(Minghui.org) به‌مناسبت هیجدهمین سالروز کمپین وحشیانۀ حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) علیه تمرین‌کنندگان فالون گونگ (فالون دافا) که در 20 ژوئیه 1999 آغاز شد، تمرین‌کنندگان در سراسر جهان فعالیت‌هایی را برگزار می‌کنند. در راستای این فعالیت‌ها، تمرین‌کنندگان در سنت لوئیس نیز تجمعی را در تاریخ 22 ژوئیه 2017 برگزار کردند تا سطح آگاهی عموم درباره این آزار و شکنجه را بالا ببرند و خواستار توقف آن شوند.
گردهمایی در طاق دروازه، در سنت لوئیس، میزوری
حمایت اعضای کنگره در میزوری
چهار تن از قانونگذاران با ارسال نامه‌های خود برای تمرین‌کنندگان، تلاش‌های مسالمت‌آمیز آنان را تحسین کرده و حمایت مستمر خود را ابراز کردند.
بلین لوتکمیر در نامه‌اش نوشت: «اما جامعه فالون گونگ در چین به‌جای واکنش به خشونت با خشونت، فقط با صلح و آرامش به آن پاسخ داده است.»
عضو کنگره، ویکی هارتزلر، نوشت: «در کنگره پیشین، مجلس نمایندگان وارد عمل شد و قطعنامه‌ای را به‌تصویب رساند که از دولت چین می‌خواست به عمل وحشتناک برداشت اجباری اعضای بدن خاتمه دهد و همه تمرین‌کنندگان فالون گونگ و سایر زندانیان عقیدتی را بلافاصله آزاد کند. این قدمی در جهت درست است، اما تلاش‌های ما ابداً به پایان نرسیده‌اند. قطعاً لازم است که این موارد فاحش نقض شأن و منزلت انسانی خاتمه یابند و اینکه تمام اقلیت‌های مذهبی در چین از هر گونه آزار و شکنجه رها باشند.»
تمرین‌کنندگان از سختی‌های خود در چین می‌گویند
تمرین‌کنندگان ضمن صحبت در این گردهمایی، از آزار و شکنجه‌ای گفتند که در چین به‌خاطر باور خود متحمل شدند.
آقای گنگ سا اظهار کرد که آکادمی علوم چین از دادن مدرک دکتری به او اجتناب کرد، چراکه او بر باورش به فالون گونگ ثابت‌قدم باقی ماند. او و همسرش بعداً به خاطر ارسال نامه‌هایِ حاوی حقایق آزار و شکنجه به مردم دستگیر شدند. همسرش در بازداشتگاه تا سرحد مرگ شکنجه شد. آقای گنگ تحت خوراندن اجباری قرار گرفت و درحالی که نگهبانان از پیچ‌گوشتی‌هایی استفاده می‌کردند تا دهانش را به‌زور باز نگه‌دارند، اکثر دندان‌هایش ضربه خوردند و آسیب دیدند.
آقای ژانگ گولیانگ به‌عنوان خلبان خطوط هوایی جنوب چین، حقوق بالایی دریافت می‌کرد، اما به‌خاطر تمرین فالون گونگ شغلش را ازدست داد. او چهار بار دستگیر و در زندان حبس شد، مجبور به کار اجباری شد و برای 6 سال تمام تحت شستشوی مغزی قرار گرفت. بعد از آزادی، به‌دلیل اجتناب از رها کردن باورش به فالون گونگ، پلیس برای مدتی طولانی او را تحت نظارت قرار داد.
آقای چن ژیچیانگ شغلش در بانک را ازدست داد و در مارس 2001 به‌خاطر نصب بنرهایی حاوی پیام‌های فالون دافا دستگیر شد. او در اداره پلیس کتک خورد و به‌شدت مجروح شد. بعداً او را برای یک سال به اردوگاه کار اجباری فرستادند. آقای چن در آنجا تحت شستشوی مغزی قرار گرفت و از خواب و ملاقات با خانواده‌اش محروم شد. بعد از آزادی، پلیس همچنان او را مورد آزار و اذیت قرار داد و خانواده‌اش هر روز در ترس زندگی می‌کردند.
تجارب این تمرین‌کنندگان فقط نوکِ کوه یخِ این آزار و شکنجۀ وحشیانه در چین محسوب می‌شوند؛ در چین ده‌ها هزار تمرین‌کننده هنوز به‌طور مداوم تحت فشار زندگی می‌کنند و امنیت شخصی‌شان در خطر قرار دارد.
18 سال تلاش بدون وقفه در جستجوی عدالت
خانم تیان کایرونگ برای توقف این آزار و شکنجه به‌طرز خستگی‌ناپذیری تلاش کرده است.
خانم تیان کایرونگ در اوایل دهه 1990 به ایالات متحده آمد و تمرین فالون گونگ را در سال 1998 آغاز کرد. او طی 18 سال گذشته هر سال در ماه ژوئیه به واشنگتن دی‌سی سفر کرده تا با اعضای کنگره درباره فالون دافا صحبت کند. بسیاری از آنها ضمن ابراز حمایت خود، این آزار و شکنجه را محکوم کرده‌اند.
6 تن از اعضای کنگره از میزوری در میان آنهایی بودند که از قطعنامه 343 مجلس حمایت کردند. این قطعنامه کشتار تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین با مجوز دولت و به‌خاطر اعضای بدنشان را محکوم می‌کند. قانونگذاران از منطقه سکونت خانم تیان، در گزارش‌های هفتگی، حوزه‌های انتخاباتی خود را از آزار و شکنجه فالون دافا و برداشت اجباری اعضای بدن در چین مطلع کرده‌اند.
بزرگ‌ترین روزنامه میزوری، سنت لوئیس پست، نیز اخیراً نامه خانم تیان به سردبیر را منتشر کرد. در این نامه خانم تیان ضمن صحبت درباره تلاش 18 ساله‌اش برای افزایش سطح آگاهی عموم، از جامعه به‌خاطر حمایت‌شان تشکر کرده است.
