(Minghui.org) متوجه پدیدهای شدهام که مرا نگران کرده است. وقتی افراد یا امور انتظارات برخی از تمرینکنندگان را برآورده نمیکنند، اولین واکنش آنها این است که به بیرون نگاه کنند و سپس دیگران را مورد قضاوت یا سرزنش قرار دهند. هنگامی که طرف مقابل آنها را نادیده میگیرد یا از گوشدادن امتناع میکند، این تمرینکنندگان بحث میکنند یا ممکن است دیگران را تشویق کنند که با آنها همراه شوند و این روند ممکن است باعث شود همه درگیر مسائل بیاهمیت شوند.
احساس میکنم اختلافات فرصتهایی برای ما هستند تا شینشینگ خود را بهبود بخشیم. اما اگر تمرینکنندهای احساس کند که دیگران اشتباه میکنند و باید آنها را متقاعد کند، این کار ممکن است جلوهای از اعتباربخشی به خود و نگاه به بیرون باشد. با انجام این کار، آن تمرینکننده فرصت تزکیه را به یک بحث مردم عادی تبدیل کرده است. احساس میکنم حداقل در این مورد، این شخص مانند یک تمرینکننده واقعی رفتار نکرده است.
متوجه شدم که وضعیت تزکیه اکثر تمرینکنندگانی که این مشکل را دارند ضعیف است. برخی از چالشهایی که آنها با آن دست و پنجه نرم میکنند برای مدتی طولانی ادامه داشته است و برخی از پروژهها بارها و بارها بدون هیچ پیشرفتی به تعویق افتادند. ما هنوز درحال تزکیه هستیم، بنابراین تصورات بشری خود را بهطور کامل حذف نکردهایم، اما آیا این محیط ناآرام بازتابی از وضعیتهای تزکیه ما نیست؟
بهعنوان تمرینکنندگان، اولین پاسخ ما نباید این باشد که به بیرون نگاه کنیم. هر زمان که با مشکلی مواجه میشویم، باید فا (آموزهها) را به خاطر داشته باشیم و از آن بهعنوان راهنمای خود، برای رسیدگی به چالشها استفاده کنیم. باید خودمان را بررسی کنیم و بپرسیم: «چرا چنین چیزی برایم رخ داد؟ کدام وابستگیها یا تصورات بشری را باید رها کنم؟»
نباید وقت و انرژی خود را در جنگ با دیگران یا نگاه به بیرون تلف کنیم. برخی از تمرینکنندگان تصور میکنند که صحبتهایشان «بسیار معقول» است، اما سعی میکنند دیگران را متقاعد کنند که حرفشان درست است. افکار آنها درست نیست. برخی از افراد بد، ازطریق چتهای گروهی آنلاین به پروژههای خاص دافا حمله میکنند. وقتی تمرینکنندگان به تزکیهشان توجه نمیکنند، تصورات بشریشان ممکن است باعث شود در این تلهها بیفتند و هدف قرار بگیرند.
نگرانیهایم را با شما در میان میگذارم، زیرا برخی از ما بیش از ۲۵ سال پیش شروع به تمرین کردیم، اما متأسفانه این طرز فکر در میان تمرینکنندگان در چین یا کسانی که اخیراً به خارج از کشور مهاجرت کردهاند، ازجمله تمرینکنندگانی که سالها پیش چین را ترک کردهاند، رایج است.
برخی از تمرینکنندگان درخصوص آنچه که هنگام روشنگری حقیقت درباره آزار و شکنجه به مردم میگوییم، اختلافنظر دارند. وقتی درباره تجربیات تزکیهمان تبادلنظر میکنیم، دیگران ممکن است فکر کنند آنچه گفته شد اشارهای به آنهاست و بلافاصله شروع به دفاع از خودشان کنند. موقعیتهای دیگر عبارتند از واکنش منفی به یک مقاله و بیان نظراتشان، حتی درباره فرستادن افکار درست.
استاد در پایان جوآن فالون نوشتند:
«با این همه مطلب که گفتم، به یاد آوردن تمام چیزهایی که آموزش دادم سخت است. در خاتمه امیدوارم واقعاً خود را تمرینکننده در نظر بگیرید و بهطور کوشا به تزکیه ادامه دهید. امیدوارم که تمرینکنندگان قدیمی و جدید بتوانند در دافا تزکیه کنند و به کمال برسند! امیدوارم از همین امروز به بعد، از وقت خود به بهترین شکل برای تزکیه واقعی استفاده کنید.» (سخنرانی نهم، جوآن فالون)
برخی از تمرینکنندگان فکر میکنند که سخنان استاد را درک میکنند. ما باید درباره منظور سخنان استاد: «تزکیه در دافا» و «بهترین استفاده از وقت خود برای تزکیه واقعی»، تأمل کنیم. شاید هنوز به این سطح نرسیده باشیم، اما این استانداردی است که باید به آن دست پیدا کنیم تا تمرینکنندگان واقعی در نظر گرفته شویم.
اگر فکر اول یا فکر دوم ما تصورات بشری باشد، پس ما هنوز افرادی عادی هستیم. مهم نیست که در ظاهر، چقدر کوشا به نظر میرسیم، یا چقدر با آموزهها آشنا هستیم. برخی از تمرینکنندگان، آنقدر به بحثکردن عادت کردهاند که تمایل دارند «متحدانی» پیدا کنند و حتی یک «داور» میخواهند تا نشان دهد که حق با آنهاست. آیا این رفتار ناشی از تصورات بشری نیست؟
اخیراً مقالهای خواندم که در آن تمرینکنندهای میگفت مقاله استاد، «شرحدادن فا» در نکات اصلی برای پیشرفت بیشتر بسیار مفید است. من هم با حرفش موافقم. اگر یک تمرینکننده بتواند این مقاله و حتی کل کتاب نکات اصلی برای پیشرفت بیشتر را از بر کند و در برخورد با تعارضها، از سخنان استاد برای راهنمایی استفاده کند، فکر میکنم وضعیت تغییر خواهد کرد.
مقالاتی که در آنها تزکیهکنندگان درک خود را به اشتراک میگذارند، معمولاً براساس وضعیت تزکیهشان، ادراک یک فرد را در زمانی مشخص منعکس میکنند، و با هدف امکان ارتقای متقابل ارائه میشوند.