(Minghui.org) وانگ ژیوِن، پدر دانیِل وانگ در روز ۲۰ ژوئیه سال ۱۹۹۹ بازداشت و بعداً به ۱۶ سال زندان محکوم شد. در آن زمان دانیِل ۱۹ ساله بود.
آقای وانگ ۶۷ ساله و یکی از اولین هاهنگ‌کنندگان انجمن سابق فالون دافا در چین بود که در روز ۲۰ ژوئیه سال ۱۹۹۹ وقتی حزب کمونیست چین آزار و شکنجه این روش معنوی را آغاز کرد، بازداشت شد.
حدود دو سال بعد از اینکه آقای وانگ آزاد شد، دختر و دامادش، که هردو ساکن آمریکا هستند، به چین سفر کردند تا مدارک مهاجرت مطمئن و محکمه پسندی برایش تهیه کنند که بتواند به آنها در آمریکا بپیوندد.
از سمت چپ: جِف (همسر دانیِل)، آقای وانگ، و دانیِل
خانم وانگ می‌گوید: «در ابتدا بسیار خوشحال و خوش‌بین بودم، چرا‌که [پدرم] به‌راحتی توانست گذرنامه و ویزای مهاجرت خود را بگیرد. مطمئن بودم که می‌توانیم او را از چین خارج کنیم.»
در روز ۶ اوت، ۲۰۱۶ در قسمت کنترل مرزی گوآنگجو، استان گوآنگ‌دونگ رؤیای او درهم شکست. وی به یکی از خبرنگاران می‌گوید: «بدون هیچ دلیلی یک گوشه از گذرنامه پدرم را پاره کردند. به من گفتند که وزارت امنیت عمومی دستور باطل کردن این گذرنامه را داده است.»
درحالیکه پدر و دختر بار دیگر از هم جدا شدند، آقای وانگ توانست مطلب زیر را به‌عنوان گزارش شخصی‌اش در وب‌سایت مینگهویی ثبت کند.
***
نام من وانگ ژیوِن است. در زیر اتفاقاتی که پس از آزادی‌ام از زندان رخ داد را شرح داده‌ام.
روز ۱۸ اکتبر ۲۰۱۴، به‌محض آزاد شدنم مرا مستقیماً به یک مرکز شستشوی مغزی در شهرستان چانگ‌پینگ منتقل کردند. تا یک هفته اجازه نداشتم به خانه بروم.
متوجه شدم که چهار دوربین مدار بسته در نزدیکی منزلم کار گذاشته‌اند و دو نفر شبانه‌روز مرا تحت نظر داشتند. همه همسایه‌ها می‌دانستند چرا آن افراد هر روز آنجا هستند.
کمیته خیابانی محلی و اداره مدیریت اموال نیز تمام مدت مرا تحت نظر داشتند.
تلفنم نیز شنود می‌شد.
این نظارت مستمر نه تنها با زندگی روزمره‌ام مداخله می‌کرد، بلکه نمی‌توانستم با افراد دیگر تعاملات اجتماعی عادی داشته باشم.
از زمان آزاد شدنم به این فکر می‌کردم که نزد دخترم در آمریکا بروم، اما در نوامبر سال ۲۰۱۴ اولین تقاضای استفاده از گذرنامه‌ام را بدون ارائه هیچ‌گونه توضیح کتبی قانونی رد کردند. پلیس خیلی راحت به من گفت به‌دلیل اینکه هنوز در حصر خانگی به‌سر می‌برم، واجد شرایط نیستم.
در ماه ژانویه سال جاری بار دیگر برای دریافت گذرنامه اقدام کردم و در کمال تعجب، خیلی زود تأیید شد.
حدود یک ماه بعد، لی یاجون و وانگ تونگ‌لی که هردو از مأموران اداره پلیس یوئه‌تان هستند، دستور دادند که گذرنامه جدیدم را تحویل آنها دهم. قول دادند که هر زمان نیاز داشتم آن را به من برمی‌گردانند.
من نپذیرفتم و به آنها گفتم: «از‌آنجا‌که گذرنامه‌ام تأیید شده، به این معنی است که همه چیز قانونی بوده است و شما هیچ حقی ندارید که آن را از من بگیرید.»
آنها بعداً یک بار دیگر همان دستور را تکرار کردند و من دوباره آن را رد کردم. کمی پس از آن، به من اطلاع دادند که «گذرنامه شما را باطل کرده‌ایم.»
اوایل ماه ژوئیه ۲۰۱۶، مسئولین دولتی نظارتشان را بر من تشدید کردند. هرکجا می‌رفتم دو نفر مثل سایه دنبالم می‌آمدند. در گذشته، مأمورین با فاصله بیشتری از من حرکت می‌کردند، اما حالا دقیقاً کنارم بودند.
صبح روز ۳۱ ژوئیه چهار مأمور پلیس به درب منزلم آمدند و به من هشدار دادند: «چون در حصر خانگی هستی اجازه خارج شدن از چین را نداری. هر بار که قصد سفر به خارج از پکن را داشته باشی باید در اداره پلیس تقاضانامه‌ای پر کنی.»
پاسخ دادم: «گفته‌هایتان را نمی‌پذیرم. من از طریق قانونی برای دریافت گذرنامه‌ام اقدام کردم. هیچ قانونی را زیر پا نگذاشته‌ام. خودتان می‌توانید قوانین مرتبط را دوباره بررسی کنید.»
یکی از مأمورین پلیس گفت که سعی کرده‌اند به بهترین نحو در این مورد با من برخورد کنند. وقتی درباره مداخله‌های نظارت پلیس شکایت کردم، از من خواست که شکایتم را با مقامات بالاتر مطرح کنم.
آن شب توانستم به‌طور پنهانی از خانه خارج شده و برای درخواست ویزای مهاجرت عازم گوآنگجو شوم.
هنگامیکه برای انجام آزمایشات مورد نیاز به یک مرکز پزشکی در گوآنگجو رفته بودم، تعقیبم کردند.
در روز ۵ اوت، ناگهان بیش از بیست مأمور پلیس را جلوی درب خانه اجاره‌ای‌ام دیدم. خوشبختانه صاحب‌خانه فراری‌ام داد.
صبح روز بعد، در فرودگاه آماده خارج شدن از چین و سفر به آمریکا بودم که جلوی مرا گرفتند. مأمور کنترل مرزی در حین چک کردن مدارکم نگاهی به کامپیوترش کرد و گفت: «آیا تاکنون گذرنامه‌تان را گم کرده‌اید؟ در سیستم نوشته که باطل شده است.»
وی ادامه داد: «هیچ دلیلی اینجا ثبت نشده. فقط نوشته که توسط وزارت امنیت عمومی باطل شده است.» سپس یک گوشه گذرنامه‌ام را پاره کرد.
از زمانیکه برای مهاجرتم به آمریکا برنامه‌ریزی کردم مسیر طولانی‌ای را طی کرده‌ام. تقریباً دو سال طول کشید تا مدارک قانونی مورد نیاز را تهیه کنم.
انتظار نداشتم سفرم به این شکل به‌پایان برسد. تجربه‌ام را با عموم درمیان می‌گذارم تا بدانند که رژیم چین برای جلوگیری از وصلت دوباره خانواده شهروندانش دست به چه کارهایی می‌زند.
وانگ ژیوِن
۷ اوت، ۲۰۱۶
مجموعه شرح آزار و شکنجه
