(Minghui.org) بعد از ۲۰ جولاى ۱۹۹۹، رسانه‌ها و حتى مطالب علمى در خارج از چین غالباً از جملاتى مانند، "دولت چین از ماه جولاى ۱۹۹۹ فالون گونگ را ممنوع ساخت" استفاده کرده‌اند. عقیده من این است که حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) هرگز مبنایی قانونى براى آزار و شکنجه‌ی یازده ساله‌ی فالون گونگ نداشته است، زیرا دولت چین هرگز رسماً فالون گونگ را ممنوع نکرد. در اینجا به موضوع مشروعیت خود دولت کنونی چین از زمان روی کار آمدنش در سال ۱۹۴۹ نخواهم پرداخت، اما حتى بر اساس قوانین خود دولت چین، آزار و شکنجه‌ی صورت‌گرفته توسط ح.ک.چ و دسته‌ی جیانگ زِمین غیرقانونى است.
اولین علتی که باعث سردرگمى اکثر افراد مى‌شود این است که "ح.ک.چ" و "دولت چین" را هم‌ارز هم درنظر می‌گیرند، یا حتى رئیس ح.ک.چ را با کشور چین و یا دولت چین به عنوان یک نهاد، به اشتباه می‌گیرند. علت دوم این است که ح.ک.چ براى گمراه کردن افکار عمومى، تعمداً در تبلیغاتش از این واژه استفاده می‌کند. و علت سوم، عدم درک معنى واقعى ممنوع ساختن چیزى از منظر قانونى است.
مایلم در مورد هر یک از این علل سردرگمی صحبت کنم.
۱. حقیقت درباره‌ى "ممنوعیت"
الف) درمورد واژه‌ى "ممنوعیت"
"ممنوعیت" را مى‌توان به یکی از این دو طریق وضع کرد. مورد اول این‌که قانونى تصویب شود مبنى بر این که فعالیت خاصى را غیرقانونى اعلام کند، و دومین مورد صدور یک حکم اجرایى است. اما هیچ‌کدام از این دو روش نمى‌توانند قانون اساسى را زیر پا بگذارند، درغیر این صورت خود ممنوعیت غیرقانونى محسوب مى‌شود.
پس بیایید نگاهى به قانون اساسى چین داشته باشیم. فصل ۲، ماده ۳۵، از قانون اساسى جمهورى خلق چین بیان می‌کند: "شهروندان جمهورى خلق چین از آزادى بیان، مطبوعات، گردهمایی، اجماع، راهپیمایى و تظاهرات برخوردار هستند." در ماده‌ى ۳۶ گفته شده: "شهروندان جمهورى خلق چین از آزادى عقاید مذهبى برخوردارند."
به بیانى دیگر، قانون اساسى چین از آزادى عقیده‌ى تمرین‌کنندگان فالون گونگ به عنوان شهروندان حمایت مى‌کند. بازداشتن شهروندان چینى از انجام تمرین فالون‌گونگ نه تنها نقض قانون اساسى محسوب مى‌شود، بلکه نقض پیمان بین‌المللى سازمان ملل در زمینه حقوق مدنى و سیاسى نیز می‌باشد، که دولت چین آن را در ماه اکتبر ۱۹۹۸ به تصویب رساند. به عبارت دیگر، تمرین کردن فالون‌گونگ در چین غیرقانونى نیست، بلکه ممنوع کردن آن غیرقانونى است.
ب) درباره‌ى خود "ممنوعیت"
در روز ۲۲ جولاى سال ۱۹۹۹، جیانگ زمین، لو گان و دیگران، از طریق شبکه CCTV و تحت نام وزارت امور اجتماعی، "تصمیم خود مبنى بر ممنوعیت انجمن تحقیق فالون گونگ" را پخش کردند، و همچنین "اطلاعیه‌ی شش ممنوعیت از سوی وزارت امنیت عمومی"، و "اطلاعیه‌ى کمیته‌ى مرکزى حزب کمونیست چین مبنى بر ممنوعیت اعضاى حزب کمونیست از تمرین روش فالون‌گونگ".
اما هیچ یک از این سه اطلاعیه به منزله‌ی ممنوعیت فالون‌گونگ از سوی دولت چین نمی‌باشند.
