(Minghui.org) در جامعه غربی، «دادخواهی» واژه‌ای است که به‌ندرت استفاده می‌شود. شهروندان راه‌هایی برای ابراز نظرات خود دارند و اینکه هزاران نفر برای اعتراض، در بیرون اقامتگاه رئیس‌جمهور یا ساختمان مقر دولتِ یک کشور جمع شوند چیزی غیرمعمول نیست.
در سوی دیگر اقیانوس آرام، در چین در تاریخ ۲۵آوریل۱۹۹۹، بیش از ۱۰هزار تمرین‌کننده به دفتر استیناف مرکزی در ورودی غربی ژونگنانهای رفتند تا برای فالون گونگ دادخواهی کنند. آن‌ها ساعت‌ها به‌آرامی در پیاده‌رو ایستادند، اما نه مسیر عبور رهگذران را مسدود کردند و نه مسیر عبور وسایل نقلیه را. هیچ تابلویی وجود نداشت و هیچ‌کس شعار نمی‌داد یا سروصدا و مزاحمتی ایجاد نمی‌کرد. مأموران پلیس با همدیگر گپ می‌زدند و مسئله درنهایت حل‌وفصل شد. این اتفاق «بزرگ‌ترین، منطقی‌ترین و بی‌نقص‌ترین دادخواهی در تاریخ چین» نامیده شده است و برخی از رسانه‌های بین‌المللی گفتند: «منطقی که هر دو طرف در دادخواهی ۲۵آوریل، در ژونگنانهای به نمایش گذاشتند، در تاریخ چین، بی‌سابقه است.»
بااین‌حال امروزه تصور بسیاری از مردم چین از این حادثه این است که تمرین‌کنندگان فالون گونگ تلاش کردند به ژونگنانهای حمله کنند و این رویداد منجر به تصمیم متعاقب حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) برای سرکوب این گروه شد. برخی از غربی‌ها که به حزب کمونیست نزدیک هستند، روایت رژیم را تکرار کردند: تمرین‌کنندگان فالون گونگ مقر دولت را محاصره کردند.
بیایید برخی از سوءتفاهمات را برطرف کنیم.
اولاً، دادخواهی در چین مجاز است و دفتر مرکزی دادخواهی‌ها در ورودی غربی ژونگنانهای واقع شده است. ورودی ژونگنانهای رو به شین‌هوامن در خیابان چانگان است، اما حتی یک تمرین‌کننده فالون گونگ در طول این دادخواهی به شین‌هوامن نرفت. بنابراین تمرین‌کنندگان ژونگنانهای را محاصره نکردند.
ثانیاً، دو ماه پس از حادثه 25آوریل، دفتر مرکزی دادخواهی‌ها، دفتر استیناف دولت و اداره امنیت عمومی پکن اعلامیه‌هایی را منتشر کردند و گفتند که شاکیان «در اطراف ژونگنانهای جمع شدند.» آن‌ها نگفتند که آن‌ها «ژونگنانهای را محاصره کردند.»
روز بعد، در 27آوریل1999، مدیر دفتر دادخواهیهای امور دولتی گفت که تمرین‌کنندگان فالون گونگ در طی مصاحبه‌ای با روزنامه‌نگاری از شین‌هوا نیوز در پکن، گرد هم آمدند، و اشاره کرد: «دولت هیچ‌گاه فعالیت‌هایی را که سلامت را بهبود می‌بخشد متوقف نکرد. مردم اجازه دارند نظرات متفاوتی داشته باشند.» این نشان می‌دهد که دادخواهی 25آوریل قانونی بوده است.
دو ماه بعد، در 14ژوئن، یک اطلاعیه عمومی توسط دفتر مرکزی دادخواهی‌ها و دفتر دادخواهیهای امور دولتی مبنی بر اینکه هیچ تمرینی تاکنون از سوی دولت ممنوع نشده است، به‌طور همزمان در روزنامه‌ها، ایستگاه‌های تلویزیونی و ایستگاه‌های رادیویی چین منتشر شد.
