(Minghui.org) بانویی کانادایی به‌خاطر باور خود بازداشت شد و مادرش برای بار دوم سعی کرد از اداره امنیت عمومی پکن به‌خاطر صدور دستورِ بازداشت و شکنجۀ دخترش شکایت کند.

دادستانی عالی خلق پکن درست مانند سه ماه و نیم پیش که اولین شکایت او را رد کرد، با این شکایت نیز به‌طور مشابه رفتار کرد.

بازداشت دختر برای اجتناب از رها کردن فالون گونگ

خانم سان چیانِ 51 ساله، بنیانگذار شرکت بیوشیمی لیدمن در پکن، در سال 2007 شهروند کانادا شد. او در حرفه‌اش بسیار موفق بود و نامش در گزارش هورونِ چین درباره اشخاص ثروتمند در سال‌های 2012 و 2016 ذکر شد. ارزش کل اموال او مبلغ 3.5 میلیارد دلار است.

خانم سان چیان

خانم سان به‌علت استرس در کار، از تپش قلب، مشکلات کبدی و افسردگی رنج می‌برد. او بسیاری از روش‌های درمانی را امتحان کرد، اما هیچ کدام کمکی نکردند، اما پس از شروع تمرین فالون گونگ (یا همان فالون دافا) در سال 2014، همه علائم بیماری‌اش ازبین رفتند.

خانم سان در صبح 19 فوریه 2017 در خانه‌اش در پکن دستگیر و به اداره پلیس منطقه چائویانگ منتقل شد. آنها او را به «صندلی آهنی» طوری دست‌بند زدند که اصلاً نمی‌توانست حرکت کند.

در تاریخ 5 مه چند تن از مأموران پلیس وارد سلولش شدند و مقابل او به فالون گونگ و تمرین‌کنندگانش دشنام دادند. وقتی او گفت «فالون دافا خوب است»، مأموری او را روی زمین محکم نگه‌داشت و مأمور دیگری فلفل را به چشمان و صورتش اسپری کرد. چند مأمور دیگر نیز او را کتک و لگد زدند.

خانم سان نمی‌توانست حرکت کند. آنها او را به طبقه دوم بردند، در آنجا به او دست‌بند‌ و پابند زدند و همچنان به صورتش فلفل اسپری کردند تا اینکه پوستش قرمز و صورتش متورم شد. او در آستانه مرگ بود. بوی خیلی بدی در فضا پیچیده بود و پلیس مجبور شد پنجره‌ها را باز کند.

در روزهای بعد، نگهبانانِ بازداشتگاه از دستگاهی استفاده کردند تا دستان او را بدون زنجیر به هم ببندند. آن دستگاه به‌مدت 13 روز همواره، در حال غذا خوردن، خوابیدن، قدم زدن یا رفتن به توالت، به او وصل بود. طی آن زمان او اجازه نداشت لباس‌هایش را عوض کند.

در 18 مه که مسئولینِ سفارت کانادا به ملاقات او رفتند، نگهبانان این دستگاه را از او جدا کردند. طی آن زمان به وکیلش اجازه ملاقات با او را ندادند.

رد دو شکایت در کمتر از چهار ماه

مادر خانم سان، در 31 مه، از اداره امنیت عمومی پکن شکایت کرد، اما دادستانی عالی از ثبت شکایت او خودداری کرد.

او در 11 سپتامبر دوباره تلاش کرد از این اداره شکایت کند، اما بی‌فایده بود. وکیلش با مسئولین صحبت و به‌طور خلاصه آنچه خانم سان متحمل شده بود را بازگو کرد. مأموران پذیرش به وکیل گفتند که آنها مسئول رسیدگی به چنین مواردی نیستند و اینکه او باید به کمیته انظباطی و بازرسی مراجعه کند.

وکیل اصرار داشت که دادستانی باید به این پرونده رسیدگی کند. سرانجام دادستانی پرونده را رد کرد، درنتیجه وکیل مجبور شد به کمیته بازرسی درخواست دهد که در آنجا نیز پرونده‌اش رد شد.

وکیل پلیس را به نقض قانون متهم می‌کند

وکیل پلیس پکن را به متهم کردن خانم سان بدون داشتن مبنای قانونیِ محکم، نقض حقوق انسانی بازداشت‌شدگان و شکنجه زندانیان متهم کرد. او درخواست کرد که آنها این اعمال را متوقف کنند و به دو درخواست ذیل احترام بگذارند:

نخست اینکه، فوراً آزار و شکنجه خانم سان و تمام تمرین‌کنندگان دیگر فالون گونگ را متوقف کنند؛ زیرا از همان ابتدا نیز مبنایی قانونی برای این آزار و شکنجه وجود نداشت. او درخواست کرد که مسئولین درباره افراد مسئولِ بدرفتاری با خانم سان و همه تمرین‌کنندگان دیگر فالون گونگ تحقیق کنند.

