(Minghui.org) در مارس ۲۰۱۴، یازده شهروند چینی به‌دلیل اینکه خواستار آزادی افرادی بودند که در مرکز شستشوی مغزی چینگ‌لونشان حبس شده بودند، بازداشت شدند. این مرکز زندانی سیاه است که رسماً به نام "مرکز آموزش حقوقیِ اداره آبادانی هیلونگ‌جیانگ" معروف است.

چهار وکیل، ۱۵ روز بعد یا زودتر از آن آزاد شدند. با این حال، چهار تمرین‌کننده فالون گونگ از آن ۱۱ نفر هنوز در بازداشت به‌سر می‌برند و با محکومیت غیرقانونی مواجه‌اند.

همه این یازده نفر در یک مکان و به یک دلیل مشابه بازداشت شدند، اما نتایج محاکمه آنان متفاوت بود. چرا تمرین‌کنندگان فالون گونگ تنها افرادی بودند که با محکومیت‌های غیرقانونی مواجه شدند؟

این پرونده نشان می‌دهد که در چین امروز، با تمرین‌کنندگان فالون گونگ مانند جنایتکاران رفتار می‌شود، صرفاً به این دلیل که آنها فالون گونگ را تمرین می‌کنند. آنها صرفاً به‌دلیل ارتباطشان با این تمرین، گناه‌کار محسوب می‌شوند. اینکه آنها مرتکب هیچ جرمی نشده‌اند، اهمیتی ندارد.

فرضیه "گناه‌کار بودن صرفاً به‌دلیل تعلق" به این معنا است که فرض کنیم طبقه اجتماعی، نژاد، باور معنوی یا پیشینه قومی خاصی بد است و در نتیجه هرکسی که به آنها ارتباطی دارد نیز بد است. اگرچه چنین چیزی حتی مضحک و غیرقانونی است، این روشی بوده که ح.ک.چ طبق آن، حتی سال‌ها قبل از انقلاب فرهنگی مردم چین را آزار و اذیت می‌کرده است.

حزب از مردم می‌خواهد که مدارک شناسایی‌شان را همراه خود داشته باشند و در بانک‌های اطلاعاتی‌اش به تمرین‌کنندگان فالون گونگ (در میان سایر گروه‌ها) برچسب زده‌ است. زمانی که کارت شناسایی شخصی اسکن می‌شود و صاحب کارت به‌عنوان یک تمرین‌کننده شناسایی می‌شود، اینکه کارکنان امنیتی اقدامی غیرقانونی علیه او انجام دهند، چیز غیرمعمولی نیست. برخی از نمونه‌ها به شرح ذیل است:   

در ۱۳ اوت ۲۰۰۸، همسر و پسر تمرین‌کننده فالون گونگی به اسم وانگ زیشنگ، از گائومی واقع در استان شاندونگ، به مقصد ویفانگ قطار گرفتند تا برای کارخانه‌شان، مواد خام بخرند. در ایستگاه قطار مأموران با بررسی کارت شناسایی همسر وانگ متوجه شدند که او تمرین‌کننده فالون گونگ است. او و پسرش بازداشت و سپس به اداره پلیس دونگ‌گوان منتقل شدند.

خانم هوانگ شوانگشیا، یک تمرین‌کننده فالون گونگ در شوچانگ، واقع در استان هنان، است. وی در تاریخ ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۴ با خانواده‌اش در ایستگاه قطار شوچانگ عازم سفری بودند. بعد از اینکه کارت شناسایی‌اش اسکن شد، نگهبان ادعا کرد که مشکلی درخصوص کارت شناسایی‌اش وجود دارد، خانم هوانگ را بازداشت کردند و برای بازجویی وی را به اداره پلیس منتقل کردند.

اینکه این افراد ‌فالون گونگ را تمرین می‌کنند، آنها را هدف بازداشت‌ها قرار می‌دهد. برای تمرین‌کنندگانی که می‌خواهند پاسپورت یا مدارک سفر تهیه کنند، یک بار که ح.ک.چ هویت‌شان را شناسایی ‌کند، مانعی برای پیشروی روند درخواستشان می‌شود. تمرین‌کنندگانی که پاسپورت‌های‌شان را پیش از این دریافت کرده‌اند، می‌توانند به خارج از کشور سفر کنند.

تمرین‌‌کنندگان فالون گونگی که به زندان‌ها و اردوگاه‌های کار اجباری فرستاده می‌شوند، بدترین شکنجه، کار اجباری و برده‌وار و بدرفتاری را تجربه می‌کنند، فقط به‌خاطر اینکه فالون گونگ را تمرین می‌کنند.

یک نگهبان زندان در زندان ووماپینگ، واقع در استان سیچوان، آشکارا به تمرین‌کنندگان فالون گونگ گفت:

"قانون ح.ک.چ به ما می‌گوید شما را تحت نظارت مطلق و رفتاری مستبدانه قرار دهیم. چه حقوق بشری؟ اگر می‌خواهید درباره حقوق بشر صحبت کنید به کشوری غربی بروید. اینجا شما باید بدون قیدوشرط اطاعت کنید. شما صرفاً دسته‌ای جوجه، خوک و گوسفند هستید که منتظرید ذبح شوید. ارتباط شما با فالون گونگ اساس و مبنای بازآموزی شما از طریق کار (واژه‌گزینی خوش‌آیندی برای کار اجباری) و آموزش و پرورش (واژه‌گزینی خوش‌آیندی برای شستشوی مغزی) است!"

تمرین‌کنندگان فالون گونگ تنها گروهی نیستند که ح.ک.چ صرفاً  به‌دلیل تعلق، آنها را آزار و شکنجه کرده است. از لحاظ تاریخی، ح.ک.چ گروه‌های مختلفی از مردم را تحت نام‌های مختلف مانند زمین‌داران، سرمایه‌داران، راهبان و "روشنفکران منفور" (عبارتی تحقیرآمیز برای افراد تحصیل‌کرده در طول انقلاب فرهنگی) و غیره آزار و اذیت کرده است.

در سراسر دوره حکمرانی ۶۰ ساله حزب کمونیست چین، مردم بی‌گناه هدف آزار و اذیت قرار گرفته‌اند، فقط به‌ این دلیل که آنها ثروتمند، مذهبی یا تحصیل‌کرده بودند. یک‌بار که به این افراد برچسب زده می‌شود، آنها به‌طور مستبدانه‌ای از حقوق اولیه انسانی خود محروم می‌شوند. تمرین‌کنندگان فالون گونگ جدیدترین هدف ترفندهای قدیمی حزب طی یک دهه اخیر هستند.