آقای مو جانکوئی و خانم ژانگ یومی اهل چانگچون توسط پلیس دستگیر و تحت ضرب و شتم قرارگرفتند

(Minghui.org) آقای مو جانکوئی و خانم ژانگ یومی، تمرین‌کنندگان فالون گونگ از شهر چانگچون، استان جیلین هستند.

آقای مو در مسیرش به محل کار بعد از ساعت 8 صبح در 7 سپتامبر 2018 دستگیر شد. خانم ژانگ، یکی از کارمندانش و همسرش که تمرین‌کننده نیستند، در همان زمان دستگیر شدند.

یو بین و مأموران اداره پلیس شیسانتیائوجیه در منطقه کوانچنگ این تمرین‌کنندگان را دستگیر کردند. آنها خانه، دفتر شرکت و انبارهای آنها را غارت و برخی از اقلام شخصی و تجاری را مصادره کردند. پلیس ادعا کرد که آنها برای مدتی این سه نفر را ردیابی کرده‌ است.

آقای مو به بازداشتگاه شماره 1 شهر چانگچون منتقل شد. خانم ژانگ به بازداشتگاه شماره 4 منتقل شد. همسر آقای مو به مدت چند ساعت زندانی و سپس در ساعت 8 بعدازظهر در 7 سپتامبر آزاد شد.

آقای مو جانکوئی

خانم ژانگ یومی

هه‌وی، رئیس بخش امنیت داخلی در ناحیه کوانچنگ، به‌طور وحشیانه‌ای سر و صورت آقای مو را تحت ضرب و شتم قرار داد. مأمور پلیسی به اسم یانگ گوانگ، در طول یک معاینه بدنی آقای مو را تحت ضرب و شتم قرار داد و به دستانش چنان محکم دستبند زد که مچ دستش متورم شد.

خانم ژانگ در حالی که در بخش امنیت داخلی منطقه کوانگچنگ بازداشت بود، یانگ گوانگ به صوتش سیلی زد و دستانش را پیچاند. خانم ژانگ به علت فشار خون بالا، در بازداشتگاه پذیرفته نشد. یانگ گوانگ چند بار به صورتش سیلی زد و فریاد مشید: "من یانگ گوانگ هستم. اگر جرأت داری، از من شکایت کن.

پس از ضرب و شتم خانم ژانگ، او را به بیمارستان شماره 208 در چانگچون منتقل کردند، که آنجا سی‌تی اسکن سکته مغزی را نشان داد. اما، مأموران پلیس مخفیانه پرونده پزشکی را تغییر دادند تا خانم ژانگ اجازه ورود به بازداشتگاه شماره 4 را پیدا کند.

آقای مو یونکوئی: دو سال در اردوگاه کار اجباری

آقای مو 46 ساله است. او در 2001 تا 2003 در اردوگاه کار اجباری توانهه زندانی شد زیرا به پکن رفته بود تا برای داشتن حق تمرین فالون گونگ درخواست تجدیدنظر بدهد. در اردوگاه مجبور بود هر روز برای ساعت‌های طولانی روی «چارپایه کوچک» بنشیند.

او را همچنین در سلول انفرادی قرار دادند. جیانگ ونلای، رئیس اردوگاه کار اجباری، و همچنین چندین نگهبان از جمله سونگ یمینگ، ژائو یینگبو، نی ژنشیونگ و هه‌وی به او با هفت یا هشت باتوم الکتریکی شوک وارد می‌کردند. به آقای مو آسیب‌های مهلکی وارد شد. او در طی شکنجه دندان‌هایش را به هم می‌فشرد، و باعث شد که تمام دندان‌هایش را ازدست بدهد.

او در آشپزخانه شهرداری چانگچون کار می کرد. هنگامی که حزب کمونیست چین آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، کار خود را از دست داد. او پس از آن کسب و کار خود را راه‌اندازی کرد. او به‌عنوان یک تمرین‌کننده، نسبت به مشتریانش مسئول بود و کسب وکار خود را به شیوه‌ای صادقانه اداره می‌کرد.

قبل از تمرین فالون گونگ، از جنگ و دعوا لذت می‌برد و در طی یک دعوای گروهی به شدت مجروح شده بود. پس از شروع تمرین فالون گونگ در سال 1994 و پیروی از اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری، طولی نکشید که زخم‌هایش بهبود یافت و به فردی سالم و سخت‌ کار تبدیل شد.

خانم ژانگ یومی: چهار سال کار اجباری

خانم ژانگ یومی 49 ساله دو بار به پکن رفت تا به‌منظور برخورداری از حق تمرین فالون گونگ درخواست تجدیدنظر بدهد. او نزدیک به چهار سال در اردوگاه کار اجباری هی‌زوئیزی برای زنان زندانی شد و تحت آزارو اذیت قرار گرفت.

قبل از شروع تمرین فالون گونگ، وضعیت سلامتی‌اش ضعیف بود. او پس از زایمان، دچار درد مدام بود و هیچ قدرتی برای حمل نوزادش نداشت. او حتی در سال 1996 یک یادداشت خودکشی نوشت و آماده شده بود که زندگی دردناکش را رها کند و پسر چند ماه‌اش را پشت سر بگذارد.

در بدترین نقطه زندگی‌اش، جوآن فالون، کتاب اصلی فالون گونگ را خواند و دیگر به خودکشی فکر نکرد. او به‌سرعت از بیماری‌هایش بهبود یافت.

خانم ژانگ همچنین به فرد خوش‌بین، سخت کار و پرانرژی تبدیل شد. او به سالمندان احترام می‌گذاشت و تمایل داشت به دیگران کمک کند و سختی‌ها را تحمل کند . او از طریق زندگی با اصول فالون گونگ، وابستگی به منافع شخصی را کنار گذاشت و در مواجهه با اختلافات برای یافتن نقاط ضعفش به درون نگاه می‌کرد.