(Minghui.org) 3 تمرین‌کننده فالون گونگ در ساعت 7 بعدازظهر 23اکتبر2003 به برج آب در نزدیکی ایستگاه قطار نهه در استان هیلونگجیانگ رفتند. آنها با استفاده از سیگنال‌های ماهواره‌ای به شبکه کابلی محلی نفوذ و تقریباً به‌مدت 50 دقیقه ویدئویی را پخش کردند که کذب بودن تبلیغات افتراءآمیز حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ)، به‌ویژه رویداد صحنه‌سازی‌شده خودسوزی در میدان تیان‌آن‌من را افشاء می‌کرد.
آزار و شکنجه فالون گونگ، یک سیستم مدیتیشن بر اساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری، تا آن زمان بیش از 4 سال ادامه داشت. در حالی که تبلیغات رسانه‌های خبری تحت کنترل ح.ک.چ همچنان به گمراه کردن مردم ادامه می‌داد، تعداد بیشتر و بیشتری از تمرین‌کنندگان به‌خاطر اعتقاد خود تحت بازداشت، دستگیری، حبس و شکنجه قرار می‌گرفتند. آقای وی چانگ‌فنگ، خانم شیا شیوون و خانم کویی گویفنگ، همه این تمرین‌کنندگان، تصمیم گرفتند برای روشن کردن واقعیت‌ها، خطر را به جان بخرند و مردم را از واقعیت‌های مربوط به فالون گونگ مطلع کنند.
آن شب، ساکنان سراسر مناطق شهری شهرستان نهه، با جمعیتی حدود 700هزار نفر، به این ویدئو دسترسی پیدا کردند. بعداً که این تمرین‌کنندگان دستگیر و به بازداشتگاه منتقل شدند، مأموری گفت: «ساکنان در حومه‌های دورافتاده نیز توانستند سیگنالش را دریافت کنند، اما صفحه تلویزیون‌شان برفکی بود.»
این واقعه با چند اقدام به‌شدت تلافی‌جویانه مواجه شد. لوئو گان، دبیر وقت کمیته مرکزی امور سیاسی و حقوقی، برای تحقیق در این خصوص به استان هیلونگجیانگ رفت. جین بائویوان، شهردار شهر نهه، برای دستگیری تمرین‌کنندگان مشارکت‌کننده در این واقعه، 10هزار یوآن پاداش نقدی درنظر گرفت. پلیس بیش از 30 شهر در سراسر نهه و منطقه همسایه مورین داوا دور از مغولستان داخلی دستگیری‌های دسته‌جمعی را آغاز کرد و بیش از 200 تمرین‌کننده در شهر نهه بازداشت شدند. این جریان به یکی از بزرگ‌ترین پرونده‌های فالون گونگ برای مسئولان تبدیل شد.
میائو یوجیو، از عوامل پیشین اداره 610 در منطقه مورین داوا دور، به اداره 610 نهه گزارش داد كه آقای وِی و 2 تمرین‌کننده دیگر در مورین داوا دور در این نفوذ به سیگنال‌های تلویزیونی مشارکت داشتند. فو لیبین و ژو تیانفو، 2 مأمور اداره 610 نهه و رئیس پلیس نهه سان دگویی مسئول دستگیری این تمرین‌کنندگان شدند.
در اداره پلیس و بازداشتگاه با این تمرین‌کنندگان بدرفتاری شد و سپس آنها را به زندان منتقل کردند. آقای وی به 13 سال حبس محکوم شد.
دستگیری و بازداشت در اداره پلیس
آقای وی که در آن زمان 42ساله و کشاورزی در قصبه آئوبائو بود، برای پخش این اطلاعاتِ واقعی سال‌ها برنامه‌ریزی کرده بود. او پس از آزمون و خطاهای بسیار موفق شد. خانم شیا در آن زمان 40ساله بود و در قصبه نیرجی زندگی می‌کرد. خانم کویی گویفنگ، معلم سابق موسیقی در قصبه کونمیرتی بود و برای یک تعاونی اعتبار محلی روستایی کار می‌کرد.
