حزب کمونیست چین وضعیتی پلیسی ایجاد می‌کند بدون اینکه از عواقب آن بترسد

(Minghui.org) رژیم کمونیست چین، نزدیک به دو دهه، در‌حال ایجاد وضعیتی پلیسی بوده است تا سرکوب فالون گونگ را به پیش ببرد. آمارهای مالی نشان می‌دهند که وقتی آزار و شکنجه فالون گونگ مطرح باشد، رژیم از صرف هیچ هزینه‌ای فروگذار نمی‌کند و نمی‌تواند باور کند که پایگاهش را از دست داده است.

نظارت و سرکوب به هر قیمتی

اخیرا گزارش شده است که حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) ابزارهای پیشرفته نظارتی را مورد آزمایش قرار می‌دهد. مؤسسه ملی استاندارد و فناوری ایالات متحده (NIST)  نتایج تست سازندگان جهانی تشخیص چهره را منتشر کرد که در آن، الگوریتم‌هایی که از سوی گروه‌های چینی توسعه یافته بود، در رده پنج کشور برتر به شمار می‌رفت.

همه این شرکت‌های پیشرو در چین، در توسعه محصولات تشخیص چهره، از حمایت کامل ح.ک.چ از‌جمله وزارت امنیت عمومی برخوردار هستند. براساس نشریه‌ای از طرف شرکت چینی لیفان، تکنولوژی نظارتی ح.ک.چ به جایگاه پیشرو در جهان رسیده است.

ح.ک.چ به‌جای استفاده از جدیدترین تکنولوژی در جهت منافع شهروندان، از آن برای تحت نظر قرار دادن مردم و سرکوب آنها به‌خاطر باورهای ایدئولوژیکی و مذهبی‌شان استفاده می‌کند و هزینه آنها بر دوش مالیات‌دهندگان قرار دارد.

هزینه حفظ ثبات

بودجه سال ۲۰۱۸ که توسط ح.ک.چ اعلام شده است، نشان می‌دهد که ۲۰۰ میلیارد یوان (حدود ۲۹ میلیارد دلار) به «حفظ نظم اجتماعی» اختصاص یافته است. اما، برخی از کارشناسان اشاره کرده‌اند که درطول ده سال گذشته، بودجه برای حفظ ثبات به ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلیارد یوان (حدود ۷۲ تا ۸۷ میلیارد دلار) در سال رسید. همانطور که نارضایتی در جامعه بیشتر و بیشتر رشد می‌کند، موقعیت حزب کمونیست چین بیشتر و بیشتر بی‌ثبات و ناپایدار می‌شود.

‌اِل‌وی بینگچوآن، استاد ارشد در بخش روزنامه‌نگاری دانشگاه باپتیست هنگ کنگ مدت زیادی است که هزینه‌های حفظ و نگهداری ثبات ح.ک.چ را ردیابی کرده و نشان داده است که این هزینه‌ها دارای سه رکن اصلی هستند: علاوه‌بر بودجه دولت مرکزی که در بالا ذکر شد، «کمک هزینه مالی از مرکزی به محلی» و بودجه محلی برای حفظ ثبات مورد استفاده قرار می‌گیرند.

اِل‌وی داده‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ را خلاصه کرد و دریافت که بودجه دولت مرکزی به میزان ۱۶ تا ۱۷ درصد کل بودجه ملی برای حفظ ثبات بوده و متوسط نرخ رشد سالیانه ۰.۲۷۵ درصد است. بنابراین، از ۲۰۰ میلیارد بودجه دولت مرکزی در سال ۲۰۱۸، می‌توان محاسبه کرد که کل بودجه ملی برای حفظ ثبات، بیش از ۱.۱ تریلیون یوان (تقریبا ۱۵۹ میلیارد دلار) است.

معضل امنیت اجتماعی

درحالی‌که هزینه‌های حفظ ثبات برای سرکوب به‌طور پیوسته افزایش می‌یابد، کسری بودجه در زمینه امنیت اجتماعی همچنان وجود دارد. یکی از مقامات ارشد شورای صندوق امنیت اجتماعی اخیراً اظهار داشت که سیستم امنیت اجتماعی فعلی پایدار نیست.

به گفته وزارت دارایی، در سال ۲۰۱۷، یارانه‌های مالی برای امنیت اجتماعی در تمامی سطوح ۱.۲ تریلیون یوان بود. در پنج سال گذشته، تراز سالانه خیلی کمتر از یارانه‌های مالی برای مدت مشابه بود. به‌ عبارت دیگر، امنیت اجتماعی همواره کسری بودجه داشته است و از یارانه‌های مالی برای پر کردن این کسری استفاده می‌شود.

گرچه نرخ مشارکت امنیت اجتماعی چین (۴۰ درصد) دو برابر بیشتر از اکثر کشورهای توسعه یافته است، اما کسری بودجه در حال افزایش است. طبق «گزارش رشد حقوق بازنشستگی چین در سال ۲۰۱۶»، کسری بودجه بیمه‌های بازنشستگی شخصی چین در سال ۲۰۱۵ به ۴.۷ تریلیون یوان رسید.

