(Minghui.org) آقای گوا فوچی، ۵۵ ساله سابقاً به‌عنوان مجری تلویزیون در شهر جیلین مشغول به کار بود.
آقای گوا قبل از اینکه فالون گونگ را تمرین کند، وضعیت سلامتی خوبی نداشت و می‌بایست برای کنترل بیماری‌اش دارو مصرف کند. پس از شروع تمرین فالون گونگ در سال ۱۹۹۳وضعیت سلامتی‌اش بهبود یافت.
در میان راه‌اندازی آزار و شکنجه فالون گونگ توسط جیانگ زمین رئیس جمهور سابق چین، آقای گوا در اردوگاه کار اجباری شهر جیلین، اردوگاه کار اجباری تونگهوآ و اردوگاه کار اجباری چانگچون چائویانگ‌گو بازداشت و شکنجه شد.
او شکایت کیفری خود را علیه جیانگ در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۵ به دادگاه عالی خلق و دادستانی عالی خلق ارسال کرد و از دادسرای ارشد چین خواست تا رهبر سابق چین را به‌دلیل نقشش در صدور دستور مبارزه خشونت‌آمیز علیه فالون گونگ متهم کند.
در زیر گزیده‌ای از شکایت آقای گو ارائه می‌شود.
کسب دوبارۀ سلامتی کامل
سابقاً به‌عنوان مجری در ایستگاه تلویزیون محلی کار می‌کردم و مجبور بودم وظایف مختلفی را به‌عهده بگیرم که این موضوع آسیب زیادی را به سلامتی‌ام وارد کرد و مجبور بودم از انواع و اقسام دارو استفاده کنم تا بتوانم به کارم ادامه دهم.
تمرین فالون گونگ را در سال ۱۹۹۳شروع کردم، پس از آن همه مشکلات جسمی‌ام ناپدید شد. من سالم و پرانرژی شدم و همکارانم شگفت‌زده بودند که من چگونه می‌توانم به آسانی از عهدۀ کارهای سخت برآیم.
یک بار، از من خواسته شد دربارۀ حمل و نقل هوایی الوار چوب از طریق طناب‌راه در بالای کوه گزارشی تهیه کنم. برای تهیه گزارش ابتدا بایستی به‌خوبی تحقیق می‌کردم و برای این کار به محل مورد نظر در بالای کوه رفتم و باید بیش از ۱۵ کیلوگرم تجهیزات را با خودم حمل می‌کردم. این کار به من آسیبی نرساند. چون مقدار زیادی انرژی داشتم و توانستم این کار را با سهولت انجام دهم. حتی کارگران کارگاه چوب‌بری هم شگفت زده شدند.
پس از بازگشت به خانه، گزارش را نوشتم، فیلم را تدوین و صداگذاری کردم. برنامه آماده پخش شد. قبل از رفتن به محل کارم نیاز داشتم که فقط سه ساعت بخوابم.
نمونه‌های خیلی زیادی از این موارد هست که من از تمرین فالون گونگ بهره‌مند شده‌ام.
زندگی‌ام زیرورو شد
جیانگ آزار و شکنجه فالون گونگ را در سال ۱۹۹۹ راه‌اندازی کرد. روش‌های او شامل شامل پرونده‌سازی برای این تمرین تزکیه و نشر اکاذیب بود.
این آزار و شکنجه زندگی مرا تغییر داد. من از کارم معلق شدم و آزادی شخصی‌ام محدود شد. منزلم غارت و به‌طور غیرقانونی بازداشت و مورد بازجویی قرار گرفتم و در اردوگاه‌های کار اجباری حبس شدم.
خانواده‌ام دائماً مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفتند و کار همسر و تحصیل فرزندم نیز تحت تأثیر قرار گرفت. خانواده‌ام از هم پاشید. حتی امروز، بازهم درآمد بسیار ناچیزی از یک کار سطح پایین دارم.