این 3 تمرین‌کننده، 6 روز پس از این ماجرا، در 29اکتبر2003، دستگیر و به بخش کیفری اداره پلیس نهه منتقل شدند. همسر آقای وی، خانم کای فنگچین (غیرتمرین‌کننده) و نیز آقای لیو مینگ‌کانگ، که او نیز در نفوذ به سیگنال‌های تلویزیونی مشارکت داشت، هم‌زمان دستگیر شدند. خانم کای در طول شب تحت بازجویی قرار گرفت و روز بعد آزاد شد.
هر 4 تمرین‌کننده شکنجه شدند. آنها را روی نیمکت ببر قرار دادند، با باطوم‌های برقی به آنها شوک وارد کردند، کتک‌شان زدند و تحقیرشان کردند. نگهبانان در تلاش برای به‌دست آوردن اطلاعات درباره جزئیات این ماجرا، آقای وی را به لوله‌های آب گرم دست‌بند زدند.
تصویر شکنجه: نیمکت ببر
شمال شرقی چین در ماه اکتبر سرد است. نگهبانان آقای وی را عریان و همه درها و پنجره‌ها را باز كردند تا یخ بزند. رویش آب سرد نیز ریختند. آنها دست‌ها و پاهای آقای وی را به نیمکت ببر بستند. نگهبانان گلوله‌ای را روی دنده‌های او فشار دادند و با باطوم‌های برقی با بیشترین ولتاژ به او شوک وارد کردند.
تصویر شکنجه: وارد کردن شوک با باطوم‌های برقی
نگهبانان با چکمه‌های خود خانم کویی را لگد زدند، به‌طوری که کمرش مجروح شد. آنها با بطری‌های آب به سرش ضربه زدند و در حالی که روی صندلی فلزی بسته شده بود، روی صورت و سرش آب ریختند. آنها می‌خواستند بدانند که تمرین‌کنندگان چگونه با یکدیگر تماس گرفتند و راننده تاکسی چه کسی بود. فو لیبین و ژو تیانفو از اداره 610 نهه و رئیس پلیس سان دگویی دستور دادند او را با صندلی فلزی شکنجه کنند.
تصویر شکنجه: بسته شدن روی صندلی فلزی
آقای وی، آقای شیا، خانم کویی و آقای لیو پس از 24 ساعت آزار و اذیت جسمی، در عصر 30اکتبر2003 به بازداشتگاه نهه منتقل شدند.
شکنجه در بازداشتگاه نهه
وانگ لی، رئیس سلول در بازداشتگاه نهه، به زندانی دو شیائولیانگ دستور داد كه آقای وی را عریان كند و رویش آب سرد بریزد. آقای لیو نیز متحمل همین شکنجه شد. دو به صورت آقای وی نیز لگد زد، به‌طوری کبودش کرد.
از آنجا که خانم شیا از امضای اسناد خودداری کرد، نگهبان لی یینگ کتکش زد، به صورتش سیلی زد و اثر انگشتش را گرفت. سپس خانم شیا در اعتراض به دستگیری، بازداشت و بازجویی غیرقانونی 20 روز در اعتصاب غذا بود. وقتی خبرنگاران تلویزیونی درباره نفوذ به سیگنال‌های تلویزیون از خانم شیا سؤال کردند، او بی‌گناهی فالون گونگ را تصریح کرد. به همین دلیل، اداره 610 و سایر مسئولان دستور دادند که تحت بدرفتاری قرار بگیرد.
محاکمه و محکومیت‌ها
آقای وی، آقای شیا و آقای کویی در تاریخ 26نوامبر2003 محاکمه شدند. به آنها دست‌بند زدند. دادستان، وانگ بائوگویی از دادستانی نهه بود. آقای وی از خودش و وکیلی که خانواده خانم کویی برایش استخدام کرده بودند نیز از خانم کویی دفاع کرد.
فو لیبینگ از اداره 610 نهه و دادستان وانگ بائوگویی آقای وی را به 13 سال زندان، 6 سال به‌خاطر نخستین نفوذش به سیگنال‌های تلویزیون و 7 سال برای دومین نفوذش، محکوم کردند. خانم شیا و خانم کویی هر یک به 4 سال حبس محکوم شدند.