اطلاعیه‌ى اول، به جاى خود فالون‌گونگ، "انجمن تحقیق فالون‌گونگ" را هدف قرار داد. در واقع، همین ممنوعیت نیز مصداقی ندارد. پس از تأیید "انجمن تحقیق علمى چى‌گونگ چین" در سال ۱۹۹۳، فالون‌گونگ در آن به عنوان یک نهاد تابع به نام "بخش تحقیق فالون‌گونگ" ثبت شد. آقاى لى هنگجى آموزش روش تمرین را به ترتیب در دسامبر ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵ در چین و خارج از چین خاتمه داد. از آن مرحله به بعد، آقاى لى بر تحقیق درباره‌ى قانون بودا تمرکز کرده و برگزارى کلاس‌هاى چى‌گونگ را متوقف کرد. بنابراین، انجمن تحقیق فالون‌گونگ در ماه مارس ۱۹۹۶ رسماً درخواست انصراف خود از انجمن تحقیق علمى چى‌گونگ چین را اعلام کرد، و در پى تأیید انجمن تحقیق علمى چى‌گونگ چین، مراحل کناره‌گیرى از انجمن تحقیق را طی کرد. درنتیجه، انجمن تحقیق فالون‌گونگ از آن زمان تاکنون وجود ندارد. چگونه نهادى که در مارس ۱۹۹۶ منحل شده مى‌تواند در جولاى ۱۹۹۹ ممنوع شود؟
اعلامیه وزارت امور اجتماعی، سازمانى را ممنوع می‌کرد که سه سال پیش منحل شده بوده است. در حالى که فالون گونگ فقط اصول تزکیه‌اى "حقیقت- نیک‌خواهى- بردبارى" و پنج تمرین را دارد. تزکیه‌کنندگانش به میل خود مى‌آیند و مى‌روند، و هیچ‌گونه عضویت یا هزینه‌اى ندارد، و سازمانى ندارد. اصول "حقیقت-نیک‌خواهى-بردبارى" در قلب تزکیه‌کنندگانش جاى دارد، و تمرین‌ها توسط جسم‌شان انجام می‌شود. هیچ گروه یا سازمانى که توسط تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ شکل می‌گیرد نمی‌تواند برابر با خود فالون‌گونگ در نظر گرفته شود. بنابراین از هر دیدگاهی، کسى نمى‌تواند بگوید که خود فالون‌گونگ تا به حال ممنوع شده، یا مى‌تواند ممنوع شود.
جرم‌هایی که وزارت امور اجتماعی و وزارت امنیت عمومى انگ آن‌ها را به انجمن تحقیق فالون گونگ زدند نشان‌دهنده‌ى تاکتیک‌هاى متداول ح.ک.چ است. ح.ک.چ مى‌تواند جعلیات را به عنوان حقیقت ارائه کند و بدون هیچ اعتنایی حقایق و قوانین را نادیده بگیرد، و همچنان از همه توقع دارد که با آن همراه شوند، وگرنه آنچه که با آن روبرو می‌شوند این سیاستش خواهد بود که "اعتبار شما را از بین برده، در تنگنای مالی قرار داده، و جسمتان را نابود مى‌کند".
"اطلاعیه‌ی کمیته‌ى مرکزى حزب کمونیست چین مبنى بر ممنوعیت اعضاى حزب کمونیست از تمرین روش فالون گونگ" از جمله مراودات داخلى بوده که خطاب به اعضاى حزب کمونیست چین بود. جمعیت مردم چین بیش از یک میلیارد نفر است، در حالى که اعضاى ح.ک.چ کمتر از یک‌صد میلیون نفر هستند. آن اطلاعیه حاکى از این نبود که "مردم چین" نمى‌توانند فالون‌گونگ را تمرین کنند. به‌علاوه، اگر به آن اعضاى ح.ک.چ که تمرین‌کننده‌ى فالون‌گونگ نیز بودند حق انتخاب بین عضویت حزب یا امکان تمرین فالون‌گونگ داده می‌شد، بسیارى از آن‌ها انصراف از عضویت حزب را انتخاب مى‌کردند. البته، ح.ک.چ به اعضای خود فقط اجازه‌ى عضویت یا اخراج شدن مى‌دهد و اجازه ندارند به دل‌خواه خود حزب را ترک کنند، و این امر با ماهیت فرقه‌ای آن، یعنى تمایلش به کنترل تمام و کمال بر اعمال و افکار مردم، سازگارى دارد.
اطلاعیه‌هاى هردو وزارت‌خانه اقداماتى اجرایى هستند، که منوط به اثبات قانونى مشروعیت خود می‌باشند. اما، هیچ‌یک از وزارت‌خانه‌ها مدرکى براى اثبات مبنای قانونى احکام خود ارائه نکرده‌اند، درنتیجه این باعث سلب مشروعیت قانونى‌شان مى‌شود. وزارت امور اجتماعی با ذکر قوانین ثبت سازمان‌هاى اجتماعى، تصمیم خود مبنى بر این که انجمن تحقیق فالون گونگ را یک "سازمان غیرقانونى" اعلام می‌کند، مطرح کرد. اما، بر اساس مطلب ذکر شده درباره عدم وجود انجمن تحقیق فالون گونگ از ماه مارس ۱۹۹۶، آن دیگر نمى‌تواند به عنوان یک "سازمان غیرقانونى" اعلام شود. علاوه بر این، قوانین ذکر شده کاملاً مبهم بوده، و اقدامات خاصی را برای سازمان اجتماعى‌اى تعیین نمى‌کند و صلاحیت قانونی نیز ندارد. پس باری دیگر تصمیم اعلام این انجمن تحقیق به عنوان یک سازمان غیرقانونى، فاقد مبنای قانونى است. اطلاعیه‌ی بعدی، "اطلاعیه‌ی شش ممنوعیت از سوی وزارت امنیت عمومی"، بر اساس اطلاعیه‌ى وزارت امور اجتماعی بود، بنابراین آن نیز داراى همان مشکل نداشتن اعتبار قانونى مى‌باشد.
ادامه دارد...
مجموعه نظرات و دیدگاه‌ها
