(Minghui.org) زندان زنان استان هبی در شهر شیجیاژوانگ، پایتخت این استان، دارای دو بخش، بخش‌های ۱۳ و ۱۴ است که برای نگهداری زندانیان تازه‌وارد یا کسانی که در آستانه آزادی هستند، استفاده می‌شود. تمرین‌کنندگان فالون گونگ در این دو بخش به‌شدت مورد آزار قرار می‌گیرند.

برای وادار کردن تمرین‌کنندگان به ترک ایمانشان، زندان از سه مرحله شست‌وشوی مغزی استفاده می‌کند: مرحله غربالگری اولیه، مرحله شست‌وشوی مغزی واقعی و مرحله «تقویت».

غربالگری اولیه

تمرین‌کنندگان فالون گونگ در بدو ورود به زندان، غالباً در بخش چهاردهم نگهداری می‌شوند، جایی که نگهبانان از تمرین‌کنندگان سابق که از تمرین فالون گونگ دست کشیده‌اند، برای اعمال فشار بر آن‌ها استفاده می‌کنند. کسانی که پس از ۱۰ تا ۱۵ روز حاضر به «تبدیل» نمی‌شوند، به بخش سیزدهم، بخش آموزش، منتقل می‌شوند تا شست‌وشوی مغزی بیشتری روی آن‌ها انجام شود. آن‌ها مدتی در آنجا می‌مانند و سپس به بخش تولید منتقل می‌شوند.

مرحله شست‌وشوی مغزی

در بخش سیزدهم، بیش از نیمی از زندانیان خردسال هستند. همچنین تمرین‌کنندگان سابقی وجود دارند که در کار «تبدیل» تخصص دارند، زندانیانی با تحصیلات بالاتر که وظیفه دارند فعالیت‌های فرهنگی، آموزشی و تبلیغاتی سیاسی برای ستایش رژیم کمونیستی چین را سازماندهی کنند و گروه کوچکی از زندانیان عادی که فعالانه با تمرین‌کنندگان سابق برای آزار و شکنجه کسانی که در تمرین فالون گونگ ثابت‌قدم مانده‌اند، همکاری می‌کنند. این زندانیان در صورت موفقیت در وادار کردن یک تمرین‌کننده به دست کشیدن از فالون گونگ، در مدت دوره محکومیتشان تخفیف دریافت می‌کنند.

تمرین‌کنندگانی که حاضر به «تبدیل» نیستند، به «اتاق گفتگو» برده می‌شوند، در آنجا یک تمرین‌کننده سابق و یک زندانی عادی وظیفه شست‌وشوی مغزی آن‌ها را بر عهده دارند. تمرین‌کننده مجبور می‌شود حوالی ساعت ۵صبح بدون شست‌وشو به اتاق گفتگو برود. آن‌ها مجبور می‌شوند ویدئوهایی که به فالون گونگ و آقای لی هنگجی، بنیانگذار این روش، افترا می‌زنند، تماشا کنند. آن‌ها جز برای استفاده از توالت اجازه خروج از اتاق را ندارند.

در ابتدا، تمرین‌کننده سابق و زندانی عادی سعی می‌کنند تمرین‌کننده را به ترک ایمانش ترغیب کنند. اگر این تلاش‌ها ناموفق باشد، آن‌ها شروع به توهین لفظی به تمرین‌کننده و بنیان‌گذار فالون گونگ می‌کنند. اگر تمرین‌کننده همچنان از تغییر امتناع کند، ضرب و شتم و آزار جسمی آغاز می‌شود.

یکی از روش‌های شکنجه، محروم کردن تمرین‌کنندگان از خواب برای چندروز و عدم اجازه نشستن به آن‌هاست. وقتی آن‌ها دچار سرگیجه و خواب‌آلودگی می‌شوند، تمرین‌کننده سابق و زندانی آن‌ها را مجبور می‌کنند که بیانیه‌ای برای ترک فالون گونگ بنویسند یا بیانیه‌ای که از پیش آماده شده را امضا کنند. اگر تمرین‌کنندگان از این کار امتناع کنند، ممکن است مورد ضرب و شتم قرار گیرند یا با نوک خودکار به شست آن‌ها آنقدر فشار داده شود تا خون بیاید.

