(Minghui.org) حدود ۱۲۰ تمرین‌کننده فالون دافا درحالی‌که آلات موسیقی خود را در دست داشتند، در تاریخ ۲۲ اوت ۲۰۱۶، مقابل سفارت چین در بوداپست، به‌صف شدند.
این گروه پس از یک راهپیمایی ۳ کیلومتری که از مقابل ساختمان پارلمان شروع شد، به مقابل سفارت رسیدند. موسیقی‌ای که این گروه اجرا کردند، فرهنگ به‌طور استثنایی غنیِ چین را به‌نمایش گذاشت؛ فرهنگی که حزب کمونیست چین طی دهه‌های گذشته تلاش کرده آن را نابود کند.
بسیاری از اعضای گروه نه تنها موزیسین هستند، بلکه پناهندگانی از چین نیز هستند که به‌دلیل آزار و شکنجه وحشیانه فالون دافا به‌دست رژیم کمونیست چین، نمی‌توانند به میهن خود بازگردند. برخی از آنها حتی به‌خاطر اجتناب از رها کردن باورشان، در گذشته در اردوگاه‌های کار اجباری چین زندانی شده‌اند.
گروه مارش تیان گوئو، مقابل سفارت چین در بوداپست.
قربانیِ شکنجه صحبت می‌کند
پس از اینکه گروه برای ۱۵ دقیقه به اجرای موسیقی پرداخت، یک مرد جوان چینی جلو آمد و به کارکنان سفارت اعلام کرد: «گروهِ عالی مارش تیان گوئو اجرا می‌کند. نام یکی از قطعات اجرایی ما، "آینده خوب" است. امیدواریم آینده خوبی را برایتان به‌ارمغان آوریم.»
او در ادامه اظهار کرد: «به‌خاطر حزب [کمونیست] مرتکب اعمال نادرست نشوید... به موسیقی ما گوش دهید. با قلبتان گوش دهید. در این موسیقی آینده خوب نهفته است که برایتان به‌ارمغان آورده‌ایم.»
مرد جوانی که از اردوگاه‌های کار اجباری در چین جان سالم به در برده، خطاب به سفارت چین صحبت می‌کند.
درخواستِ آزادی وانگ ژیون
بسیاری از تمرین‌کنندگان در طول اجرای این گروه، بنرهایی را در دست داشتند، ازجمله بنرهایی که خواستار آزادی فوری وانگ ژیون بودند؛ وانگ یکی از اولین هماهنگ‌کنندگان انجمن فالون دفا در سرزمین اصلی چین بود. او در ۲۰ ژوئیه ۱۹۹۹ بازداشت شد؛ روزی که جیانگ زمین (رئیس وقت حزب کمونیست چین) سلسله‌مبارزات وحشیانه خود علیه فالون دافا را آغاز کرد.
وانگ حدود ۱۵ سال در زندان بوده و در آنجا تحت شکنجه قرار گرفته است. دندان‌هایش نابود شده‌اند، نوک انگشتانش با سوزن سوراخ سوراخ شده‌اند و در دوره‌هایی، به‌مدت یک هفته از خواب محروم شده است. علاوه‌براین او در سلول کوچکی زندانی شد، در آنجا به او دست‌بند زده شد و برای مدت‌های طولانی تحت ضرب‌و شتم قرار گرفت.
آقای وانگ از زمان آزادی‌اش از زندان، تحت نظارت مداوم مسئولین بوده است. خانواده‌اش تلاش کرده‌اند تا او را به ایالات متحده ببرند، اما عوامل مرزی چین گذرنامه آقای وانگ را باطل کرده‌اند، چراکه تلاش کرده بود همراه خانواده‌اش از چین فرار کند.
بسیاری از تمرین‌کنندگانِ دیگر، تجربیات مشابهی داشتند از اینکه اعضای خانواده‌شان به‌خاطر باورشان در چین تحت آزار و شکنجه قرار گرفته‌اند. آنها تنها امیدشان به تمرین‌کنندگان خارج از چین است تا بتوانند در دفاع از این قربانیان آزادانه صحبت کنند.
«لطفاً وانگ ژیون را آزاد کنید.»
تداوم تلاش‌های مسالمت‌آمیز
رئیس انجمن فالون دافای مجارستان در اظهاراتش گفت: «ما از سازمان‌ها تقاضا نمی‌کنیم، بلکه از قلب افراد کمک می‌خواهیم. حقیقتاً امیدواریم آنهایی که فعالانه یا منفعلانه از این آزار و شکنجه حمایت می‌کنند، به وجدانشان رجوع کنند و دست از اعمال نادرست بردارند.»
«نمونه‌های خوبی از مأموران پلیس چینی وجود دارند که از دنبال کردن دستورات مستقیم آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان اجتناب می‌کنند. مأموران دیگری نیز از دنبال کردن دستورات آزار و شکنجه تمرین‌کنندکان فالون دافا اجتناب کرده‌اند و از سایرین هم خواسته‌اند تا از چنین دستوراتی اطاعت نکنند. مایلیم تعداد بیشتری از همدستان این آزار و شکنجه را ترغیب کنیم تا اعمال نادرست خود را متوقف کنند و بتوانند به ماهیت تبلیغات حزب کمونیست پی ببرند؛ تبلیغاتی که به دلیل تهمت زدن به قربانیان و توجیه اعمال جنایی علیه تمرین‌کنندگان فالون دافا ننگین و شرم‌آورند.»
«تمرین‌کنندگان فالون دافا خلافکار نیستند. آنها مستحق این نیستند که چون باورهایشان در راستای ایدئولوژی حزب کمونیست نیست، مجازات شده یا کشته شوند. اینکه این قربانیان برای مقابله با آزار و شکنجه از خشونت استفاده نمی‌کنند، نشانه این نیست که کودن یا ضعیفند. اصول فالون دافا، حقیقت، نیک خواهی، بردباری است. ما براساس این اصول زندگی کرده و از روش‌های مسالمت‌آمیز برای واکنش به این آزار و شکنجه وحشیانه استفاده می‌کنیم.»