بازداشت در پکن
در پاییز سال ۲۰۰۰، به‌منظور پژوهش‌خواهی از حق تمرین فالون گونگ به پکن رفتم و بازداشت و به مکانی منتقل شدم که هزار تمرین‌کننده در آنجا محبوس بودند.
در هنگام غروب، ما را با اتوبوس به مکان‌های مختلف بردند. به یک مرکز بازداشت بزرگ فرستاده شدم و با قاچاقچیان مواد مخدر و قاتلان محبوس شدم. شب‌ها نسبتاً سرد بود و هیچ رواندازی نداشتم. به‌مدت ۱۰ روز در اعتراض به رفتار غیر قانونی‌شان دست به اعتصاب غذا زدم.
قبل از اینکه تحت نظارت به جیلین بازگردانده شوم به دفتر رابط شهر جیلین واقع در پکن منتقل شدم و برای یک هفته در آنجا حبس بودم. در یک مرکز بازداشت به مدت یک ماه محبوس شدم و پس از آن مستقیماً به اردوگاه کار اجباری شهر جیلین برده شدم.
شکنجه در اردوگاه کار اجباری جیلین
من به‌خاطر انجام تمرینات فالون گونگ تحت شکنجه «تخت مرگ» قرار گرفتم. دست به اعتصاب غذا زدم که با آب نمک بسیار غلیظ و فرنی آرد تحت خوراندن اجباری قرار گرفتم. آنها به من مشت و لگد می‌زدند و با باتوم میخ‌دار مرا مورد ضرب و شتم قرار می‌دادند و با باتوم الکتریکی به من شوک اعمال می‌کردند.
http://www.minghui.org/mh/article_images/2004-12-4-dalian9.jpg
بازآفرینی شکنجه: شکنجه با استفاده از «تخت مرگ»
در طول روز، ما مجبور بودیم روی یک تخته بزرگ چوبی بنشینیم و مقررات زندان را از بر کنیم. حدود ۷۰ نفر در یک سلول بزرگ محبوس بودند. ما اجباراً از یک لیوان استفاده می‌کردیم و در روز فقط یک سطل آب به ما می‌دادند. غذای روزانه ما شامل نان ذرت فاسد و سوپ رقیق کثیف با قطعه‌های شلغم و سیب زمینی مانده بود.
روی تخت‌هایی باید می‌خوابیدیم که از الوار تازه قطع شده تهیه شده بود و هنوز مرطوب بود. بسیاری از افراد به بیماری گال مبتلا شده بودند و ملافه و لباس‌مان به شپش آلوده بود.
در زمستان، ما وادار می‌شدیم تا در زمین‌های ورزشی با لباس نازک بدویم.
اردوگاه کار اجباری تونگهوآ
هنگام صرف صبحانه، نگهبان فهرستی از اسامی را خواند. به این افراد، از جمله من، بلافاصله دستبند زدند و سوار اتوبوس شدیم.
بعد وارد مکانی شدیم و مورد تفتیش بدنی قرار گرفتیم. من صدای خاصی را شنیدم و بوی خاصِ باتوم الکتریکی را استنشاق کردم و جیغ دردناکی را از اتاق مجاور شنیدم.
سپس، سان رهبر میانسال بخش وارد شد. او آستین‌هایش را به بالا تا زده بود و گفت: «ما برای شما دو نوع رفتار در نظر گرفته‌ایم. اگر با ما همکاری کنید، می‌توانید قدری نودل بخورید و قدری بخوابید. در غیر این صورت، چیز دیگری در انتظار شماست.»
در حالی که او صحبت می‌کرد، یک مأمور پلیس آهسته گفت: «ما را سرزنش نکنید. ما باید از دستورات آن مرد فرتوت [اشاره به جیانگ زمین] پیروی کنیم. اگر شما هر دلخوری و کینه‌ای دارید او را سرزنش کنید.»