این «کسری» چگونه شکل گرفت؟ علت مستقیم، آشفتگی‌ای است که جیانگ زمین، رئیس سابق حزب کمونیست چین برجای گذاشت که در ۲۰ ژوئیه ۱۹۹۹ آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد. او اداره ۶۱۰ تأسیس کرد که به «اداره حفظ ثبات» نیز معروف است و به‌طور اختصاصی سرکوب فالون گونگ را برعهده دارد.

منابع مالی برای آزار و شکنجه فالون گونگ

در سال‌های اولیه آزار و شکنجه، جیانگ زمین، از طریق دولت مرکزی و وزارت دارایی، از بخش‌های مالی در تمام سطوح دولت تقاضا کرد تا «در مقایسه با سایر واحدهای اداری، بودجه‌ای بیش از دو برابر آنها را به امور سیاسی و قضایی» اختصاص دهند و همچنین «تأمین مالی پرسنل و امور سیاسی و قضایی را در اولویت قرار دهند» و غیره. مقادیر زیادی از وجوه به‌طور مستقیم برای آزار و اذیت فالون گونگ مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مبلغ هنگفتی که به ادارات پلیس، امنیت ملی، کمیته‌های سیاسی و قضایی، اداره ۶۱۰ و سایر ادارات اختصاص‌ یافت، برای آزار و شکنجه فالون گونگ در نظر گرفته شدند. در نظام قضایی، سرمایه‌گذاری‌های کلانی برای گسترش زندان‌ها و اردوگاه‌های کار و ایجاد مراکز شستشوی مغزی برای بازداشت و «تبدیل» تمرین‌کنندگان فالون گونگ انجام گرفت.

رژیم برای بد جلوه دادن فالون گونگ از همه ابزارهای تبلیغاتی در دسترس دولت استفاده کرد. سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی در روزنامه‌ها، رادیو، تلویزیون، آثار ادبی، فرهنگ و آموزش و پرورش صورت گرفت. مقادیر زیادی از بودجه برای سانسور مطالب اطلاع‌رسانی درباره فالون گونگ و سیستم نظارتی جامع، چه در فضاهای واقعی و چه در فضای اینترنت در نظر گرفته شد.

برای گسترش آزار و شکنجه در خارج از کشور، ح.ک.چ در زمینه دیپلماسی سرمایه بزرگی را اختصاص داده است و برای جلوگیری از محکوم شدن از سوی سازمان ملل متحد، امتیازاتی را برای سایر کشورها در نظر می‌گیرد. با رشوه دادن به رسانه‌های چینی در خارج از کشور و نفوذ در آنها سعی می‌کند تا آزار و شکنجه خونین فالون گونگ را پنهان نگه دارد. همچنین تعداد زیادی جاسوس برای جمع‌آوری اطلاعات درباره تمرین‌کنندگان فالون گونگِ خارج از چین می‌فرستد.

آینده چین

از تجزیه و تحلیل فوق می‌توان دریافت که مقدار هنگفتی از وجوه ملی صرف آزار و شکنجه فالون گونگ به دست ح.ک.چ می‌شود. بنابه گفته مقامات ح.ک.چ، هزینه مربوط به سرکوب فالون گونگ از هزینه جنگ فراتر رفته است. بدون شک این آزار و شکنجه به قیمت نیازهای مالی سایر اقشار جامعه ادامه می‌یابد.

چرا حزب کمونیست چین به هر قیمتی آزار و اذیت فالون گونگ را ادامه می‌دهد؟ همانطور که در کتاب نُه شرح و تفسیر درباره حزب کمونیست بیان شده است، جوهرۀ حزب کمونیست چین، یک روح شرور و اهریمنیِ تسخیرکننده است. تا زمانی که وجود داشته باشد، سرشت اهریمنی‌اش باقی خواهد ماند. همانطور که در کتابی که اخیراً منتشر شده است، به نام هدف نهایی کمونیسم، «ماهیت ‌کمونیسم این است که آن یک شبح است. از عناصر نفرت و فاسدِ جهان تشکیل شده است. تنفر عمیقی از انسانها دارد و می‌خواهد آنها را نابود کند.»

حزب کمونیست چین برای رسیدن به هدفش، به کسانی که از اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری پیروی می‌کنند حمله می‌کند. بدون توجه به اینکه مردم را در سختی قرار می‌دهد و بدون اینکه به عواقب آن فکر کند، این کار را از روی نفرت انجام می‌دهد.

چینی‌ها، برای بهبود ارزش‌های اخلاقی و نظم اجتماعی جامعه تنها یک راه دارند و آن راه فروپاشی رژیم کمونیستی است. برای هر فرد چینی، شناخت ماهیت حزب کمونیست و خروج از حزب و سازمان‌های جوانان آن تنها راه برای تضمین آینده‌ای روشن است.