(Minghui.org) انجمن بین‌المللی پیوند کبد (ILTS) از ۴ تا ۷ ژوئن ۲۰۱۴، کنگره مشترکی با دو انجمن پزشکی دیگر در لندن برگزار کرد. در محوطه بیرون از مرکز کنفرانس، نامهای سرگشاده در اختیار بسیاری از شرکت کنندگان این کنگره قرار گرفت. این نامه حاوی اطلاعاتی درخصوص برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ بود که در چین درحال انجام است.
عنوان نامه چنین بود: «جراحان چین باید به سؤالاتی درباره برداشت اجباری اعضای بدن پاسخ دهند». در این نامه از بیش از ۱۰۰۰ متخصص پیوند اعضای بدن که در کنفرانس شرکت کردند خواسته شده بود که به این موضوع جدی در چین توجه کنند.
شرکت کنندگان در مرکز کنفرانس ملکه الیزابت II، علاوه‌‌بر نامه سرگشاده، نسخه‌هایی از قطعنامه پارلمان اروپا درخصوص برداشت اجباری اعضای بدن در چین دریافت کردند که در دسامبر ۲۰۱۳ صادر شد.
این قطعنامه نگرانی عمیق پارلمان اروپا را از گزارش‌های مداوم و موثقی ابراز می‌دارد که براساس آنها در جمهوری خلق چین برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان عقیدتی بدون رضایت آنها با مجوز حکومت چین صورت می‌گیرد. این زندانیان شامل تعداد بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ می‌شوند که به‌خاطر باور‌های معنوی‌شان در زندان به‌سر می‌برند و همچنین افراد سایر مذاهب و گروه‌های اقلیت قومی نیز در زمره این قربانیان قرار می‌گیرند.
اطلاعیه صادرشده ازطرف سازمان جهانی تحقیق درباره آزار و شکنجه فالون گونگ برای تحقیق درباره دست‌داشتن ژنگ شوسن، رئیس « انجمن ضد فرقه » استان ژجیانگ، در آزار و شکنجه فالون گونگ. ( نسخه PDF)
شرکت‌کنندگانی که به زبان چینی صحبت می‌کردند، همچنین نسخه‌هایی از دادخواهی علیه یکی از نمایندگان چینی حاضر در کنفرانس به‌نام ژنگ شوسن دریافت کردند. ژنگ در آزار و شکنجه فالون گونگ دست داشته است و یکی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ منطقه به نام استوارت این برگه‌های قانونی را در دسترس شرکت‌کنندگان قرار داد.
استوارت یکی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ، در خارج از مرکز کنفرانس مطالب روشنگری حقیقت فالون گونگ را در اختیار می‌گذارد.
حقیقتی تلخ
براساس گزارش‌های به‌دست‌آمده، پس از آغاز آزار و شکنجه فالون گونگ در سال ۱۹۹۹، تعداد پیوند اعضای بدن به‌طور چشمگیری افزایش یافت. به‌عنوان مثال، بین سال‌های ۱۹۹۱ الی ۱۹۹۸ فقط ۷۸ پیوند کبد انجام شد، اما این تعداد فقط در سال ۱۹۹۹، با افزایش ناگهانی به ۱۱۸ نمونه رسید. این روند صعودی سریع ادامه پیدا کرد و در سال ۲۰۰۵ به ۴۰۰۰ پیوند افزایش یافت. پیوند سایر اعضای بدن نیز مطابق آن افزایش یافت.
باوجود افزایش سریع جراحی‌های پیوند اعضای بدن، هیچ‌گونه افزایشی در تعداد اعضای اهدایی وجود نداشت. بسیاری دچار این تردید شدند که وجود تعداد بی‌شماری از «دهندگان عضو» با آزار و شکنجه ظالمانه فالون گونگ در چین رابطه دارد. شواهد به‌دست آمده، شامل گزارش تحقیقات دیوید ماتاس و دیوید کیلگور و گزارش‌های مستند اتان گاتمن نشان می‌دهند که برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ درحال انجام است.
واکنش نمایندگان چینی
دو نماینده دیگر از چین به نامهای چن شین‌گو و چن هونگ، هردو دستیار انستیتوی تحقیقات پیوند اعضا در بیمارستان عمومی نیرو‌های مسلح پلیس در تیان‌جین بودند. چن، بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۶، در بیش از ۸۰۰ پیوند عضو دست داشت.
وقتی استوارت، تمرین‌کننده فالون گونگ، ژنگ شوسن را شناخت، نزدیک او رفت و برگه دادخواهی را به او داد و گفت: «این برگه اطلاعاتی را دراختیار شما قرار می‌دهد.» ژنگ از محتوای آن برگه اطلاع نداشت تا اینکه آنرا گرفت و نگاهی به آن انداخت و پس از خواندن آن بسیار عصبی شد و فوراً با اتومبیلی آنجا را ترک کرد.
هنگامی که تمرین‌کنندگان نمایندگان چین را در جریان حقایقی درباره فالون گونگ قرار دادند، برخی ازآنها عصبانی شدند، اما برخی علاقه‌مند بودند که دراین‌خصوص به مطالب بیشتری آگاهی یابند و برگه دادخواهی علیه ژنگ را خواندند. یک تمرین‌کننده به نمایندگان چین گفت: «خواهش می‌کنم اعمال بد انجام ندهید. ما امیدواریم که [برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده را] متوقف کنید. اگر از انجام اعمال اهریمنی دست بکشید، آینده بهتری درانتظارتان خواهد بود.»
مجموعه برداشت اعضای بدن