در اردوگاه کار اجباری تانگهوآ، به انجام کار اجباری، تماشای فیلم تبلیغاتی افتراآمیز علیه فالون گونگ و نوشتن «گزارش تفکر» وادار می‌شدیم.
من در ۲۵ ژوئیه ۲۰۰۱ آزاد شدم. تا آن زمان شغلم را از دست داده بودم و مجبور بودم کارهای پست انجام دهم تا مخارجم تأمین شود. در همان زمان، بازهم تحت نظر مأموران پلیس بودم و باید محل زندگی‌ام را گزارش می‌دادم.
اردوگاه کار اجباری چائویانگ‌گو
به‌محض اینکه به خانه بازگشتم، درست قبل از آوریل ۲۰۰۰ و پس از اینکه یک کار رسانه را در جیلین به پایان رساندم، حدود پنج مأمور لباس شخصی وارد منزلم شدند و آن را غارت کردند. آنها چند کتاب فالون گونگ پیدا کردند و برای ایجاد «شواهد» صفحات کتاب را جدا کردند و از صفحات مجزا فیلمبرداری کردند و سپس مرا به خاطر در اختیار داشتن «مقدار زیادی مطالب فالون گونگ بازداشت کردند.»
برای اولین بار در بازداشتگاه دفتر جنگلداری بایشیشان به مدت دو هفته محبوس بودم. پس از آن به اردوگاه کار اجباری ویزیگو منتقل شدم. پس از مدتی، به اردوگاه کار اجباری چائویانگ‌گو در چانگچون منتقل شدم.
تمرین‌کنندگان مجبور می‌شدند در تمام طول روز روی یک «چهارپایه کوچک» نشسته و مقررات زندان را ازبر کنند یا به انجام کار اجباری، از جمله حمل خاک برای خاکریزی، تعمیر جاده‌ها، برداشتن آجر، بیرون کشیدن میخ ها از تخته‌های ساختمان، برداشت چوب ذرت و غیره وادار می‌شدند.
پس از مدتی، سلامت من رو به وخامت گذاشت. وقتی آزاد شدم، پاهایم به باریکی ترکۀ چوب بود و حتی نمی‌توانستم به درستی راه بروم. به بیماری هپاتیت ب وخیم نیز مبتلا شده بودم.
به‌لطف فالون گونگ در طول زمان سلامت کاملم رادوباره به دست آوردم.
سابقه آزار و اذیت
در سال ۱۹۹۹، جیانگ زمین، در مقام رئیس حزب کمونیست چین، سایر اعضای کمیته دائمی دفتر سیاسی را تحت سیطره قرار داد و سرکوب خشونت‌باری را علیه فالون گونگ راه‌اندازی کرد.
این آزار و شکنجه که مدت آن به ۱۶ سال می‌رسد، منجر به مرگ بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ شده است. بیشتر آنها به‌خاطر باور خود به فالون گونگ تحت شکنجه قرار گرفتند و حتی به علت درآوردن اعضای بدن‌شان به قتل رسیدند. جیانگ زمین به‌طور مستقیم مسئول آغاز و تداوم این آزار و اذیت وحشیانه است.
تحت هدایت شخص جیانگ، حزب کمونیست چین اقدام به تأسیس اداره ۶۱۰ کرد که خارج از قوانین سازمان امنیت عمل می‌کند. این اداره درخصوص فالون گونگ، نیروهای پلیس و سیستم قضایی را تحت سیطره قرار می‌دهد تا دستورات جیانگ را به انجام برساند: شهرت آنها را لکه‌دار کنید، از نظر مالی آنها را ورشکسته کنید و از لحاظ جسمی نابودشان کنید.
قانون چین این اجازه را به شهروندان چینی می‌دهد که درخصوص نمونه‌های حاکی از جنایت اقامه دعوی کنند و بسیاری از تمرین‌کنندگان درحال‌حاضر از این حق قانونی خود استفاده می‌کنند و علیه دیکتاتور سابق درخواست دادخواهی ارائه می‌دهند.
