طور علنی درباره مسائل بین تمرین‌کنندگان گفتگو کنیم.
تقریباً تمام تمرین‌کنندگان و دوستان را در حساب‌های کاربری‌ام حذف کردم و از هر گروهی با عنوان «روشنگری حقیقت» یا «گفتگو» خارج شدم.
شش ماه پیش شخصی دید که من در ایکس (توئیتر)، حقیقت را روشن می‌کنم و نوشت: «شما در روشنگری حقیقت کاملاً خوب هستید. شما را به یک گروه تلگرامی دعوت می‌کنم. برخی از تمرین‌کنندگان و ارتش ۵۰سنتی آنجا هستند. شما می‌توانید حقیقت را برای آن‌ها روشن کنید.» از روی کنجکاوی شرکت کردم. اما به‌محض پیوستن متوجه شدم که این گروه با هزاران نفر، پر از حساب‌های کاربری‌ای بود که به دافا تهمت می‌زدند و به استاد حمله می‌کردند و محتوا حاوی الفاظ رکیک بود. اگرچه برخی از افراد حقیقت را روشن می‌کردند، اما من احساس ناراحتی کردم.
بلافاصله دست از کار کشیدم و متوجه شدم که به‌دلیل روحیه مبارزه‌طلبی و کنجکاوی‌ای که داشتم، مورد استفاده افراد بدخواه قرار گرفتم تا به چنین گروهی بپیوندم. درواقع این گروه‌ها برای نجات مردم نیستند، بلکه برای نابودی ما هستند.
این گروه‌ها را نه به‌دلیل ترس یا عدم نیک‌خواهی، بلکه به این دلیل ترک کردم که این گروه‌ها اساساً تله‌هایی هستند که توسط جاسوسان برای گمراه‌کردن عمدی دیگران نظم و ترتیب داده شده‌اند. ماندن در آن‌ها، اتلاف وقت است و ممکن است به افراد بد اجازه موفقیت بدهد. ما باید انرژی خود را روی مکان‌هایی متمرکز کنیم که پروژه‌های دافا واقعاً مؤثر هستند، زیرا این گروه‌ها جایی نیستند که بتوانیم حقیقت را روشن کنیم.
احساس می‌کنم رویکرد صحیح، نادیده‌گرفتن چنین گروه‌هایی و حتی نگاه‌نکردن به عنوان مطالب ارسال‌شده است. اما برخی از تمرین‌کنندگان به‌دلیل نارضایتی و کنجکاوی، به توجه، پیگیری یا حتی بحث با اعضا می‌پردازند که به‌نوبه خود افراد بد را تشویق می‌کند. برخی از تمرین‌کنندگان بعداً به طرف مقابل پیوستند، و برخی ناآگاهانه تحت تأثیر نظرات گمراه‌کننده‌ای قرار گرفتند که ممکن است در هر زمانی ظاهر شوند و برای آن‌ها مداخله ایجاد کنند.
استاد به ما گفتند که تمرین‌کنندگان چگونه باید ارتباط برقرار کنند: ازطریق گروه‌های مطالعه فا و تبادل تجربه، و همچنین فاهویی (کنفرانس‌های فالون دافا).
استاد همچنین گفتند: «... درباره مسائل مهم، تمرین‌کنندگان باید به نگرش وب‌سایت مینگهویی توجه کنند.» («اطلاعیه: ظرف چند روز آینده مقاله معتبر جدید دیگری از استاد لی مربوط به ۲۲ ژوئیه ۱۹۹۹ منتشر خواهد شد»)
درباره برخی از وب‌سایت‌ها یا گروه‌هایی شبیه تالار گفتگو، ازآنجاکه به‌راحتی توسط جاسوسان مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند، ما نباید به آن‌ها بپیوندیم، چه رسد به اینکه یکی از آن‌ها را تشکیل دهیم. به‌‌ویژه، گروه‌های سیگنال با صدها نفر در سال‌های اخیر، اگر برای ارتباط پروژه ضروری نباشند، نباید وجود داشته باشند. این گروه‌ها نه‌تنها به‌راحتی مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند، بلکه حاوی اطلاعات شخصی هستند که می‌تواند توسط جاسوسان جمع‌آوری شود.
