(Minghui.org) بسیاری از حضار تماشاچی که موفق به دیدن فیلم مستند «باور آن سخت است» در گلد کوستِ کوئیزلند، واقع در استرالیا شدند، عمیقاً تحت تأثیر آن قرار گرفتند. این فیلم چند جایزه را در کارنامه خود دارد.

 

بینندگان فیلم «باور آن سخت است»

این مستند، که کشتار زندانیان عقیدتی به‌خاطر اعضای بدنشان را به‌دست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ)  به نمایش می‌گذارد، برای اولین بار در ۱۲ اوت ۲۰۱۶ در گُلد کوست، دانشگاه گریفیت به نمایش در آمد. تعدادی از مهمانان که از شخصیت‌های بسیار مهم در حوزه‌های سیاست، حقوق، پزشکی، فیلم و رسانه‌ها هستند در این جلسه حضور داشتند.

فاجعۀ پنهان‌شده برملا می‌شود

پس از اینکه اتان گاتمن، محقق حقوق بشر یافته‌های دلخراش خود را به اشتراک گذاشت مبنی‌بر اینکه بیش از ۱۰۰ هزار زندانی عقیدتی از جمله تمرین‌کنندگان فالون دافا، تبتی‌ها، اویغورها و مسیحیان، هر ساله در چین به‌خاطر اعضای بدن‌شان کشته می‌شوند، بسیاری از مخاطبان ابراز کردند که قبلاً درباره آن نشنیده بودند یا درخصوص شدت این جرم و جنایت هیچ ایده‌ای ندارند.

 

اتان گاتمن

آقای گاتمن اشاره کرد که از زمانی که دیوید کیلگور وزیر سابق کابینه کانادا و دیوید ماتاس، وکیل حقوق بشر اولین گزارش خود را درخصوص ادعای برداشت اجباری اعضای بدن در سال ۲۰۰۶ منتشر کرده‌اند، پیشرفت‌های بیشتری در این زمینه به‌دست آمده است.

آقای گاتمن به حضار گفت: «ما شاهد پیشرفت‌هایی هستیم که به‌ویژه به‌خاطر قطعنامه ۲۸۱ مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا به‌دست آوردیم. به‌دنبال آن شاهد تصویب قطعنامه ۳۴۳ بودیم که از طریق مجلس به انجام رسید و از حمایت مشترک بسیاری از نمایندگان در ایالات متحده برخوردار شد. سپس پارلمان اروپا در پی آن قطعنامه‌ای را به تصویب رساند که بسیار شبیه آن بود. همچنین شاهد نشانه‌های مثبتی در لندن هستیم مبنی‌بر اینکه حزب محافظه‌کار وست‌مینستر نیز این موضوع را مورد توجه بسیاری قرار می‌دهد.»

متخصصان حرفه پزشکی «بی‌دقتی کامل» همتایان چینی خود را مورد انتقاد قرار دادند

دکتر توماس تیتوس، یک نفرولوژیست در بیمارستان دانشگاه گُلد کوست، گفت که هنوز هم در تلاش است که چگونه می‌تواند با این بخش از حرفه پزشکی در چین موافق باشد که در برداشت اجباری اعضای بدن تحت حمایت دولت شرکت می‌کنند.

 

دکتر توماس تیتوس

دکتر تیتوس گفت: «پزشکان به‌خاطر درستکاری، شفقت و اهمیت‌دادن به افرادی که بیمار هستند مورد احترام قرار می‌گیرند. آنها دارای فن‌آوری و مهارت مورد نیاز برای برگرداندن سلامتی آنها هستند. البته، وضعیت‌هایی نیز وجود دارد که آنها قوانین را زیر پا می‌گذارند، اما دستگیر و مجازات می‌شوند. اما آنچه در فیلم شاهد آن بودم، درمقایسه با چیزهایی که در اطرافم می‌بینم، متوجه می‌شوم واقعه‌ای که [در چین] رخ می‌دهد کاملاً متفاوت است.»

«شاهد گروه‌هایی مانند نازی‌ها هستیم که کاملاً عاری از احساس مسئولیت هستند. آنها جراحان بسیاری را تحت آموزش قرار می‌دهند که جسم مردم را برش داده و باز کنند و اندام‌های حیاتی آنها را، از جمله کلیه‌ها، قلب و قرنیه را از بدن‌شان خارج کنند. قرنیه یکی از حساس‌ترین ارگان‌های بدن از نظر احساس درد است و چنین ارگانی درحالی از بدن افراد برداشته می‌شود که بیدار و زنده هستند.»

نامزدهای سیاسی خواهان پایان برداشت اعضای بدن می‌شوند

این فیلم مستند، مایکل کاف، نامزد مستقل مجلس سنا در انتخابات سال ۲۰۱۶، را برانگیخت تا خواستار توقف فوری برداشت اجباری اعضای بدن شود.

آقای کاف گفت: «نباید پای هیچ‌گونه "اگر»، "و" یا "اما" در میان باشد، همه اینها در‌حال حاضر باید متوقف شوند! مردم مهم‌تر از منفعت هستند، به‌ویژه هنگامی که به‌خاطر منافع مالی مورد آزار و سوءاستفاده قرار می‌گیرند. بیایید این جمله را اشاعه داده و بیشتر فعالیت کنیم.»
«این موضوع چنان بیش از حد مهم و ضروری است که نباید از آن چشم‌پوشی کرد. امیدوارم که مردم بیشتری وارد صحنه شده و آن را مورد حمایت قرار دهند ... به‌خصوص اعضای پارلمان.»