این نشان می‌دهد که در آن زمان، تصمیم گرفته نشده بود که فالون گونگ را تحت فشار یا آزار و اذیت قرار دهند. براساس اطلاعاتی که سال‌ها بعد افشا شد، 6 نفر از 7 عضو کمیته دائمی پولیت‌بورو، با سرکوب فالون گونگ مخالف بودند. آن جیانگ زمین، رهبر وقت ح.ک.چ، بود که در مقاله‌ای که در روز ۱۳اوت۱۹۹۹، در پیپلز دیلی منتشر شد، ادعا کرد که دادخواهی ۲۵آوریلِ تمرین‌کنندگان فالون گونگ درواقع محاصره «ژونگنانهای» بود.
چرا تمرین‌کنندگان فالون گونگ در نزدیکی قلب سیاسی ح.ک.چ گرد هم آمدند؟ آیا آن‌ها درحال به چالش کشیدن قدرت رژیم بودند؟ آیا این دلیل بنیادینِ مصمم شدن رژیم برای ریشه‌کن کردن این گروه بود؟
در دسامبر1998، ایستگاه تلویزیونی شانگهای این مطلب را پخش کرد: «در ساعات اولیه صبح امروز، نزدیک به 10هزار نفر از علاقه‌مندان به فالون گونگ در این شهر، در مرکز ورزشی شانگهای گرد هم آمدند تا تمرینات را ترویج دهند. بنیانگذار، آقای لی هنگجی، اولین بار در سال 1992، فالون گونگ را به‌طور عمومی آموزش دادند و از آن زمان، این تمرین در میان مردم در [سراسر] کشور محبوب شده است. آموزه‌های منحصربه‌فرد فالون گونگ مانند تنفس هوای تازه بوده است و تا به امروز، مردم در تمام نقاط کشور و همچنین هنگ‌کنگ، ماکائو و تایوان به‌طور خودجوش گروه‌هایی را برای تمرین فالون گونگ شکل داده‌اند. فالون گونگ همچنین در اروپا، آمریکا، استرالیا و آسیا انتشار یافته است. تقریباً 100میلیون نفر در سراسر جهان، فالون دافا را تمرین می‌کنند. این گزارشی از خبرنگار ایستگاه ماست.»
فالون گونگ برای اولین بار در سال 1992، به‌صورت عمومی آموزش داده شد. آقای لی هنگجی اولین کلاس معرفی را در چانگچون در 13مه1992 برگزار کردند. فالون دافا تمرین مبتنی بر اصول، حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری و شامل پنج مجموعه تمرین ملایم است. در مه1998، اداره کل تربیت بدنی کشور تحقیق کاملی درمورد فالون گونگ انجام داد. در ماه سپتامبر، یک تیم کوچک از کارشناسان پزشکی 2553 تمرین‌کننده را در گوانگ‌دونگ مورد معاینه قرار دادند. نتایج نشان می‌دهد که این تمرین 97.9 درصد در بهبود سلامتی مؤثر است.
در میان این تمرین‌کنندگان، افسران نظامی بازنشسته، مأموران عالی‌رتبه ح.ک.چ، افسران نظامی، کارگران عادی، مدرسان دانشگاه و غیره بودند. فالون گونگ به‌طور گسترده، ازطریق کلام و از فردی به فرد دیگر گسترش یافت و در مدت کوتاهی، بازخوردهای خوبی دریافت کرد.
فالون گونگ در چین، به‌عنوان یک مذهب آغاز نشد، بلکه به‌عنوان شکلی از چی‌گونگ آغاز شد. بنابراین، در میان مأموران رده‌بالای حزب کمونیست چین، بسیاری بر این باور بودند که چی‌گونگ نوعی ورزش است که باعث بهبود سلامتی جسمی می‌شود و با بالابردن آن تا سطح یک ایدئولوژی، اهمیت زیادی برایش قائل بودند.
