(Minghui.org) سال گِنگ-زی چیست؟ این مفهوم از گاهشمار سنتی 60 سالۀ چین نشأت گرفته است. مردم چین باستان از مدتها قبل متوجه شده بودند که حوادث طبیعی، دگرگونیها و وقایع تاثیرگذار در سال گِنگ-زی رخ میدهند. در نتیجه، همیشه در چین گفتههایی درباره پیشگویی گِنگ-زی، فاجعه گِنگ-زی، سدها و موانع گِنگ-زی، بازپیدایی گِنگ-زی و غیره وجود دارد.
ازآنجاکه بهتازگی وارد سال 2020، یک سال گِنگ-زی دیگر شدهایم، باید نگاهی بیندازیم به تاریخچۀ چند سالِ گِنگ-زی که در تاریخ چین اتفاق افتاده است.
در سال 1840، جنگ تریاک نخست، چین را مجبور به باز كردن بنادرش و واگذاری هنگ كنگ به انگلیس كرد و قدرتهای مختلف خارجی شروع کردند به وادار كردن سلسله حاكم ضعیف چینگ به واگذاری قلمروها و امضای معاهدات نابرابر. این همان چیزی است که مردم چین از آن بهعنوان آغاز «صد سال شرمساری» و یک فاجعه گِنگ-زی یاد میکنند.
در سال 1900، ائتلاف هشت کشور به پکن حمله کردند و چین به آستانه تقسیمشدن سوق داده شد. از این واقعه در تاریخ بهعنوان «فاجعه ملی گِنگ-زی» یاد میشود.
در سال 1960، حزب کمونیست چین(حک چ) که به مدت 11 سال در مسند قدرت بود، کمپین «گام بزرگ رو به جلو» را راهاندازی کرد که منجر به سه سال قحطی شد و طی آن حدود 45میلیون نفر در اثر گرسنگی جان خود را از دست دادند که فاجعه گِنگ-زی دیگری بود.
اکنون به سال کنونی گِنگ-زی در سال 2020 باز میگردیم، هنگامی که «ویروس کرونا ووهان» همهگیر اکنون در سراسر چین گسترش یافته و بسیاری از کشورهای دیگر در جهان را به خطر انداخته است. آیا میتوانیم از این مانع گِنگ-زی عبور کنیم؟ اوضاع درحال حاضر وخیم است.
ویدئویی که در اینترنت در اول فوریه2020 منتشر شد، هشت جسد در کیسههای زرد رنگ را نشان میدهد که فقط ظرف پنج دقیقه از بیمارستان پنجم ووهان خارج میشوند (نکته: کیسههای زرد رنگ برای بیمارانی که در اثر بیماریهای عفونی شدید فوت کردهاند استفاده میشود.)
در تاریخ 3فوریه، هوانگ، یکی از کارمندان مرکز کفن و دفن ووهان، برخی از شرایط داخلی محل کارش را برای آزمایشگاه گویو، یک رسانه چینی وابسته به تِنسنت فاش کرد. به گفته هوانگ، تعداد کشتهشدگان حتی قبل از سال نو چینی بهمیزان قابلتوجهی افزایش یافته بود. او گفت که افراد مافوق برای کمک به مقابله با افزایش حجم کار، یک خودروی ون و چهار نفر از شهر سوئیشو را اعزام کردند و اینکه از 26ژانویه، دومین روز سال نو چینی، همه کارکنان موظف شدند بدون استثناء، به سر کارشان بروند.
هوانگ گفت: «همه کارکنان مرد در مرکز ما اکنون درحال تحویلگرفتن اجساد و جابجایی آنها و کارمندان زن درحال پاسخ دادن به تلفنها، ضدعفونی کردن مرکز و کارهای دیگر هستند. ما 24ساعته کار میکنیم. چهار خط تلفن ما 24 ساعت شبانهروز کار میکند... کارکنان خسته شدهاند.» هوانگ گفت که افراد خارج از مرکز بهسختی میتوانند سنگینی کار آنها را تصور کنند، شیفت کاری به مدت 30 ساعت است و بهطور مداوم تمام شب را کار میکنند.