آقای وی نخست به زندان بی‌آن و سپس به زندان تایلایی منتقل شد. هر دوی این زندان‌ها در استان هیلونگجیانگ واقع شده‌اند. خانم شیا و خانم کویی در 14آوریل2004 به زندان زنان هیلونگجیانگ منتقل شدند.
آقای لیو سه ماه بعد، پس از اینکه اداره 610 ، 8هزار یوآن جریمه‌اش کرد، آزاد شد. پلیس و کارمندان اداره 610 در مورین داوا دور بعد از آزادی‌اش همچنان به آزار و اذیت او ادامه دادند و او را وادار به ترك کار و خانه‌اش كردند که منجر به ضرر اقتصادی بیش از 400هزار یوآنی او شد.
در شبِ نفوذ به سیگنال‌های تلویزیون، بیش از 200 تمرین‌کننده فالون گونگ فقط در شهر نهه دستگیر شدند و منزل‌شان غارت شد. آنها بازداشت شدند، کتک خوردند و جریمه شدند. یکی از تمرین‌کنندگان اهل سویلینگِ استان هیلونگجیانگ بود. او به دیدار یکی از بستگانش در شهر نهه رفته بود که دستگیر و نوزادش به شیرخوارگاه منتقل شد.
شکنجه در زندان بی‌آن
آقای وی در ساعت 3 بامداد 26مارس2004 از بازداشتگاه نهه به زندان بی‌آن منتقل شد. در واحد آموزش به او دستور دادند كه قوانین زندان را ازبر بخواند و برای زمانی طولانی ساکن بنشیند. مربی سیاسی آن دونگ به او دستور داد كه باورش را انکار کند.
وقتی زندانی هوانگ های به فک آقای وی مشت زد، او از هوش رفت. زندانی پانگ گوئولو آقای وی را مجبور کرد درحالی که دستانش را پشت کمرش گذاشته بود، برای مدتی طولانی خم شود.
پانگ پس از آن درخواست كرد كه آقای وی اظهاریه‌هایی بنویسد دال بر اینکه باورش را رها کرده است. وقتی آقای وی از انجام این کار امتناع ورزید، پانگ به چند تن از زندانیان گفت كه او را روی تخت محکم نگه دارند و دستش را تا حد ممکن و حتی بیشتر به سمت بالا بکشند. آقای وی از شدت درد ناشی از این شکنجه ملافه را دندان می‌گرفت.
تصویر شکنجه: ضرب و شتم
این بازداشت‌شدگان مجبور بودند که درست کنار یکدیگر بخوابند، مانند ماهی‌های ساردین در یک قوطی. غذا یک نان بخارپز و کمی سوپ بود و گرسنگی در آنجا چیزی عادی بود.
آقای وی در 30آوریل2004 به بخش 10 زندان منتقل شد. نگهبانان دو زندانی را گماردند تا به‌طور شبانه‌روزی مراقبش باشند. نگهبان یوئه ونهوا او را کتک و به صورتش سیلی زد. یو بعداً آقای وی را 15 روز در سلول انفرادی حبس و سپس حبسش را 15 روز دیگر تمدید کرد.
آقای وی در سال 2005 به بخش 7 منتقل شد. سرپرست نیه هواشنگ او را 15 روز در سلول انفرادی حبس کرد. آقای وی به‌خاطر انجام تمرینات فالون گونگ، در اوت2008 دوباره 15 روز در سلول انفرادی حبس شد. آن سلولِ کوچک بدون پنجره و تهویه، تاریک، مرطوب و گرم بود. او در اعتراض به این رفتار غیرانسانی دست به اعتصاب غذا زد و پس از 8 روز به بیمارستان زندان بی‌آن منتقل شد.
چند سال بعد، آقای وی دوباره به بخش 1 منتقل شد. نگهبانی از آقای وی خواست كه باورش را رها کند و گفت كه در این صورت اجازه می‌دهند مادر 90ساله‌اش را ببیند. از آنجا که آقای وی از رها کردن باورش امتناع کرد، وقتی خانواده‌اش برای ملاقاتش آمدند، نگهبان به دروغ به آنها گفت که آقای وی نمی‌خواهد آنها را ببیند تا آنها را علیه آقای وی برانگیزاند.