هنگامی که تمرین‌کننده نتواند شکنجه را تحمل کند و مجبور به امضای بیانیه تضمین شود، نگهبانان برای «تسلی» آن‌ها و تلاش برای «آموزش» آن‌ها به‌منظور ترک کامل فالون گونگ، وارد می‌شوند.

چند «اتاق مطالعه» در بخش ۱۳ زندان وجود دارد. هر اتاق پرده‌ای دارد تا سایر زندانیان نتوانند ببینند که در داخل چه می‌گذرد. تمرین‌کنندگانی که بیانیه‌های تضمین را امضا کرده و «باثبات» تشخیص داده شده‌اند به این اتاق‌های مطالعه برده می‌شوند. هر روز ساعت ۵ صبح، آن‌ها به همراه یک تمرین‌کننده سابق و یک زندانی عادی به این اتاق‌ها برده می‌شوند. افرادی که به‌طور کامل «تبدیل» نشده‌اند مجبورند ویدئوهایی را تماشا کنند که فالون گونگ و بنیان‌گذار آن را بدنام می‌کنند و هر روز «گزارش‌های فکری» بنویسند. تمرین‌کنندگانی که تحصیلات کمی دارند مجبورند مطالبی را که زندان برای آن‌ها آماده کرده است، رونویسی کنند. آن‌ها پس از اتمام روز «مطالعه»، شب‌ها به سلول‌های خود بازمی‌گردند. با گذشت زمان، برخی از تمرین‌کنندگان شروع به پذیرش محتوای شستشوی مغزی کردند.

روند شستشوی مغزی حداقل سه ماه طول می‌کشد و ممکن است به بیش از شش ماه نیز برسد. نگهبانان از نزدیک «پیشرفت» هر تمرین‌کننده را پیگیری می‌کنند و به‌روزرسانی‌ها توسط زندانیان ارائه می‌شود. تمرین‌کنندگان تا زمانی که به رضایت زندان، ویدئویی از خود در حال محکوم کردن فالون گونگ ضبط نکنند، به بخش تولید منتقل نمی‌شوند. برخی از تمرین‌کنندگان مجبور شدند برای اینکه بتوانند زندگی «عادی» در زندان داشته باشند برخلاف میل خود بیانیه‌های تضمینی را بنویسند، به‌ویژه آن‌هایی که به دوره‌های طولانی محکوم شده بودند.

مرحله تقویت

پس از انتقال تمرین‌کنندگانی که بیانیه تضمین را نوشته‌اند به بخش تولید، آن‌ها همچنان مجبورند هر ماه گزارشی از افکارشان بنویسند و اجازه ندارند در همان سلول با سایر تمرین‌کنندگان بمانند یا با آن‌ها صحبت کنند. کسانی که در ایمانشان ثابت‌قدم مانده‌اند، ممکن است دوباره مجبور شوند ویدئوهای توهین‌آمیز به فالون گونگ را تماشا کنند، درحالی‌که دو زندانی آن‌ها را زیر نظر دارند.

برای تمرین‌کنندگانی که حکم‌های طولانی مدت دارند، نوشتن بیانیه تضمین برای دریافت تخفیف در دوران محکومیت کافی نیست. گاهی اوقات نگهبانان از آن‌ها می‌خواهند که به فالون گونگ و بنیان‌گذار آن در مقابل دیگران یا حتی در یک دادگاه رسمی در جریان رسیدگی به درخواست تخفیف محکومیتشان توهین کنند. تنها زمانی که زندان تأیید کند که فرد واقعاً از فالون گونگ دست کشیده است، تخفیف در مدت محکومیت اجرا می‌شود.

پیش از آزادی تمرین‌کننده، از او خواسته می‌شود دوباره ویدئویی ضبط کند که در آن به فالون گونگ توهین می‌کند. اگر او از این کار امتناع کند، نگهبانان به پلیس محلی یا کارکنان کمیته محل اقامت او اطلاع می‌دهند تا در روز آزادی‌اش او را تحویل بگیرند. این افراد سپس پس از بازگشت تمرین‌کننده به خانه، به‌طور منظم او را تحت آزار و اذیت قرار می‌دهند.