درگذشت خانمی اهل پکن بعد از سال‌ها آزار و اذیت در بازداشتگاه

(Minghui.org) خانمی ۴۰ ساله پس از تحمل سال‎ها آزار و اذیت درحالی‌که به‎خاطر ایمانش بازداشت شده بود، در ۲ آوریل ۲۰۱۷ درگذشت.

خانم شو شئوهونگ به‎خاطر امتناع از نفی فالون گونگ بین فوریه ۲۰۰۱ و مارس ۲۰۰۵ حبس شد. فالون گونگ تمرینی معنوی است که رژیم کمونیست چین آن را تحت آزار و شکنجه قرار می‎دهد. پلیس در ژانویه ۲۰۱۶ او را دوباره مورد هدف قرار داد و برای بیش از سه ماه بازداشت کرد.

خانم شو شئوهونگ، ساکن منطقه فانگشان، پکن، به‎طور منظم در هر دو دوره بازداشت، تحت آزار و اذیت قرار گرفت. خانواده‎اش متوجه علائم آشکار او شده بودند. به‎طور مکرر دچار حملات عصبی می‎شد و همچنین از انواع دیگر بیماری‎ها رنج می‎برد. هنگامی که درگذشت، هنوز بر روی مچ دستش جای زخم‎هایی که ناشی از حبسش در بیش از یک دهه قبل بود، دیده می‎شد.

«شکنجه دستبند» موجب آسیب‎های دائمی بر مچ دستش شد

خانم شو در سال ۱۹۹۶ شروع به تمرین فالون گونگ کرد و طولی نکشید که سلامتی‎اش را به دست آورد. چهره‎اش گلگون شد و موهای نازکش دوباره شروع به رشد کرد. هنگامی که خاتم شو شنید برخی از تمرین‎کنندگان فالون گونگ در تیانجین به‎خاطر ایمانشان دستگیر شده‏‎ا‎ند، در تظاهرات مسالمت‎آمیز ۲۵ آوریل در خارج از محوطه اداره مرکزی دولت در سال ۱۹۹۹ شرکت کرد. سه ماه بعد، در ۲۰ ژوئیه، زمانی که رژیم کمونیست چین آشکارا آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، دوباره برای تمرینی که زندگی‎اش را تغییر داد، درخواست تجدید نظر کرد.

پلیس محلی در فوریه ۲۰۰۱، کمی پس از تعطیلات سال نوی چینی، او را در خانه دستگیر کردند. ابتدا به بازداشتگاه منطقه فانگشان منتقل شد و یک ماه بعد به بازداشتگاه روستای زنگینگ در استان هبی انتقال یافت.

نگهبانان در بازداشتگاه روستای زندینگ ابزار شکنجه ویژه‎ای را به نام «دستبند» طراحی کردند. هر دستبند از سیمی با قطر حدود اندازه مچ دست فردی بالغ ساخته شده بود.

یکبار خانم شو را برای هفت روز متوالی با چنین دستبندی بستند. نگهبانان هر دو دستش را به دستبند فشار دادند، که موجب درد فراوان شد. زمانی که دستبند خانم شو را باز کردند حسی در دستانش نبود.

نگهبانان وقتی متوجه شدند که به زندانی دیگری تمرینات فالون گونگ را آموزش داده است دوباره به زور دست‌هایش را در دستبند بستند. این بار دست‌هایش بیش از سه هفته در دستبند بود.

زمانی که نگهبانان تصمیم گرفتند دستبند را باز کنند، دستبند به داخل گوشت دستش رفته بود. لازم شد که با انبردست آن را باز کنند که باعث شد زخم‎های دائمی بر روی دستش باقی بماند.

محدودیت‌های استفاده از دستشویی به بی‎اختیاری منجر شد

در سلول خانم شو بیش از دوازده نفر از زندانیان بودند و به آنها کلاً ۱۵ دقیقه زمان برای رفتن به دستشویی داده شده بود. از آنجا که خانم شو از نفی فالون گونگ اجتناب می‌کرد، نگهبانان اغلب او را از رفتن به دستشویی در خارج از سلول منع می‎کردند.

نگهبانان در عوض به او دستور دادند که از لگن کوچک داخل سلول استفاده کند و سپس او را به‎خاطر استفاده نکردن از دستشویی بیرون، جریمه کردند. با این حال، اغلب زمان کمی به خانم شو داده می‎شد تا اجابت مزاج کند. پس از چنین آزار و اذیت‎های مکرر، دچار بی‎اختیاری شد.

