(Minghui.org) مستند «برداشت اعضای بدن» برنده جایزه پی‌بادی، در 9 نوامبر 2017 هنگام عصر در دانشگاه واشنگتن در سیاتل اکران عمومی شد. این فیلم به طرح موضوع قتل‌عام غیرقانونی تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین می‌پردازد که بخاطر اعضای بدن‌شان کشته می‌شوند. این بخشی از آزار و اذیت رژیم کمونیستی چین نسبت به این تمرین معنوی است.

اکران عمومی مستند «برداشت اعضای بدن» در دانشگاه واشنگتن در سیاتل در تاریخ 9 نوامبر 2017.

به دنبال اکران این فیلم، همایشی به میزبانی مشترک شریل یو، دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده سیاست و حکومتِ ایوانز و لیز هاردینگ چائو، یکی از رؤسای مشارکت در ترویج تنوع و عدالت اجتماعی جامعه (PCD) برگزار شد.

کارگردان فیلم، لئون لی، برای شرکت در این رویداد از ونکوور آمده بود.

طی گفتگو در همایش، اوا فو، دانشجوی بازرگانی و تجارت و تمرین‌کننده فالون دافا، تجربه خود را درباره آزار و اذیتی که از سوی رژیم کمونیست چین بخاطر ایمانش متحمل شده بود، به اشتراک گذاشت. او در آن زمان در چین زندگی می‌کرد.

بیشتر حضار دانشجویان و استادان دانشگاه واشنگتن بودند. اعضای مخاطب می‌خواستند جزئیات بیشتری بدانند و پرسیدند که چگونه می‌توانند به جلوگیری از جنایت درحال وقوع در چین کمک کنند.

کیت، دانشجوی دانشگاه گفت که فیلمی را تماشا کرده بود که برداشت اعضای بدن را در دنیایی در آینده نشان می‌داد. او هرگز تصور نمی‌کرد که اتفاقی مشابه در دنیای واقعی در چنین مقیاس وسیعی و تحت کنترل یک حکومت درجریان باشد.

کیت گفت که این مستند را تبلیغ خواهد کرد تا افراد بیشتری از جرایم جاری در چین مطلع شوند. او گفت: «همانطور که کارگردان در جلسه پرسش و پاسخ تکرار کرد: «دانش قدرت است.»

سوزان، دانشجویی که به همراه کیت برای تماشای فیلم آمده بود، گفت که قبل از این رویداد، هیچ اطلاعی از جنایت برداشت اعضای بدن نداشته است. سوزان گفت: «انتظار نداشتم،‌ این موضوع همانطور که در فیلم نشان داده شده بسیار بد است. هر کسی باید حداقل یک بار آن را تماشا کند. این فیلمی الهام‌بخش است.»

دانشجویان آئونگ تیها (سمت چپ) و فاتوماتا جامه

پنج دانشجو از دانشکده عمومی شورتلین به دعوت دانشجویی در دانشگاه واشنگتن برای تماشای فیلم آمده بودند. فاتوماتا جامه دانشجوی سال دوم رشته مطالعات بین‌الملل است.

فاتوماتا گفت: «خوشحالم که پزشکان و پلیس‌های دست‌اندرکار شجاعت این را داشته‌اند که آنچه دیده و تجربه کرده بودند را به دنیا بگویند. همچنین دو خانم در تایوان ماجراهای اعضای خانواده‌شان که برای پیوند عضوبه چین رفتند را به ما گفتند. آنها باعث شدند که مستند متقاعد‌کننده‌تر باشد.»

او افزود: «بخش دردناک برایم این است که آنها [تمرین‌کنندگان فالون دافا] مجرم نیستند؛ آنها فقط "حقیقت-نیک‌خواهی-بردباری" را تمرین می‌کنند، اما وقتی که آنها بهوش و زنده بودند، اعضای بدن‌شان را خارج کردند. حزب کمونیست هیچ تردیدی برای انجام این جنایت نداشته است.»

او مستند را به دوستانش توصیه و آنها را تشویق به شرکت در رویدادهای مشابه می‌کند. او نتیجه‌گیری کرد: «ما معتقدیم که جهان می‌تواند حزب کمونیست چین را برای متوقف ساختن این جنایت، تحت فشار قرار دهد.»

آئونگ تیها کی‌آو دانشجوی اهل بورمای میانمار است. او گفت که بی‌تفاوتی و نادیده گرفتن بزرگترین موانعی است که باعث می‌شود جهان از حقایق مطلع نشوند. کی‌آو گفت: «اگر کسی برای دانستن پیشقدم نشود، هرگز نمی‌داند که چه اتفاقی افتاده است.»

یک دانشجو به‌دلیل اینکه خانواده‌اش در چین هستند، خواست نامش گفته نشود. او در کره جنوبی متولد شده، ده سال در چین زندگی می‌کرده و به زبان چینی مسلط است.

او گفت: «همۀ کتاب‌های درسی و گزارش‌های رسانه‌ای درباره فالون گونگ منفی است. به‌تدریج، هیچ کسی نمی‌تواند درست را از اشتباه تشخیص دهد. حتی اگر شما حقایق را بدانید، شما مجاز نیستید به طرفداری از آن صحبت کنید. پدرم هشدار داد که من با کسی درباره این موضوع صحبت نکنم.»

«پس از تماشای این مستند و صحبت با کارگردان و سایر افراد، از ده سال زندگی در چین احساس شرمساری کردم. اگر من در یک کشور آزاد هیچ کاری انجام ندهم، من با آن دانشجویان در چین فرقی ندارم.»