دوم اینکه، سوءرفتار با خانم سان و سایر تمرین‌کنندگان فالون گونگِ بازداشت‌شده را متوقف کنند، زیرا مأموران اجرای قانون و نگهبانان مسئول حفاظت از حقوق انسانی بازداشت‌شدگان و حصول اطمینان از امنیت آنها در زمان بازداشت هستند.

وکیل به‌طور جامع‌تر درباره این دو درخواست توضیح داد.

سوء‌استفاده از قانون

خانم سان به نقض ماده 300 حقوق کیفری متهم شد؛ استفاده از سازمانی فرقه‌ای برای اختلال در اجرای قانون.

از آنجا که کنگره خلق (نهاد قانونگذار چین) هرگز قانونی وضع نکرده که در آن فالون گونگ را یک «فرقه» بنامد، دیکتاتور سابق چین، جیانگ زمین، به دادگاه و دادستانی عالی خلق دستور داد تا در نوامبر 1999 برای ماده 300 حقوق کیفری تفسیری صادر کنند. تفسیری که طبق آن هر شخصی که فالون گونگ را تمرین می‌کند یا ترویج می‌دهد تا بالاترین حد ممکن تحت آزار و شکنجه قرار گیرد.

یک تفسیر قانونی جدید که جایگزین نسخه 1999 شد، در 1 فوریه 2017 به‌ اجرا گذاشته شد. در این تفسیر جدید هیچ اشاره‌ای به فالون گونگ نشده و تأکید می‌کند که هرگونه اتهام علیه فردی که در فرقه‌ای درگیر است، باید براساس مبناهای قانونی محکم باشد. ازآنجا که براساس هیچ قانونی در چین فالون گونگ یک فرقه محسوب نمی‌شود، اتهام علیه خانم سان فاقد مبنای قانونی است.

بر اساس این واقعیت‌ها، وکیل خانم سان استدلال کرد که پلیس پکن بدون دلیل قانونی، حقوق قانونی شهروندان را نادیده گرفته که نقض قانون و سوء‌استفاده از قدرت محسوب می‌شود.

سوءرفتار با بازداشت‌شدگان

طبق ماده 248 حقوق کیفری، پلیس و نگهبانان موظفند از ایمنی، سلامت و شأن و منزلت بازداشت‌شدگان در بازداشتگاه خود، از جمله تمرین‌کنندگان فالون گونگ مانند خانم سان، اطمینان حاصل کنند.

خانم سان به‌خاطر تمرین فالون گونگ، در بازداشتگاه شماره 1 پکن مورد بدرفتاری و شکنجه قرار گرفت. بنابراین پلیس مرتکب جرم شده و باید برای این بدرفتاری با زندانیان مجازات شود.

وکیل خواستار تحقیق درباره شکنجه خانم سان و تحقیق درباره افرادی شد که در این شکنجه مشارکت کردند تا برای جرم خود مسئول شناخته شوند.

وکیل استدلالات بیشتری آورد دال بر اینکه آزادی شخصی خانم سان به‌عنوان یک شهروند کانادایی، در چین محدود شده است، جایی که حقوق اولیه انسانی او باید تضمین می‌شد و درعوض او در آنجا مورد ضرب‌وشتم یا شکنجه قرار گرفته است. وکیل ادعا کرد مأموران پلیسی که او را شکنجه کرده‌اند باید به دادگاه کشانده شوند.

تقاضاهای خانواده برای حمایت مداوم از سوی دولت کانادا

مسئولین سفارت کانادا در بازداشتگاه با خانم سان ملاقات کردند. آنها از اداره پلیس خواستند که تحقیق کنند که خانم سان چگونه و از سوی چه کسی شکنجه شده است.

خانواده خانم سان نیز در بازداشتگاه به دیدار او رفتند. مسئولین آنجا سعی کردند تا شکایات و رنج‌های خانم سان را توجیه کنند. خانواده‌اش از پذیرش توضیحات آنها اجتناب کردند و خواستار انتشار فیلم‌های دوربین نظارتی به‌هنگام شکنجه خانم سان شدند. مسئولین بازداشتگاه از دادن آن فیلم‌ها اجتناب و ادعا کردند که پیش از این تحقیقات خود را انجام داده‌اند. وکیل بعداً ازطریق خانم سان تأیید کرد که، به تصدیق او، چنین تحقیقاتی تاکنون انجام نشده است.

خانواده خانم سان خواستار کمک از سوی دولت کانادا هستند، زیرا باور او به فالون گونگ هم در کانادا و هم در چین قانونی محسوب می‌شود.

مقالات مرتبط:

بانوی تاجر کانادایی در بازداشتگاه پکن مورد بدرفتاری قرار می‌گیردشهروند کانادایی که در چین کار می‌کند، به‌خاطر باورش با اتهام مواجه می‌شودفشار نمایندگان مجلس کانادا بر چین، برای آزادی تمرین‌کننده فالون گونگ کانادایی