(Minghui.org) بسیاری از داستان‌های حکمت پیشینیان در طول قرن‌ها حفظ و روایت شده‌اند. برای افرادی با ذهنی باز، این داستان‌ها ممکن است چیزی بیش از اسطوره‌ها و افسانه‌های ساده باشند.

ژانگ دائولینگ، تائوئیست مشهور در زمان سلسله هان شرقی (206 پیش از میلاد- 220 پس از میلاد) ، ده‌ها‌هزار شاگرد داشت. او مانند سایر تائوئیست‌ها، به رشد شخصیت و آگاهی معنوی تمرکز داشت. داستانی که در تاریخ چین معروف است، 7 آزمون نام دارد، شامل مجموعه آزمون‌هایی که ژانگ برای آزمایش شاگردش ژائو شنگ ترتیب داد. آن شامل آزمون‌های صبر، شهوت، طمع، ترس، عصبانیت، همدلی و ایمان بود. ژائو همه آنها را به‌خوبی گذراند و تائوئیست مشهوری شد.

ژانگ علاوه بر آموزش به شاگردانش، مردم را نیز راهنمایی می‌کرد تا در جهت رسیدن به معیار اخلاقی بالاتر و رفتار بهتر تلاش کنند. یک نمونه، روش منحصربه‌‌فردش در مقابله با طاعون بود.

درمان طاعون با اظهار ندامت و توبه

ژانگ از افراد آلوده خواست تا تمام کارهای اشتباهی را که در کل زندگی‌شان انجام داده‌اند روی کاغذی بنویسند. سپس کاغذ را در آب قرار دهند و عهد کنند که دیگر كار بدی انجام ندهد. آنها باید قول بدهند اگر دوباره مرتکب آن اشتباه شدند، ترجیح می‌دهند به زندگی خود پایان دهند.

بسیاری از افراد از این توصیه پیروی کردند و بهبود یافتند. افراد بیشتری در این خصوص شنیدند و طبق دستور عمل کردند و درمان شدند. در نتیجه، ژانگ و شاگردانش صدهاهزار انسان را نجات دادند.

امپراطوران از اشتباهات خود توبه می‌کنند

هه شیو، دانشمند معروف کنفوسیوسی که در زمان ژانگ دائولینگ زندگی می‌کرد، معتقد بود که طاعون ناشی از افکار و اعمال شریرانه است. او نوشت: «وقتی مردم بیمار هستند یا به بیماری طاعون مبتلا می‌شوند، دلیل آن چیِ شریرانه (یا انرژی شریرانه) در آنها است.»

در طول تاریخ چین، از امپراطورها گرفته تا شهروندان عادی، مردم تمایل داشتند که هنگام بروز فاجعه به‌ درون نگاه کنند و دربارۀ کارهای اشتباه خود تأمل کنند که ممکن است همان‌ها طاعون یا بدبختی‌های دیگر را به سمت آنها دعوت کرده باشد. آنها سپس اشتباهات خود را اصلاح کرده و خود را بهبود می‌بخشیدند. به‌عنوان نمونه، امپراطور وو از سلسله هان، حكمی را دربارۀ اشتباهات سیاسی‌اش صادر كرد كه به «حكم توبۀ لونتای» معروف است:

امپراطور وو نوشت: «پیش از این، پیشنهادی را دریافت کردم که می‌گفت هر کسی برای حمایت از دفاع مرزها، 30 سکه مالیات اضافی پرداخت کند. این کار بر مردم و به‌ویژه افراد سالخورده، ضعیف یا کسانی که هیچ کسی از آنها مراقبت نمی‌کند، بار سنگینی تحمیل می‌کرد.» «... مهمترین کار درحال حاضر برای مسئولان در همه سطوح این است که علیه مردم ظلم و خشونت روا ندارند و باید از افزایش مالیات بدون مجوز جلوگیری کنند. با این کار، ما راه‌هایی برای افزایش چشمگیر تولید محصولات کشاورزی ایجاد خواهیم کرد.»

چند امپراطور در سلسله‌های بعدی احکام مشابهی برای توبه صادر کردند. شامل امپراطور مینگ از سلسلۀ هان، امپراطور تایزونگ از تانگ، امپراطور لیزونگ از سونگ، امپراطور شیزونگ از سلسلۀ مینگ و امپراطور یونگژنگ از سلسله چینگ بودند.

پیامدهای آزار و شکنجه‌های مذهبی

اقدامات انجام شده توسط ژانگ دائولینگ در جهان غرب نیز دیده شده است. پس از آن که نرون امپراطور روم، در سال 64 میلادی آزار و شکنجه مسیحیان را آغاز کرد، حداقل 10 امپراطور که پس از او حکومت کردند همچنان به آزار و شکنجه مؤمنان مسیحی ادامه دادند. امپراطوری گرفتار چند طاعون بزرگ شد.

در سال 680، مردم شروع کردند به تأمل دربارۀ ظلم و ستم علیه مسیحیان و نیز فروپاشی اخلاقی عمومی جامعه. در سال 680، شهروندان رومی استخوان‌های سنت سباستین (256-288 که در هنگام آزار و شکنجه به‌دست دیوکلتیاین کشته شد) را در طی مراسم تشریفاتی ویژه در خیابان‌ها با خود حمل کردند. هنگامی که مردم از اعمال بد خود توبه کردند، طاعون در رم به‌طور معجزه‌آسایی از بین رفت.

صدها و حتی هزاران سال گذشت، اما آیا این داستان‌های پیشینیان هنوز هم می‌توانند برای ما و نسل‌های آینده ارزشمند باشند؟