(Minghui.org) یادداشت ویراستار: به‌مناسبت گرامیداشت یازدهمین سالروز دادخواهی 25 آوریل، مینگهویی این مقاله را از میان مجموعه ‌مقالات منتشر شده در سال‌های پیش، دوباره منتشر کرده و به خوانندگان ارائه می‌دهد. دادخواهی 25 آوریل نه‌ تنها به‌خاطر وسعتش، که به‌خاطر اینکه به‌طرزی استثنایی آرام و منظم برگزار شد نیز قابل‌توجه بود. حدود 10 هزار تمرین‌کننده آن روز در مرکزِ پکن گردهم آمدند و به شکلی مسالمت‌‌آمیز برای حقوق مدنی‌شان اعتراض کردند، اما دستگاه تبلیغات ح.ک.چ در تلاشش برای نابودی فالون گونگ، به‌دستور رهبر وقت حزب کمونیست، جیانگ زمین، واقعیت‌ها را تحریف کرد تا به اهداف خود جامعه عمل بپوشاند. تا به‌امروز، تبلیغات ح.ک.چ فالون گونگ را به «محاصره کردن ژونگ‌نان‌های، مقر دولت مرکزی» در 25 آوریل 1999 متهم کرده است، درحالی‌که به‌دروغ ادعا می‌کند این 10 هزار نفر گردهم آمدند تا حرکت تهدیدآمیزِ خشونت‌باری را علیه ملت و سرانش به‌نمایش بگذارند. البته برطبق این مجموعه از مقالات که حقیقت را از زوایای مختلفی مستند کرده‌اند، این ادعا کاملاً غیرواقعی است.

در 25 آوریل 1999، بیش از 10 هزار تمرین‌کننده فالون گونگ برای یک پژوهش‌خواهی مسالمت‌آمیز به پکن رفتند. چند ماه بعد، جیانگ، رئیس سابق حزب کمونیست چین (ح.ک.چ)، از این رویداد به‌عنوان بهانه‌ای برای آغاز آزار و شکنجه فالون گونگ استفاده کرد. بنابراین باید از خود پرسید: اگر «دادخواهی 25 آوریل» اتفاق نیفتاده بود، آیا ح.ک.چ آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز می‌کرد؟

اتان گاتمن، تاجر آمریکایی و نویسنده کتاب ازدست رفتن چین جدید

اتان گاتمن، تاجر آمریکایی و نویسنده کتاب ازدست رفتن چین جدید با نظری مثبت گفت: «نه. باور دارم که حزب کمونیست چین این آزار و شکنجه را به روش متفاوتی شروع می‌کرد.» آقای گاتمن در آن زمان، در پکن بود و برای اطلاع از اینکه واقعاً چه اتفاقی افتاده است، تحقیقات زیادی انجام داد.

او اشاره کرد: «در ابتدا شخصی گفت که این افراد درحال رفتن به ژونگ‌نان‌های (کاخِ مقر دولت مرکزی) بودند تا دست به‌اعتراض بزنند.» ازآنجایی که این اعتراض در رژیم دیکتاتوری چین اتفاق افتاده بود، قطعاً با سرکوب مواجه می‌شد. برخلاف جوامع دموکرات غرب که وقتی مردم اعتراضی می‌کنند، قوانین از آنها حمایت می‌کنند.

چند روز بعد از دادخواهی 25 آوریل، آقای گاتمن تحقیقات بیشتری انجام داد. او با بیش از 20 نفر مصاحبه کرد و متوجه شد که تمرین‌کنندگان فالون گونگ می‌خواستند به اداره استیناف کشور بروند تا درباره نگرانی‌های‌شان با مسئولین صحبت کنند. این اداره در مجاورت ژونگ‌نان‌های، مقر دولت مرکزی، قرار دارد. ح.ک.چ واقعیت‌های آنچه حقیقتاً افتاد را کاملاً تحریف کرده است. آقای گاتمن اظهار کرد: «بعد از آن روز (25 آوریل) با حدود 20 نفر مصاحبه کردم و تأیید شد که آنها واقعاً برای اعتراض کردن به آنجا رفته بودند.»

