(Minghui.org) فیلم «نامه‌ای از ماسانجیا» در روز 4 دسامبر در پارلمان اروپا به‌نمایش درآمد. اعضای سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر، انجمن سازمان ملل متحد و رسانه‌ها در این رویداد شرکت کردند. تامس زدچوفسکی، عضو پارلمان اروپا از جمهوری چک، حامی این رویداد بود.

«نامه‌ای از ماسانجیا» مستندی است درباره نامه‌ای دستنویس که چند سال پیش جولی کیت، خانمی اهل اورگان، در جعبه وسایل تزئینی هالووین که از فروشگاهی خریداری کرده بود، آن را پیدا کرد. این نامه از اردوگاه بدنام کار اجباری به نام ماسانجیا ارسال شده بود. نامه از سوی شخصی بود که سازنده اسباب‌بازی‌ها و تحت شکنجه قرار گرفته بود. «جرم» سان یی این بود که فالون گونگ را تمرین‌ می‌کرد. تمرین معنوی که حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) در سال 1999 آن را ممنوع کرد.

سان یی با نامه‌ای که در اردوگاه کار اجباری ماسانجیا نوشت (فلایینگ کلود پروداکشنز).تامس زدچوفسکی عضو پارلمان اروپا در 4 دسامبر 2018 میزبان رویداد اکران فیلم «نامه‌ای از ماسانجیانا» بود. شرکت‌کنندگان در این نشست (از چپ به راست)کارگردان فیلم لئون لی، توماس زدچوفسکی نماینده پارلمان و ویلی فاتره، مدیر و یکی از مؤسسین نهاد حقوق بشر بدون مرز.

زدچوفسکی، عضو پارلمان اروپا : فیلم تصویر دقیق‌تری از چین را آشکار می‌کند

توماس زدچوفسکی نماینده پارلمان اروپا از جمهوری چک است. پدربزرگش زمانی در اردوگاه کار اجباری حبس بود. تعدادی از اعضای خانواده‌اش در آنجا کشته شدند. او قبل از این اکران، «نامه‌ای از ماسانجیانا» را دیده بود و میزبانی این رویداد به عهده گرفت تا به مردم بیشتری کمک کند که چین را آشکارا ببینند.

او اظهار داشت که این فیلم به‌وضوح و به‌طورجامع طرف تاریک جامعه چین تحت سلطه حکومت حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) و چگونگی ظلم و ستم به بسیاری از شهروندان چینی را نشان می‌دهد که به‌ویژه تمرین‌کنندگان فالون گونگ و پیروان سایر عقاید را تحت فشار می‌گذارد.

او ضمن تحسین سان یی بخاطر شجاعتش، گفت که وقتی دید همسر سان چی چگونه از او حمایت کرد، تحت تأثیر قرار گرفت. آقای زدچوفسکی گفت که بخش قابل توجه برای او آن قسمت بود که سان با آن خانم آمریکایی که نامه‌اش را در جعبه وسایل تزئينی هالووین یافته بود (جولی کیت) دیدار کرد.

آقای زدچوفسکی یکی از حامیان قطعنامه پارلمان اروپا علیه برداشت اجباری اعضای بدن در چین، در دسامبر 2013 بود. «ما باید در مورد این مشکلات با چین علناً گفتگو کنیم. یکی از مشکلات این بوده و هست که هنوز هم برداشت اجباری اعضای بدن انجام می‌شود. نمی‌توانیم گفتگوهای علنی‌مان را متوقف کنیم. نمی‌توانیم بگوییم این مشکل وجود ندارد.»

او افزود: «فکر می‌کنم که کمونیسم دیگر آینده‌ای ندارد. ما شاهد این موضوع در اروپا بوده‌ایم. در کشورهای پسا کمونیستی، کمونیسم رو به به پایین و پایین می‌رود ... زمانی که می‌بینم کارهایی را که با کاتولیک‌ها، تمرین‌کنندگان فالون گونگ و سایر جوامع عقیدتی کردند، رفتارشان کاملاً غیر قابل قبول است!»

ویلی فاتره: ما باید برای افشای آزار و شکنجه اقدام کنیم

ویلی فاتره، مدیر و یکی از مؤسسین بنیاد حقوق بشر بدون مرز، گفت که این فیلم بسیار تأثیرگذار است. او گفت که چنین اطلاعاتی باید در مقیاس وسیعتری افشاء شود.

«فکر می‌کنم مهم است که واقعیت مربوط به چین را در چنین مؤسسه‌ای که در آن 28 عضو از کشورهای مختلف حضور دارند به اشتراک بگذاریم و می‌توانیم اطلاعاتی را انتخاب کنیم که می‌خواهیم به‌طور برجسته‌تری مطرح و آن را قابل رؤیت‌تر کنیم. زیرا باید قطعاً در جهت حل مشکل سرکوب و رژیم دیکتاتوری در چین، قدم‌هایی را برداریم.

عضو انجمن سازمان ملل متحد: به آزار و شکنجه «نه» بگویید

کورت نیلسن از دانمارک، عضو انجمن ملل متحد است. او که بخاطر شرکت در یک کنفرانس در شهر بود، فرصتی برای دیدن فیلم یافت. او گفت که تا قبل از این رویداد اطلاعات چندانی درباره فالون گونگ نداشت. ایمانی که سان یی به نمایش گذاشته بود او را بسیار تحت تأثیر قرار داد.

آقای نیلسن گفت: «فیلم را دوست داشتم، اما این ماجرایی وحشتناک است! ما باید درباره آن بلند و علنی صحبت کنیم، باید وجدان داشته باشیم. حقوق بشر در اروپا بسیار مهم است. در شورای اروپا، ما دادگاه حقوق بشر داریم. شهروندان اروپایی می‌توانند دولت‌های ناقض این قوانین را به دادگاه بکشانند.»

آقای نیلسن گفت که این ماجرا را با افراد بیشتری از همشهریانش و اجتماعاتی که در آنها مشارکت دارد، به اشتراک می‌گذارد.