تشویق همدیگر به ازبرکردن فا باهم

(Minghui.org) در گذشته جوآن فالون را ازبر می‌کردم، اما برای مدتی طولانی ازبرخواندن آن را کنار گذاشتم. احساس می‌کردم آن اتلاف وقت است و نمی‌خواستم به انجام آن ادامه دهم.

اخیراً وقتی در خلوت خودم بودم، همان متنی که مکرراً آن را ازبر می‌خواندم، به ذهنم آمد. این جریان به من یادآوری کرد که آنچه در گذشته ازبر کرده بودم و ازبر می‌خواندمش را فراموش نکنم. همچنین به‌یاد آوردم که چطور حفظ کردن فا سبب شده بود دافا در ذهن و قلبم رسوخ کند. حتی متوجه شدم که همه سلول‌ها و موجودات زنده درونم از این درکم خوشحال شده‌اند، زیرا برای دوره‌های طولانی منتظر بودند تا به این درک برسم.

در جلسه مطالعه گروهی فا پیشنهاد کردم که فا را با هم ازبر کنیم تا بتوانیم یکدیگر را تشویق و به هم یادآوری کنیم که برای انجام این کار هنوز خیلی دیر نشده است. همچنین گفتم که اگر بتوانیم این کار را با هم انجام دهیم، چیزهای خیلی زیادی به‌دست می‌آوریم.

شروع به ازبر کردن فا کردیم. قبل یا بعد از هر مطالعه گروهی، روی آن کار می‌کردیم. هر شخص یک پاراگراف یا هر تعداد پاراگرافی را که حفظ کرده بود، می‌خواند.

وقتی فا را به‌تنهایی حفظ می‌کردم، تحت هیچ فشاری نبودم و می‌توانستم هر تعداد پاراگرافی را که می‌خواستم، ازبر بخوانم. وقتی سرم شلوغ بود، هیچ پیشرفتی نداشتم. وقتی با هم فا را ازبر می‌کردیم، متعهد می‌شدیم. از وقت‌مان هم به‌طور مؤثرتری استفاده می‌کردیم.

صبح‌ها بعد از بیدار شدن و قبل از اینکه چشمانم را باز کنم، فا را ازبر می‌خواندم. پیش از خواب، فا را ازبر می‌خواندم. گاهی وقتی تمرینات را انجام می‌دادم، اگر ذهنم پاک نبود و نمی‌توانستم آن را کنترل کنم، فا را ازبر می‌خواندم و خیلی زود خودآگاه اصلی‌ام تحت کنترل خودم درمی‌آمد. نتایج عالی بود.

بعضی از تمرین‌کنندگان ذکر می‌کردند که وقتی به‌تنهایی فا را ازبر می‌خوانند، می‌توانند خوب عمل کنند، اما وقتی باید جلوی گروه بخوانند، مضطرب می‌شوند و گیر می‌کنند. پس از تجزیه و تحلیل این جریان، متوجه شدیم که این مشکل هنوز به این دلیل است که به‌اندازه کافی با فا آشنا نیستیم.

بعضی از تمرین‌کنندگان می‌گفتند بعد از اینکه متوجه شدند به زمان بیشتری برای ازبر کردن فا نیاز دارند، از اعضای خانواده خود که دافا را تمرین نمی‌کردند، درخواست کردند آنها را بیازمایند. اگر آن تمرین‌کننده مرتکب اشتباهی در خواندن می‌شد، اعضای خانواده‌اش آن را اصلاح می‌کردند. این جریان به آن عضو خانواده نیز کمک می‌کرد با فا آشنا شود.

بعضی از تمرین‌کنندگان به ترس اشاره می‌کردند؛ ترس از اینکه روزی فرابرسد که احتمالاً قادر به ازبرخواندن فا نباشند. آن نگرانی آنها را عصبی می‌ساخت و آنها امیدوار بودند که تمرین‌کنندگان، دیگر برای ازبر کردن فا نیایند و گروه‌مان الزام برای ازبرخواندن فا را رها کند. همه این افکار بد افشاء شدند.

در ابتدا ازبر خواندن درباره دافا برایم سخت بود، زیرا سرم بی‌حس و مغزم خالی بود. بلافاصله بعد از اینکه آن را ازبر می‌کردم، فراموشش می‌کردم و اغلب نیز عبارات نسخه قدیمی و نسخه جدید را با هم اشتباه می‌گرفتم. بدن و ذهنم برای مدتی آشفته بود.

اما تمرین‌کننده‌ای را می‌شناختم که فا را خیلی خوب حفظ می‌کرد و باعث می‌شد تشویق شوم بر این مشکل غلبه کنم. سپس آن را جمله به جمله ازبر می‌‌خواندم، سپس هر دو جمله به دو جمله. و درنهایت همه آن را به‌طور کامل ازبر می‌خواندم. آن استراتژی اعتمادبه‌نفس بسیار زیادی به من داد. هر وقتِ فراغتی که داشتم، صرف ازبر خواندن فا می‌کردم. بعد از اینکه می‌توانستم آن متن فا را در سکوت تکرار کنم، با صدای بلند آن را ازبر می‌خواندم تا اینکه حتی علائم نقطه‌گذاری در حافظه‌ام ثبت می‌شدند.

استاد بیان کردند:

«به‌عنوان يك شاگرد، اگر ذهنش با ‌چيزي پر نشده باشد مگر دافا، اين شخص قطعاً يك تزكيه‌كننده‌ واقعي است. بنابراين بايد دركي واضح و شفاف درباره‌ موضوع مطالعه‌ فا داشته باشيد. خواندن زياد كتاب‌ها و مطالعه‌ زياد كتاب‌ها كليد ارتقاء‌ خودتان به‌طور واقعي است. به عبارت‌ ساده‌تر تا وقتي دافا را مي‌خوانيد، درحال تغيير كردن هستيد؛ تا وقتي دافا را مي‌خوانيد، درحال ارتقاء هستيد. محتويات بي‌كران دافا به اضافه‌ ابزار تكميلي- تمرين‌ها- شما را قادر مي‌سازد به كمال برسيد.خواندن به‌طور گروهي يا به‌وسيله‌ خودتان يكسان است.» («در فا ذوب شوید» از نکات اصلی برای پیشرفت بیشتر)

پس از شروع به ازبر خواندن فا با گروه، یاد گرفتم که ارزش زمان را بدانم. حالا، هر ثانیه برایم ارزشمند است. دیگر تسلیم این وسوسه‌ها نمی‌شوم که نگاهی به وی‌چت بیندازم، درباره زندگی روزمره صحبت کنم، اخبار تماشا کنم، با وسواس خرید کنم یا مشغول شایعات درباره سایرین ‌شوم. چنین افراط‌هایی مانع از این می‌شوند که اراده‌ای کوشا داشته باشم و زمان به‌سرعت می‌گذرد.

برخی از تمرین‌کنندگان به افسوس خود اشاره می‌کنند که چرا فا را به‌طور کامل ازبر نکرده‌اند. چرا تزکیه‌کنندگان باید چنین افسوسی داشته باشند؟ ما برای موجودات ذی‌شعور، روز و شب رنج می‌کشیم و در زندگی روزمره‌مان متحمل درد و رنج می‌شویم. چرا نمی‌توانیم در قلب‌مان به‌یاد آوریم که دافا زندگی ما را خلق کرده است؟

در واقع، باور دارم که می‌توانیم آن را انجام دهیم و قادر به انجام آن هستیم. بیایید همدیگر را تشویق کنیم و فا را با هم ازبر بخوانیم.