آقای گاتمن بر این باور است که رویداد دادخواهی 25 آوریل یکی از توطئه‌های ح.ک.چ بود تا برای فالون گونگ پاپوش درست کند: «یک بار با یکی از مسئولین دولتی چین در سطح متوسط صحبت می‌کردم که فوق‌العاده با اقدامات و سیاست‌های ح.ک.چ موافق بود. او ادعا می‌کرد که تصمیم سرکوبی فالون گونگ بسیار قبل‌تر از روزی که آزار و شکنجه به‌طور رسمی آغاز شد، اتخاذ شده بود. بنابراین از این دیدگاه، "رویداد 25 آوریل" فقط یک بهانه است. اگر مجبور باشیم بگوییم که تمرین‌کنندگان فالون گونگ مرتکب اشتباهی شدند، می‌گویم که اشتباه آنها صرفاً این بود که به سوی تله گام برداشتند. باور دارم که آنها در آن زمان نمی‌دانستند آن یک تله است.»

آقای گاتمن در ادامه اظهار کرد که دست به تحقیقات مستقل زیادی زده و اطلاعات موثق زیادی کسب کرده است. برطبق یافته‌هایش، اگرچه فقط مرگ 3000 تمرین‌کننده براثر شکنجه تأیید شده است، در واقعیت بیش از 10 هزار تمرین‌کننده تحت برداشت اجباری اعضای بدنشان قرار گرفته‌اند.

آقای لیشایی لمیش، همکار آقای گاتمن، به این نتیجه رسیده است که شمار کشته‌شدگان فالون گونگ به‌احتمال زیاد بیش از 10 هزار نفر، یعنی ‌ارقامی است که رسانه‌ها درباره فالون گونگ گزارش کرده‌اند. تحقیقات آقای گاتمن از زاویه‌ای متفاوت نیز، دقت گزارشی دیگر را تأیید کرده است؛ گزارشی با عنوان «تحقیقی مستقل درباره ادعاهای برداشت اعضای بدنِ تمرین‌کنندگان فالون گونگ درچین» که وکیل معروف کانادایی دیوید ماتاس، وکیل مشهور حقوق بشر و دیوید کیلگور، وزیر سابق امور خارجه کانادا در امور آسیا- اقیانوسیه آن را تهیه کرده‌اند.

علاوه‌براین آقای گاتمن بر این باور است که آزار و شکنجه تمرین کنندگان فالون گونگ در چین درحال بدتر شدن است. او اظهار کرد: «جالب این است که نتایج تحقیقات من فرقی با نتایج تحقیقات ماتاس و کیلگور ندارند، اما متدولوژی مورد استفاده من کاملاً متفاوت از متدولوژی آنها است. آنها از اطلاعات مربوط که رژیم ح.ک.چ آنها را گزارش داده، استفاده کرده‌اند، درحالی که آنچه من استفاده کرده‌ام، گزارش‌های واقعی رویدادها از زبان تمرین‌کنندگان فالون گونگ است. ما به نتایج مشابهی دست یافته‌ایم. بنابراین متأسفانه باید بگویم که برداشت اعضای بدن چیزی بسیار واقعی است. از این‌رو رژیم ح.ک.چ اصلاً نمی‌خواهد من این کارها ر انجام دهم.»

صرفاً به این دلیل که آقای گاتمن نگران آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ است، ح.ک.چ از دادن ویزا [برای دیدار از چین] به او خودداری کرده است. «من نتواستم برای رفتن به چین ویزا بگیرم. بر این باور هستم که کتابم دلیل اصلی این جریان نیست. به‌احتمال زیاد به این دلیل است که من در فعالیت‌های سازماندهی شدۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ سخنرانی‌هایی داشته‌ام. دلیل دیگر، تحقیقم درباره برداشت اعضای بدن است. این موضوعی بسیار حساس و بحث‌برانگیز است. ح.ک.چ نمی‌خواهد که من اصلاً با این موضوع درتماس باشم.»

سابقه: آقای اتان گاتمن تاجری امریکایی است که کتابش با نام ازدست رفتن چین جدید را در سال 2006 منتشر کرد. او در این کتاب شرح داد که برخی تاجران آمریکایی برای کسب درآمد در چین، در فساد و اختلاس ح.ک.چ مشارکت داشته‌اند و نیازهای سیاسی این رژیم دیکتاتوری را برآورده کرده‌اند. او همچنین در این کتاب افشاء کرد که شرکت‌های خاصی در آمریکا برای به‌دست گرفتن بازار چین، تکنولوژی‌های بسیار پیشرفته‌ای را در اختیار ح.ک.چ قرار داده‌اند؛ تکنولوژی‌هایی که از کنترل ح.ک.چ بر آزادی بیان مردم در چین و دسترسی آنها به اطلاعات در این کشور، به‌شدت حمایت می‌کنند.