وانگ یانگتای و لو شویوآن از اداره 610 منطقه مورین داوا دور نیز به زندان رفتند تا تلاش کنند آقای وی را از تمرین فالون گونگ بازدارند، اما موفق نشدند.
سوءرفتار در زندان تایلایی
آقای وی پس از گذراندن بیش از 8 سال در زندان بی‌آن، در 12اوت2013 به زندان تایلای منتقل شد. به دستور اداره 610 هیلونگجیانگ و دفتر مدیریت زندان هیلونگجیانگ، مأمور لیو در بخش 6 آقای وی را به انجام کار اجباری مجبور کرد. آقای وی گفت: «من مرتکب هیچ جرمی نشده‌ام و مانند سایر زندانیان کار نخواهم کرد.»
لیو به تحقیر و تهدید آقای وی ادامه داد و وسایل او مانند نوشته‌های آقای لی هنگجی، بنیانگذار فالون گونگ، را توقیف کرد. لی بارها به فالون گونگ افتراء زد. بعداً به اورمی مبتلا و مجبور شد دیالیز و کارش را ترک کند.
به دستور دفتر مدیریت زندان هیلونگجیانگ، زندان تایلایی در نوامبر2015 سیاستی را صادر كرد که همه زندانیان را ملزم به انجام كار اجباری می‌كرد، به استثنای آنهایی که بیمار بودند. علاوه بر این، ملاقات با اعضای خانواده، خرید، انتخاب‌های غذایی، ارتباطات، سرگرمی‌ها و استراحت‌ها را نیز محدود یا لغو می‌کرد. این خط مشی یا همان «شش ممنوعیت و یک محدودیت» برای هدف قرار دادن تمرین‌کنندگان مصمم فالون گونگ صادر شد.
زندانی چو هونگیو در اوایل سال 2016 به مسئولان گزارش داد که آقای وی و سایر تمرین‌کنندگان مقالات فالون گونگ را بین خود رد و بدل می‌کنند. مدیر لیو جینگ‌یو آقای وی را 15 روز در سلول انفرادی حبس کرد. وسط زمستان و سلول به‌شدت سرد و مرطوب بود. هیچ تختی وجود نداشت و فقط یک لایه لباس به او داده بودند. مقدار غذایش کم بود و تنها منبع آبش، توالت بود. هر ثانیه در طی این 15 روز مانند یک سال احساس می‌شد.
لیو آقای وی را به‌دلیل داشتن مقالات فالون گونگ، در ژوئیه2016 یک ماه در سلول انفرادی حبس کرد. وقتی او مقاومت کرد، لیو به نگهبانان دستور داد كه دست‌بندهایش را به پابندهایش ببندند. آقای وی به همین حالت یک ماه در سلول انفرادی و یک ماه در سلول معمولی‌اش محدود بود تا اینکه لیو دستور داد آقای وی تحت «شش ممنوعیت و یك محدودیت» قرار بگیرد.
آقای وی طی این 13 سال متحمل رنج و عذاب شدیدی شد که موارد فوق فقط چند نمونه از آنها است. هر زمان که مسئولان عالی‌رتبه برای بازرسی می‌آمدند، تمرین‌کنندگان مصمم یا زندانیانِ حامیِ آنها را در زیرزمین مخفی می‌کردند.
آقای وی بعد از 13 سال بازداشت- حدود 5 ماه در بازداشتگاه و به‌دنبال آن 12 سال و 5 ماه در زندان- در 29اکتبر2016 آزاد شد.
گزارش‌های مرتبط:
خانم شیا شیوون به‌دلیل پخش برنامه‌های روشنگری حقیقت به‌مدت سه سال و نیم زندانی شد
آزار و شکنجه خانم شیا شیوون از مغولستان داخلی، در مرکز شستشوی مغزی
آقای وی چانگ‌فنگ به‌دلیل پخش برنامه‌هایی در تلویزیون همچنان در حبس باقی می‌ماند
آقای وی چانگ‌فنگ بعد از گذشت بیش از 8 سال، به‌دلیل پخش برنامه‌های روشنگری حقیقت همچنان زندانی است
آزار و شکنجه وی چانگ‌فنگ به‌دلیل قطع برنامه تلویزیون چین و پخش برنامه‌ای درباره فالون دافا