جیانگ زمین، رئیس‌جمهور وقت چین، بر این باور بود که فالون گونگ، به‌دلیل محبوبیت فزاینده‌اش، درحال رقابت با او برای جلب توجهات است. او خود را همچون یک امپراطور می‌دید و به همین دلیل، دچار حسادت شد. جیانگ از همان سال ۱۹۹۶، به نیروهای امنیت عمومی چین دستور داد که فعالیت‌های تمرین‌کنندگان فالون گونگ را زیر نظر بگیرند. در سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸، در سراسر کشور موارد متعددی از رفتار ناعادلانه با تمرین‌کنندگان فالون گونگ رخ داد. در سال ۱۹۹۹، چند تمرین‌کننده در تیانجین دستگیر شدند و انتشار کتاب‌های فالون گونگ ممنوع اعلام شد. در برخی مناطق نیز افراد اجازه نداشتند به‌صورت علنی تمرین کنند. اگر روند به این شکل ادامه می‌یافت، این تمرین با خطر غیرقانونی اعلام شدن مواجه می‌شد. در این شرایط، گروهی از تمرین‌کنندگان که از مزایای تمرین فالون گونگ بهره‌مند شده بودند، تصمیم گرفتند برای دادخواهی به پکن بروند، به این امید که بتوانند محیطی مسالمت‌آمیز و ایمن برای تزکیه خود فراهم کنند.
اگرچه نخست‌وزیر وقت، ژو رونگ‌جی، در جریان دادخواهی ۲۵آوریل، دیداری دوستانه با تمرین‌کنندگان داشت و تمرین‌کنندگان پس از آن، به‌آرامی محل را ترک کردند، اما جیانگ زمین اندکی بعد نتایج این دیدار را نادیده گرفت و در تاریخ ۲۰ژوئیه۱۹۹۹، یعنی دو ماه بعد، دستگیری‌های گسترده تمرین‌کنندگان فالون گونگ را آغاز و سرکوبی وحشیانه را به‌راه انداخت که تا به امروز، یعنی ۲۶ سال بعد، همچنان ادامه دارد.
پس از سال ۱۹۹۹، سیستم دادخواهی چین و مقرراتش دچار انحراف شد.
حزب کمونیست چین از سیستم دادخواهی خود به‌عنوان آخرین روزنه امید برای افرادی که مورد ظلم و بی‌عدالتی قرار گرفته‌اند استفاده می‌کند، اما آنچه در عمل در انتظار آن‌هاست، شبکه عظیم پلیسی‌ای است که «تجربه فِنگ‌چیائو» خوانده می‌شود (بسیج توده‌ها به‌منظور «تقویت دیکتاتوری بر دشمنان طبقاتی». حزب کمونیست چین به‌طور منظم گروه‌ها یا افراد خاصی را هدف قرار می‌دهد).
در طول ۲۶ سال گذشته، شهروندان چینی تلاش کرده‌اند ازطریق مسیر دادخواهی‌ای که توسط حزب کمونیست چین طراحی شده، از حقوق خود دفاع کنند. انواع‌واقسام دلایل برای دادخواهی‌ها وجود داشته است، مانند تخلیه اجباری منازل، واکسن‌های تقلبی، شکایت از مقامات فاسد، گزارش‌دهی درباره زورگیر‌ها و مواردی از این دست.
اما پیامد این اقدامات چه بوده است؟ به‌خوبی مشخص است که حزب کمونیست چین تعداد زیادی نیرو و منابع مالی را به‌کار می‌گیرد تا جلو این دادخواهی‌ها را بگیرد و سپس افراد دادخواه را روانه زندان، اردوگاه‌های کار اجباری یا انواع دیگری از مراکز بازداشت می‌کند. نقطه آغاز فروپاشی کامل و تیره شدن سیستم دادخواهی چین به اتهامات نادرست جیانگ زمین، علیه دادخواهی مسالمت‌آمیز تمرین‌کنندگان فالون گونگ در ۲۵آوریل۱۹۹۹، برمی‌گردد.