 

یکی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ با دانیل کان (راست)

دانیل کان، نامزد  حزب سبزها برای مجلس نمایندگان در سال ۲۰۱۶، پس از دیدن این فیلم ترغیب شد که تی‌شرت «باور آن سخت است» را بپوشد و برای گرفتن عکس جلوی دوربین قرار گیرد به‌طوری که بعداً عکس مذکور را با این زیرنویس به رسانه‌های اجتماعی ارسال کرد: «برداشت اعضای بدن حقیقت دارد. به نقض حقوق بشر نه بگویید.»

آقای کان گفت: «این شرم آور است که در سال ۲۰۱۶، در جامعه مدرن، چنین وقایعی می‌تواند رخ دهد.»

میگان اسکانلون، نامزد حزب کارگر استرالیا برای مجلس نمایندگان در سال ۲۰۱۶، برای پایان دادن به عمل برداشت «ظالمانه» اعضای بدن، بر پشتیبانی مستمر خود تأکید کرد.

شخصیت رسانه‌ای حمایت خود را ابراز می‌کند

آلدین آلتونی، مجری تلویزیون تروت اکسپوز گفت که با دیدن این فیلم مستند وحشت‌زده شد و اینکه «چشمانش را کاملاً بازکرد.» او از آقای گاتمن پرسید که استرالیایی‌ها چگونه می‌توانند در پایان دادن به برداشت اجباری اعضای بدن کمک کنند، مردم در سطح انفرادی چه کاری می‌توانند انجام دهند و این که آیا تحقیقات جدید مربوط به سلول‌های بنیادی می‌توانند انگیزه برداشت اعضای بدن را ازبین ببرند.

آقای گاتمن پیشنهاد کرد که دولت استرالیا می‌تواند شهروندان خود را از رفتن به چین برای پیوند عضو منع کند، که به این ترتیب مشروعیت نهادهای پزشکی چین را زیر سؤال می‌برد و در پایان دادن به برداشت اعضای بدن نقش مثبتی ایفا می‌کند. بااین‌حال، او همچنین اشاره کرد، که بعید به‌ نظر می‌رسد مشوق‌های اقتصادی عامل اصلی پشت برداشت اعضای بدن به‌ دست حزب باشند.

او گفت: «هنگامی که برای اولین بار این جنایت را مورد توجه عموم مردم قرار دادیم، گفتیم که ارزش تقریبی برداشت اعضای بدن در بازار سیاه، ۸ الی ۹ میلیارد دلار امریکا بوده که مقدار چندان زیادی نیست و فکر نمی‌کنم که این مسئله انگیزه اصلی حزب کمونیست چین برای برداشت اعضای بدن باشد. از دیدگاه من، برداشت اعضای بدن به این دلیل انجام شده است تا بر جنایتی [علیه بشریت] سرپوش بگذارد و با تحمیل مقررات اجباری [مردم را از آگاه‌شدن] درباره فالون گونگ در چین بازدارد. این یک شیوه مارکسیستی است برای سرپوش‌گذاشتن روی یک جنایت انجام می‌شود و تمامی کسانی را که با آن موضوع مرتبط هستند به قتل می‌رساند.»

 

میزگرد فیلم مستند «باور آن سخت است»

یک نفر در بین مخاطبان پرسید که چرا هیچکسی ردی از پول پرداخت‌شده برای پیوند عضو غیر‌قانونی را دنبال نکرد. آقای گاتمن گفت که انجام این کار بسیار دشوار است، چراکه پول اغلب بدون اینکه برگه پرداخت الکترونیکی ارائه شود، دست به دست می‌چرخد.

برداشت اعضای بدن در چین، آلمان نازی در گذشته را تداعی می‌کند

خانمی در بین حضار که در آلمان متولد شد گفت که برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون دافا، هولوکاست را برای او تداعی می‌کند که خانواده‌اش در طول جنگ جهانی دوم در آلمان نازی شاهد آن بودند.

او به یاد آورد که چگونه، در آن زمان، نازی‌ها همانند حزب کمونیست چین هر خطایی را انکار می‌کردند؛ مردم آلمان نیز از شدت ترس حاضر به صحبت‌کردن نبودند، چرا که می‌دانستند یهودیان از بین رفته بودند و می‌خواستند به همان سرنوشت دردناک آنها دچار نشوند. او پیشنهاد کرد که وضعیت چین را می‌توان از طریق اعمال فشار بر حزب کمونیست چین از خارج، در معرض دید همگان گذاشت، درحالی‌که مردم در داخل چین را باید تشویق کنیم تا علیه این قساوت‌ها صحبت کنند و همزمان حمایت‌های معنوی از آنها را گسترش دهیم.

او گفت: «من شاهد تغییر نگرش مردم در آلمان درخصوص [چنین] مسائلی بوده‌ام و دقیقاً بر این باور هستم که [همین تغییر نگرش] در چین نیر امکان‌پذیر است.»

http://en.minghui.org/html/articles/2016/8/26/158431.html