هوانگ معمولاً در بخش اداری کار میکند، اما بهدلیل اوضاع وخیم و افزایش سریع تعداد کشتهشدگان، او مجبور است به کارمندان خط مقدم برای تحویل گرفتن اجساد بپیوندد. او گفت که از دیدن متوفیان و اعضای خانوادهشان ناراحت میشود. برخی از بیماران از لحظه بستری شدن به اجبار از دیدن اعضای خانواده خود منع شدهاند. مرکز کفن و دفن، برگزاری کلیه مراسم عزاداری را نیز لغو کرده است. تمام کارهایی که اکنون در این مرکز انجام میشود این است که اجساد را تحویل میگیرند و آنها را میسوزانند. انتظار میرود پس از اتمام این بیماری همهگیر، اعضای خانواده آن مرحوم بیایند و خاکستر متوفی را تحویل بگیرند.
او گفت که فیلمها را در اینترنت دیده است و میداند که پزشکان نیز بهشدت کار میکنند و در آستانه فروپاشی هستند. او گفت که این مرکز کفن ودفن بهشدت به تجهیزات حفاظتی نیاز دارد و امیدوار است که افراد خوب بتوانند کمک کنند.
ووهان اکنون تعدادی از ساختمانهای عمومی بزرگ را به بیمارستانهای سرپناه تبدیل کرده است که بیش از 4هزار تختخواب در فضای آزاد پشت سرهم قرار داده شده است. بین هر دو ردیف تختخواب، یک اتاق مجزاکنندۀ قابل حمل قرار دارد. این موارد شامل مرکز کنفرانس و نمایشگاه بینالمللی ووهان، ورزشگاه هونگشان ووهان و مجموعه فرهنگی معروف به «سالن پذیرایی ووهان» است.
هه آنکوآن، فارغالتحصیل از دانشگاه دوم پزشکی شانگهای که هم اکنون در نیویورک مشغول به کار است، به رادیو آسیای آزاد گفت: «[بیمارستانهای موقت] با هدف به حداقل رساندن هزینههای کنترل منبع احتمالی عفونت [موارد مشکوک] ایجاد شدهاند. حتی بیماران در بیمارستانهای ووهان نمیتوانند بهدرستی تحت درمان قرار گیرند، چگونه میتوانند مراقبتهای پزشکی بهتری را برای بیماران در چنین محیطهای بستهای ارائه دهند؟»
او توضیح داد: «درست نیست كه بیماران مظنون را برای ایزوله کردن در چنین محیطی قرار دهیم، زیرا محیط بسته و بدون تجهیزات مناسب ایزولهسازی، شرایط بهتری را برای انتقال ویروس ایجاد میكند.»
اکنون چین 55 شهر را قرنطینه کرده است و احتمالاً تعداد آنها افزایش مییابد. برخی از اماکن دولتی و قرارگاههای نظامی در پکن نیز تعطیل شده است.
دکتر اریک فیگل-دینگ، دانشمند بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد، این شیوع ویروس کرونا را «از نظر سطح همهگیری به گرمایش هستهای» توصیف کرد. ویروس کرونای ووهان مطمئناً یک مانع بزرگ در سال گِنگ-زی2020 است و چگونگی عبور از آن هنوز هم سؤال بزرگی برای کل بشریت است.
یادداشت: کمپین بهاصطلاح «گام بزرگ به جلو،» کمپینی سراسری بود که توسط حزب کمونیست چین (حک چ) در سال 1958 آغاز شد. این کمپین با دروغهایی مانند گزارشهای دروغین از تولید برنج، بیش از 5هزار کیلوگرم در هر هکتار از سراسر کشور آغاز شد. حکچ اعلام کرد که چین غلات کافی بهمدت حداقل50 سال در کل کشور ذخیره کرده و کشور را برای تولید فولاد به جای غله بسیج کرد. بنابراین بسیاری از دهقانان ابزارهای خود را به داخل کورههای موقت انداختند. روستاییان سراسر کشور وعدههای غذایی رایگان در روستاهای خود داشتند و زمینها متروک و بایر شد. با شروع سال گِنگ-زی1960، قحطی در سراسر چین گسترش یافت و بهمدت سه سال ادامه یافت. دهها میلیون نفر بر اثر گرسنگی مردند.
گزارش مرتبط:
کارشناس بهداشت، شیوع ویروس کرونا را «از نظر سطح همهگیری آن به بدی گرمای هستهای» میداند
کپیرایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه ویروس ووهان