به عقیده‌‏ی من معلم و نیروهای کهن برای تزکیه‌‏ی هر تمرین‌‏کننده نظم و ترتیب‌‏هایی داده‌‏اند. در ظاهر به نظر می‌‏رسد نیروهای کهن می‌‏خواهند به تمرین‌‏کنندگان کمک کنند که رشد کرده و سطح تزکیه‌‏شان را بالا ببرند، ولی در اصل قصدشان درست برعکس این است. نیروهای کهن می‌‏خواهند وابستگی‌‏های تمرین‌‏کنندگان را عمیقتر کنند، و شادی و راحتی‌‏ای که افراد عادی دنبالش هستند در تمرین‌‏کنندگان تقویت کنند؛ چون آرزویشان نابود کردن آنان است.

تمرین‌‏کنندگان جوان دنبال شهوت، پول، و ابراز احساسات جنس مخالف هستند. این خواست‌‏ها برای برآوردن امیال شخصی است. با این حال، بعد از اینکه تمرین‌‏کننده‌‏ای به خواسته‌‏اش می‌‏رسد، آنهم معمولاً با زحمت زیاد، در دلش هنوز احساس خلأ می‌‏کند و هنوز کافی نیست. حس زودگذر رضایت‌‏مندی نمی‌‏تواند مانع موج مشابه بعدی شود. مخصوصاً اگر او گرفتار شهوت شده باشد سخت زمین می‌‏خورد.

راحتی چیزی است که افراد عادی به دنبالش هستند. مسن‌‏ترها در آرزوی این‌‏اند که آسایش‌‏ داشته باشند و از سالهای باقیمانده زندگی خود لذت ببرند، در حالی که جوان‌‏ها می‌‏خواهند از زندگی‌‏ای برخوردار باشند که فشار و سختی به آن راه ندارد. اما برای یک تمرین‌‏کننده دنبال راحتی بودن مانعی بسیار بزرگ است، که جلوی کوشا بودن او و پیشرفتش در تزکیه را می‌‏گیرد. او پیمانهایی را که پیش از پایین آمدن به دنیای انسانها بست از یاد می‌‏برد.

نیروهای کهن به تمرین‌‏کننده واقعیتی دروغین هدیه می‌‏کنند، کاری می‌‏کنند صلح و آرامشی سطحی و شادی‌‏ای دروغین ببیند. اگر آن تمرین‌‏کننده در چنین واقعیتی فرو رود نابود می‌‏شود و فرصت تقدیری‌‏اش را، که هزاران سال انتظارش را کشیده بود، از دست می‌‏دهد.

در یک سطح ظاهری، به‌‏نظر می‌‏رسد تزکیه پر است از سختی و محنت‌‏های فرساینده، و غالب اوقات هم مملو از تنهایی. ولی آیا این همان لحظه‌‏ای نیست که منتظرش بودیم، آنهم هزاران سال؟ محکم ماندن در مسیر تزکیه‌‏ی واقعی فرد را به هستی ابدی پرشکوه می‌‏رساند. اگر فرد بتواند وابستگی‌‏ها را رها کند چیره شدن بر محنت‌‏ها چندان سخت نیست. فقط وقتی نتواند وابستگی‌‏ها و طرز فکرهای انسانی را رها کند با سختی روبرو می‌‏شود. نیروهای کهن راحتی‌‏ ظاهری‌‏ای ترتیب می‌‏دهند تا باعث شکست تمرین‌‏کنندگان شوند.

استاد گفتند:

"وقتی توهمی که نمی‌‏توانید رهایش کنید ناپدید شود متوجه خواهید شد که چه از دست‌‏تان رفته است." ("تزکیه کردن بعد از بازنشستگی"، از نکات اصلی برای پیشرفت بیشتر، ترجمه ضمنی)

هر چه پایان نزدیکتر می‌‏شود استانداردهای تزکیه جدی‌‏تر و سخت‌‏تر می‌‏شوند. اگر حواسمان جمع نباشد به حد استاندارد نمی‌‏رسیم. که همچنین ممکن است تمرین‌‏کننده را به این فکر بیندازد که علیرغم اینکه وابستگی‌‏ها لایه به لایه برداشته شده‌‏اند سطح تزکیه‌‏اش تغییری نمی‌‏کند.

استاد گفتند،

"...قسمتی که تزکیه‌‏اش‌‏ کرده‌‏اید در جهان میکروسکوپی برایتان جدا می‌‏شود. قسمتی که هنوز باید تزکیه را کامل کند ممکن است همان مشکل را داشته باشد و باید به تزکیه ادامه دهد؛ وقتی تزکیه را تمام کند جدا خواهد شد." ("آموزش فا در کنفرانس فای غرب ایالات متحده"، ترجمه ضمنی)

فقط اگر هر قدم تزکیه را خوب برداریم می‌‏توانیم قدر سختی هر سطح از مسیر تزکیه‌‏مان را بدانیم، و متوجه ارزش روشن شدن به هر سطح از فا باشیم.

قدرت فا حد و مرز نمی‌‏شناسد. تا وقتی افکار درست قوی داشته باشیم هیچ شکی نیست که هر تمرین‌‏کننده‌‏ای به سرعت رشد می‌‏کند.

بزرگترین آرزویم این است که همه‌‏ی تمرین‌‏کنندگان سرانجام به خانه واقعی‌‏شان برگردند، و همراه آنان موجودات ذی‌‏شعور زیادی باشد که در طول مسیر نجات یافته‌‏اند.