(Minghui.org) یک ساکن شهرستان یی‌لیانگ در استان یوننان در ۲۰ژوئن۲۰۲۴، به‌دلیل صحبت با مردم درباره آزار و شکنجه ایمانش، فالون گونگ، دستگیر شد. خانواده خانم وانگ جین‌شیان به‌تازگی تأیید کردند که او برای گذراندن محکومیت ۴٫۵ساله‌اش، به زندان زنان استان یوننان منتقل شده است، اما جزئیاتی درباره کیفرخواست، محاکمه و صدور حکم او در دسترس نیست.

از زمان دستور ح.ک.چ برای آزار و شکنجه فالون گونگ در ژوئیه۱۹۹۹، این پنجمین بار است که خانم وانگ ۶۹ساله به زندان محکوم می‌شود. او قبلاً ۱۴ سال، از مارس۲۰۰۷ تا ژانویه۲۰۲۳ را پشت میله‌های زندان سپری کرده بود. دوره سوم زندان او فقط ۴۴ روز پس‌ از اتمام دوره دومش آغاز شد.

شکنجه در طول چهار دوره زندان

اولین دوره محکومیت خانم وانگ چهار‌ سال بود، از ۲۳مارس۲۰۰۷ تا ۲۲مارس۲۰۱۱. دوره دوم او سه‌ سال، از ۹آوریل۲۰۱۲ تا ۸آوریل۲۰۱۵ بود. دوره سوم (سه‌ سال) او از ۲۲مه۲۰۱۵ تا ۲۱مه۲۰۱۸ ادامه داشت. او هشت ماه پس ‌از دوره سوم، دوباره دستگیر شد و به چهار‌ سال حبس دیگر محکوم شد که از ۱فوریه۲۰۱۹ تا ۳۱ژانویه۲۰۲۳ طول کشید.

خانم وانگ در طول مدت زندانش، متحمل شکنجه‌های جسمی شد، ازجمله مجبورشدن به نشستن طولانی‌مدت روی چارپایه‌ای کوچک، حبس انفرادی و سیلی‌های مکرر به صورتش. او تحت‌نظر زندانیان بود و به‌طور مداوم مورد ضرب‌وشتم و آزار کلامی قرار می‌گرفت. در زمستان، نگهبانان او را مجبور می‌کردند درحالی‌که باد به‌شدت سرد به او می‌وزید، قوانین زندان را دست‌نویس کند که منجر به سرمازدگی دستانش شد.

نگهبانان خانم وانگ را از استفاده از دستمال توالت در سرویس بهداشتی یا پتو در شب محروم می‌کردند. او اجازه نداشت خودش از سالن غذاخوری غذا بگیرد و باید هر غذایی را که زندانیان برایش می‌بردند می‌خورد. گاهی اوقات به او غذای بسیار کمی می‌دادند و گاهی اوقات مقدار بیش از حد زیادی غذا می‌دادند. اگر نمی‌توانست همه غذا را بخورد، مجازات می‌شد.

بازآفرینی شکنجه: نشستن روی چارپایه‌ای کوچک

در طول چهارمین دوره محکومیت خانم وانگ در زندان زنان شماره ۲ استان یوننان، به‌دلیل اعتراضش به آزار و شکنجه، نگهبانان چندین بار ماده شیمیایی خورنده‌ای را به صورت او اسپری کردند که باعث سوختگی شدید و ایجاد زخم‌های تیره روی صورتش شد.

به‌گفته خانم وانگ، نگهبانان قبل ‌از اسپری‌کردن ماده شیمیایی، ابتدا پنجره سلول او را می‌بستند و سایر زندانیان را بیرون می‌فرستادند. آن‌ها خودشان ماسک یا دستگاه تنفسی به صورت می‌زدند و ماده شیمیایی را به‌سمت صورت او اسپری می‌کردند. او دچار احساس خفگی و ناتوانی در تنفس می‌شد. گاهی اوقات نگهبانان حجم بیشتری از ماده را اسپری می‌کردند و ماده به‌سرعت ازطریق سیستم تهویه به سایر سلول‌ها پخش و باعث سرفه سایر زندانیان می‌شد.

نگهبانان به خانم وانگ اجازه نمی‌دادند که خودش را در آینه ببیند. او یک‌ بار احساس کرد که مایعی از صورتش خارج می‌شود. هم‌سلولی‌هایش وقتی وخامت وضعیتش را دیدند، آن را به نگهبانان گزارش دادند. سپس آن‌ها ماده «کریستال ویوله» را به صورتش زدند. فقط دو روز بعد که تاول‌های بزرگی روی صورتش ظاهر شد، نگهبانان او را برای درمان به بیمارستان بردند.

پزشکی با استفاده از سرنگ، مایع را از تاول‌ها خارج کرد و سپس دارویی روی آن‌ها زد. اما این درمان کمکی نکرد. همچنان تاول‌های بزرگ‌تر بیشتری روی صورتش ظاهر می‌شد که درنهایت شروع به ترشح چرک کردند. آن پزشک با چند پزشک دیگر مشورت کرد و آن‌ها مراقبت در بیمارستان را توصیه کردند. ۹ روز بعد که خانم وانگ مرخص شد، صورتش پر از زخم‌های تیره بود. نگهبانان برای فرار از مسئولیت، تلاش کردند او را مجبور کنند که ویدئویی ضبط کند و بگوید که خودش این جراحات را ایجاد کرده و این موضوع هیچ ارتباطی به آن‌ها ندارد. او حاضر به همکاری در این زمینه نشد.

خانم وانگ علاوه‌بر اینکه تحت شکنجه‌های جسمی قرار گرفت، همراه سایر زندانیان مجبور به کار اجباری بدون دستمزد شد. زندان برای پنهان‌کردن این اقدام غیرقانونی (کار اجباری)، از خانم وانگ و سایر زندانیان خواست که درخواست‌هایی بنویسند و ادعا کنند که داوطلبانه کار کرده‌اند و متعهد می‌شوند که سهمیه تعیین‌شده توسط نگهبانان را تکمیل کنند. خانم وانگ از نوشتن این «درخواست» خودداری کرد و مجبور شد تمام روز بی‌حرکت روی چارپایه‌ای کوچک بنشیند.

گزارش‌های مرتبط:

به بانوی اهل یوننان در طول چهارمین دوره محکومیت خود به‌دلیل ایمانش، ماده شیمیایی خورنده اسپری کردند

خانم وانگ جین‌شیان پس ‌از محاکمه مخفیانه، به سه‌ سال زندان محکوم شد