(Minghui.org) باورش سخت است، فیلم مستندی است که برنده جایزه شد و برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ در چین که در مقیاس وسیع و با مجوز دولت این کشور صورت می‌گیرد را افشاء می‌کند. این مستند در تاریخ ۱۸ اوت ۲۰۱۶ در دانشگاه ملبورن و در تاریخ ۲۰ اوت در دانشگاه ویکتوریا به‌نمایش درآمد. در میان تماشاچیان این مستند وکلای حقوق بشر، استادان جامعه‌شناسی و فعالان حقوق بشر، همراه جامعه دانشگاهی به چشم می‌خوردند.
حضار در این نمایش، از این قساوت ح.ک.چ شوکه شدند. همانطور که عنوان این مستند بیان می‌کند، باورش سخت است، اما مدارک قانع‌کننده‌ای که در این مستند نمایش داده شدند، شک و تردیدی درباره آنچه اتفاق می‌افتد، بجای نگذاشت. تماشاچیان این قساوت را محکوم کردند و مایل بودند کمک کنند این قتل‌عام ح.ک.چ خاتمه یابد.
دانشجویان خارجی تحت تأثیر تمرین‌کنندگان فالون گونگ قرار گرفتند
دانشجویان خارجی در نمایش این مستند
خانم آنجلا هرناندس، دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه RMIT (مؤسسه فناوری سلطنتی ملبورن) است. او پس از تماشای این مستند گفت: «فکر می‌کنم ما باید همچنان به این عمل ادامه دهیم و سایر مردم را از آنچه در جریان است مطلع کنیم. هرچه بیشتر بتوانیم مردم را مطلع کنیم، دستاوردهای بیشتری خواهیم داشت. این می‌تواند به سود همه باشد. زیرا چنین چیزی نه فقط در چین، بلکه در هر جای جهان می‌تواند اتفاق بیفتد.» او رسانه‌ها را بهترین روش برای اطلاع‌رسانی به مردم دانست.
آنجلا گفت تمایل دارد فالون گونگ را یاد بگیرد و تعداد بیشتری از مردم را دعوت کند تا این تمرین را بیاموزند. او گفت: «آنها ابراز نیک‌خواهی می‌کردند. آن بسیار متأثرکننده بود. آنچه مرا تحت تأثیر قرار می‌دهد، این است که وقتی چنین ارزش‌های عالی مانند حقیقت و نیک‌خواهی را نابود می‌کنیم، پس در چه نوع جهانی زندگی می‌کنیم؟ وحشتناک است که همه به‌خاطر منافع سیاسی و اقتصادی درباره آن صحبت نمی‌کنند.»
آنتومللا فورلاتو، دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق، متقاعد شده بود که این قتل‌ها واقعاً اتفاق می‌افتند. او گفت مایل است شاهد این باشد که دادگاه بین‌المللی علیه موارد نقض حقوق بشر در چین، وارد عمل می‌شود. او قصد داشت در این باره به دوستان و هم‌کلاسی‌هایش بگوید.
وکیل حقوق بشر: «موظفیم هر کار ممکنی را انجام دهیم تا این قتل‌عام شوکه‌کننده را متوقف کنیم!»
دکتر کاترینا هالر، وکیل ارشد حقوق بشر که برای سازمان معروف حقوق بشر، حق زندگی، کار می‌کند، به گزارشگر گفت: «شوکه شدم. این مستند واقعاً ادعای قتل‌های دسته‌جمعی تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به محکمی اثبات می‌کند. آنها به‌خاطر باورشان به قتل می‌رسند و باورشان حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری است. آنها سبب هیچ آسیبی نشده‌‌اند. اما دولت واقعاً از اعضای بدن آنها برای فروش به سایرین استفاده می‌کند. این یک تخلف شوکه‌کننده برای سازمان حق زندگی محسوب می‌شود.» او این مستند را تحسین کرد و گفت: «بسیار موثق و قانع‌کننده بود. به‌خاطر این افراد بی‌گناه که برای اعضای بدنشان کشته می‌شوند، واقعاً قلبتان از سینه بیرون آمده و به‌درد می‌آید. این کشتار دسته‌جمعی بسیار نظام‌مند صورت می‌گیرد.»
او گفت: «وقتی کوچک بودم، مادرم درباره هولوکاست در جنگ جهانی دوم به من گفت. پرسیدم: "چطور احتمال دارد چنین چیزی اتفاق بیفتد؟" مادرم گفت درباره آن چیزی نمی‌دانستیم، اما حالا ما درباره آن می‌دانیم. می‌دانیم چه چیزی اتفاق می‌افتد. بنابراین موظفیم هر کار ممکنی را انجام دهیم تا این کشتار جمعی شوکه‌کننده را متوقف کنیم.»
او پیشنهاد داد که همه وارد عمل شوند: «وکلا باید بروند و به سیاستمداران‌شان بگویند. پزشکان باید در حوزه پزشکی درباره آن صحبت کنند. دانشجویان باید آموزش پیوند عضو به دانشجویان چینی را متوقف کنند. روزنامه‌نگاران باید درباره آن بنویسند. موظفیم این اخبار را پخش کنیم و هر اندازه که می‌توانیم تلاش کنیم تا این تجارت پلید را متوقف کنیم.»
مهندس نرم‌افزار قصد دارد برای روزنامه‌ها بنویسد
آقای جیم میهان، مهندس نرم‌افزار، برای مصاحبه دعوت می‌شود.
آقای جیم میهان، مهندس نرم‌افزار، گفت قبل از تماشای این فیلم مطمئن نبود که قتل هزاران نفر از مردم درخصوص فالون گونگ حقیقت داشته باشد، زیرا هیچ چیزی در رسانه‌ها وجود نداشت. او گفت حالا باور دارد که این جریان واقعی است.
آقای میهان درباره آزار و شکنجه افرادی که حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری را دنبال می‌کنند، گفت: «آن مسلماً وحشتناک است! جهان غرب باید کاری انجام دهد. نخست‌وزیر استرالیا باید این موضوع حقوق بشر را در گروه ۲۰ مطرح کند.» او گفت قصد دارد نامه‌ای به رزونامه‌ها بنویسد و از کوتاهی‌شان در خصوص گزارش این موضوع شکایت کند.
آقای اتان گاتمن، نویسنده و محقق امریکایی و یکی از محققان درباره برداشت اعضای بدن ح.ک.چ، بعد از نمایش این فیلم به سؤالات پاسخ دادند.
آقای اتان گاتمن، نویسنده و محقق امریکایی و یکی از محققان درباره قساوت برداشت اعضای بدن ح.ک.چ، همراه نمایش این فیلم به چند شهر استرالیا سفر کرده و در این رویدادها صحبت کرد. او گفت براساس این تحقیق تعداد عمل‌های پیوند عضو در بیمارستان‌های چین ۶۰ الی ۱۰۰ هزار عمل در سال بود و اینکه هیچ نشانی از کمبود اعضای بدن وجود نداشت. او اشاره کرد که پس از هولوکاست مردم با قساوت‌های شبیه آن مواجه نشدند وگرنه آن بارها روی‌داده بود. او همگان را تشویق کرد تا این اطلاعات را در جوامعشان منتشر کنند.
مجموعه برداشت اعضای بدن
