(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون گونگ از ورشو، پایتخت لهستان، در 25 و 26 نوامبر به شهر پوزنان رفتند تا این تمرین معنوی آرامش‌بخش را به ساکنان محلی آنجا معرفی کنند. آنها در همان روز اول همه 2000 فلایری را که با خود برده بودند، توزیع کردند و طی هر دو روز تمرینات را آموزش دادند.
تمرین‌کنندگان درباره آزار و شکنجه فالون گونگ در چین نیز با مردم صحبت و امضاءهایی را برای دادخواستی جمع‌آوری کردند که از رژیم چین می‌خواست به این آزار و شکنجه خاتمه دهد؛ آزار و شکنجه‌ای که حتی شامل برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ با مجوز دولت چین نیز است؛ تمرین‌کنندگانی که به‌خاطر باورشان زندانی شده‌اند.
تمرین‌کنندگان فالون گونگ تمرینات را در پوزنانِ لهستان به‌نمایش گذاشتند.
جمع‌آوری امضاء برای دادخواستِ اعتراض به آزار و شکنجه فالون گونگ در چین، پوزنان، 25 و 26 نوامبر .
ساکنان پوزنان پس از آگاهی درباره آزار و شکنجه فالون گونگ، از این تمرین حمایت می‌کنند.
در 25 نوامبر، رهگذران جذب موسیقی جذاب و حرکات آرام تمرینات شدند که تمرین‌کنندگان آنها را به‌نمایش گذاشته بودند. بسیاری از آنان پس از شنیدن درباره آزار و شکنجه، دادخواست را امضاء و برخی با تقلید حرکات تمرین‌کنندگان سعی کردند تمرینات را یادبگیرند.
روز بعد، حتی قبل از اینکه تمرین‌کنندگان میز خود را آماده کنند، افرادی منتظر بودند تا دادخواست را امضاء کنند. یکی از آنها گفت: «ما از اصول فالون گونگ، حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری استقبال می‌کنیم. این چیزی است که جهان به آن نیاز دارد تا به مکان بهتری تبدیل شود. درک نمی‌کنم که چرا رژیم چین آن را سرکوب می‌کند و بسیاری از مردم خوب را به قتل می‌رساند. من از فالون گونگ حمایت و فکر می‌کنم که خداوند رژیم چین را مجازات خواهد کرد.»
کنراد گروت که در پوزنان زندگی می‌کند، پس از امضای دادخواست، برای انجام تمرینات به تمرین‌کنندگان پیوست. هفت سال پیش او طی یک روز جوآن فالون، کتاب اصلی این تمرین، را خوانده بود.
او گفت: «آن افق‌هایی را به رویم گشود و میدانستم که با چیزی بسیار ارزشمند روبرو شده‌ام. خودم برای مدت 6 ماه تمرینات را مطالعه کردم و آنها را انجام دادم، اما در نهایت به‌دلیل مشغله‌ام در حرفه سرآشپزی آن را رها کردم. یک سال پیش دوباره تمرینات را شروع کردم. درحالی‌که میدانستم آن یک چنین تمرین عالی‌ای است، واقعاً نمی‌توانستم آن را رها کنم.»
«امیدوارم که اغلب به اینجا بیایید تا ما بتوانیم تمرینات را با هم انجام دهیم. مهم است که مردم درباره آزار و شکنجه بدانند. لطفاً مقداری فلایر و دادخواست برایم بفرستید تا روزهایی که سر کار نیستم، بتوانم امضاءهایی جمع‌آوری کنم. احتمالاً افراد بیشتری را خواهم یافت تا با من تمرین کنند. ناراحتم که نمی‌توانیم با هم تمرین کنیم، زیرا پوزنان خیلی از ورشو فاصله دارد. لطفاً در تماس باشید.»
ماسیئج کدلسکی (سمت راست) به حرف‌های تمرین‌کننده‌ای گوش می‌دهد که درباره آزار و شکنجه به او می‌گوید. او فلایرهای بیشتری با خود برد تا به خانواده و دوستانش بدهد.
ماسیئج کدلسکی، یکی دیگر از ساکنین پوزنان، به تمرین‌کننده‌ای گفت که در اوت امسال برای اولین بار فالون گونگ را در جشنواره وودستاک در کوسترین دید. کدلسکی گفت: «احساس وحشتناکی داشتم که آن روزها تمرینات را یادنگرفته‌ام. میدانستم که آن تمرینی عالی است و پس از آن مدام درباره یادگیری آن فکر می‌کردم.» تمرین‌کنندگان او را تشویق کردند که خواندن کتاب‌ها را شروع کند و به او گفتند که در آینده افراد بیشتری در پوزنان فالون گونگ را تمرین خواهند کرد.
پولانسکی‌ها صدها کیلومتر را پیمودند تا تمرینات فالون گونگ را یادبگیرد.
در بعدازظهر زوجی به نام پولانسکی از ششچین رسیدند و گفتند که تمرینات را در یک جشنواره موسیقی محلی در ششچین آموخته‌اند، اما نمی‌توانند حرکات را خیلی خوب به‌یاد آورند.
آنها گفتند: «خوشبختانه شما به اینجا آمده‌اید و من و همسرم تصمیم گرفتیم خودمان را به اینجا برسانیم. ورشو بیش‌ازحد دور است که بخواهیم برای یافتن شما به آنجا بیاییم. می‌خواهیم یادبگیریم که چگونه تمام پنج تمرین را هر روز به‌درستی انجام دهیم.» آنها باقی بعدازظهر را صرف یادگیری تمرینات کردند.
تمرین‌کنندگان تا دیروقت ماندند تا یک بار دیگر تمرینات را با زوج پولانسکی انجام دهند.
تمرین‌کنندگان قصد داشتند تا ساعت چهار همان بعدازظهر به ورشو بازگردند، اما تصمیم گرفتند تا دیرتر بمانند و یک بار دیگر تمرینات را با پولانسکی‌ها انجام دهند. این زوج قبل از رفتن‌شان گفتند که جوآن فالون را بادقت خواهند خواند و تمرینات را به سایرین آموزش خواهند داد، به‌طوری‌که تعداد بیشتری از مردم فالون گونگ را یادبگیرند.
