(Minghui.org) هفته گذشته در راستای افزایشِ سطح آگاهی عموم درباره تمرین معنوی و صلح‌آمیز فالون گونگ و آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان آن در سرزمین اصلی چین، رویدادی در مارین پلاتزِ مونیخ (میدان مرکزی مونیخ)، در آلمان، برگزار شد.
مارین پلاتز که نزدیک سیتی هالِ مونیخ قرار دارد، میدانی شلوغ است که فقط برای عابرین پیاده قابل عبور است. بسیاری از رهگذران برای تماشا کردن این رویداد و گوش دادن به صحبت‌های تمرین‌کنندگان، توقف می‌کردند. برخی تمرین‌ها را در همان مکان یادمی‌گرفتند، درحالی که سایرین با تمرین‌کنندگان صحبت می‌کردند تا اطلاعات بیشتری کسب کنند.
فالون گونگ سه اصل اساسی حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری را به مردم آموزش می‌دهد، اما در سرزمین اصلی چین این تمرین تحت آزار و شکنجه قرار می‌گیرد، دولت حتی به قساوت‌های برداشت اعضای بدن مجوز می‌دهد و تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ در این تجارت غیرقانونی و عظیم پیوند عضو، به‌خاطر اعضای بدن خود کشته می‌شوند.
بسیاری از مردم در این روز در مونیخ، از این موضوع مطلع شدند و محلی‌ها و گردشگران با امضای دادخواستی علیه این آزار و شکنجه، حمایت خود را به‌طور مشابه ابراز کردند.
رویداد فالون گونگ برای افزایش سطح آگاهی عموم درباره آزار و شکنجه در چین، مارین‌پلاتزِ مونیخ، آلمان، 29 ژوئیه 2017.
تمرین‌کننده‌ای اطلاعاتش را درباره فالون گونگ و آزار و شکنجه، با سایرین به‌اشتراک می‌گذارد.
مردم در اعتراض به آزار و شکنجه فالون گونگ در چین، دادخواستی را امضاء می‌کنند.
برخی از گردشگران چینی توقف می‌کردند تا عکس بگیرند و فلایرها را از تمرین‌کنندگان می‌پذیرفتند. دختری چینی که در اروپا بزرگ شده بود، گفت که درباره آزار و شکنجه فالون گونگ در چین شنیده است و در اعتراض به این آزار و شکنجه دادخواست را امضاء کرد.
مردی چینی حدوداً 50 ساله به تمرین‌کننده‌ای گفت: «حق با شما است. برداشت اعضای بدن افراد زنده واقعاً اتفاق می‌افتد.»
او در ادامه اظهار کرد: «من پزشکم. وقتی شما این موضوع را علنی کردید که برداشت اعضای بدن افراد زنده درحال وقوع است، حزب آن را انکار کرد. نمی‌دانستم حق با کیست، بنابراین در اینترنت درباره آن تحقیق کردم و آمار تعداد عمل‌های پیوند عضو در چین را یافتم. به این نتیجه رسیدم که آنچه فالون گونگ می‌گوید، درست است. قساوت‌های برداشت اعضای بدن واقعاً اتفاق می‌افتند، وگرنه امکان انجام این تعداد بسیار زیاد از عمل‌های پیوند عضو در چین وجود نمی‌داشت.»
او آن روز چند بار به غرفه فالون گونگ آمد و یک بار با افتخار گفت: «فالون دافا خوب است!»
دانشجوی کارشناسی کریستوف کومپل (سمت چپ) و کاترین روسچ (سمت راست).
درمیان جمعیت زیادی که دادخواست محکومیت برداشت اجباری اعضای بدنِ افراد زنده را امضاء می‌کردند، دو دانشجوی کارشناسی نیز بودند. کریستوف کومپل گفت: «فکر می‌کنم سوءاستفاده از بدن انسانی بدین گونه، شرم‌آور است. دولت چین هنوز آن را پنهان می‌کند. باید به آن اعتراض کنیم.»
کاترین روسچ گفت: «نمی‌توانیم فقط تماشاچی باشیم. باید وارد عمل شویم تا با آن مبارزه کنیم. چنین چیزی می‌تواند بر همگان تأثیر بگذارد. همه باید از حقوق بشر برخوردار باشند. اینگونه کسب درآمد کردن، هولناک است.»
آنها گفتند هر آنچه از دست‌شان برآید را انجام خواهند داد. کومپل گفت که او با سازمانی دانشجویی در دانشگاهش همکاری دارد که چند صد عضو دارد. او اظهار کرد: «نمی‌توانم تضمین کنم که همه برای امضای این دادخواست بیایند، اما برخی خواهند آمد و آنگاه در این باره مطلع خواهند شد.»
آنوال کاراتوز با نسخه‌هایی از اطلاعات فالون گونگ.
آنوال کاراتوز، گزارشگر سابق روزنامه که حالا در دانشگاه به‌کار مشغول است، گفت که این موضوع را با همکاران سابقش مطرح و رسانه‌ها را تشویق خواهد کرد تا توجه بیشتری به آزار و شکنجه فالون گونگ داشته باشند. او چند بار به چین رفته است و اشاره کرد: «کمونیسم دیگر در هیچ جایی نمیتواند کاری پیش ببرد. آن نمیتواند به حیات خود ادامه دهد.»