در طول حوادث رسانه‌ای اخیر، زمانی که برخی از تمرین‌کنندگان با مشکلاتی مواجه شدند یا درباره چیزی احساس سردرگمی کردند، فا را مطالعه نکردند و به درون خود نیز نگاه نکردند، یا آن را به انجمن دافا گزارش نکردند. شاید آن‌ها پس از گزارش‌دهی آن، به نتایج موردنظر خود نرسیدند، بنابراین شروع به انتشار محتوای تأییدنشده کردند. برخی عمداً افراد را به یک برنامه خاص کشاندند تا گروهی بزرگ راه‌اندازی کنند یا آنچه را اتفاق افتاد برای گروه‌های مختلف ارسال کنند. آن‌ها گفتند این «مبادله و مباحثه» بود، اما درواقع این کار را برای بیان دیدگاه‌های خودشان انجام دادند و برخی «نامه‌های سرگشاده» یا «اخبار فوری» را منتشر کردند.
پس از انتشار مقاله استاد، همه آرام شدند. واقعاً می‌خواهم از هم‌تمرین‌کنندگان بپرسم:
وقتی این را دیدید، آیا برای تفریح یا کنجکاوی شرکت کردید؟ یا از توهین به سایر تمرین‌کنندگان می‌ترسید و با وجود اینکه می‌دانید اشتباه است، جرئت نمی‌کنید به آن اشاره کنید؟ یا می‌دانید که این دسته از گروه‌ها اصلاً درست نیستند، اما بااین‌حال به آن‌ها ملحق می‌شوید و هرگز ترکشان نمی‌کنید؟ وقتی بعداً درباره آن مورد سؤال قرار می‌گیرید، ممکن است بگویید: «من کلمه‌ای نگفتم، چیزی را که آن‌ها گفتند نخواندم، یا قبلاً کناره‌گیری کرده‌ام»، انگار آن ربطی به شما ندارد.
شما ممکن است فعالانه شرکت کرده باشید، اما فکر می‌کنید که کارهای زیادی برای افشای آزار و شکنجه انجام داده‌اید، و قاطعانه معتقدید که هیچ کار اشتباهی انجام نداده‌اید. پس از خواندن مقاله استاد ممکن است احساس نکنید که به شما اشاره شده است، یا اگر هنوز متقاعد نشده‌اید، پس واقعاً باید آرام باشید و فا را مطالعه کنید.
باید همیشه به یاد داشته باشیم که ما تزکیه‌کننده هستیم. مشکلات را مطابق آموزه‌های استاد مدیریت و از دافا و پروژه‌های دافا محافظت می‌کنیم. اگر متوجه شدیم که مسئول پروژه‌ای مشکل دارد، باید نیک‌خواهانه با آن‌ها ارتباط برقرار کنیم و موضوع را رودررو توضیح دهیم. به‌هر‌حال، در محیط خارج از چین، ما مستقیماً با حزب کمونیست چین روبرو نیستیم که ما را تحت آزار و اذیت قرار دهد. حتی اگر فرد مسئول مشکلاتی داشته باشد او ما را نمی‌رباید و تحت آزار و شکنجه قرار نمی‌دهد.
می‌توانیم آن را پس از مطالعه گروهی فا، با آرامش مطرح کنیم، به حرف‌های یکدیگر گوش دهیم و هر آنچه را اتفاق افتاده از منظر تزکیه درک کنیم. همچنین می‌توانید آن را به انجمن دافا گزارش دهید و کمک بخواهید. حتی اگر به نتایج دلخواهتان نرسیدید، باید به درون نگاه کنید تا ببینید که ممکن است نیت یا رویکرد شما درست نباشد.
اگر همه بتوانند خود را ارتقا دهند و کارشان را به‌خوبی انجام دهند، پروژه‌ها شکوفا خواهند شد.
مقالاتی که در آن‌ها تزکیه‌کنندگان درک خود را به اشتراک می‌گذارند، معمولاً براساس وضعیت تزکیه‌شان، ادراک یک فرد را در زمانی مشخص منعکس می‌کنند، و با هدف امکان ارتقای متقابل ارائه می‌شوند.