تزریق دارو در بیمارستان و خونریزی مداوم از واژن

خانم شو بعدها به پنج سال حبس محکوم و به زندان دوم زنان شیجیاژوانگ در استان هبی منتقل شد.

یک روز نگهبانان با باتوم لاستیکی که سرش فلزی بود، به پشت سرش ضربه زدند. سرش به‎شدت خونریزی کرد و از حال رفت. نگهبانان او را به بیمارستان بردند، که به‎مدت یک ماه در آنجا باقی ماند.

درحالی‌که در چند روز اول در کما بود، به او داروهایی نامعلوم تزریق کردند که موجب خونریزی غیرطبیعی چهار ماهه از واژنش شد.

فردی کاملاً متفاوت در هنگام آزادی از زندان

خانم شو در مارس ۲۰۰۵ از زندان آزاد شد. خانواده‎اش با فرد کاملاً متفاوتی روبه‎رو شدند. پاهایش به شدت متورم شده بود، و از بیماری‎های دیگری که به آنها مبتلا شده بود شکایت کرد. او به خانواده‎اش گفت درحالی‌که در زندان بود مجبور بود برای مدت‎ زمان طولانی سخت کار کند. عزیزانش متوجه شدند که شب‎ها به سختی به خواب می‌رفت و اغلب به‎نظر می‌رسید در حالت گیجی به‎سر می‎برد.

لیو یونگ‎هونگ، مأمور محلی کنترل کارت شناسایی، از تمدید کارت شناسایی خانم شو امتناع ورزید. خانم شو به‎منظور جلوگیری از دستگیری بیشتر، دور از خانه‎اش زندگی می‎کرد. پس از آن، لیو خانواده خانم شو را برای صدور کارت شناسایی جدید مجبور به پرداخت ۲۰ هزار یوان کرد.

دستگیری مجدد بعد از ۱۱ سال

خانم شو و همسرش که او نیز تمرین‎کننده فالون گونگ است، در سال ۲۰۱۱ با هم ازدواج کردند و در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۶ دستگیر و هر دو به بازداشتگاه تونگژو در پکن فرستاده شدند، جایی که برای بیش از سه ماه در آنجا حبس بودند.

معاینه پزشکی مورد نیاز برای پذیرش در بازداشتگاه نشان داد که فشار خون خانم شو به‎طور غیرمعمول بالا است، اما پلیس به بازداشتگاه فشار آورد تا او را بپذیرد.

برای کاهش فشار خون، خانم شو را مجبور کردند قرص مصرف کند. یکی از پزشکان بازداشتگاه او را تهدید کرد: «تو از نفی فالون گونگ امتناع می‎کنی؟ پس به تو قرصی خواهم داد تا به زندگی‎ات خاتمه دهد!»

یکبار شوهرش او را در حالی که به اتاق بازجویی می‎بردند دید. او متوجه شد که سر خانم شو به‎شدت متورم شده است. او بعداً فهمید که در روز سوم بازداشت، نگهبانان از او خواسته بودن تا دستشویی را تمیز کند و خانم شو در این حین به زمین خورده بود. مچ پایش به شدت آسیب دید، که در نهایت منجر به عفونت در پاها و بقیه بدنش، از جمله سرش شد.

نگهبانان استفاده از دستشویی را برای تمرین‎کنندگان محدود کردند، که مشکل بی‎اختیاری خانم شو را تشدید کرده بود. دو هفته بود که اجابت مزاج نداشت. یک شب او می‎خواست به دستشویی برود، اما سرپرست سلول به او اجازه رفتن به دستشویی را نداد. او از درد ناله می‎کرد و سرپرست سلول به او دشنام می‎گفت. یکی دیگر از تمرین‎کنندگان فالون گونگ که در آن سلول بازداشت شده بود، اعتراض خود را نسبت به بدرفتاری با او ابراز کرد و تنها پس از آن توانست از دستشویی استفاده کند. در آن زمان او شلوارش را خیس کرده بود.

وضعیت سلامتی خانم شو پس از اینکه او و همسرش چند ماه بعد آزاد شدند، رو به افول بود. او به‎طور مکرر دچار حملات عصبی می‎شد و فقط زمانی که شوهرش با او بود احساس بهتری داشت. او همچنین از درد قفسه سینه، فشار خون بالا، بی‎خوابی و بی‎اختیاری رنج می‎برد.

او در ۲ آوریل ۲۰۱۷ فوت کرد. علت مرگش «ایست قلبی» اعلام شد.